Thit Heo Kho (พะโล้เวียดนาม)

สวัสดีครับ เมื่อวานมาฟังผมพล่ามเรื่องการไปเรียนต่อเมืองนอกของผมมาแล้ว วันนี้ผมจะเล่าชีวิตความเป็นอยู่ให้ฟังครับ

พอผมย้ายออกมาจากบ้านของคุณโธมัส และ คุณคลาวเดีย แล้วผมก้อออกมาเช่าบ้านอยู่กับเพื่อนๆคนไทยอีก 2 คน บ้านอยู่ตรงข้ามมหา'ลัยเลยครับ จากนั้นผมก็พยายามหางานทำ ถึงเงินเดือนๆละ 1200 เหรียญที่ผมรับจากทางบ้านมันจะพอใช้ไปเดือนๆนึงแต่ผมคิดว่าจะลองทำงานดูจะได้เอาเงินที่ได้จากการทำงานไปเที่ยว ซื้อของอะไรที่อยากได้ ดีไม่ดีผมอาจจะไม่ต้องพึ่งทางบ้านอีกต่อไป ขอบอกว่าผมเป็นนักเรียนกฎหมายคนเดียวที่ทำงานไปด้วยครับ ผมไม่ได้คิดว่าการเรียนมันยากมากมายอะไรเลย (หรือว่ามันยากซะจนผมไม่รู้สึก) การเรียนปริญญาโทเมืองนอกเหมือนเป็นการปูพื้นฐานไปเพื่อที่จะต่อเอก เค้าจะสอนให้เราอยากรู้ อยากเข้าใจเยอะๆ แล้วเอาทฤษฎีของคนนั้น คนนี้ มารวมๆกัน หาข้อสรุปพื้นๆ ใส่ความเห็นของเราไปหน่อยนึง ก้อออกมาเป็น paper ให้เราได้ชื่นชม

ร้านแรกที่ผมไปทำงานอยู่โน่นเลยครับ Johnston Street ในเมืองเลย ชื่อร้าน Thai Taste เป็นร้านของพี่นพ พี่ชายของเพื่อนที่เรียนภาษาอังกฤษด้วยกันครับ ก็เลยกลายเป็นเด็กเส้นกลายๆ ตำแหน่งจริงๆเป็น Kitchen Hand แต่ถ้าคนโล่งๆ เจ้าอุ้มเพื่อนผมจะลากตัวไปคุยกันซะมากกว่า ผมไม่ต้องล้างจาน ขัดพื้นอะไรมากครับ จริงๆแล้วอยู่ร้านพี่นพนี่ผมได้อะไรเยอะครับ ทั้งเทคนิคการทำอาหาร เทคนิกการเก็บของสด และอะไรๆอีกมากมาย

ร้านพี่นพถือว่าเป็นร้านไทยเกือบเต็มรูปแบบคือมีอาหารไท๊ยยย... ไทย ... ขายให้นักเรียนไทยได้กินกัน มีส้มตำทั้งไทย ทั้งปู ตำลาว ตำซั่ว น้ำตก ลาบ ก็มีครับ มีเมี่ยงปลาช่อนขาย แกงส้มก็มี กระซิบว่า มาช่า ติดใจส้มตำที่ร้านพี่นพมากๆ ทุกครั้งที่ไปหาน้องกายที่เมลเบิร์นก้อโทรมาสั่งส้มตำเป็นประจำ ... อยากบอกพี่ช่าว่า.... ผมนี่แหละครับที่ตำส้มตำให้พี่ทาน อิอิอิ

ที่เด็ดสุดๆ ก็คือ โรตี ครับ พี่นพตีโรตีเองด้วย โรตีของพี่นพสามารถสั่งได้ว่าจะเอาแป้งกรอบ.. แป้งหนานุ่ม ราดนมข้นสุดยอดไปเลยครับ

ร้านของพี่พเสียอยู่อย่างเดียวทำงานวันละ 8 ชั่วโมงเด๊ะๆ เข้า 4 โมงเย็นต้องเลิก เที่ยงคืน ยกเว้นวันธรรมดาที่เลิกก่อนเที่ยงคืน ผมเลยสมัครใจเลือกทำงานวันธรรมดาเพราะเหนื่อยน้อยกว่าแต่ได้เงินเท่ากัน อิอิอิ เวลากลับบ้านก็ลำบากหน่อยครับ เพราะว่าบ้านผมอยู่ห่างเมืองประมาณ 20 กม. ต้องนั่งรถไฟเที่ยวเกือบสุดท้ายมาลงที่สถานี Huntingdale แล้วโทรบอกเพื่อนให้มารับครับ บ้านก็อยู่ห่างจากสถานี Huntingdale ประมาณ 5 นาทีครับ

ผมทำงานอยู่ร้านพี่นพได้ 7-8 เดือนเพื่อนก็ชวนไปทำงานร้านอาหารที่อยู่ที่ Malvern บนถนน Waverly Road สุดแทรมสาย 3 พอดีครับ แต่ส่วนมากผมจะนั่งรถไฟจากบ้านมาลงที่สถานี Carnegie แล้วเดินบนถนน Darling มากกว่าครับ เพราะถนนเส้นนั้นบ้านสวยๆ สวนสวยๆเยอะครับ

ร้านที่ 2 นี้ชื่อ Baba's Cafe' แปลว่าครัวของคุณยาย Baba เป็นภาษาเวียดนามแปลว่าคุณยาย ครับ แน่นอนว่าเจ้าของร้านนี้เป็นคนเวียดนามแน่ๆครับ ชื่อ Daneil มีเมียเป็นลูกครึ่ง ลาว - ไทย - เวียดนาม ชื่อพี่น้อย เด็กในร้านชอบเอาไปเม้าท์ว่าเป็นเจ้าหญิงลาวครับ อิอิอิ เพราะว่าพี่น้อยสะอาดดด มากกกกกก ทำอะไรก้อกระร่อยกระหริบดีจัง ส่วน Daneil นี่ท่าทางจะเป็นลูกคนใหญ่คนโตของเวียดนามครับเพราะว่ารวยซะเหลือเกิน วันไหนร้านคนน้อยๆจะสั่งผมไว้ว่า สองทุ่มครึ่งปิดร้านได้ Daneil ปฏิเสธลูกค้าที่เข้ามาในร้านดึกกว่าสองทุ่มครึ่งบ่อยๆ โดยบอกว่าร้านเต็ม อิอิอิ อันนี้พวกผมแอบนินทาว่าเป็นการตลาดเชิงรุก เพราะว่ายิ่ง Daneil ปฏิเสธลูกค้าเท่าไหร่ยิ่งดูเหมือนกับว่ายิ่งมีคนอยากมากินมากขึ้น

ร้านของ Daneil มีแค่ 10 โต๊ะ ใช้จริง 9 โต๊ะโดยเค้าจะกันโต๊ะนึงไว้ให้กับลูกค้าประจำทุกๆวัน แล้วร้านนี้เต็มทุกวันครับ ราคาอาหารก็ค่อนข้างแพงกว่าร้านอื่นผมเลยพลอยได้ขึ้นค่าแรงจากที่รับจากร้านพี่นพวันละ 50 เหรียญ เป็น 60 เหรียญ ยังไม่รวมทิปครับ บางครั้งที่ลูกค้ามาปิดร้านจัดปาร์ตี้ผมเคยได้ทิปถึง 100 เหรียญหลายครั้งครับ ส่วนใหญาลูกค้าที่มากินร้านนี้จะเป็นลูกค้าประจำครับ

ผมทำงานร้านพี่น้อยอาทิตย์ละ 5 วันครับ พุธ - อาทิตย์ ได้เงินอาทิตย์ละ 300 เหรียญ เดือนละ 1200 เหรียญ ไม่รวมทิปนะครับ ถ้ารวมก็ประมาณ 1400 เหรียญ ถือว่าสบายมากเลยครับ ช่วงปีกว่าที่ทำงานร้านพี่น้อยผมให้ทางบ้านส่งเดือนละ 700 เหรียญ สบายๆเลยครับ

ในร้านมีเด็กมาทำงาน 3 คน มีผม เป็นเด็กเสิร์ฟ เพราะช่างพูด อ่าๆๆ Daneil ชอบให้เด็กเสิร์ฟคุยกับแขกเยอะๆครับ ผมเลยสบายไปได้ฝึกภาษาเต็มที่ มีเพื่อนคนไทยของผม และ นังทุง เด็กเวียดนาม ช่วยพี่น้อยอยู่ในครัว

นังทุงนี่มันถึกมากกกกกกก ในครัวมันทำเองหมดครับ เตรียมของ จัดของ ทำอาหาร จัดร้าน เก็บล้าง ... ขนาดการล้างแก้วไวน์ แล้วต้องเอามาขัดๆกับผ้าแห้งๆ แก้วจะได้ใสปิ้งๆ เป็นหน้าที่ของผม... นังทุงยังทำให้เสร็จเรียบร้อยตั้งแต่ผมยังเก็บหน้าร้านไม่เสร็จ


พี่น้อยชอบทำหารเลี้ยงพวกเราโดยเฉพาะอาหารเวียดนาม ทุกอย่างไม่เคยหวงของ ใช้แต่ของดีๆทั้งนั้น กินไม่หมดให้เอากลับบ้านอีก วันที่ร้านหยุดก็ชวนพวกเราไปเที่ยวไกลๆ ใครไม่สบายพี่น้อยก็จะมาดูแล ขนาดถึงกับพาผมไปตัดผมกะน้องสาวพี่น้อยๆฟรี ค่าตัดผมที่โน่นแพงมากกกกกก ดูแลเราเหมือนลูกเลยครับ

วันก่อนผมดูรายการ Food Safari ที่ออกอากาศทางช่อง True Vision : Traveling and Living ตอนอาหารเวียดนาม แล้วคิดถึงอาหารที่พี่น้อยเคยทำให้กินครับ

Thit Heo Kho : ธิด เฮียว โก๊ะ

เป็นอาหารที่คล้ายพะโล้บ้านเราครับ ต่างกันที่กลิ่นเพราะ ธิด เฮียว โก๊ะ จะหอมกลิ่นต้นหอมผัด และโป๊ยกั๊กมากๆครับ รสชาตจะออกหวานมากกว่าพะโล้บ้านเราแจะแห้งกว่าครับ

ส่วนประกอบก็จะมีแค่ หมูหั่นเป็นชิ้นใหญ่ จริงๆแล้วต้องใช้หมูสามชั้นครับ ที่นู่นเค้าจะเรียกว่า Pork Belly แต่ผมทำใจม่ายด้ายครับ ฮ่าๆๆ ขืนกินเข้าไปนี่มันจุกอกแน่ๆครับ ผมเลยใช้สามชั้นน้อยๆ เนื้อแดงเยอะๆครับ แล้วก็มี กระเทียมสับ หอมแดงสับ หอมใหญ่ซอย



ต้นหอมซอยเยอะๆเลย แล้วก็โป๊ยกั๊ก แล้วก็ไข เท่านี้เองครับ เราจะต้องหมักหมูซะก่อนครับ โดยเอามาหมักกับกระเทียมสับ หอมแดงสับ แล้วก้อต้นหอมซอย



โป๊ยกั๊ก พริกไทยดำป่นเยอะๆ แล้วปรุงรสด้วย น้ำตาลทรายเล็กน้อย น้ำปลา ซีอิ๊วขาวอย่างละเท่าๆกัน ประมาณ 2 ช้อนโต๊ะ แล้วก้อซีอิ๊วดำซักช้อนโต๊ะนึงครับ คลุกเคล้าให้เข้ากับ พักไว้อย่างน้อย 3 ชั่วโมง หรือค้างคืนก็ได้ครับ



จากนั้นก็มาต้มไข่ พอสุกแล้วทิ้งไว้ให้เย็น แล้วเอามาปอก พักไว้



พอหมักหมูได้ที่ก็เอาหอมใหญ่สับลงผัดให้หอมๆ ตักเอาแต่หมูลงทอดให้เหลืองๆ



ทั้งสองด้านเลยนะครับแบบนี้ภาษาฝรั่งเค้าเรียกว่า Sear ครับ แล้วเทน้ำที่ได้จากการหมักลงไป แล้วเติมน้ำลงไปด้วยครับ เอาให้ท่วมเลยนะครับ หรี่ไฟให้เบาที่สุดครับ ปล่อยใหเคี่ยวไปเรื่อยๆ



พอน้ำงวดลงครึ่งนึง ประมาณครึ่งชั่วโมง ปรุงรสด้วยน้ำตาลปี๊บอีก 2 ช้อนโต๊ะ ใส่ไข้ต้มแล้วลงไปครับ เคี่ยวต่ออีก 1 ชั่วโมงเลยครับ



อันนี้คือหน้าตาสำเร็จครับ ตอนเสิร์ฟโรยกระเทียมเจียวนิดนึงครับ



กินกับข้าวสวยร้อยๆนะครับ ...ซู๊ดดดด ยอด ถ้าได้ ง็อก หยำ (Nouc Cham) หรือว่าน้ำจิ้มเวียดนามนะครับ ทานกับไชเท้า กับแครอทขูดฝอยด้วยละก้อสวรรค์เลยครับ

Create Date : 13 มีนาคม 2553 Last Update : 13 มีนาคม 2553 9:14:19 น. Counter : 2688 Pageviews.		6 comments
Share Tweet