Group Blog
 
All blogs
 
Coco's Talk : You're Beautiful ...Just the way you are



สวัสดีวันหยุดค่ะ

เรื่องที่จะคุย และชวนเมาท์ให้ฟังวันนี้ คือ.."You're Beautiful ...Just the way you are"
อาจจะยาวหน่อยแต่อยากให้ลองอ่านดู คิดซะว่าเป็นนิทานก่อนนอน

บนเส้นทางความสวย ในเดือนนี้ พลอยได้ตระหนักถึงอะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับรูปร่างหน้าตา จริงๆเป็นสิ่งที่ตระหนักมานานแล้วแต่ยังไม่แจ่มชัดจนกระทั่งวันนี้
 และคิดว่าพลอยควรจะเขียนมันออกมา

เรื่องของเรื่องคือ พลอยพยายาม ลดน้ำหนักและออกกำลังกายอย่างมากในเดือนนี้

 ......... เพื่อความผอม .......
อยากหุ่นเพรียวบางเอว 25 เพื่อจะได้ใส่ชุดรัดรูปและบิกินี่ได้อย่างมั่นใจ ....

พลอยตื่นมาทุกวันจะออกกำลังกายก่อน ตบท้ายด้วยออกกำลังก่อนนอนอีกครั้ง ควบคุมอาหาร
น้ำหนักพลอยลดลงอย่างรวดเร็
วภายใน 2 สัปดาห์ รู้สึกสุขภาพดี และตัวเบา และเฟิร์ม

เมื่อเวลาที่ส่องกระจก พลอยพบว่า พลอยมีความสุข ที่หน้าท้องแบนลง และใส่เสื้อผ้าหลวมขึ้น แต่ทว่าในทางกลับกัน
หุ่นที่เคยดูสะโอดสะองพอสมค
วรนั้น ค่อยๆหายไป ... ใช่! ตอนใส่เสื้อผ้า มันดูสวยงามดี แต่ตอนถอดแล้ว พลอยรู้สึก "ไม่สวย" เท่าเดิม

ทำไมผอมลงแล้วถึงไม่สวย????

ความรู้สึกภูมิใจกับผิดหวัง ถาโถมเข้ามาพร้อมๆกัน

แบบนี้อีกแล้วสินะ ...
ปรากฏว่า พลอยเริ่มรับไม่ได้กับรูปร่างที่ค่อยๆเปลี่ยนไป แล้วอะไรคือปัญหาของการลดน้ำหนักในทุกๆครั้งของพลอยรู้ไหม?

ปัญหาของพลอยคือ ทุกครั้งที่ลดน้ำหนัก พลอยจะดูแข็งๆ ไม่กลมกลึงเหมือนปกติ ไหปลาร้าใหญ่ ไหล่กว้าง สะบักหนาๆ
 กระดูกหน้าอกเริ่มปูด เนินอกเริ่มหาย หัวไหล่แข็งเป็นท่อนเหลี่ยม
ๆ แต่ถึงกระนั้น ก็ไม่ได้ดูผอมเพรียวแต่อย่างใด
ทุกครั้งที่ลดน้ำหนักจริงจัง พลอยพบว่า พลอยจะกลายเป็นแบบนี้
และพลอยไม่มีความสุขอย่างไม่มีเหตุผล

อะไรคือต้นตอของปัญหานั้น...
ย้อนกลับไปในวัยเด็ก พลอยเองไม่ใช่เด็กตัวเล็ก ที่มีโครงสร้างเล็กๆ พ่อบอกว่าพลอยตัวใหญ่ที่สุดในห้องคลอด
แหงหละ ก็พ่อพลอยก็ตัวใหญ่ ไซส์ฝรั่ง พลอยได้โครงสร้างพ่อมาเต็มๆ
แต่ดันไม่ค่อยสูง (แย่จัง)
แม่พลอยรู้ว่าพลอยเป็นคนตัว
ใหญ่อยู่แล้ว เลยพยายามมากๆที่จะควบคุมการกินของพลอยไม่ให้พลอยอ้วน
เพราะพลอยมีเนื้อนิดหน่อยก็
ดูอ้วนมากได้ แต่พอพลอยเรียนประถม พลอยก็เริ่มได้เลือกกินเอง กินแต่ของอร่อย นั่นแหละที่ทำให้อ้วน

 ..คือกินด้วยอารมณ์เก็บกด เพราะกลับไปบ้านจะไม่ได้กิน

ตั้งแต่นั้นมา พลอยก็ไม่ใกล้เคียงคำว่าผอมอีกเลย ทั้งตัวใหญ่และอ้วน หลายคนได้แต่มองพลอยกินอย่างสงสาร(ที่กินไม่หยุด)

แต่นั่นมันยังไม่ใช่ปัญหาเพราะเป็นเด็ก ตัวตรงๆ สัดส่วนยังไม่เด่นชัด เวลาผ่านมา พลอยโตเป็นสาว
และพบว่าได้กรรมพันธุ์ทางบ้
านพ่อมาเป๊ะๆ คือทางบ้านถ้าเป็นผู้หญิง จะ "เชฟบ๊ะ" หน้าอกใหญ่ สะโพกผายมาก และดูมีเอวเพราะบนล่างใหญ่
ถ้าใครนึกไม่ออกนึกถึงพวกรู
ปปั้นเทพีกรีกสีขาวๆนั่นแหละ แบบนั้นเลยแต่ตัวบางกว่า

และด้วยความว่า สมัยช่วงวัยรุ่นตอนต้น ที่พลอยโตมา หุ่นเฟอร์เฟ็คที่เป็นที่นิยมกันคือ หุ่นนางแบบ ...และไอดอลหนักไม่เกิน 45
หนังสือ ice เอย เธอกับฉันเอย อ่านแล้วละเหี่ยใจกับตัวเลขกำกับของนางแบบ ... ตัวเล็กและผอมเพรียว คุณพระ ฉันมันยักษ์ดีๆนี่เอง
ทำยังไงนะ ฉันถึงจะหุ่นเล็กๆ หน้าอก เอว สะโพกเล็กๆ ขาเรียวๆแบบนี้บ้าง

หลังจากนั้นมา ก็สรรหาหนทาง ศึกษาเรื่องลดน้ำหนักและวิธีที่จะหุ่นดีสไตล์นางแบบไอดอลในนิตยสาร
(จริงๆคือไปแอบชอบพี่ชายเพื
่อนแล้วอยากให้เขาเห็นเราสวย (แรงบันดาลใจต้องใช้เยอะเลยทีเดียว)
เขาจะได้มองเรามั่ง
ตอนนั้นยอมรับว่าอ้วนและขี้เหร่) แต่เรื่องขี้เหร่ขอข้ามไปก่อน เดี๋ยวจะยาว กลับมาโฟกัสที่เรื่องหุ่น

ภายในปิดเทอมใหญ่ พลอยเปลี่ยนแปลงตัวเอง จนครูที่โรงเรียนจำไม่ได้ ผอมลง ผมยาวขึ้น ผิวขาวขึ้น
จากการออกกำลังและควบคุมออา
หารอย่างเคร่งครัด และ เสื้อผ้า ม ปลาย รัดรูปมากขึ้น แต่ก่อนเพื่อนผู้ชายชอบพูดว่า
"พลอยถ้าผอมแล้วจะสวยนะ จะจีบเลย" คิดในใจว่า ทำไมต้องมีคำว่าถ้าด้วยวะคะ
....

ตอนนั้น พลอยลดน้ำหนักไป 16 กิโล จาก 68 เหลือ 52 ตอนนั้นถึงดูผอมลงมากแล้ว ก็ยังดูไม่ผอมอยู่ดี ทั้งๆที่ซี่โครงโผล่เห็นชัด
เวลาใส่เสื้อกล้าม
ไม่มีหน้าท้อง แต่เทียบกับเพื่อนๆตัวเล็กๆ
ก็ยังตัวใหญ่กว่าอย่าเห็นได้ชัด ถามว่าตอนนั้นดีใจไหมที่ลดได้ ดีใจมาก
แต่ก็ยังมีคนกระแนะกระแหนอย
ู่ ว่าอ้วน ตอนนั้นความสุขของพลอยอย่างเดียวเลย คือการได้ใส่เสื้อผ้าแล้วดูสวย
พลอยลดน้ำหนักลงอีก อยากให้แตะเลข 4 แต่พอหนัก 50 คนใกล้ตัวก็เริ่มทัก ว่าพอได้แล้ว มันดูผอมไป ไม่สวยเลย
สุขภาพตอนนั้นก็ไม่ดี หน้ามืดบ่อย (เป็นคนเลือดจาง) -------- ตอนนั้นไม่ได้ดูเลยว่าโครงส
ร้างเราเป็นยังไง รู้แค่ว่า ตัวเล็กถึงจะสวย เอวต้องเล็ก
ตัวเลขบนตาชั่งต้องโชว์ได้ เพราะพลอยอายมากเวลามีคนเดินมาเห็นตัวเลขบนตาชั่ง จนต้องเอามือปิดไว้
วันนึงเดินมามองกระจก ก็พบว่า คำว่าผอมสวย ไม่ได้ใช้ได้กับทุกคน

หลังจากนั้นมาพลอยเพิ่มน้ำหนักตัวเองขึ้นมาสองสามโล แล้วพยายามคงที่ไว้ มีหลุดๆบ้างในช่วงที่เรียนหนักแล้วไม่ได้ออกกำลังกาย
ทุกครั้งที่พยายามลดน้ำหนัก
ในวิธีใหม่ๆ (ยังแอบคิดว่าลดใหม่อาจจะสวยได้ ครั้งนี้อาจจะไม่เหมือนเดิม)

แต่ทุกครั้ง ก็วนมาลูปเดิม คือ อ้วน ---> รับไม่ได้ ---> ลดความอ้วน --->ลดหนักมาก --->ผอมลง --->เห็นซี่โครงชัด ---> รับไม่ได้ ---> เพิ่มน้ำหนักขึ้น

มันเหมือนเป็นวงจรอุบาทว์ที่ไม่เปลี่ยนแปลง แต่ค่านิยมรอบตัวยังเหมือนเดิม เปลี่ยนไปนิดหน่อยคือ
ผู้หญิงต้องตัวเล็กเหมือนเด
ิม แต่ต้องมีหน้าอกและมีเอว มีซิคแพ็คด้วยก็ดี
ซึ่งพลอยก็เห็นว่ามันเป็นเรื่องที่ดีนะ ที่ผู้หญิงเราจะสวยแบบเฮลตี้มากขึ้น

ครั้งนี้ก็เหมือนกัน ซี่โครงใหญ่ๆกลับมา ดูแห้งไปหมด ดูผอมจริง แต่กล้าพูดเลย ว่ามันไม่สวยเหมือนตอนเราอวบๆอ้วนๆ
เหมือนหนังพร้อมชั้นไขมันเล
็กๆที่หุ่มโครงใหญ่ๆอยู่ ถ้าจะให้เอวเล็กๆพลอยต้องใส่โครเซ็ตที่ร้อยเชือกได้อยู่เป็นปีๆ
 เพื่อกดให้ซี่โครงบีบตัวให้
แคบลง (ผ่านมาแล้วเกือบทุกอย่าง เป็นคนช่างสรรหาบอกแล้วไง)

สุดท้าย พลอยคิดอย่างหนัก และปลงได้ว่า "เราควรสวยแบบที่เราเป็น ในแบบของเรา"

จริงอยู่ เราไม่ได้หุ่นสมัยนิยม ไม่ได้ตัวเล็กเอวบางร่างน้อ
ยเป็นสาว size S (จริงๆถ้าไปอยู่ยุโรปพลอยนี่ใส่เดรส size xs
ได้เลยนะ แต่ก็เมืองไทยเขาตัดตามมารฐ
านเอเชีย เน้นประหยัดผ้า เราเลยเป็นสาวไซส์ L และ XL ) แต่เราก็ใช้ชีวิตให้มีความสุขได้

ลองมองในแง่บวกสิ !

เราใส่ชุดรัดรูปแล้วสวยนะ เราใส่ชุดราตรีแล้วดูเต็มนะ เราดูดีในชุดชั้นในนะ
เพื่อนรักเคยบอกให้นึกถึงข้
อดีของตัวเองให้เยอะๆ แล้วมันมีอะไรที่ไม่ดีหละ ก็แค่หาเสื้อผ้าในสยามประเทศใส่ยากเท่านั้นเอง



............
การที่เราอวบ ....ไม่ได้แปลว่าเราไม่สวย
การที่เราอวบ .... ไม่ได้แปลว่าเราแต่งตัวสวยๆไม่ได้ แต่งหน้าไม่ได้
การที่เราอวบ... ม่จำเป็นต้องไม่มั่นใจเพราะคำพูดกระแนะกระแหนของคนอื่
การที่เราอวบ ...ไม่ได้แปลว่าคุณค่าในตัวเราลดน้อยลง
..........



ในยุคมนุษยนิยมที่เรามองรูปร่างหน้าตาภายนอกเป็นสิ่งสำคัญ เรามีพิมพ์นิยม ในแต่ละยุคสมัย
ถึงพลอยจะไม่ได้เป็นที่นิยม
ของผู้ชายและเสื้อผ้าแฟชั่นยุคนี้ก็เถอะ พลอยเชื่อว่า คนเรา จะดูสวย
เพราะความแตกต่าง ผอมอาจจะไม่ได้แปลว่าสวยเสม
อไป คนเรามีร่างกายแตกต่างกัน
โครงสร้างต่างกัน บางคนอาจจะเหมาะที่จะผอมเพรียว บางคนอาจจะเหมาะจะมีเนื้อมีหนังนิดๆ หรือบางคนอาจจะสวยมากเวลาที่อวบอ้วน

เราต้องรู้จักมองตัวเอง วิเคราะห์ให้ดี ว่าเราเป็นยังไง เหมาะกับอะไร ไม่จำเป็นต้องไปฝืนจนตัวเองไม่มีความสุขแบบที่พลอยเคยท
 ยังไง คนที่ชอบวิจารณ์เรื่องรูปร่
างหน้าตาคนอื่นก็ยังจะมีต่อไป ...สิ่งที่เราควรทำคือ ดูแลตัวเองให้ดีเท่าที่จะทำได้
 เอาเท่าที่เราสวย ไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับคนอ
ื่น แต่จงฟังคนอื่นบ้าง อะไรจริง ก็ปรับ อะไรไม่จริง ก็ไม่ต้องสนใจ ร่างกายคุณเอง คนที่อยู่กับมันทุกวันคือคุ

ทุกวันนี้พลอยยังออกกำลังกายอยู่ เพื่อให้สุขภาพแข็งแรงและเฟิร์มแต่ไม่ได้ตะบี้ตะบันจะผอมแล้ว
อย่างที่อ่านมา พลอยอยากจะลดเท่าไหร่ก็ย่อม
ได้ถ้าพลอยจะทำ

สไตล์เสื้อผ้าของคุณเอง คนที่ใส่คือคุณ คนเราไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแบบเดียวกันออกมาแล้วสวยทุกคน
ทุกคนมีรูปร่างที่เหมือนจะค
ล้ายกัน แต่เมื่อดูจริงๆแล้วต่างกัน กฏทุกอย่างมีข้อยกเว้นเสมอ

อีกเรื่องนึงคือ

พลอยเองเคยอายมากกับการที่มีหน้าอก ตอนเด็กๆด้วยความว่า คนใกล้ตัวบางทีหัวโบราณมากเลยพร่ำบอกกับเราว่ามันต้องปิดไว้
 เป็นเรื่องน่าอาย เหมือนเราเป็นโรคร้ายอะไรสั
กอย่าง ต้องเดินห่อๆตัวเพื่อไม่ให้เห็นชัด โดนล้อตลอด
ม่มั่นใจในตัวเองเลย ต้องกลัวว่าจะโป๊จนบางทีวิต
กจริต
ใส่ได้แต่เสื้อโคร่งๆหลวมๆต
ัวใหญ่ๆเพราะกลัวคนเห็น มันไม่สวยเลย ตันสนิท แต่ก็ยอมเพราะกลัวคนอื่นจะมองไม่ดี
เพราะสังคมบ้านเราชอบมองว่าผู้หญิงหน้าอกใหญ่ เป็นคนไม่ดี เป็นคนแรด
ยิ่งเห็นชัดคนจะคิดว่าเราเป็นผู้หญิงที่ไม่ดี เหมือนบาปเพราะความรู้สึกของผู้หญิงหน้าอกเล็กบางคนที่ดูถูกเรา

แต่ฮัลโหว มันคืออวัยวะ มันเลือกได้เหรอว่าจะเล็กหรือใหญ่
มันคือสิ่งที่ธรรมชาติสร้างมา เราควรจะยอมรับมัน และใช้ชีวิตปกติ

เป็นบิวตี้บล็อกเกอร์ตอนแรกๆก็ถ่ายเห็นแต่หน้า 5555 ไม่เกินคอลงมาหรอก ---
 แต่พอเราโตขึ้น ป้าพลอยที่เป็น ผอ.และคุณนายป้าอีกคนที่เสี
ยไปแล้ว บอกว่า ไม่ต้องไปอาย เดินตัวตรงๆ ยืดๆ พลอยชอบเดินตัวงอมันไม่สง่า
 การมีหน้าอกไม่ได้ผิดอะไร ต้องภูมิใจสะอีก มีแต่คนอยากจะมี อยากแต่งตัวก็แต่งเลย เราไม่ได้ไปในที่ล่อแหลม เราอยู่ในวัยที่กำลังสวย ทำไมเราต้องอาย

หลังจากนั้นมา พลอยภูมิใจในรูปร่างตัวเองมากขึ้น
ก็เราหุ่นนาฬิกาทรายอะ ไม่ได้เป็นหุ่นนางแบบ คิดซะว่าหุ่นเราย้อนยุค 555
พลอยกล้าแต่งตัวมากขึ้น เริ่มเลือกชุดสวยๆ บางทีถึงคนจะว่านะ แต่ก็ไม่ต้องไปเก็บมาคิดหมดหรอก
 เพราะบางคนเขาก็แต่งตัวเหมื
อนเราแหละ แค่เขาดูไม่โป๊เท่านั้นเอง สองมารตรฐานเหมือนเซ็นเซอร์นมการ์ตูนทีวี
 นั่นแหละ 555 เพราะเขาไม่มีให้ดูโป๊ เราก็เลือกใส่ให้เหมาะกับกา
ลเทศะก็พอ ควรรู้ว่าจะไปไหน จะทำอะไร

ถ้าทำดีแล้ว ยังมีคนไม่ชอบ ไม่เก็ท หมั่นไส้ หรืออะไรก็ตาม ก็อย่าไปแคร์
เพราะยังมีคนอีกมากที่เคารพ
สิทธิส่วนบุคคลไม่เป็น หรือไม่รู้จักคำว่า "มารยาท" "ความเกรงใจ " และ "สมบัติผู้ดี"
เราแค่ยอมรับตัวเองให้ได้ก่อน

และอย่าลืม

"สวยในแบบที่เป็นคุณ"
"เอาที่สบายใจ"

ทุกวันนี้พลอยดีใจนะที่มีหลายคนบอกว่าพลอยเป็นไอดอลของสาวอวบ และทำให้สาวๆเชื่อว่า ไม่ได้ผอมเพรียวก็สวยได้ และแต่งตัวได้ ขอบคุณที่ติดตาม

รักกกกกกกกกกกกกกก

- Coco Psyche





Create Date : 04 ตุลาคม 2558
Last Update : 4 ตุลาคม 2558 15:16:26 น. 0 comments
Counter : 729 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

coconutgirl
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 106 คน [?]




ชื่อพลอยจ้า คุยกันได้น้า ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ
Coco Psyche

โฆษณาหน้าของคุณด้วยเลยสิ
Friends' blogs
[Add coconutgirl's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.