หลายคนตายไปพร้อมกับบทเพลงที่ยังไม่ทันได้บรรเลง
เป็นความจริงที่ว่า หลายคนตายไปพร้อมกับบทเพลงที่ยังไม่ได้บรรเลง
ผมได้อ่านหนังสือเกี่ยวกับการสร้างแรงบันดาลใจของชีวิต มีอยู่ประโยคหนึ่งที่ผมติดใจ ก็คือที่ว่าคนเรามักจะตายไปโดยยังไม่ได้แสดงความสามารถออกมาอย่างเต็มที่ ซึ่งผมมานั่งนึกๆดูก็เป็นอย่างนั้นจริงๆซะด้วยแฮะ

ผมคิดว่าคนทุกคนต่างก็มีจุดเด่นอะไรของตัวเองสักอย่างเสมอล่ะ
บางคนทำอาหารเก่ง บางคนมีจินตนาการสูง บางคนมีความสามารถทางศิลปะ
บางคนเป็นนักสู้ ร่างกายแข็งแรง บางคนถนัดในการเป็นผู้นำ ฯลฯ

แต่เราไม่ค่อยได้เห็นเขาได้บรรเลงบทเพลงนั้นใน scale ขนาดใหญ่ๆซะที
(บางคนร้องเพลงเพราะมาก แต่ก็ได้แต่ร้องอยู่ในห้องน้ำเท่านั้น)
เราถูกกระแสสังคมและเศรษฐกิจพัดพาไป ให้ทำงาน(ที่ไม่ถนัด)เพื่อเลี้ยงปากท้อง

ปากท้องตัวเอง
ปากท้องลูกเมีย

ถ้าเราสามารถได้ทำงานในสิ่งที่เป็นความถนัดของเราก็น่าจะดี

ผมเชื่อว่าวันหนึ่ง คนเราก็ต้องตาย
เหลือแต่ดวงจิต จะทำอะไรก็ไม่สนุกเหมือนมีเลือดมีเนื้อแบบมนุษย์
เพราะฉะนั้น ต้องคว้ามันไว้ก่อนล่ะ
เจ้าชีวิตปัจจุบันนี่

ผมต้องบรรเลงเพลงของผมก่อน ถึงจะยอมตาย



Create Date : 16 สิงหาคม 2550
Last Update : 16 สิงหาคม 2550 16:02:34 น.
Counter : 310 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

DrStop
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ความฝันของผมก็คือ ผมอยากเป็นสถาปนิกผู้ออกแบบระบบสังคม
ผมจะสร้างสังคมในอุดมคติขึ้นมา สังคมที่มีโอกาส สังคมที่ยุติธรรม สังคมที่มั่งคั่งอุดมสมบูรณ์ในทุกๆด้าน ทั้งทรัพย์สินเงินตรา ความรู้ความสามารถ ความคิดและจิตวิญญาณที่ดี
Website Counter