Group Blog
 
All blogs
 
กาซิโกกิ...หลงรักพลางร่ำไห้



อ่านเธอครั้งแรกในยามเย็นวันหนึ่ง อากาศทึม ๆ
ฉากแรกเปิดมาด้วยเม็ดฝนและสองพ่อลูก
เด็กน้อยชื่อทาอุม พ่อของเขาเป็นนักเขียน

ตัวอักษรของเธอบันดาลความทราบซึ้งกินใจ
ไอความอบอุ่นความผูกพันระหว่างพ่อลูกแผ่มาถึงใจฉัน
ทว่าก็เศร้าเมื่อรู้ว่าทาอุมป่วย...ลูคิเมียใจร้าย
ด้วยความหวังของพ่อ ลูกจะหายกลับมาแข็งแรง
พ่อทำทุกอย่างเพื่อลดทอนความทรมานของแก้วตาดวงใจ
แม้ตัวเองจะพานพบกับความทรมานใด ๆ ก็ตาม
รอยยิ้มของลูกคือความสุข
น้ำตาของลูกกรีดใจให้เจ็บปวดได้เสมอ

เธอทำให้ฉัน เศร้าหมอง สงสาร น้ำตาไหล สะอึกอะอื้นไม่อายใคร
เกลียดแม่ของทาอุม
กลับมาทำไม
กลับมาพรากเด็กน้อยไปจากพ่อทำไม
เพื่อชีวีตของลูกได้เติบโตงอกงามในอนาคต
พ่อยอมใจร้ายไม่แยแสลูก...ผลักไส
ในวันที่ต้องพรากพ่อ ทาอุมยังคงคิดถึงไม่เปลี่ยน
ยังคงคิดถึง...แม้ในวันพ่อจากเขาและโลกนี้ไปแล้ว...ทั้งที่ไม่รู้

หน้าสุดท้ายของเธอ ฝนในดวงตาฉันยังคงตกออกมาจากใจ
แม้จะอ่านเธอนานแล้ว
แต่เมื่อนึกถึง ทำให้ปวดหัวใจประหลาด

ฉันหลงรักเธอเข้าแล้ว แม้เธอทำให้ฉัน เศร้าหมอง สงสาร น้ำตาไหล สะอึกอะอื้นไม่อายใคร

ตอนนี้...อีกแล้ว
เขียนถึงเธอ
ฉันกำลังปวดหัวใจประหลาด



Create Date : 06 กรกฎาคม 2552
Last Update : 6 กรกฎาคม 2552 18:03:39 น. 7 comments
Counter : 648 Pageviews.

 
อ่านรีวิวแล้วรู้สึกอยากอ่านค่ะ
แม้จะเป็นเรื่องเศร้า


โดย: ศรีสุรางค์ วันที่: 7 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:39:09 น.  

 
เล่มนี้เคยอ่านเมื่อนานมาแล้ว แต่ความประทับใจยังคงอยู่ค่ะ
เพราะจำได้ว่าเศร้า ซึ้ง กินใจ เล่นเอาเสียน้ำตาไปไม่น้อยเลยทีเดียว


โดย: ละอองลม (wind_drizzle ) วันที่: 7 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:29:11 น.  

 
สุดยอดของความประทับใจที่ไม่มีวันลืม

แต่ว่าไปที่แม่ของทาอุมกลับมาก็ดีนะ
ไม่งั้นทาอุมก็คงไม่รอด

ส่วนพ่อทาอุมยังไงซะก็ต้องจากไป
ดีแล้วล่ะที่แม่กลับมาเพื่อได้สานต่อชีวิตของทาอุม

T_T ทุกวันนี้หยิบเล่มนี้มาอ่านทีไรเพียงเปิดหน้าแรก
อ่านตัวอักษรแรกก็ร้องไห้แล้วล่ะ อ่อนไหวไปป่ะเรา ม่ะรู้สิ ^^


โดย: เจ้าชายต๊องด๋องส์ส์ส์ (PTNCenter ) วันที่: 8 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:53:17 น.  

 
คุณศรีสุรางค์ >>>>>>>>>>อ่านเลย ๆ
คุณละอองลม>>>>>>>>>>สงสัยบ่น้ำตาเราจะตื้นเหมือน ๆ กัน
คุณเจ้าชายต๊องด๋องส์ส์ส์>>>>>>>>>>จริงด้วย แต่มันก็อดเคืองไม่ได้


โดย: ตุ๊กตาไล่ฝนจากดวงตา วันที่: 8 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:55:00 น.  

 
แวะมาทักทายและเยี่ยมเยือนค่ะ





โดย: รสา รสา วันที่: 3 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:53:32 น.  

 
เป็นหนึ่งเรื่องที่เรียกน้ำตาเราได้แบบ..มากมาย


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 5 มิถุนายน 2553 เวลา:17:42:39 น.  

 
อ่านแล้วต้องเสียน้ำตาแน่เลย


โดย: ming_kwan_cha วันที่: 21 ธันวาคม 2554 เวลา:19:00:54 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ตุ๊กตาไล่ฝนจากดวงตา
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ความเศร้า เยาว์วัย ต้นไม้ และมวลสัตว์

Friends' blogs
[Add ตุ๊กตาไล่ฝนจากดวงตา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.