"ถูกทิ้ง" "ถูกทิ้ง" ** บนภูเขาซีนาย สมัยที่โมเสสขึ้นไปรับพระบัญญัติ เขาหายไปจากหน้าของคนอิสราเอลเป็นเวลานานหลายสิบวัน สภาพของอิสราเอลในตอนนั้นคล้ายขาดผู้นำหรือที่พึ่ง ด้วยความร้อนใจ พวกขาจึงสร้าง วัวทองคำขึ้นมาเป็นที่พึ่งทางใจของพวกเขา.... ..ถูกทิ้ง... ...ข้าพเจ้านึกถึงสมัยตอนยังเด็กๆ อายุยังไม่น่าจะถึง10ขวบ ตอนนั้น ข้าพเจ้ากับลูกพี่ลูกน้องหลายคน ราวๆ4-5คน ติดตามบรรดาพ่อแม่ของพวกเรา ไปเที่ยวที่ ปาดังเบซาร์ ซึ่งเป็นเขตการค้า ทางภาคใต้ ด้วยว่าพวกเรายังเด็ก และท่าทางก็เหนื่อยอ่อนกับการเดินตามพ่อแม่ต้อยๆ เราจึงถูกฝากไว้ที่รานข้าวแกงร้านหนึ่ง บรรดาพ่อแม่ สั่งไว้ว่า อย่าไปไหนนะ เด่วพ่อแม่ จะมา อยู่ตรงนี้ล่ะ ไม่ร้อน แล้วก็ฝากเราไว้กับเจ้าของร้านข้าวแกงซะอย่างดี แล้วบรรดาพ่อกับแม่ก้ไปทำธุระซื้อของที่ต้องใช้ พวกเราก็กินข้าวกันอย่างอิ่มหนำสำราญใจ โดยที่ไม่ต้องมีพ่อแม่ เราเล่นกันสนุกดีในระยะแรก แล้วเราก็เริ่มเซ็ง... เวลาผ่านไป เริ่มนาน .. พ่อๆแม่ๆยังไม่มารับ เรามองหน้ากันเลิ่กลั่ก "หรือเราจะถูกเอามาทิ้ง..." เป็นความกังวลอย่างเด็กๆ ควมกลัวอย่างเด็กๆ กลัวการถูกทอดทิ้ง..ที่สุด พวกเราก็พร้อมใจกันร้องไห้ ... เราร้องไห้ ทั้งๆที่พ่อกับแม่ก็สัญญาว่าให้รอตรงนั้น เด่วจะมา ..แต่เรา "ไม่ไว้ใจพ่อกับแม่" เพราะตรงนั้นวินาทีนั้น เรา "มองไม่เห้น" พวกท่าน และเราก็คิดเอาเองว่า สมเหตสมผลดี ถ้าจะมองว่า เราคงถูกเอามาทิ้งให้เป็นเด็กแถวๆนั้นแล้วล่ะ.... ....แต่นั่นก็แค่ความกังวลและคิดไปเองเป็นตุเป็นตะ.. เหมือนอย่างอิสราเอล ที่มิได้มีความวางใจทั้งในผู้นำซึ่งเป็นมนุษย์คือโมเสส และไม่ไว้ใจทั้งพระเจ้าซึ่งแยกทะเลแดงนั้นด้วย คำสัญญา... บ่อยครั้ง เรามักจะฝังใจกับ "คำสัญญา" ที่ไม่รักษาสัญญา นั่นจึงเป็นผลให้เราเกิดปมในใจ ที่ไม่ค่อยวางใจในอะไรง่ายๆ หรือไม่อยากเชื่อคำสัญญาของใครด้วย แต่ว่า ในฐานะคริสตชน เราเชื่อใจพระเจ้าได้มั้ย? พระสัญญาของพระองค์ ปฐมกาล 28:15 เราอยู่กับเจ้าและจะพิทักษ์รักษาเจ้าทุกแห่งหนที่เจ้าไปและจะนำเจ้ากลับมายังดินแดนนี้เพราะเราจะไม่ทอดทิ้งเจ้าจนกว่าเราจะได้ทำสิ่งซึ่งเราพูดกับเจ้าไว้นั้นแล้ว".. .... เวลาแห่งการรอคอยพระสัญญาของพระองค์ อาจจะทำให้จิตใจเราหวั่นไหว เราส่วนมาก ไม่สามารถสัมผัสได้เลยว่าพระองค์ทรงอยู่ใกล้หรือไม่ แต่ ไม่ว่าเราจะรู้สึกหรือไม่ก็ตาม พระองค์ทรงอยู่ด้วยเสมอ เยเรมีย์ 29:11 พระเจ้าตรัสว่าเพราะเรารู้แผนงานที่เรามีไว้สำหรับเจ้าเป็นแผนงานเพื่อสวัสดิภาพไม่ใช่เพื่อทุกขภาพเพื่อจะให้อนาคตและความหวังใจแก่เจ้า.. อาจจะมีหลายๆเวลาที่เรารู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้ง แต่ว่า พระเจ้ามิได้ห่างไกลเราเลย แม้ว่าเราจะไม่รู้สึก ข้าพเจ้าเอง ก็บ่อยรั้งที่รู้สึกว่า พระเจ้าอยู่ห่าง หรือบางครั้งก็ไม่รู้สึกเลย ว่าพระองค์ทรงอยู่หรือไม่ แต่ไม่ว่าข้าพเจ้าจะรู้สึกหรือไม่ "การดี" ซึ่งพระองค์เป็นผู้จัดเตรียม และกระทำให้ ก็เกิดขึ้นโดยพระนามของพระองค์ในองค์พระเยซูคริสต์อยู่เสมอ... เป็นการเรียนรู้ว่า พระองค์ทรงอยุ่ ตามที่พระองค์สัญญาไว้ เสมอ... ไม่ว่าข้าพเจ้าจะรู้สึกหรือไม่ ..กระทั่งแม้ว่าบางครั้งข้าพเจ้าจะรู้สึกว่าถูกทิ้งก็ตาม นึกถึงตอนนั้น ที่พ่อๆแม่ๆ กลับมาหาพวกเราในสภาพที่พวกเราน้ำตานองหน้า ข้าพเจ้าก็นึกขำตัวเอง ..นี่ข้าพเจ้าไม่ไว้ใจคนที่รักข้าพเจ้ามากที่หรือ.. แค่เวลาไม่กี่นาที ที่เรามองไม่เห้นกัน มันลบล้างสิ่งดีๆมากมาย และความรักที่เสียสละให้ของพ่อแม่เลยเหรอ... ..... ความกลัว และความไม่แน่ใจ อาจจะเกิดขึ้นได้ในเส้นทางของการเดินตามพระเยซูคริสต์ แต่ ในที่สุด เราก็จะพบว่า พระองค์ทรงอยู่ใกล้มาตลอด เสมอ... และพระองค์ทรงสัญญาว่า... "เราจะไม่ทอดทิ้งเจ้าเลย" ขอบคุณพระเจ้า ขอพระเจ้าคุ้มครองครับ Create Date : 14 ตุลาคม 2549 Last Update : 14 ตุลาคม 2549 15:30:11 น. 0 comments Counter : 354 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet