= = Say bye bye to Jumperoo = =
อีกสองเดือนเราก็ได้กลับเมืองไทยแล้ว ช่วงนี้แม่กับปะป๊าเลยต้องวางแผนจัดการข้าวของในบ้าน ของเล่นส่วนมากของน้องพราวจะถูกส่งลงเรือ อีกส่วนบริจาค Jumperoo เป็นหนึ่งในของเล่นทั้งหลาย ที่ไม่มีตั๋วกลับเมืองไทย เหตุเพราะ หนึ่ง - น้องพราวไม่ค่อยสนใจเล่นแล้ว แถมยังโตเกินจะเล่นด้วย แม่ปรับระดับความสูงให้สูงที่สุด น้องพราวก็ยังขาลากพื้นอยู่ดี สอง - กินเนื้อที่มาก ทำให้ค่าขนส่งแพง และเหตุผลสุดท้ายคือ แม่กับปะป๊าไม่มีแผนที่จะมีน้องให้พราว จึงคิดว่าไม่ได้ประโยชน์ที่จะลงทุนส่งกลับ
ย้อนไปเมื่อตอนที่จะซื้อ Jumperoo ให้ลูก แม่ก็คิดหลายเรื่องหลายด้าน ทั้งเรื่องประโยชน์ ความคุ้มค่า และขนาด ตอนนั้นต้องตัดสินใจระหว่าง Jumperoo และ Around-we-go บังเอิญได้คุยกับเพื่อนที่เป็นหมอเด็กแม่ เลยได้ทราบว่า มีหลักฐานทางการแพทย์ที่ศึกษาถึงของเล่นสุดฮิตสองอย่างนี้ด้วย Jumperoo มีความเห็นแง่ลบจาก Children's Hospital of San Diego ว่า เด็กต้องอยู่ในท่าเขย่งเท้า ซึ่งไม่ใช่ท่าทางที่ส่งเสริมพัฒนาการในการเดิน เด็กที่อยู่ใน Jumperoo นานๆ อาจสูญเสียเวลา tummy time ที่จะได้หัดคืบ หัดคลาน ซึ่งจะทำให้กล้ามเนื้อหลังและลำตัวพัฒนาช้าลง แต่พอลองหาเพิ่มใน American Academy of Pediatrics ซึ่งเป็นแหล่งข้อมูลสำคัญ แม่ไม่เจอว่ามีความเห็นเรื่องนี้ Aroud-we-go - ไม่มีปัญหาด้านความปลอดภัย ความเห็นแง่ลบที่พบคือ เวลาที่เด็กอยู่ในของเล่น สะโพกจะถูกดึงให้กางออก เด็กจะเคลื่อนที่โดยการโน้มตัวไปด้านหน้า ซึ่งไม่ใช่ท่าหัดเดินปกติ ไม่ได้ทำให้เดินช้า แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้เดินเร็ว ข้อมูลเท่าที่มี ทั้งสองอย่างไม่มีรายงานเรื่องอันตราย ซึ่งต่างจาก walker...เท่านี้แม่ก็เบาใจ..มาตัดสินใจได้เด็ดขาด ตอนที่คุณยายบอกว่า อุ้มลูกขึ้นมาทีไร ลูกก็ทำท่าเขย่งเก็งกอยเหมือนอยากกระโดดทุกที เอ้า..อยากกระโดด งั้นจัด jumperoo ไปละกัน แม่ซื้อจาก Amazon มาในราคาเจ็ดสิบเหรียญ ถูกมากเมื่อเทียบกับราคาในเมืองไทย พราวชอบมากและกระโดดเป็นตั้งแต่วันแรกที่ประกอบเสร็จ อาจจะเพราะเพลงประกอบ Itsy bitsy Spider ทำนองมันคึกคักมากก็เป็นได้... แค่นี้แม่ก็ดีใจ ซื้อมาไม่ขาดทุนแล้ว...อีกอย่างที่เป็นสุดโปรดของพราว คือ นกแก้วและกบ พราวจะพยายามกระโดดๆๆ จับจนเหนื่อย หมดแรงเมื่อไหร่ค่อยชี้ๆ ขอให้แม่ปลดออกมาให้ ถือว่าพราวมีความพยายามเหมือนกันนะเนี่ย ไม่รู้ว่าถ้าไม่มี jumperoo อีกต่อไป แล้วพราวจะคิดถึงของเล่นชิ้นนี้บ้างมั้ยนะ...
Free TextEditor
Create Date : 31 กรกฎาคม 2553 |
Last Update : 2 กันยายน 2553 22:05:38 น. |
|
4 comments
|
Counter : 6479 Pageviews. |
|
|
ตอนเรากลับเมืองไทย ลูกอายุ 16 เดือน ขนของกลับมาเพียบเลย แบบเห็นอะไรก็ทิ้งไม่ลง จริงๆ คงต้องตัดใจบ้างเนอะ
ปล.น้องน่ารักมากค่ะ