จากการเขียนบล๊อกรายสัปดาห์พัฒนามาเป็นรายเดือน...
ไม่รู้ว่า หากนานๆไปจะกลายเป็นรายสามเดือนหรือเปล่า...แหะๆๆๆ
เรากลับมาเที่ยวเมืองเสียมเรียบกันต่อ จากตอนที่แล้ว



คราวนี้เราไปที่ปราสาทบันทายสรี หรือเรียกในภาษาเขมรว่า บอนเตียเสรย
ซึ่งแปลว่า "ป้อมแห่งสตรี" บอนเตียแปลว่าป้อม เสรย(สะ-เรย)แปลว่าผู้หญิง
ทำไมเวลาเราได้ยินชื่อนี้จะนึกถึง บั้นทายสตรี ขึ้นมาเสมอ..
อาจเพราะว่าปราสาทนี้เขาว่างดงามอ่อนหวานประดุจสตรี...



จริงๆ เวลาที่เหมาะแกการมาชมปราสาทน่าจะเป็นช่วงเช้า
เพราะว่าเเดดจะไม่ร้อนมาก และเราก็จะได้ถ่ายภาพที่สวยกว่าช่วงเที่ยงวัน
แต่ตอนที่เราไปดู...เป็นช่วงเวลาก่อนเที่ยงแสงเเดดเเผดเผามากๆ



ปราสาทบันทายสรี เป็นปราสาทหินที่สร้างจากหินทรายสีชมพู
แม้ว่าจะมีขนาดที่เล็กกว่าปราสาทอื่นๆ แต่มีความงามในทางศิลปะสูงมากๆ
จากประวัติกล่าวไว้ว่า...ปราสาทนี้มิได้สร้างขึ้นโดยกษัตริย์ หากแต่ว่าสร้างขึ้นโดย
พราหมณ์มหาราชครูชื่อ "ยัชญะวราหะ" มีตำเเหน่งเหมือนเป็นผู้สำเร็จราชการ
และเป็นอาจารย์ของพระเจ้าชัยวรมันที่ ๕ ดังนั้นปราสาทนี้จึงมีขนาดเล็ก
และห่างจากเมืองพระนครถึง ๓๐ กิโลเมตร เพื่อกันความเข้าใจผิดว่าจะไปเเข่งบารมี



รูปสลักพระอินทร์เหนือช้างเอราวัณที่หน้าบันประตูชั้นเเรกด้านทิศตะวันออก
เพราะพระอินทร์เป็นเทวดาประจำทิศตะวันออก



หน้าบันนี้เป็นภาพสลักที่เล่าเรื่องพระวิษณุอวตารเป็นนรสิงห์
กำลังฆ่าอสูรชื่อ หิรัณยะกศิปุ เป็นนิทานที่มีความยอกย้อนในการใช้สติปัญญา
เรื่องยาวพอควร...ลองเสริทหาอ่านกันเองเเล้วกัน..แหะๆ



ตอนเเรกเรามองดูเเล้วนึกว่าสิงห์ปล้ำหญิง...



อ่านจากตำราเล่าว่านอกจากที่นี่จะใช้หินทรายสีชมพูที่มีคุณภาพดีแล้ว
ช่างเเกะสลักก็เป็นช่างที่มีฝีมือเป็นเลิศอีกด้วย...
ความเป็นเลิศในทางศิลปะคงยืนยันตัวเองผ่านกาลเวลามานับร้อยปีอย่างที่ปรากฏ...



กรอบซุ้มประตูมีร่องรอยจารึกภาษาสันสกฤตโบราณ
อยากอ่านออกจังว่าเขาบอกเล่าอะไร...





อันนี้เป็นฐานโยนี เหลือเเต่ฐานส่วนรูปเคารพหายไปแล้ว
น้องไกด์เล่าว่าธรรมดาตัวฐานก็มีการแกะสลักตกเเต่งลวดลาย
แต่ที่เห็นว่าเป็นเเผ่นหินเรียบๆ นี่ เพราะว่ามีคนมาลับมีด... จริงเท็จอย่างไรไม่รู้



ไกด์ก็ชี้ให้ดูหน้าบันที่สร้างเลียนเเบบเครื่องไม้...
ลูกทัวร์จะเป็นลม...เพราะแดดมันร้อนมากๆ
แหงนมองอะไรนานๆ...พาลหน้าจะมืดเอา





เหมือนอุบะมาลัยห้อยลงมาจริงๆ...



พระลักษมี ประทับนั่งมีช้างสองเชือกชูหม้อน้ำมนต์
รดน้ำมนตร์ลงที่พระลักษมี หมายถึงความเป็นสิริมงคลและความอุดมสมบูรณ์



ปราสาทนี้แทบจะไม่เหลือที่ว่างเลย
เต็มไปด้วยภาพเเกะสลัก...สงสัยคงเพราะปราสาทมีขนาดเล็ก
มีหินคุณภาพดี ช่างก็ฝีมือดี...ที่ว่างจึงเเทบไม่มีเลย



หน้าบันนี้สลักรูปพระอินทร์ทรงช้างเอราวัณ
บางตำราบอกว่าพระกฤษณะกำลังสู้กับพระอินทร์
ที่เห็นเป็นสายๆ หน้าตาเหมือนหลังคา..เขาว่าเป็นธนูที่พระกฤษณะยิงขึ้นไป
บางก็ว่าเป็นสายฝน...เอาเป็นว่าดูเเล้วตื่นตาดีเลยทีเดียว



ช่างโบราณนอกจากทำงานงานหนัก...
แกะหินคงไม่ใช่ของเบาๆ ต้นหมากรากไม้ที่ใส่ไว้ในงาน
ก็ไม่ได้แบบก๊อบปี้แล้วเเปะลงไป...ลองดูซิ...ต้นไม้ไม่ซ้ำชนิดกันด้วย
เอ๊ะหรือว่า...คนเเกะแกคิดแล้วว่าไหนๆ ก็เเกะเเล้วจะมาเเกะซ้ำทำไม



รูปสลักหินเป็นรูปครุฑอันที่เห็นนี้เป็นรูปจำลองจากของเดิม
ของเก่าเขาเอาเก็บเข้าพิพิธภัณฑ์ไปแล้ว...





เถาไม้เเทบจะเด็ดออกมาได้เลย...อ่อนช้อยมาก
นี่ถ้าแดดไม่เเรงคงดูได้นานกว่านี้..



เนื่องจากช่วงก่อนหน้าที่เราจะไปเป็นช่วงที่ฝนตก
เลยมีเฟิร์นและไม้เล็กไม้น้อยขึ้นเต็มไปหมด



แม่ค้าขายของกินเล่น..จำพวกข้าวโพดต้ม
ที่ปราสาทบอนเตียเสรย



เด็กสาวกับดอกไม้...



เจ้าหน้าที่อะไรสักอย่าง...ที่ปราสาทแปรรูป



อดีตผ่านไปแล้วไม่หวนคืน...ปัจจุบันก็ยังคงเป็นนิรันดร์ที่ยั่งยืน

Create Date : 22 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 28 มิถุนายน 2554 2:09:34 น.		7 comments
Counter : 2265 Pageviews.
Share Tweet