|
|
แค่อยากจะเขียน
ครั้งหนึ่ง เราก็เคยอยากไปเมืองนอกแบบ มากมาย version กระทู้ด๋อยห้องไกลบ้านค่ะ (4)
แหล่งข่าวมาบอกถึงที่ และแล้วมันก็ไปด้วยกันจริิงๆ
เฮ้ยยยยยย แล้วมันไปทำไรกัน (ถามได้ไอ่โง่)
ฮือ พี่โอ้ของช้า่น ตอนนั้นช๊อกมากกว่าจะเสียใจนะเนี่ย
แต่ก็เอาเหอะ..กับอีแค่คนหลายใจคนนึง แกจะเสียใจทำไมวะ
เออพี่หมอไปเดินเล่นหาของกินกันเถอะ งานเงิอน (เขียนยังไงเนี่ย) ไม่ต้องทำมันแล้ว พี่หมอมองหน้าเราแล้วก็บอกว่า Are you ok? ku ก็เหมือนจะไม่โอเคแหละ อย่ามาบิ้วววได้ม้ายยย
และแล้วคืนอันแสนโหดร้ายก็ได้มาถึง กลับไปถึงบ้านนังเจ๋อก็รีบเข้ามาแหวะว่าเนี่ย เมื่อคืนไปนั่งดู DVD กับพี่โอ้ทั้งคืนเลย
(เออช่างเมิ_เถ๊อะ ชั้นไม่ได้จะเสียดายคนแบบนั้นหรอก แกอยากได้ก็เอาไปเลย) ที่พิมมานี่คิดในใจนะคะ
แล้วเราก็ตอบไปว่า เออรู้แล้ว พี่โอ้โทรบอกชั้นแล้ว (เน่เป็นไงล่ะ แล้วเค้าโทรบอกแกตอนไหน???!???555)
นังเจ๋อหน้าเจื่อนขึ้นมาทันที อ่าวหรอ อือๆ
แล้วเราก็ไปอาบน้ำแล้วก็นอน นังเจ๋อยังพยายามโทรหาพี่โอ้ให้เราได้ยินอีก แต่พี่โอ้ไม่รับ อย่างฮาๆๆๆ เออชั้นไม่แย่งแกหรอกน่า คนอย่างชั้นไม่กินของเหลือจากใครหรอก ชิ!!!
วันรุ่งขึ้น เราก็นัดกับอีพี่หมอไปเดินในเมือง ตอนนั้นพี่หมอเตรียมจะต่อด๊อกเตอร์เลยออกแนวว่าง แล้วแกจะเดินทำไมนักเนี่ยในเมือง ได้ข่าวว่าทั้งเมืองเนี่ยเดินวันเดียวก็หมด เล็กกะปิ๊ดเดียว ไปทำไรกันดีล่ะ (บ้าอย่าคิดลึกนะท่านผู้อ่าน)
ว่าแล้วเราขับรถไปเที่ยวอีกเมืองนึงดีมั๊ย ไอเดียพี่หมอ เอออออ คืนนี้ต้องทำงานไปไม่ได้ พี่หมอบอก หยุดๆ มั่งเหอะแก รวยจะแย่อยู่แล้ว... รวยตรงหนาย เดี๋ยวต้องเอาเงินกลับไปใช้หนี้แม่ด้วยนะยะ ว่าแล้วจุดประสงค์ของการมา work คือการมาเก็บเงินนะเนี่ย ตอนนี้ขนาดทำงานงกๆ ยังเก็บไม่ได้เท่าทุนที่เสียมาเลย กลับไปงานนี้แม่ต้องบ่นหูชาแน่นอน
เด็ก work ทุกคนมาเพื่อต้องการเก็บตังทั้งนั้น แต่สำหรับเรา ก่อนจะมาก็อ้างสรรพคุณแม่ไปว่า เนี่ยนะไปแล้วดี๊ดี เค้าไปกันได้กลับมาสองสามแสนนู่นแหละ แม่ออกให้ก่อนเดี๋ยวกลับมาแล้วใช้คืนน่า (แม่เริ่มคล้อยตามตรงสองสามแสนเนี่ยแหละ 55) ได้ข่าวว่าคนที่ไปสวนสนุกกว่าจะได้ทำงานปรากฎได้นั่งตบยุงเล่นไปเดือนนึง ตบยุงเล่นคือไปแล้วไม่มีงานทำ 555 ดีนะตรูไม่เลือกไป
วันต่อมานังพี่โอ้ได้ฤกษ์โผล่หน้าออกมาเจอเรา ไอ่เราก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แบบพยายามทำทุกอย่างเป็นปรกติ มันก็เหมือนจะพูดไรบางอย่างกับเรา (คาดว่าคงจะรู้เรื่องแล้วว่าเรารู้เรื่องคืนนั้น) แต่ขี้เกียจจะฟัง รำคาญ!!
แ้ล้วมันก็มาชวนเราไปกินข้าวบ้านมัน วันนี้เป็นวันเกิดพี่โอ้มัน แล้วไง ทำไมชั้นต้องไปด้วย เมื่อวานก็หยุดงานไปแล้ว มีหวังโดนเพ่งเล็งอีกแน่นอน ไอ่เราก็ลืมพูด Happy Birthday เลวอีกตรู ใช่สิ ป่านนี้คงมีคนแฮปไปเรียบร้อยแล้วนะสิ (ออกแนวงอน แล้วบอกไม่ได้คิดอะไร)
แล้วพี่โอ้ก็พูดขึ้นมาว่าวันนั้นเพื่อนเจ๋อมาดูหนังที่บ้าน แต่ว่าอยู่กันหลายคนนะคืนนั้น เพื่อนเค้ามาที่บ้านอีกสองคนด้วย ออกแนวแก้ตัวสุดชีวิต ไอ่เราก็แค่พยักหน้า อือ อือ ตอนนั้นมันเป็นอารมณ์ไม่อยากคุยกับมันเล้ย
*** ขอขัดจังหวะ พิมมากๆ เริ่มสยองกับหน้าน้อง study in uk ในช่องความคิดเห็นของกระทู้ เมื่อคืนพี่ฝันถึงน้องเลยน้องเสื้อแดงน่ะ***
อ่ะต่อ...
แล้วเราก็บอกมันไปว่าเดี๋ยวเิลิกงานแล้วจะแวะไป (ได้ข่าวชั้นเลิกงานหกโมงเช้า) อยู่รอได้ก็อยู่ไปเลย !! ไอ่พี่โอ้มันก็พยักหน้า (หน้าไร้อารมณ์อีกเช่นเคย คนๆ นี้เมื่อไหร่มันจะมีอารมณ์ฮาติงต๊องเหมือนชาวบ้านเค้ามั่งเนี่ยยย??!!??)
คืนนั้นก็คิดว่าจะเขียนการ์ดให้มัน ของขงของขวัญอดไป แกมันไม่รักดี!!! 55 ว่าแล้วกระดาษสวยงามกับเค้าก็ไม่มีเล้ย เอาเนี่ยแหละวะ กระดาษทิชชู่ ฮ่าๆ ทำไมชั้นถึงได้ลงทุนขนาดนี้เนี่ย กระดาษทิชชู่มันจะเป็นแบบแข็งๆ หน่อยไม่ร่วนซุยเหมือนบ้านเรา ก็เขียนๆ ไปแค่ Wish you a very happy birthday, thank you for everything you've done for me..พอแระแค่นี้แหละ เอาไรมากอยากทำร้ายจิตใจชั้นนัก!
พอเลิกงานเราก็รีบวิ่งไปบ้านพี่โอ้ (แต่พอเกือบถึงบ้านมันทำเป็นเดินธรรมดา 55 รักษาภาพพจน์หน่อยเธอ) อ่าว งานเลิกหมดแล้วท คนก็หายไปหมดแล้วด้วย ไหนว่าจะรอไง ขี้โม้ว่ะ
เสียใจนะเนี่ย อุตส่าห์ยอมลืมเรื่องที่โกรธไป ทำไมถึงทำกับเราแบบนี้ด้วยเนี่ย ระหว่างทางเดินกลับบ้านก็เดินไปน้ำตาซึมไป ชั้นเกียจคนๆ นี้จริงๆ ทำไมถึงได้ทำร้ายจิตใจเราซ้ำแล้วซ้ำเล่า แล้วก็เอากระดาษทิชชู่ที่เขียนให้มันทิ้งถังขยะไปเลย ยังกะทำมิวสิควิดีโอเลยเรา...
เช้านั้นกลับมาถึงกับนอนไม่หลับเลย..รอจังหวะเมื่อไหร่ roommate ทุกคนจะออกไปทำงานซักที อยากโทรหานังเพื่อนแคนาดาแล้ว ใครเคยเป็นมั่งอารมณ์แบบนอนเท่าไหร่ก็ไม่หลับ คิดวกไปวนมาเป็นสิบๆ ร้อยๆ รอบ... แล้วก็บอกกับตัวเอง คนๆ เดียว คนๆ เดียว เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่ แกเลิกคิดถึงเค้าซักที ไม่ผิดเลยที่เค้าบอกว่าความรักมันไม่มีเหตุผล คนที่มีความรักทุกคนถึงต้องเป็นทุกข์... นี่ชั้นรักมันหรอเนี่ย..
และแล้วทางก็สะดวกเมื่อเพื่อนๆ ออกไปทำงานกัน ปิดประตูปุ๊บ อิชั้นรีบเด้งออกจากเตียงทันที
กรี้งงงงงงงงงงงงงงง นังเพื่อนรับหน่อยน้า เพื่อนจะตายอยู่แล้ว
กรี้งงงงงงงงงงงงงงง
กรี้งงงงงงงงงงงงงงง
ฮัลโหล แกชั้นเอง
เฮ้ย โทรมาแต่เช้าเลย (เสียงง่วงโคตรๆ)
แก...เสียงเริ่มสั่น
นังเพื่อนเห็นท่าไม่ดี...
แกเป็นไรป้ะวะ?
แกสงสัยชั้นจะอกหักว่ะ แล้วก็เล่าเรื่องวันเกิดกับเรื่องนังเจ๋อให้เพื่อนฟัง
แกฝรั่ง:-)มันคงไม่แคร์ป้ะวะ กับแค่เรื่องไปค้างบ้านดูทีวีกันน่ะ ถ้าเค้าไม่คิดอะไรมันคือไม่คิดป้ะวะ (หมายถึงคิดกับเพื่อนเจ๋อ)
แต่เรื่องวันเกิดมันเกินไปป้ะเมิ_ ku อุตส่าห์ไปนะ
แล้วแกบอกเค้าว่าแกจะไปหรอ?
เออดิ แต่มันก็รู้ป้ะวะว่าชั้นเลิกงานหกโมงเช้า
โอ้วชั้นอยากจะบ้า แล้วถ้าเค้าไม่รู้ล่ะแก ใครจะบ้ารอถึงหกโมงเช้าวะนังนี่!! แกอย่าคิดไปเองดิวะ แกก็ไม่ได้บอกเค้านิ่ว่าแกเลิกหกโมงเช้า
โอ้ย ku ไม่รู้แล้วว่ะ เลิกคิดถึงมันเหอะว่ะ แกว่าชั้นออกจากงานแล้วไปเจอแกเลยดีป้ะ ไม่อยากอยู่เจอหน้ามันแล้วอ้ะ
เฮ้ย มาตอนนี้เลยหรอวะ แต่ว่าแกต้องขอวีซ่าเข้าแคนาดาป้ะวะ
เออว่ะ ลืมเลย ไปขอที่ไหนได้มั่งวะ เดี๋ยวหาข้อมูลในเนตก่อน แกมาเจอชั้นที่ชายแดนได้มั๊ย แบบชั้นไม่ต้องข้ามไป 55
เออได้เมิ_ เดี๋ยวเรากางเต้นอยู่ระหว่างพรหมแดนนอนตะโกนคุยกันเลยดีป้ะ
ไอ่เพื่อนบร้า นี่ชั้นกำลังเครียดอยู่นะเว่ย เอาเป็นว่าชั้นขอไปหาข้อมูลเรื่องวีซ่าก่อน แล้วเดี๋ยวโทรหาแกใหม่ว่ายังไงดี
เออๆๆๆๆๆๆ งั้นชั้นไปนอนก่อนน่ะ...
เฮ้อ งั้นนอนก่อนละกัน...
วันรุ่งขึ้นเราก็ไปหาลุง manager บอกว่าถ้าจะขอออกจากงานก่อนเนี่ยจะได้มั้ย ลุงบอกว่าไม่ได้นะเราต้องบอกก่อนล่วงหน้า 1 เดือน เพราะตอนนี้ยังไม่มีคนทำแทน เค้าหาคนมาทำแทนเราไม่ทัน..
เราต้องอยู่ที่นี่ต่อไปหรอเนี่ย เฮ้อ ว่าแล้วเราไปขอเค้าทำงานเพิ่มดีมั๊ย ทำงานเยอะๆ จะได้ไม่ฟุ้งซ่านและได้เงินด้วย เป็นความคิดที่ดีมั๊ย
ผ่านไปอีกวัน กับวันเศร้าๆ โอ้ยชีวิตชั้น อุตส่าห์จะมาสนุกที่นี่ แล้วนี่มานั่งน้ำตาซึมนึกถึงอีตาบ้าทำไม แล้วเค้าล่ะคิดถึงแกมั่งม้าย
จังหวะพอดีอาทิตย์นั้นเพื่อนๆ ที่ทำงานชวนไปอีกเมืองนึงพอดี เป็นงานแฟร์ คล้ายๆ ตลาดนัดบ้านเรานั่นแหละ มีพวกวงดนตรีมาเล่นแบบหลายๆ เวทีประชันกัน ตอนนั้นเพื่อนๆฝรั่งกรี้ดกร้าดกันใหญ่ ไปมุงดูป้ายว่าจะมีนัีกร้องวงไหนมามั่ง โอ้ยอิชั้นไม่ได้รู้จักเลยซักวง แถมเสียแค่เข้าอีกเป็นร้อยเหรียญ (ขอเอาเงินมาดูคอนเสริต์เจ้คิ้มที่พารากอนแทนได้มั๊ย ยิ่งอยากดูอยู่ด้วยตอนนี้ ว่าแล้วบัตรเจ้คิ้มหมดยัง ได้ข่าวพี่เคนมาเป็น Guest กี้ดๆ) พวกฝรั่งนี่เค้าค่อนข้างบ้าเวลาแถวบ้านมีงาน เพราะบ้านมันไม่ค่อยจะจัดงานรื่นเริง เป็นเมืองไทยหน่อยไม่ได้ เอะอะจัดงาน ตลาดนัด งานวัด สารพัดจะจัด
คืนนั้นกว่าจะกลับถึงบ้านเล่นเอาเกือบตีสี่ เฮ้อเหนื่อย...
ตอนเช้าพี่หมอโทรมาบอกเดี๋ยวจะไป wallmart จะไปป่าว พี่หมอชวนไปที่ที่เงินจะไม่ออกจากกระเป๋ามั่งได้ม้าย ตอนอยู่บนรถเราไม่ได้พูดถึงเรื่องพี่โอ้เลย ถึงแม้พี่หมอจะชงมาเป็นระยะๆ แต่เราก็ไม่ได้อยากจะคุยเรื่องมันต่อ ว่าแล้วไปถึง wallmart ก็ไปยืนดูตรงบอร์ดประกาศหน้าห้าง เป็นบอร์ดใหญ้ๆ ประมาณสองบอร์ดติดกัน ทั้งบอร์ดมีแต่ประกาศเด็กหายคนหาย เฮ้ย มันหายกันเยอะขนาดนั้นเลยหรอวะเนี่ย! เริ่มกลัวละนะ ใครอย่ามาลักพาตัวหนูนะ กั๊วววว 55
อีพี่หมอไปซื้อของเข้าบ้าน รายการที่พี่หมอซื้อมีดังนี้ น้ำส้ม น้ำแอปเปิ้ล น้ำองุ่น (แต่ละขวดนี่เป็นแบบขวดลิตรเลย ใหญ่มั่ก) ส้ม แอปเปิ้ล องุ่น กล้วย (ขอบอกกล้วยที่นั่นแอบแพงมากมาย จนเราแอบกระซิบพี่หมอ นี่ๆ ที่พี่หมอซื้อเป็นร้อยน่ะ แถวบ้านเรายี่สิบเอง พี่หมอถึงกับช๊อกแล้วบอกว่า มาคราวหน้าซื้อกล้วยมาฝากด้วยนะ พี่หมอชอบ เอ๊ะ มีไรแอบแฝงป้ะเนี่ย 55 คิดลึกไปเองตรู) สรุปพี่หมอมันซื้อแต่ผลไม้ ให้ตายสิ มันกินแต่แบบนี้หรอเนี่ย เริ่มน่าสงสัยจะเป็นเกย์อีกแล้ว 55 เกี่ยวมั้ยเนี่ย
อยู่กับพี่หมอก็ฮาดีเหมือนกัน อย่างน้อยก็ไม่ทำให้เราช้ำใจเหมือนใครบางคน (แอบแขวะเค้าอีกจนได้นะ)
กลับมาถึงบ้าน ไอ่พี่โอ้นั่งรออยู่แล้ว "มาทำไมเมื่อใจไม่มีให้กัน ปล่อยทิ้งชั้นเอาไว้ตรงนั้น อย่ามองอย่าสนจ๊ายยย" ว่าแล้วเจอาร์ วอยหายไปไหนแล้วเนี่ย? ทำไมเราต้องนึกถึงเพลงนี้ด้วย ก็เนื้อร้องมันแอบเข้านิ่ ว่าแล้วเราต้องมี MV ประกอบ เห็นหน้าบีมาติกาแล้วฮามาก หน้าเด็กโค่ด
แล้วเราก็เดินเข้าห้องไปเลย โดยทำเป็นไม่สนใจมัน... โอ้ย ku จะร้องไห้ทำไมเนี่ย พอเปิดประตูเข้ามา ตอนนั้นเพื่อนๆ รูมเมทมองเราแบบหน้าตาตกใจสุดๆ อีห้องนี้ก็ไม่มีความเป็นส่วนตัวเลยนอกจากห้องน้ำ โอยยย ขอสงบสติอารมณ์หน่อยเถิด...
เอ๊า เมิ_จะร้องก็ร้องไปเลย เป็นอะไรเนี่ย เดี๋ยวออกไปก็ต้องเจอเพื่อนถามอีก ku ขออยู่ในส้วมทั้งคืนได้มั้ย...
และแล้วเราก็รอให้ทุกคน (เหมือนจะ) หลับก่อนค่อยออกมา
เปิดประตูห้องน้ำออกมาทุกคนยังนั่งหน้าสลอนอยู่เลย อ่าว เห็นเงียบนึกว่าหลับไปไหนต่อไหนแล้ว นี่มันแผนล่อให้เหยื่อออกมานี่หว่า ตอนนั้นเดินมาแบบไม่มองหน้าใคร โดยเฉพาะนังเจ๋อ ชั้นไม่อยากเห็นหน้าแกเลยเจรงๆ
แล้วก็ล้มตัวลงนอน ขอให้คืนนี้มันผ่านไปไวๆ... to be continued tomorrow naka
ขอโทดด้วยนะค้าทุกคน พรุ่งนี้เจอกันใหม่ค่า อย่าว่าจขกท เลยน้า คืนนี้หมดแรงของจริงจ้า กู้ดไน้นะคะทุกคน ขอบคุณแก๊ง F5 ด้วยนะคะ อย่าตามอาฆาตเค้าน้าคืนนี้ :)
ตื่นมาสิบโมง อีเพื่อนๆ ทั้งหลายก็ตั้งคำถามถามเราเรื่องเมื่อคืนกันยกใหญ่..ตอนนั้นเพื่อนเจ๋อออกไปทำงานแล้ว พวกมันเลยทางสะดวก
แกกกกก เมื่อคืนแกเป็นไรวะ
ก็เรื่องพี่โอ้แหละเมิ_ คือเรื่องมันมีอยู่ว่า................
เฮ้ย เป็นku ku ไม่ยอมนังเจ๋อแน่นอนอะเมิง เออลืมเล่าไปนังเจ๋อมันมาบอกชั้นว่าพี่โอ้บอกรักมันด้วยนะ แล้วมันก็มีอะไรกับพี่โอ้แล้วด้วย
โอ้ มายก๊อด เรื่องแบบนี้ผู้หญิงดีๆ เค้าทำกันหรอวะเนี่ย รู้จักกันกี่วันเองวะ แล้วอีกอย่างถ้ามันมีอะไรจริงๆ มันจะมาโพทนาให้ชาวบ้านรู้ทำไมวะ มันเป็นเรื่องน่าอวดมากเลยหรอวะ
เออ แกก็รู้นิสัยนังเจ๋อป้ะวะ ได้ข่าวว่าตอนอยู่เมืองไทยชีก็โชกโชนเรื่องผู้ชายนะ สลับรางเป็นว่าเล่นเลยนะแก เรื่องแบบนี้ชีพราวลี่พรีเซนต์อยู่แล้ว
แล้วนังเพื่อนตุ๊ดซี่ก็เข้า hi5 ของนังเจ๋อทันที อุ๊ยต๊ายแก! ดูรูปชีสิ แอ๊บแบ๊วสุัดๆเลย ดูทำท่า (พร้อมสาธิต) นึกถึงอารมณ์คนที่ชอบถ่ายรูปแอ๊บๆ มั้ยคะท่านผู้อ่าน ประมาณว่าเอียงข้างนิดๆ จิกตาหน่อยๆ ผมนี่ตรงเป็นดาบตัดหัวคนขาดเลยค่าาาา ดูคนในลิสมันสิมีแต่ผู้ชายทั้งนั้นเลยแก ที่แอดๆมาเนี่ยมันรู้จักทุกคนป้ะวะ 55 หรือว่ามันรู้จักเค้า่ฝ่ายเดียววะ กร๊าก จากนั้นนังเพื่อนตุ๊ดซี่ก็เข้าไปส่องทุกคนในลิสของเพื่อนเจ๋อ เรื่องชาวบ้านเนี่ยชอบนัก
ระหว่างการสนทนา
ก๊อกๆ ก๊อกๆ
ใครมาว่ะ ขอ ku ส่องก่อน (ส่องตรงช่องประตู) เฮ้ย พี่โอ้มาว่ะ
เดี๋ยวเมิ_บอกไปนะว่าku ไม่อยู่
เดี๋ยวku เข้าไปแอบในส้วม
เออๆๆๆ แล้วถ้าพี่โอ้เค้าปวดอึ๊ขึ้นมาอ่ะเมิง
โอ้ย เมิ_ ก็บอกเค้าไปว่าส้่วมเต็มสิ 55
.................
อ่าว ไม่อยู่หรอ ไปหาที่ทำงานก็ไม่อยู่นะ
อ่อ ไม่อยู่ีค่ะ สงสัยไปเดินแถวนี้แหละมั้งพี่โอ้
งั้นขอรอที่นี่ได้มั้ย
(อ่าวซวยแล้ว)
อ่ออ ได้ิสิคะพี่โอ้เข้ามาเลย
(ตรูอยากจะบ้าตาย)
นังเพื่อนตุ๊ดชั้นออกไปได้แกตายแน่นอน!!!
ตอนนั้นท้องเริ่มร้องจ๊อกๆ ข้าวก็ยังไม่ได้กิน ที่นั่งก็ไม่มีต้องไปนั่งบนโถส้วมอีก โอ้ย ชีวิต
แล้วนังเพื่อนตุ๊ดก็คุยกันสนุกสนาน แล้วพี่โอ้ก็พูดขึ้นมาว่า ขอเข้าห้องน้ำหน่อยได้มั้ย โอ้ว ให้ตายสิ ชั้นตายแน่งานนี้
ไม่ได้ค่าพี่โอ้ มีคนเข้าอยู่
(พี่โอ้คงจะงงว่านั่งรอมาครึ่งชั่วโมงทำไมมันไม่ได้ยินเสียงอะไรจากห้องน้ำเลย)
ตอนนี้พี่โอ้เหมือนจะรู้แล้วว่าเราอยู่ในนั้น โอ๊ะ ทำไงดี...
โอ๊ะ ประตูห้องน้ำเปิดเอง โอ้ว ชั้นลืมล๊อกประตู ตะกี้รีบจัด นึกสภาพพี่โอ้เห็นเรานั่งอยู่บนโถส้วมสิ หน้าก็ยังไม่ได้ล้าง หัวก็ฟูเป็นสิงโตเลย
แล้วมันก็ถามเราว่า มาทำทำไมตรงนี้
(นังเพื่อนตุ๊ดซี่แกไม่มาช่วยชั้นเลยนะ)
อ่อ เออ เออออออ เออนั่นแหละ (แค่นี้ไม่รู้ไงว่าชั้นมาแอบแกเนี่ย)
แล้วเราก็ทำท่าจะเดินออกจากห้องน้ำ
มันก็แบบเฮ้ยคุยกันก่อนดิ
เออจะคุยไรก็ว่ามา...
มีอะไรทำไมไม่พูด เอาแต่หนีๆ
ชั้นไม่มีไรจะพูด
แล้วมันก็เข้ามากอดเรา กี้ด ออกไปเลย อีตาบ้า แล้วเราก็ผลักมันออกไป ตอนนั้นทำไมเราแรงควายอย่างนี้เนี่ย 55
ตอนนั้นทำไรไม่ถูกเลยเดินออกไปข้างนอกห้อง...แล้วก็เดินเข้าไปห้องเพื่อนข้างๆ...
แกจะมาให้ชั้นว้าวุ่นใจอีกทำไมเนี่ย... to be continued...
ต่อจ่ะ
โอ้ยชีวิตจะทำยังไงดี นี่เรากับมันก็ยังไม่ได้เป็นอะไรกันนะ แกจะบ้าหรอ แกจะมานั่งบ้าแบบนี้ทำไม..
วันนี้เป็นวันหยุดพอดี ไม่ต้องทำงาน โทรไปชวนพี่หมอไปทำอะไรให้มันครื้นเครงดีกว่า
ฮาโหล พี่หมอ วันนี้ทำไร
พี่หมอบอก วันนี้อ่านหนังสือ
โอ้ยพี่หมอไม่ต้องอ่งต้องอ่านมันแล้ว ไปเที่ยวกันเถอะ
เอ๊า!! (ทำเสียงแต๋วแตก) แล้วอยากไปไหนล่ะ
เออไม่รู้ดิ งั้นไปซานฟรานกันดีมั๊ย
ไกลไปมั๊ยอ่ะพี่หมอ หยุดแค่วันเดียวเนี่ยนะ
พี่หมอบอก แกรีบโทรไปลางานเลย
เออว่าแล้วก็อยากไปนะ อยากเห็นสะพาน Golden Gate ว่าแต่จะไปกันยังไง
พี่หมอบอกเราจะเดินไปกัน
(อย่ามามุขเสี่ยว)
ก็ไปเครื่องบินสิ โอ้ว จองกระชั้นชิดแบบนี่ก็แอบแพงอีก
เอ๊ะ แล้วจะไปนอนกันยังไง เดี๋ยวชวนเพื่อนไปอีกคนดีกว่า
ว่าแล้วก็ลองชวนเพื่อนๆ รูมเมทในห้อง แต่ไม่มีใครว่างเลย ทุกคนต้องทำงานหมด
เอ่า ไปก็ไปวะ ไม่เป็นไรหรอก พี่หมอมันเป็นเกย์ (รึเปล่าวะ?)
----------------------
และแล้วเราก็มาถึงซานฟรานซิสโก ฮือ มาถึงเห็นร้าน American Eagle กำลังเซลอยู่พอดีเลย แบบนี้ต้องช๊อป ช๊อปให้ลืมอีตาบ้าไปข้างนึงเลย (เกี่ยวมั้ย) ว่าแล้วก็ขอเม้าท์หน่อยว่าพวกร้าน Aber, AE, Hollister เนี่ย คนขายผู้ชายเนี่ยหน้าตาดีกันทั้งนั้น สงสัยว่าจะคัดหน้าตาก่อนเข้าทำงานแน่นอน
ตอนเดินอยู่ในร้าน อีพี่โอ้โทรหาพี่หมอพอดี เราก็ทำท่าจุ๊ๆ ว่าอย่าบอกมันนะ อ่าวไม่ทันแล้ว แกจะบอกมันทำม๊าย แต่เชอะรู้ก็รู้ไปดิ
คืนนั้นได้โอกาสไปเที่ยวร้านคาราโอเกะกับพี่หมอ ฮ่าๆ ขอบอกเป็นร้านคาราโอเกะไทย อีพี่หมอแย่งตรูร้องเพลงซะส่วนมาก อย่างฮา นี่มันร้องเพลงหรือท่องอาขยานเนี่ย อ่านไม่ออกแล้วยังจะอยากร้องอีก :p
ตกดึกก็กลับมาที่ห้อง ไม่อยากบอกเลยว่าเรากับพี่หมอนอนห้องเดียวกัน เหมือนจะแร่ดมั๊ยอะ แต่มันเป็นเตียงเดี่ยวสองเตียงนะ พอเข้าห้องปุ๊บ เรารีบชิ่งหอบเสื้อผ้าเข้าไปอาบน้ำทันที
แต่เอ๊ะ เสียงอีพี่หมอพูดกับใครวะ...
ออกมาจากห้องน้ำ อีพี่โอ้นั่งเจ๋ออยู่บนเตียงเราเลย แถมยังยิ้มแก้มปริกับตรูอีก เรามองหน้าพี่หมอแบบโกดๆ แล้วก็เดินไปบอกพี่โอ้ว่านี่เตียงเรา ถอยไปเลยจะนอน โหดมั้ยล่ะ
แล้วมันก็นั่งไม่ไปไหน เริ่มกวนแล้วนะ..
ตอนนั้นเราเลยเดินไปเตียงพี่หมอแล้วบอกว่างั้นเดี๋ยวเราขอนอนเตียงนี้นะ แล้วเราก็ขึ้นไปนอนเลย พี่หมอพูดขึ้นมาว่างั้นไปอาบน้ำก่อนนะ โอ้ย เชียร์กันเข้าไป ตรูไม่น่ามากับมันเลย นี่มันแผนเล่นงานเราชัดๆ
พอพี่หมอเดินไปเข้าห้องน้ำ อีพี่โอ้ก็เดินมาที่เตียงเราทันที ตอนนั้นเราหันหน้าไปอีกทางนึง แต่ก็รู้ว่ามีคนมานั่งข้างๆ แล้ว
แล้วมันก็ไม่พูดว่าอะไร... (นี่แกมานั่งข้างชั้นทำไมเนี่ย นั่งแล้วก็ไม่พูด)
จนพี่หมออกจากห้องน้ำมันก็ยังไม่พูด
นี่ชักจะยังไงๆ แล้วนะ อยากหันหน้าไปมองใจจะขาด (แต่ตอนนั้นทำเป็นแกล้งแอบหลับ)
แล้วมันก็เดินไปเข้าห้องน้ำต่อจากพี่หมอ ตอนนั้นได้ทีหันมาดูว่ามันมาทำอะไรตรงเตียงเรา เอ๊ะนั่นมันกระดาษอะไร พอเปิดออกมาดู เป็นประโยคเขียนว่า Don't Know Why I Love You but I do
เหมือนจะซึ้งนะ แต่ทำไมเราไม่รู้สึกอะไรเลยเนี่ย มันเหมือนโดนทำร้ายจิตใจมาหลายครั้งจนแทบไม่อยากจะเห็นหน้ามันอีกแล้ว
แล้วเราก็หันหน้ากลับไปนอนท่าเดิม..
ตอนนั้นหลับไปเร็วมาก หลับไปตอนไหนยังไม่รู้ตัวเลย ตื่นมาอีกทีประมาณตีสี่ ตอนนั้นปวดฉี่มากมาย ตอนนั้นในห้องมืดมากจนแทบมองไม่เห็นอะไรเลย โอ๊ะ! เราเหยียบขาอีพี่โอ้เข้าไปเต็มๆ ทีนเลย แต่สงสัยจะหลับลึกจัดจนไม่รู้เรื่อง...
พอออกมาจากห้องน้ำ เห็นอีพี่โอ้นั่งอยู่ โอ๊ะ แสดงว่าตะกี้มันรู้สึกตัวตอนเราเหยียบนี่หว่า เราเลยบอกมันว่าขอโทษตะกี้มันมืดมากมองไม่เห็น แล้วก็มองไปที่พื้น เฮ้ยมันนอนได้ยังไงหมอนผ้าห่มก็ไม่มี (แกอย่าใจอ่อนนะ) แล้วเราก็เดินขึ้นไปนอนบนเตียง พักนึงเราก็เริ่มสงสารโยนหมอนของเราไปให้มัน.. พี่โอ้พูดกลับมาเบาๆว่า thank you
โอ้ว ทำไมแค่คำพูดคำเดียวมันทำให้ชั้นลืมความโกรธทั้งหมดไปเลยเนี่ย สับสนในตัวเองจริงๆ หรือชั้นจะรักมันเข้าแล้ว...
-------ยังไม่รู้ใจตัวเอง แต่ยังไงขอให้เธออยู่กับชั้นไปนานๆ ละกันนะ แถมด้วยเอ็มวีค่ะ-----
วันนี้ขอโทษเหล่าบรรดาแฟนคลับด้วยนะคะ ช่วงนี้งานยุ่งขั้นรุนแรงเดี๋ยวต้องเตรียมตัวไปคุยงานพรุ่งนี้อีก วันนี้เลยได้แค่นี้ก่อนนะคะ หวังว่าจะไม่โกรธกันนะคะ ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ทักทายตอบชาวคณะ F5 เลย
แล้วพบกันใหม่นะคะ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
หวัดดีค่ะทุกคน วันนี้เหนื่อยมากๆ เพิ่งถึงบ้านตะกี้นี้เอง เข้ามาโดนกดดันกันแบบกระจุยกระจายเลยนะค้า ขอโทษทุกคนด้วยนะคะที่ทำให้รอ..
ขอแบบไม่ทักทายไปเลยรวดเดียวละกันนะคะ
นี่เช้าแล้วนี่หว่า เอื้อมมือไปหยิบนาฬิกา อ่าว นี่มันสิบโมงแล้วนิ่ ตอนนั้นยังไม่ใครตื่นเลย.. งั้นเดี๋ยวรีบชิ่งไปอาบน้ำก่อนดีกว่า พอเราอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ไปปลุกพี่หมอ อีนังพี่หมอก็ขี้เซาไม่ตื่นอีก เหลือนังพี่โอ้ จะปลุกมันดีมั้ย ไม่มีทางเลือก ถ้ามันไม่ตื่นกันวันนี้ก็อดเที่ยวกันพอดี พี่โอ้ตื่นๆ (พูดพร้อมกับเอานิ้วจิ้มๆ มัน 55) ไอ่พี่โอ้ตื่นง่ายมาก แค่จิ้มสองทีก็ตื่นแระ ดีมาก แกรีบไปอาบน้ำเลย แล้วมันก็งัวเงียเดินตื่นไปอาบน้ำ เข้าไปไม่ถึงสามนาที อ่าวนี่แกวิ่งผ่านน้ำหรืออาบน้ำเนี่ย พี่โอ้บอกเป็นผู้ชายเค้าไม่อาบมากหรอก เกี่ยวมั้ยนั่น 55 เหลือพี่หมอคนเดียว ตอนนี้แค่จิ้มไม่ได้แล้ว แบบนี้ต้องเขย่าๆ ตื่นเดี๋ยวนี้!!!! โอ้ยทำไมตื่นยากเย็นอย่างนี้ เอาวะแผนไฟไหม้เหมือนในหนังคงจะได้ผล พี่หมอออออออออออออออ ไฟไหม้ หนีเร็ว!!!! 555 พี่หมอรีบเด้งขึ้นมาเลยทันที
แล้วเราก็เดินออกไปชิวข้างนอกกัน ทริปนี้มีแต่ถ่ายรูป ไอ่สองคนนั้นบอกเราบ้าเห่อ ถ่ายมันทุกอย่าง ขนาดกินข้าวยังถ่ายอาหารที่กินเลยคิดดู 55 เบื่อนังพี่โอ้เจรงๆ เห็นหน้าแล้วมันหมั่นเขี้ยว คนอะไรทำอะไรผิดไว้ทำเป็นเนียนนะ คิดว่าชั้นจะใจอ่อนรึ ?!? มีช๊อทนึงถ่ายรูปกับพี่โอ้สองคนแล้วมันเอามือมาโอบเราแบบแน่นมากได้อีก เน่ๆ ชั้นไม่ใช่น้องเจ๋อของแกนะยะ ชิชะ (ทำเป็นว่าแต่ก็ยอมเค้านะแก)
วันนี้สนุกสนานมากมาย ไอ่เรื่องเที่ยวน่ะของชอบ ตกกลางคืนเราก็มานั่งชิวกันที่ร้านขนม แล้วพี่โอ้ก็เริ่มเล่าถึงประวัติชีวิตตัวเองว่าครั้งนึงเคยไปดูเบสบอลกับหลาน (ดูกับลูกก็บอกมา) แล้วทีนี้เกิดหลงทางกับหลาน หลานอายุประมาณสี่ขวบ พี่โอ้บอกตอนนั้นเดินร้องไห้หาหลานไม่เจอ ฮ่าๆ คนอะไรขี้แยชะมัด แล้วก็มีคนมาประกาศว่าใครทำลูกหาย แล้วเด็กคนนั้นก็เป็นหลานพี่โอ้จริงๆ จากนั้นมันก็ไม่ไปดูเบสบอลกับใครอีกเลยเพราะกลัวจะหลงกันอีก (เว่อไปมั้ยนังพี่โอ้) โดยเฉพาะคนที่มันรัก มันจะไม่มีวันพาไปดูเบสบอลเด็ดขาด (แหวะทำไมถึงได้ลาวแบบนี้) (ทำเอาเรากับพี่หมอถึงกับเอือม) แล้วด้วยความแร่ด เราเลยพูดขึ้นมาว่า ไม่ต้องห่วงหรอก ชั้นดูเบสบอลไม่เป็น ยังไงก็ไม่อยากไปดูอยู่แล้ว 55 ทำเอาพี่โอ้ถึงกับยิ้มแก้มปริ เชอะ ชั้นหลอกให้แกดีใจไปงั้นแหละ ยังไม่ลืมเรื่องนังเจ๋อนะ :p
คืนนั้นกลับถึงโรงแรมประมาณตีสอง ปวดขามากมาย ไอ่เราก็กระโดดขึ้นเตียงเลยแล้วก็บอกทุกคนว่า คืนนี้ไม่อาบน้ำนะง่วงมากกก (ซกมกที่สุด) นังพี่โอ้รีบมาเจ๋อทันที ไหนดมหน่อยสิเหม็นรึเปล่า ฮ่วย ไปดมพี่หมอนู่นอีตาบ้า
คืนนั้นหลับสนิทแบบสุดๆ ตื่นมาอีกทีแปดโมงเช้า วันนี้ตื่นเร็วโคดกลัวเที่ยวไม่ครบ วันนี้พี่หมอตื่นอย่างง่ายดาย เหลือแต่พี่โอ้ ปลุกไงก็ไม่ตื่น พี่หมอเราหนีพี่โอ้ไปเที่ยวกันเถอะ พี่หมอรีบรับมุขทันที เออไปกัน มันอยากนอนปล่อยให้มันนอนไป แล้ววันนั้นทั้งวันเราก็เที่ยวกันจนลืมพี่โอ้ไปเลย กลับมาที่โรงแรมอีกทีประมาณสองทุ่มแล้ว โอ๊ะ พี่โอ้หายไป เสื้อผ้ากระเป๋าก็หายไปหมดเลย ซวยแล้วสิ พี่หมอโทรหาพี่โอ้เร็วๆ โทรไปประมาณสามรอบก็ไม่รับ งานนี้ซวยแน่เรา งอนอีกแล้วแน่นอน คราวนี้เล่นแรงนะงอนกลับบ้านไปเลยหรอเนี่ย คืนนั้นทำเอาเรานอนไม่หลับเลยทีเดียว
วันรุ่งขึ้นถึงกำหนดกลับของเรากับพี่หมอพอดี พอกลับถึงบ้านเรากับพี่หมอก็รีบไปหาพี่โอ้ที่บ้านทันที อ่าว มันไม่อยู่ หายไปไหนเนี่ย คนอะไรขี้งอนจริงๆ อุตส่าห์มาง้อแล้วนะเนี่ย หายไปไหนหว่าบ้านช่องไม่กลับ วันต่อมาเราก็กลับไปทำงานตามปรกติ แล้วพี่โอ้ก็หายไปเลยติดต่อไม่ได้ไปหลายวันมากๆ
มีอยู่วันนึงเราเดินไปหามันที่บ้าน เห็นพี่โอ้ขับรถตัดหญ้าอยู่หน้าบ้าน เรารีบวิ่งไปเจ๋อทันที ฮือๆ โดนพี่โอ้หน้าโหดใส่เลย ไอ่เราก็รีบพูดไปว่า วันนั้นปลุกแล้วแต่พี่โอ้ไม่ตื่นนิๆๆๆ ไอ่พี่โอ้ก็เงียบ ไม่พูดอะไรกับเราเลยสักคำ จะโกดกันจริงๆ หรอเนี่ย กลับบ้านก็ได้วะ จำไว้เลยอุตส่าห์ง้อขนาดนี้แล้ว พูดด้วยสักคำก็ไม่มี อยากงอนก็งอนไปเลย คิดว่าตัวเองสำคัญมากใช่ม้าย
To be continued naka
| Create Date : 02 ตุลาคม 2552 |
| Last Update : 8 ตุลาคม 2552 9:05:49 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 298 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: preampcc  วันที่: 2 ตุลาคม 2552 เวลา:21:38:41 น. |
|
|
|
| โดย: ตุ้ม สเปน IP: 85.59.106.98 วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:15:28:19 น. |
|
|
|
| โดย: pan IP: 78.101.95.15 วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:16:43:31 น. |
|
|
|
| โดย: ส้ม IP: 58.9.80.125 วันที่: 8 ตุลาคม 2552 เวลา:0:34:07 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
