21 วัน
16 สิงหา เวลา บ่าย 2
ดีใจจัง อย่างน้อยก็ยังคลำทางกลับบ้านถูก
เคยอ่านผ่านหูผ่านตาจาก status ใน facebook ของใครบางคนว่า ร่องรอยที่เราฝากไว้ในอินเตอร์เน็ตจะอยู่ตลอดกาล และเหตุการณ์คลำทางกลับบล็อกครั้งนี้ก็ชี้ชัดว่า เอ้ย!!จริงๆ
ผ่านไปประมาณเกือบ 5 ปีที่ไปชีวิตในที่ใหม่ เจอคนใหม่ ได้เรียนรู้ ได้ลองอะไรใหม่ๆ พอกลับไปอ่านความคิดเก่าๆเมื่อ 5 ปีที่แล้วถึงกับสะดุด
เอิ่ม..อะไรที่สร้างความคิดฉันให้เป็นแบบนั้นหนอ ทุกตัวหนังสือกระแทกแรงอย่างกับโดนใครทำร้ายมาแล้วหาที่ระบายไม่ได้ ต้องมาเทหมดหน้าตักทะลักสู่แป้นพิมพ์!!
เออนั่นสิ ไม่รู้เหมือนกัน แต่มันไม่อินสปาย(inspire)
อย่างน้อย ในฐานะคนเขียน ควรรับผิดชอบคนที่แวะเข้ามาอ่าน มันพื้นที่ส่วนตัวก็จริง แต่มันไม่ใช่สมุดไดอารี่หน้าปกลายไทยที่มีไว้ที่บ้าน มันคือพื้นที่สาธารณะ
เขียน ใครๆก็คงเขียนได้ แต่คิดอะไรที่เป็นประโยชน์เป็นแรงบันดาลใจได้ คงสะเทือนหัวใจกว่า
ได้ยินมาว่า (อ้างอิงถึงคนนิรนามอีกละ) ได้ยินมาว่า 21 วันที่ฝึกต่อกันมันจะกลายเป็นนิสัย โอเค งั้นฉันจะฝึกให้กล้ามเนื้อความสุขได้ขยายตัวใหญ่ๆ จากการเล่าเรื่องดีๆสัก 21 วัน ก็แล้วกัน
ปล. จะเปลี่ยน Theme Blog ให้มันสดใสไฉไลต้องทำยังไงเหรอ!?!? ใครรู้สอนหน่อยจ้าา
Create Date : 16 สิงหาคม 2557 | | |
Last Update : 16 สิงหาคม 2557 14:13:34 น. |
Counter : 364 Pageviews. |
| |
|
|
|