เราเคยเกลียดกันเมื่อตอนเราเป็นนักเรียน
และยังเคยมีเรื่องกันไว้
เราเคยโกรธกันเมื่อเจอกันในชั้นเรียนไม่เคยยอมฟังผู้ใด
ไม่เคยยอมให้กันอยากทะเลาะมีเรื่องกันทุกที
จะเป็นไงก็ช่างมันแต่จะให้ยอมแพ้เป็นไม่มี
พอเราเติบโตกลับเปลี่ยนแปลงความคิดเดิม
และเราลืมที่ทำกันไว้ ทำความเข้าใจไม่ให้ใครมาซ้ำเติม
จูงมือพากันก้าวไป
หนักใจเราช่วยกันหากปัญหามีอยู่เราไม่กลัว
หากว่าเราจะช่วยกันไม่มีความหวังจะมืดมัว

* เพื่อนไม่เคยไม่เคยทิ้งกัน
ไม่ว่าความฝันนั้นจะไกลสักเท่าไหร่
จะหกล้มซมซานเมื่อใดเพื่อนจะปลอบใจ
ไม่มีคนที่จะรู้ใจ
ไม่มีใครรักและตามใจเหมือนเพื่อนเก่า
จะทำไงตามใจแต่เราเพื่อนเรารักจริง
(เข้าใจ,ปลอบใจ)
จะมีกี่คนที่จะเคยมีเพื่อนดีและให้เราทำตามความฝัน
จะมีกี่คนที่เต็มใจจะร่วมทาง
และเข้าใจในความสำคัญ
ยิ่งทียังผูกพันธ์เพื่อนเท่านั้นจะอยู่กันเรื่อยไป
เพื่อนเป็นไงก็เป็นกันกอดคอกันเอาไว้จนวันตาย