Group Blog |
ใครคนนึงที่รักและเคียงข้างฉันเสมอ แต่ก็ไปเจอแผ่นดีวีดีแผ่นนึง ไม่รู้ว่าอะไรดลใจใหฉันหยิบมันขึ้นมา จากนั้นฉันกลับมาที่ห้องเพื่อที่จะเปิดมันดู ตั้งแต่นั้นมันก็ทำให้ฉันไม่อาจละสายตาจากมันไปได้เลย เรืองราวความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูก อันที่จริงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในละครเรื่องนั้นอาจไม่ใช่เรื่องใหม่ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในทุกครอบครัว เรื่องราวความขัดแย้งระหว่างแม่-ลูก ความรู้สึกรำคาญของลูกที่แม่เข้ามาวุ่นวาย เจ้ากี้เจ้าการกับชีวิต และความรู้สึกที่ว่า ลูก ไม่ว่ายังไงก็ยังเป็นเด็กในสายตาของแม่เสมอ ความรัก ความห่วงใยที่มีให้มาก เท่าที่แม่คนนึงจะมีให้ลูกได้ แม่ที่ให้ลูกได้แม้แต่ชีวิต เหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น อาจจะตรงกับชีวิตของใครหลายคน ช่องว่างระหว่างวัย ที่ทำให้สองฝ่ายไม่เข้าใจกัน แตเมื่อใดที่มีใครสักคนมาสะกิดก็นึกขึ้นมาได้ครั้งนึง มนุษย์เรานี่แปลกเนอะ เมื่อใดที่อยู่ในวังวนของอะไรซักอย่าง จะมองอะไรไม่เห็น แม้แต่ความปรารถนาดีของคนที่รักเรามากที่สุด ทั้งๆที่คนๆนั้นเป็นคนที่เราต้องแคร์มากที่สุด แต่เรากลับหลงลืม และมองว่า นั่นคือความจุ้นจ้าน วุ่นวายที่เข้ามาในชีวิต ทั้งที่ความจริงนั่นคือความห่วงใย แม้ว่าบางครั้งการแสดงออกของคนเป็นแม่นั้น อาจไม่ใช่รูปแบบทีคนเป็นลูกอยากจะเห็นสักเท่าไหร่ ตัวเอกของเรื่อง โชคดีที่ได้ทำหน้าที่ลูกที่ดีที่สุดจวบจนวาระสุดท้ายของผู้เป็แม่ จะมีใครสักี่คนที่ได้มีโอกาสแบบนี้ หลายคน........ กว่าจะรู้ตัวทุกอย่างก็สายเกิน ตัวละคนหลักของเรื่อง แน่นอน.. ต้องเป็นแม่ และ ลูกชาย แม่.....ที่ลูกคือทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต ลูกชาย......เมื่อวัยเยาว์ แม่คือทุกสิ่ง แต่เมื่อโตขึ้น หลายครั้งที่เขากลับหลงลืม และทำเหมือนว่า แม่นั้นคือส่วนเกินของชีวิต แม่...ที่ต้องต่อสู้ดิ้นรนทำงานหนักเพียงเพื่อให้ลูกได้สุขสบาย แม่...ไม่ว่าลูกจะพูดอย่างไร ก็ยังยิ้มได้เสมอ แม้ว่าภายในนั้นจะเจ็บปวดเพียงใด แม่...ที่พร้อมให้อภัยลูกเสมอ แม่...ที่จวบจนวาระสุดท้ายก็ยังห่วงว่า ต่อไปลูกจะอยู่อย่างไร แม่...ที่ภูมิใจกับความสำเร็จทุกย่างก้าวของลูก แม่...ที่ไม่เคยปริปากบ่น ทั้งที่ความจริงแม่แสนเหนื่อยแค่ใหน แม่...ที่ไม่ได้เป็แค่แมของลูก แต่เป็นแม่ของใครหลายๆคน คนที่ใจดีกับทุกคน "เพื่อนของลูก ก็คือลูกแม่เหมือนกัน" แม่...ที่รัก อย่างไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทน ลูก...รักนะ แต่บางครั้งก็แสดงออกไม่ถูกวิธีไปบ้าง ลูก...ที่ในชีวิตมีแค่แม่เพียงคนเดียว โลกของฉันคือแม่ ลูก...ที่ใช้เวลาช่วงท้ายๆของชีวิตแม่ เพื่อให้แมมีความสุขที่สุด ลูก...ที่บางครั้งอาจก้าวร้าวไปบ้าง แต่ก็ยังสำนึกผิด ดูเรื่องนี้แล้ว อาจเพราะว่าเราอยู่ห่างจากแม่ใกลนับพันๆไมล์ เลยทำให้เราอินกับละคร เราเข้าใจทั้งแม่ และตัวลูกชาย บางครั้งเราเองก็เป็นอย่างที่ มาคุง เป็นเหมือนัน แม่ที่บางครั้งก็ห่วงเรามากเหลือเกิน จนเราอาจคิดไปว่า จะห่วงอะไรนักหนา แต่แม่ชอบพูดกับเราเสมอว่า "ไม่เป็นแม่ไม่รู้หรอกว่า ลูกคือดวงใจ และดวงใจที่หลุดลอยไปน่ะเป็นยังไง" มีครั้งนึง มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นกับเรา วินาทีแรกที่แม่เห็นเราแม่กอดเราแล้วพูดว่า "ถ้าน้อง...เป็นอะไรไปแม่จะอยู่ยังไง" เหตุการณ์นั้นเป็นครั้งแรกที่เรารู้สึกว่า แม่ห่วงเราแค่ใหน ก่อนเดินทางแม่จะชอบกอดเราแล้วพูดว่า "จะจากแม่แล้วน๊าาา มาให้แม่กอดหน่อย" ตอนเราจัดของ แม่จะชอบมานั่งดู เพาะเราห้ามแม่แพคของ จัดของให้ เดี๋ยวคิดถึง) แล้วจะพูดว่า เอานั่นไปด้วยนะ เอานี่ไปด้วย อย่าลืมนั่นล่ะ นี่ล่ะ แล้วเอานั่นใส่ไปรึยัง สารพัดจะเตือน พอเราลืมจริง ก็ต้องพูดว่า เห็นมั้ยแม่บอกแล้ว เรามักจะลืมและมองข้ามความหวังดีที่แม่มีให้ เรากลับมองความรักของแม่เป็นความวุ่นวายที่เข้ามาในชีวิต แต่แม่ ไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไร ก็ยังเป็นลูกเสมอ ทำดีกับแม่และรักแม่ให้มากๆก่อนที่เราจะไม่มีโอกาสได้ทำ รักและคิดถึงแม่ค่ะ ลูก...
ดีค๊า...แวะมาเยี่ยมค่ะ แวะมาทักทาย ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
โดย: น้ำเคียงดิน (น้ำเคียงดิน
 ) วันที่: 3 เมษายน 2551 เวลา:19:01:35 น. |
เจ้าหญิงแห่งMK
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ครูตัวไม่เล็กเท่าไหร่ สอนอยู่ในโรงเรียนมัธยมไม่เล็กแห่งหนึ่ง ขอเป็นฟันเฟืองเล็กๆที่เคลื่อนให้นักเรียนของครูมีอนาคตที่ดีเป็นเด็กดี แค่นี้ก็พอใจแล้ว Friends Blog
|
||||||||||||
