โดนจริง ๆ

เคยทะเลาะกับ(คิดว่า)เด็ก เรื่องการใช้ภาษาอังกฤษไม่ถูกต้อง เขาพยายามอธิบายว่าเอามาจากเวปต่างประเทศและ มันเป็นศัพท์เฉพาะในวงการ พอแย้งว่ามันผิดหลักภาษาน่าจะแก้ไขให้ถูกต้อง เพราะฝรั่งมันก็มีภาษาวิบัติเหมือนกันกลับโดนกระแหนะกระแหนหาว่าจบออกฟอร์ด อย่ามาดูถูกกันซะงั้น ไม่คิดจะแลกเปลี่ยนอะไรเลย(เป็นขาประจำเวบด้วย น่าจะอีโก้คงสูงพอควรเลย) เลยลาขาดเวบนั้น

พักนี้ว่างจัดน่าจะเขียนอะไรลงบล็อคตัวเองมั่ง......

วันนี้อัปเป็นต่อตอนใหม่เชิญเข้าไปดูครับ ป่าวเว็บไซค์ผมด้วยครับ โปรโมทเว็บ1โปรโมทเว็บ2FREE BLOGขอบคุณครับวางๆไปเยี่ยมกันบ้างครับ

ดรับ อย่างไรผมก็ได้ผึ่งพิงหมอหลายต่อหลายครั้ง และอ่านทุกครั้งที่เห็นล็อกอิน หมอหมู ไม่ว่าจะในบล็อกนี้ หรือในพันทิพห้องสวนลุมฯ แต่ เอ หมอถ้าจะอารมย์เสียมาแน่ๆ ใช่หรือเปล่า สวัสดีวันศุกร์ครับ

ขอบคุณพี่หมอหมูค่ะ

กำลังอารมณ์เสียกับคนบางคนที่ตามกัดในกระทู้ไม่เลิกซะที กะอีแค่ความเห็นไม่ตรงกันตั้งแต่ปีที่แล้ว อ่านบล็อคนี้แล้วได้ข้อคิดมากเลยค่ะ

ใช่ค่ะ เราเปลี่ยนใครไม่ได้ ต้องเปลี่ยนที่ตัวเราเอง

ในโลกนี้ ทั้งโลกจริงและโลกเสมือนยังมีสิ่งดีๆให้เลือกเสพอีกมากนะคะ

เอาคำคมมาฝาก
ถ้าคุณรักใครสักคน
จงเอาเขาไว้รอบตัวคุณแทนที่จะ
ใส่เขาไว้ในใจ
เพราะหัวใจสามารถแตกสลายได้
แต่ถ้าเขาอยู่รอบตัวคุณ
เขาจะอยู่กับคุณตลอดไป

นำความคิดดี ๆ จาก สมาชิก เวบ ไทยคลินิก มาฝาก ..



หัวข้อ 46509: apply จาก satir model


จริงๆแล้วมนุษย์ทุกคนต้องการความสุข

ต่างพยายามแสวงหาผลตอบแทนที่เป็นความสุข

และพยายามหลีกหนีความทุกข์


แต่บางทีบางคนก็เลือกที่จะทุกข์โดยไม่รู้ตัว

เพราะเคยชินกับวิธีเดิมๆ




ตัวอย่าง

นาย ก. อ่านข้อความในกระทู้ที่ตนเป็นคนตั้งไว้
มีข้อความบางอันที่ไม่เห็นด้วย ต่อว่า/ติติงความคิดเห็นของนาย ก.
เป็นผลให้ นาย ก. โกรธ รู้สึกไม่ดี เสียใจ ทุกข์ใจ
ความทุกข์นี้ดูเหมือนจะเป็น "ผู้อื่นกระทำต่อนาย ก."
แต่จริงๆแล้วเป็น นาย ก. เองต่างหากที่กระทำตนเอง

นาย ก. เลือกที่จะ "คาดหวัง" ว่ากระทู้ของฉันดีนะ ฉันตั้งใจดีแล้วนะ ดังนั้นคนอื่นๆไม่ควรมาว่าฉัน คนอื่นๆควรจะเข้ามาเห็นด้วยกับกระทู้ของฉัน ขอบคุณฉัน

นาย ก. เลือกที่จะ "มอง" ว่าการติติงของคนบางคน เป็นการ discredit , หยาม , ต่อต้าน , รุกราน , ด่า , เป็นการทำให้คนที่เห็นด้วยกับตนมีลดน้อยลง , ประจาน ฯลฯ


นาย ก. เป็นผู้ "คาดหวัง" เมื่ออะไรๆไม่เป็นดังหวัง จึงต้องเป็นผู้ผิดหวังเอง
เป็นผู้ "มอง" โลกในแง่ไม่ดีเอง เมื่อมองอะไรไปในทางไม่ดี จึงรู้สึกไม่ดีเอง


นาย ก.
มีความคาดหวัง และ มุมมอง ที่เกิดขึ้นเองโดยอัตโนมัติ
เป็น "ความเคยชิน" เดิมๆ เป็นนิสัยเดิมๆ จึงต้องทุกข์แบบเดิมๆ



ในขณะที่ นาย ข.
อ่านข้อความในกระทู้ที่ตนเป็นคนตั้งไว้
มีข้อความบางอันที่ไม่เห็นด้วย ต่อว่า/ติติงความคิดเห็นของนาย ข.

แต่นาย ข. กลับเฉยๆ
เพราะในใจนาย ข. ไม่ได้คาดหวังให้ "ทุกคน" มาชื่นชมหรือเห็นด้วย
ไม่ได้คาดหวังให้ปราศจากคนต่อว่า ติเตียน
เขาแค่คาดหวังให้มีคนมาอ่าน และเห็นด้วยบ้างแม้เพียง 1 คนก็พอแล้ว

และนอกจากนี้ นาย ข. ยังมีมุมมองที่มองว่า
"การติเตียน" ก็เป็น " feedback " ที่ช่วยขัดเกลาให้เขาพัฒนาขึ้น
ถ้า feedback อันไหนดี เข้าท่า ก็แสดงว่าผู้ feedback คนนั้นเก่ง
ก็จะฟังไว้แล้วนำมาแก้ไข ให้ตัวเองเก่งๆขึ้นๆไป
ถ้าอันไหน feedback แบบไม่ค่อยได้คุณภาพ ไม่เข้าท่า ก็ทิ้งๆไปซะ ไม่เอามาใส่ใจ



นาย ข. จึงเฉยๆ ต่างจาก นาย ก.



ทั้งนาย ก. และ นาย ข.

ต่างเป็นผู้ "คาดหวัง" และเป็นผู้ "มองโลก"

และต่างก็เป็นผู้ที่ต้อง "รับผิดชอบ" กับผลลัพท์ของมันด้วยกันทั้งสิ้น

สิ่งแวดล้อมภายนอกเป็นอิทธิพลเล็กๆเท่านั้นเอง





ทุกคน "เลือกได้" ที่จะใช้วิธีเดิมๆ (โดยอัตโนมัติหรือโดยนิสัย)
เช่น

คราวหน้า นาย ก. ตั้งกระทู้อีก มีคนเห็นด้วยบ้าง แต่ก็มีคนติติงมาบ้างอีก
ก็หงุดหงิดอีก ทุกข์อีก (โดยอัตโนมัติ โดยนิสัย)

หรือ นาย ก. เลือกที่จะมีสติ
แล้วกลับมามอง พิจารณา
" เฮ้ย.. อีกแล้วหวะ "

" เอ๊ะ ๆ เดี๋ยวนะ.. ตอนนี้เราโกรธ ไม่พอใจ ขุ่นใจอีกแล้ว ความรู้สึกนี้... ของเราเองนี่นา "

" นึกย้อนไป... เรากำลังมองเห็นตัวเอง เพิ่งเดินเข้ามาในห้องคอม นั่งหน้าคอมคนเดียว อ่านๆๆ แล้วเราก็เหมือนคิดอะไรในใจคนเดียว แล้วก็ทุกข์ๆๆอยู่ในใจคนเดียว นี่เราทำมันเองทั้งหมดเลยนี่นา แค่ตัวหนังสือในจอ กับมุมมองของเราและความคาดหวังของเรา ทำให้เราทุกข์แบบนี้ "

" เดี๋ยวนะ.. เราเลือกได้นี่นา.. ที่จะคาดหวังแบบเดิม หรือจะคาดหวังแบบ นาย ข. ก็ได้ เราเลือกที่จะมองโลกแบบ นาย ข. ก็ได้ เลือกที่จะไม่มองแบบเดิม ไม่เอานิสัยและความเคยชินอัตโนมัติของเรามาใช้ก็ได้นี่นา "

" ไหนลองดูซิ. . . "

" ชั้นว่า แค่มีคนมาเห็นด้วยสักคนสองคน ชั้นก็พอใจละ "
" ชั้นว่า ชั้นจะไม่คาดหวังให้ทุกคนห้ามด่าชั้นละ บางคนแม้ด่าชั้นก็ไม่เป็นไร ชั้นแค่หวังให้เข้ามาอ่านกันมากๆก็พอละ "
" ชั้นมองว่าบางทีการด่า ก็เป็นเรื่องปกติทั่วไปของมนุษย์ที่อาจจะเกิดขึ้นได้นะ "


" เฮ้ย... ได้ผลขึ้นมาทันทีเลยแฮะ ชั้นว่า... ชั้นหายรู้สึกแย่แล้วอะ จริงด้วย...
จริงๆชั้นเลือกได้นี่หว่า ว่าชั้นจะรู้สึกอย่างไร "




คนเราทุกคนเป็นเจ้านาย ความคาดหวัง ความคิด และความรู้สึกของตนเองได้
แต่คนส่วนใหญ่มักเลือกที่จะอยู่กับ "ความเคยชิน" มากกว่าจะเปลี่ยนแปลง
( แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงนั้นจะนำพาไปสู่สภาวะที่ดีและสบายกว่าเดิม )


เราเลือกที่จะอยู่แบบคนโกรธหรือไม่ก็ได้
เราเลือกที่จะอยู่แบบคนเศร้าหรือไม่ก็ได้
เราเลือกที่จะอยู่แบบคนขี้น้อยใจหรือไม่ก็ได้
เราเลือกที่จะอยู่แบบคนหวังมากและเสี่ยงผิดหวังหรือไม่ก็ได้



ทุกครั้งที่มีเหตุการณ์จากภายนอกเข้ามากระทบใจ

ถ้ารู้ตัวทันก็สามารถเลือกที่จะเปลี่ยนมันได้เช่นกัน

"change is possible"


ส่งโดย: เรียวขุ

คุณเขียนไปเรื่อยยยยย เราก็อ่านมาเรื่อยยยยยย หลายวันมานี้เรารู้สึกหดหู่ใจมากจนไม่อยากคุยกับใครเลย โดยเฉพาะคนในเนต แต่เราโชคดีที่คนในเนตที่คุยด้วย ใจดีทุกคน แต่ไม่รุเป็นไรเรากลับรู้สึกเบื่อหน่าย มาวันนี้เราได้อ่านข้อเขียนของคุณ คนที่คุยด้วยเเล้วสบายใจ คุยแล้วถูกคอ เราไม่น่าที่จะเบื่อเขาเลย เราไม่ได้คุยกับเพื่อนๆมาหลายวันเค้าทักมาเราก็ไม่ตอบ เราจะกลับไปหาเขา ก่อนที่เค้าจะเบื่อเราไปซะก่อน ขอบคุณมากนะ

รูปข้างบนนี้สวยงามมาก

ขอบคุณหมอหมูมากๆ ครับ