เคยบ้างไหมที่ตื่นขึ้นแล้วรู้สึกไม่อยากทำอะไรเลยอยากอยู่นิ่ง ๆ คิดว่าทุกคนก็คงเคยเป็นกันบ้างคนเราต่างมีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ บางทีต้องทำอะไรที่ไม่อยากทำแต่เพราะมันเป็นหน้าที่

เป็นสิ่งที่ต้องทำ ทำเพื่อคนที่เรารัก   เมื่อความเบื่อมาเยือน การจัดการกับมันบางทีก็เป็นสิ่งจำเป็น เพราะถ้ามันสะสมจนเป็นความหน่ายแล้วอาจยากจะจัดการ

การออกไปหาแรงบันดาลใจใหม่ ๆ มาใส่ชีวิตอาจะทำให้มันเบาบางลงไปบ้าง

การเปลี่ยนเส้นทางในการเดินทางมาทำงานบ้าง อาจได้เห็นอะไรใหม่ ๆ

การอ่านหนังสือดี ๆ สักเล่ม อาจก่อเกิดแรงบันดาลใจอันดีเยี่ยม

การดูหนังที่ให้ข้อคิดดี ๆ สักเรื่องอาจสร้างมุมมองใหม่ให้เกิดขึ้น

การได้รู้จักคนใหม่ ๆ ได้แลกเปลี่ยนความคิด อาจทำให้โลกของเรากว้างขึ้นมาบ้าง

การทำสิ่งดี ๆ ให้กับคนอื่นบ้างเพื่อสร้างความภาคภูมิใจให้ตัวเอง

อย่างการบริจาคช่วยเหลือผู้ประสบภัย

การมีชีวิตอยู่เพื่อคนอื่นนั้นจะทำให้ชีวิตของคนเราไม่น่าเบิ่อจนเกินไป

แม้ว่าคนเราจะอยู่บนโลกใบเดียวกันแต่รู้กันบ้างไหมว่าจริง ๆ

โลกของแต่ละคนมีขนาดไม่เท่ากัน

โลกของบางคนอาจมีแค่บ้าน ที่ทำงาน และโรงเรียนของลูก ๆ

ขณะที่โลกของใครอีกคน มีมากกว่านั้น เค้าอาจได้เห็นท้องฟ้าที่แปลกไป

สูดอากาศในที่ต่างถิ่น สื่อสารกับคนที่หลากภาษาหลายสำเนียง

ข้ออ้างเรื่องเวลามักจำกัดการเติมเต็มสิ่งสร้างแรงบันดาลใจ และพลังในชีวิต

คนเราจะสามารถจัดการได้ทั้งนั้น อยู่ที่การเริ่มต้นจริง ๆ เชื่อมั๊ย :))

เรามาเริ่มต้นพร้อมกันนะ...