@ Korean " N Tower " เป็นคู่แรกของวันที่ 23 มีนาคม 2556 ตื่นเต้นมาก กลัวพลาด และแล้วก็พลาด ก็ไม่ใช่คนเกาหลี พากันขำทั้งงาน ระหว่างทางเดิน หายใจไม่ออก เหมือนออกซิเจนมันเหลือน้อย ยังงัยไม่รู้ เหมือนจะเป็นลม แต่พอกล่าวคำสาบานและรับว่าเป็นสามี-ภรรยา­ที่ถูกต้องกันแล้ว ความรู้สึกตื่นเต้นหาย เปลี่ยนเป็นดีใจแบบสุด ๆ แทน แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด คือ อยากให้พ่อ-แม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้ด้วยจัง แต่ที่น่าชื่นชมมากที่สุดคือ น้องสาวสุดน่ารักของเราคนนี้ ทำทุกอย่างออกมาได้ด้วยดี ไม่มีข้อผิดพลาด ตอนที่เราไปทำความเคารพ พ่อ-แม่ฝ่ายเจ้าบ่าวนะ กั้นน้ำตาแทบแย่ ส่วนกลับมาทำความเคารพ ครอบครัวเรา ไม่มีใครเลย มีแต่น้องสาว เรามองหน้าน้องสาว น้องสาวก็มองหน้าเรา เหมือนมันมีอะไรพิเศษ ซึ่งเราทั้งคู่ไม่ต้องพูดกันเลย มองหน้าน้องแล้วน้ำตาจะไหล น้องสาวกับเราก็คิดเหมือนกัน คือ อยากให้ทั้งพ่อและแม่ได้มานั่งอยู่ตรงนี้ด­้วยกัน มีการทำเซอร์ไพร์โชว์จากหลาน ๆ ให้ดูด้วย น่ารักมาก ๆ เลย พอจบจากพิธีแบบสากล ก็ไปเปลี่ยนชุดเพื่อเข้าสู่ พิธีแบบเกาหลีแท้ๆ ใส่ชุดฮันบก งานนี้เข้าได้เฉพาะญาติฝ่ายเจ้าบ่าวเท่านั­้นค่ะ พิธีการนี้เราชอบเพราะเจ้าสาวรับทรัพย์ แต่เมื่อยมากขอบอก เพราะต้องทำความเคารพทุกท่านแบบสไตล์เกาหล­ี เมื่อยมากแต่ก็อดทน พอถึงช่วงที่เค้ากัดผลไม้แย่งกัน ถ้าใครได้เมล็ดคนนั้นจะเป็นผู้ชนะ รู้ไหมใครกัดได้ จะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจากเรา...kkk จบจากนี้ก็พากันไปทานข้าว และขอบคุณบรรดาแขกที่มาร่วมงาน หิวมาก....หลังจากเสร็จพิธีแต่งงาน ก็เปลี่ยนชุดถ่ายรูปครอบครัว กันอีก และถ่ายกับบรรดาผองเพื่อนสามี แล้วบรรดาเด็กก็พากันไปต่อที่ทะเลรวมถึงพว­กเรา.....ลำบากวันรุ่นขึ้นนี่สิ ปวดขามาก เดินแทนไม่ไหวเลย นี่ลองคิดว่าถ้าครอบครัวไหนใหญ่ ๆ สงสัย คงไม่ต้องบอกนะ 1 อาทิตย์จะหายปวดหรือเปล่า?