|
|
อยากกลับไปวันเมื่อวาน ไปพบกับเธอเพลินวาน
ถ้าหลงเข้ามาเพราะคิดว่าพาไป หัวหิน ก็ต้องขอโทษด้วย
เพราะเพลินวานวันนี้ ยังอยู่ที่ ณ ที่นี่แหล่งหล้า นเรศวร
ข้อเสียของความผูกพัน คือเมื่อไม่มีกันแล้วมันจะใจหาย
ระหว่างรถติดตอนขากลับจากฝึกงานวันสุดท้าย
ประโยคข้างบนมันก็แวบขึ้นมากระแทกความรู้สึกอย่างจัง
วันนี้ ประโยคเดิมก็กลับมาซ้ำ แต่คนละสถานการณ์
5 ปีที่ผ่านมา...
ไม่รู้เหมือนกันว่าผูกพันอะไร -- เพื่อนคนนึงบอก
จะจบแล้วหรอเนี่ย -- เพื่อนอีกคนว่า
เหลือเวลาอีก 20 วัน -- อีกคนนึงนับ
เวลาที่เราจะเพลิดเพลินในวันวาน กำลังจะหมดลงแล้ว
สถานที่ฝึกบิน ที่บ่มเพาะอาการปีกกล้าขาแข็ง
ของพวกเรากำลังเดินผ่านวันเวลามาจวนจะถึงวันสุดท้าย
แล้วใครจะบอกอีกไหม ว่าไม่รู้สึกอะไรบ้างเลย
ทั้งๆที่ไม่ได้มีความทรงจำดีๆอะไรมากมายที่นี่
แต่ที่มีอยู่เต็มความรู้สึก คือ มันคุ้นชินไปหมด
ทุกซอกทุกมุมของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ อยู่ในสมอง
เชื่อว่าทุกคนก็เป็นอย่างนั้น
กับเพื่อนเกือบ 80 ชีวิตในห้อง ที่ไม่ได้คุยกันครบทุกคน
แต่จำหน้าได้ จำเสียงได้ จำชื่อได้
อาจไม่ได้เจอกันอีก
ที่เป็นอยางนั้นเพราะไม่รู้ว่าจังหวะไหนของใครจะมาชนกัน
แล้วถึงเวลานั้น เราจะยังจำกันได้ไหม
เวลาเห็นรถโค้ชคันใหญ่ๆ คงคิดถึงเวลาออกทริปน่าดู
ก็แหงสิ ไปกับใครจะอุ่นใจเหมือนไปกันเอง
แค่คิด...ก็คิดถึงแล้ว
วันแรกๆของการร่ำลา คงเศร้าน่าดู
แต่ เหมือนเพลง เพลินวาน น่ะ
"อยากกลับไปวันเมื่อวาน
ไปพบกับเธอเพลินวาน
กลับไปรื่นเริงสำราญเหมือนวันที่เราเคยรู้จัก"
..ถึงเวลานั้น คงทำได้แค่ "คิดถึง"..
| Create Date : 10 กันยายน 2552 |
| Last Update : 10 กันยายน 2552 17:20:19 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 612 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [