วันเสาร์นี้จะพูดเรื่อง สุขกายสุขใจ วัยเกษียณ บ้านผู้สูงอายุ และ ความคิดเห็นเกี่ยวกับการจัดงานโน่นนี่นั่น ของบ้านเรา ในอาทิตย์หน้า มี ๓ งาน

วันเสาร์ที่๖ กย.๕๗ การแข่งขัน กีฬาเปตอง "ชุมชนสัมพันธ์" ครั้งที่ ๑ https://www.facebook.com/rakkamphaeng/photos/a.146131032177099.26759.146082892181913/560468200743378/?type=1&theater

วันที่๕ - ๗ กย.๕๗ ตลาดย้อนยุค นครชุม https://www.facebook.com/rakkamphaeng/photos/a.153916974731838.29236.146082892181913/564005537056311/?type=1&theater

วันจันทร์๘ กย.๕๗ (เช้า) ตักบาตร-(เย็น) เวียนเทียน https://www.facebook.com/rakkamphaeng/photos/a.146131032177099.26759.146082892181913/536329363157262/?type=1&theater

วันวานที่พากเพียรวันเกษียณที่ภาคภูมิ

คำว่า“เกษียณ” แปลว่าสิ้นไป ซึ่งในทางราชการจะใช้คำว่า “เกษียณอายุราชการ”หมายถึงครบกำหนดอายุรับราชการเมื่ออายุตัวครบ 60 ปี แต่ถ้าใช้เกษียณอายุ สั้น ๆก็อาจแปลความหมายว่า อายุสิ้นไปทำให้คนเข้าใจผิดได้

การเกษียณอายุราชการเป็นการสิ้นสุดอาชีพเดิมแต่ เป็นการเริ่มชีวิตใหม่

ชีวิตที่เรากำหนดได้เองไม่ต้องไปขึ้นกับหัวหน้าลูกน้องหรือกฎระเบียบราชการอยากจะทำอะไรก็ทำ ไม่อยากจะทำอะไรก็ไม่ต้องทำ

จนมีผู้ตั้งชื่อช่วงอายุนี้ว่าวัยทอง ส่วนจะเป็นทองคำ หรือ ทองเหลืองก็ต้องติดตามกันต่อไป

ผู้ที่พึ่งเกษียณอายุราชการมักประสบปัญหา 3 ประการคือ

1. ใจ

มีหลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไปเมื่อถึงวันต้องเกษียณที่สำคัญที่สุดก็คือไม่ได้ทำงานเหมือนที่เคยทำมานานเกือบตลอดชีวิตคนที่เคยเป็นใหญ่เป็นโตเป็นผู้บัญชาการทหาร เป็นปลัดกระทรวง เป็นอธิบดีก็ต้องทำใจให้ได้ เพราะอำนาจต่างๆ ที่เคยมีหายวับไปโดยพลันหากทำใจไม่ได้ก็จะห่อเหี่ยวหัวใจไปจนตาย

อีกทั้งสิทธิพิเศษที่เคยมีจะถูกหลวงยึดกลับคืนไปจนหมดเช่นรถหลวงบ้านหลวง โทรศัพท์หลวง เป็นต้นมีอย่างเดียวที่หลวงไม่ยอมยึดกลับก็คือเมียหลวง

ถ้าต้องการมีความสุขหลังเกษียณจะต้องเข้าใจชีวิตว่าเกิดมาเป็นคนก็เป็นเช่นนี้แล คือ โชคดีบ้าง โชคร้ายบ้างสบายบ้าง ลำบากบ้างเมื่อเกิดขึ้นกับตัวเองก็อย่าไปกังวลเพราะความทุกข์จะอยู่กับเราไม่นานเช่นเดียวกับความสุขก็อยู่กับเราไม่นานเช่นกัน ทุกคนเกิดมาจะต้องมีวิถีการเดินทางของชีวิตเหมือนกันคือเกิด แก่ เจ็บ ตาย จึงควรอยู่กับปัจจุบันให้ดีที่สุดโดยตัดความกังวลทุกอย่างออกไปและถ้าไม่อยากแก่มากกว่านี้ทำง่ายนิดเดียวคือให้รีบตายเสียก่อน

พระมหาสมปองบอกว่าอย่าได้คิดเด็ดขาดว่า ชีวิตไร้ค่าหรือเป็นภาระให้กับลูกหลานต้องเลี้ยงดู??

"เกษียณตัวได้แต่อย่าเกษียณใจ อย่าเกษียณจากการทำความดี”

เพราะการเกษียณจากการทำงานทำให้สามารถปล่อยวางจากความวุ่นวายทั้ง 3 ก คือ

ก.การ= การดิ้นรน

ก.กิน = การแสวงหา และ

ก.เกียรติ= การแบกหาม

เป็นวัยที่เหมาะสำหรับการเริ่มพัฒนาจิตใจกันอย่างจริงจังเรียนรู้วิธีการใช้ชีวิตที่แท้จริงว่าเป็นอย่างไร

วัยนี้เรียกได้ว่าเป็น“วัยสะสมบุญและสร้างกุศลไว้ให้เป็นที่จดจำ” ต่อให้ร่างกายและอายุบ่งบอกว่าชราแค่ไหนแต่ถ้าหัวใจเข้มแข็งและเต็มไปด้วยพลังความดีชีวิตจะยืนยาว ไม่เกษียณอายุง่ายๆแน่นอน

2. เจ็บ อายุมากขึ้น สังขารย่อมทรุดโทรม ให้ยึดหลัก 5อ.ไว้ คือ

อาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย

อากาศปลอดโปร่งบริสุทธิ์

ออกกำลังกายทุกวัน

อุจจาระให้เป็นเวลาทุกเช้า

อารมณ์ให้ร่าเริงแจ่มใสอยู่เสมอ

การปลูกต้นไม้ปฏิบัติธรรม ออกกำลังกาย ไปท่องเที่ยว และ ช่วยเหลือสังคมตามโอกาสอำนวย

อ.หมอเสกกล่าวว่าท่านที่ประสงค์จะมีอายุยืนยาว 150 ปี ชีวีสุขสันต์ให้ปฏิบัติตามข้อแนะนำ 5 ประการคือ กินปลาเป็นหลักกินผักเป็นยา กินกล้วยน้ำหว้าเป็นของว่าง เดินทางวันละ 5,000ก้าว คุยกับหนุ่มสาวทุกวัน

3.จน

เมื่อก่อนเคยรับเงินเดือนใช้สบายแต่พอมารับเงินบำนาญจะจนทันทีเพราะจะได้รับเพียงประมาณครึ่งหนึ่งของเงินเดือน

จึงควรใช้จ่ายอย่างระมัดระวังยึดหลักประหยัดและประโยชน์เป็นสำคัญอย่าให้คนอื่นกู้เงิน ถ้ามีให้ทวงคืนมาให้หมด เพราะนานไปจะไม่ได้คืนและให้ระวังการหลอกลวงอะไรที่รู้สึกว่าจะทำให้ได้เงินมาง่าย รวยเร็ว ก็หยุดคิดสักนิดว่าถ้ามันง่ายมันดี จริง ป่านนี้ คนทำคงรวยไปหมดแล้ว

อะไรที่รู้สึกว่ามันดีเกินจริงก็ให้ระวังไว้โดยเฉพาะ พวกอาหารเสริมต่าง ๆ ขวดละ สองสามพัน กินแล้วหายทุกโรคดีทุกอย่างถ้าหลงเชื่อไปซื้อมากิน นอกจากเสียเงิน เสียรู้แล้ว อาจหายไปจากโลกด้วย

ฝากไว้ขำๆ .. แต่ถ้าเกิดกับตัวเอง คงขำไม่ออก ..

ที่สุดของความเสียดายคือ...ตายไปแล้ว ยังใช้เงินไม่หมด

ที่สุดของความสลดคือ...ใช้เงินหมดแล้วยังไม่ตาย

บ้านสำหรับผู้สูงอายุ

อุบัติเหตุของผู้สูงอายุโดยส่วนใหญ่มักจะเกิดขึ้นภายในบ้านซึ่งอาจทำให้เกิดกระดูกหักได้แม้ว่าจะหกล้มเบา ๆ ดังนั้นบ้านที่มีผู้สูงอายุอยู่ควรมีการปรับปรุงหรือออกแบบให้มีสภาพที่เหมาะสมกับผู้สูงอายุซึ่งมักมีความผิดปกติของร่างกายทั้งที่เกิดจากโรคภัยไข้เจ็บหรือการเสื่อมสภาพของร่างกายตามธรรมชาติ

มีข้อแนะนำในการออกแบบที่อยู่อาศัยให้เหมาะกับผู้สูงอายุดังนี้

1.พื้นบ้านและทางเดินควรเป็นระดับเดียวกัน และใช้วัสดุที่เปียกน้ำแล้วไม่ลื่น

ไม่ควรทำพื้นต่างระดับหรือธรณีประตูและไม่ทิ้งสิ่งกีดขวางให้เกะกะ ทางเดิน เพราะอาจจะเกิดการสะดุดล้มได้

2.บันไดควรจัดให้ผู้สูงอายุใช้ชีวิตประจำวันโดยไม่ต้องใช้บันไดหรือใช้ให้น้อยที่สุดบันไดควรมีราวจับทั้ง 2 ด้าน บันไดแต่ละขั้นควรสูงน้อยกว่า 15 ซม.และมีความลึกของบันไดมากกว่า 30 ซม. และใส่ยางกันลื่นบริเวณขอบบันได

3.ราวจับ ควรมีตลอดแนวทางเดิน ราวจับควรมีลักษณะกลม มีขนาดที่จับได้พอเหมาะและควรอยู่สูงพอที่จะจับได้ถนัด (ประมาณ 75 ซม.จากพื้น) ภายในห้องต่าง ๆทุกห้องควรมีราวจับเพื่อช่วยพยุงตัวเวลาลุกยืนหรือเดิน

4.แสงสว่าง ภายในบ้านโดยเฉพาะ ห้องน้ำทางเดินและบันไดควรจัดให้มีความสว่างที่เพียงพอ ไม่มืด แต่ก็ ไม่ควรสว่างจ้าเกินไปเพราะทำให้ตาพร่าได้

5.เฟอร์นิเจอร์ ควรมีความสูง–ต่ำที่พอเหมาะการจัดวางสิ่งของก็ไม่ควรวางสูงจนต้องเขย่งขาหรือต่ำจนต้องก้มหรือคุกเข่าเพื่อหยิบของควรใช้เครื่องอำนวยความสะดวกในการทำความสะอาดบ้าน เช่น ใช้ไม้ถูพื้นแทนการนั่งถูพื้น ควรยืนรีดผ้าแทนการนั่งของใช้ในตู้ที่ใช้บ่อยควรวางในระดับที่หยิบได้พอดี

ควรให้ผู้สูงอายุนอนบนเตียงและนั่งบนเก้าอี้ที่มีความสูงระดับหัวเข่า

6.ห้องน้ำ เป็นห้องที่สำคัญและมักจะเป็นสถานที่ที่เกิดอุบัติเหตุมากที่สุดพื้นห้องน้ำควรเป็นระดับเดียวกัน ไม่มีธรณีประตูหรือพื้นต่างระดับ และผ้าเช็ดเท้าควรจะไม่หนาเกินไปเพราะอาจทำให้สะดุด หรือ เหยียบแล้วลื่นได้

วัสดุที่ปูพื้นห้องน้ำก็ต้องไม่ลื่นเมื่อเปียกน้ำควรใช้โถนั่งหรือชักโครก ควรมีที่นั่งเพื่อนั่งเวลาอาบน้ำหรือสระผม มีราวจับช่วยพยุงตัวก็อกน้ำควรเป็นแบบคันโยกโดยใช้มือดึงหรือดันเพื่อปิด-เปิดน้ำไม่ควรเป็นแบบลูกบิดหรือแบบหมุน

ไม่ควรลุกเข้าห้องน้ำตอนกลางคืนควรใช้กระโถนหรืออุปกรณ์ขับถ่ายข้างเตียงจะดีกว่า

7.ประตู ควรเป็นแบบเลื่อน ซึ่งเปิด-ปิดโดยใช้แบบมือจับดึงหรือดัน ไม่ควรใช้ลูกบิดประตูควรกว้างพอสำหรับการเข้าออกพร้อมกัน 2 คน เผื่อว่าจะต้องมีคนช่วยพยุง หรือกว้างพอที่จะเข็น รถเข็นเข้าออกได้สะดวก

8.ในห้องและทางเดินควรมีสวิตซ์ฉุกเฉินเป็นระยะเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉินจะได้ขอความช่วยเหลือได้อย่างรวดเร็ว

อาการผิดปกติที่ควรไปพบแพทย์

1. ปวดหลัง และมีอาการปวดร้าวจากหลังหรือสะโพกลงไปที่น่อง หรือ ขา ร่วมกับมีอาการชา อ่อนแรงของกล้ามเนื้อขาด้านที่ปวด หรือร่วมกับอาการปัสสาวะไม่ออก หรือ มีอาการกลั้นปัสสาวะ อุจจาระไม่ได้

2. ปวดเข่า ร่วมกับมีอาการเข่าบวม มีไข้

3. มีอาการปวดมากรับประทานยาแก้ปวดแล้วอาการไม่ดีขึ้น หรือ มีอาการปวดมากขึ้นเรื่อย ๆ

4. คลำพบก้อนเนื้อผิดปกติ อาจจะมีอาการปวดหรือไม่มีอาการปวดร่วมด้วย

5. อาการผิดปกติอื่น ๆ ที่เป็นนานมากกว่า 2อาทิตย์ แล้วอาการไม่ดีขึ้น หรือ เป็นแย่ลงกว่าเดิม

ผู้สูงอายุท่าทางที่เหมาะสม

1. การนอน

1.1 เตียงนอนควรทำด้วยวัสดุที่แข็งและมีผิวเรียบ สูงระดับเข่าเมื่อนั่งห้อยขาข้างเตียงเท้าจะวางราบกับพื้นพอดี

1.2 ที่นอนควรมีความแน่นและแข็งพอสมควร ขณะนอนไม่ทำให้ลำตัวโค้งงอซึ่งทดสอบได้โดยนอนหรือนั่งบน ที่นอนแล้วลุกขึ้น ใช้มือลูบบนที่นอนถ้ารู้สึกว่าที่นอนยุบบุ๋มลงไปตามน้ำหนักตัว ไม่เรียบเสมอกัน ก็ควรเปลี่ยนที่นอน

1.3 ท่านอนควรนอนหงายแล้วใช้หมอนหนุนใต้เข่า ให้เข่างอเล็กน้อย หรือ นอนตะแคงกอดหมอนข้างโดยขาที่วางบนหมอนข้างให้งอสะโพกและเข่าเล็กน้อย ไม่ควร นอนคว่ำเพราะหลังจะแอ่นทำให้ปวดหลังได้

1.4 การลุกจากที่นอนให้เลื่อนตัวมาใกล้ขอบเตียงแล้วตะแคงตัว งอเข่า งอสะโพกห้อยเท้าลงข้างเตียงพร้อมกับใช้มือและศอกยันตัวลุกขึ้นนั่งในท่าตะแคงตัวแล้วจึงค่อยลุกยืนต่อไปไม่ควรลุกขึ้นนั่งในขณะที่นอนหงายอยู่

2. การนั่ง

2.1 เก้าอี้ ควรมี - ความสูงระดับข้อเข่าเมื่อนั่งแล้วฝ่าเท้าจะวางราบกับพื้นพอดี

- ส่วนรองนั่ง ควรมีความลึกพอที่จะรองรับสะโพกและต้นขาได้

- พนักพิง ควรมี ผิวเรียบ เอนไปข้างหลังเล็กน้อย

- ที่เท้าแขน เพื่อเป็นที่พักวางแขนและใช้เป็นที่ยันตัวเวลานั่งหรือลุกยืน

2.2 ท่านั่ง ควรนั่งหลังตรงพิงกับพนักพิง ให้น้ำหนักลงตรงกลางไม่เอียง วางเท้าราบกับพื้น งอเข่าตั้งฉาก ต้นขาวางราบกับที่นั่งให้ข้อพับเข่าอยู่ห่างจากส่วนรองนั่งของเก้าอี้1 นิ้ว เพื่อป้องกันการกดทับเส้นเลือดใต้เข่าถ้าที่นั่งของเก้าอี้ลึกมากและมีช่องว่างระหว่างหลังกับพนักเก้าอี้ควรหาหมอนมารองแผ่นหลัง ไว้ด้วย

ไม่ควรกึ่งนั่งกึ่งนอนเพราะทำให้ปวดหลังได้ง่ายซึ่งอาจจะไม่รู้สึกปวดทันที บางครั้งข้ามวันไปแล้ว จึงจะเริ่มปวด

2.3 การนั่งส้วมควรใช้โถส้วมชนิดมีที่นั่ง (โถชักโครก) และทำที่จับบริเวณข้างโถส้วมเพื่อช่วยพยุงตัวเวลานั่งลงหรือลุกขึ้น ไม่ควรนั่งยอง ๆเพราะจะทำให้เกิดอาการปวดเข่าได้

3. การยืน

ผู้ที่เวียนศีรษะขณะเปลี่ยนท่าหรือหน้ามืดบ่อย ๆก่อนลุกจากเตียงหรือเก้าอี้ ให้นั่งห้อยขา ขยับข้อเท้า 5-10ครั้ง ใช้มือจับที่ยึดเกาะข้างเตียงหรือข้างเก้าอี้ แล้วจึงค่อย ๆลุกขึ้นและยืนนิ่ง ๆ สักพัก เพื่อให้มั่นใจว่าไม่มีการเซขณะลุก

ควรยืนให้หลังตรงในท่าที่สบายกางขาเล็กน้อย ให้น้ำหนักตัวลงค่อนมาทางส้นเท้า ถ้าต้องยืนในท่าเดียวนาน ๆ ควรขยับตัวเปลี่ยนท่าบ่อย ๆหรือยืนให้ลงน้ำหนักบนขาข้างใดข้างหนึ่งสลับกัน หรือ วางพักเท้าบนที่สูงประมาณ 1 คืบ

ถ้าต้องการหยิบของจากพื้นไม่ควรก้มหลังลงไปหยิบ ใช้วิธีนั่งยอง ๆ งอเข่าและสะโพก แต่ให้หลังตรงจะดีกว่า

การหยิบของจากที่สูงไม่ควรยื่นมือและยืดตัว ไปหยิบสุดเอื้อมควรหาเก้าอี้หรือบันไดเพื่อปีนขึ้นไปหยิบจะดีกว่า

การหิ้วของควรปรับน้ำหนักเฉลี่ยใกล้เคียงกันและหิ้ว 2 ข้างไม่ควรหิ้วของข้างเดียว ถ้าใช้การอุ้มจะดีกว่าการหิ้ว

4. การเดิน

ควรเดินบนพื้นราบใส่รองเท้าแบบมีส้นเตี้ย ( สูงไม่เกิน 1 นิ้ว ) หรือไม่มีส้นรองเท้า พื้นรองเท้านุ่มพอสมควรและมียางกันลื่นมีขนาดที่พอดีเวลาสวมรองเท้าเดินแล้วรู้สึกว่ากระชับ ไม่หลวมหรือคับเกินไปควรใช้อุปกรณ์ช่วยเดิน เช่น ไม้เท้า หรือ โครงเหล็ก 4 ขาไม่ควร เดินบนพื้นที่ไม่เสมอกัน เช่น บันได ทางลาดเอียง หรือ ทางเดินที่ขรุขระ

Create Date : 14 พฤษภาคม 2558
Last Update : 14 พฤษภาคม 2558 23:09:01 น.		1 comments
Counter : 898 Pageviews.
Share Tweet