Group Blog |
เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง เพราะทำใจไม่ได้ กว่าจะลืมเรื่องที่เหมือนฝันร้ายนั่นได้ ก็เกือบครึ่งปี ในที่สุดเจ้ามังกรน้อยก็จากม่ะม๊าไปแล้ว เค้าไปก่อนที่ม่ะม๊าจะพาเค้ากลับไปหาหม่าม่าที่มาเลย์ มานึกๆดู ม่ะม๊าก็ถึกใช้ได้เลยนะ ตอนปวดท้องตอนหล่งหลงจะหลุด ม่ะม๊าก็อยู่คนเดียว ไม่มีความกลัวเลยตอนนั้น คิดแค่ว่า หนูก็คงทนจนถึงที่สุดแล้วเหมือนกันเราสองคนพยายามกันอย่างสุดชีวิตแล้วเนอะ พอหลุดออกมา ก็หายปวดท้อง นอนพักแปปนึงก็โทรหาม่ะม๊าของเราเอง โดนโวยวายไม่ให้บิน จะให้แอดมิททันที แต่เราก็ดื้อไม่ยอมท่าเดียว ตอนนั้นไม่อยากเจอ ไม่อยากได้ยินคำปลอบใจอะไรทั้งนั้น นอนหลับไปสักพัก ก็ฟุ้งซ่าน เลยออกไปเดินห้างซื้อของซะงั้น วันรุ่งขึ้นบินกลับมาเลย์ พี่สาวสามีมารับที่แอร์พอร์ตยังว่าว่าเราถึกเกินไป ถึงโน่นกว่าจะได้หาหมอ ขูดมดลูกก็กินเวลาไปเกือบห้าวัน กว่าจะนัดหมอ กว่าจะได้คิว แต่ตอนขูดมดลูกใช้เวลาแค่ครึ่งชม.เอง วางยาสลบ หลับไม่รู้ตัว ตื่นมายังมึนยาอยู่อีกสิบนาทีก็กลับบ้านได้ ถึงตอนนี้ เราไม่ร้องไห้เวลาพูดถึงเรื่องแท้งแล้วล่ะ ไม่ใช่ไม่รักไม่คิดถึงไม่มีความรู้สึกหรอกนะ แต่ชีวิตมันต้องก้าวต่อไปสิ (หลังจากนอนร้องไห้ทุกคืนมาหลายเดือน) Now I'm stronger ^ ^ หลังจากพักฟื้น หายตัวซีดหน้าซีดจากการเสียเลือดเยอะ ที่ใช้เวลาเป็นเดือน เราก็เลิกกินยา Metformin ตอนที่เลิกกินแรกๆ คิดว่าไม่อยากท้องแล้ว กลัวผิดหวังอีก แถมเรายังมีอาการจากยาอีก กินแล้วอาหารไม่ย่อย อยากอ้วก เหมือนเป็นกรดไหลย้อนทรมานสุดๆ คุณสามีเลยยอมให้หยุดกิน ไม่รู้ว่าเพราะยานั่นหรือว่าเราเป็นโรคกระเพาะ/กรดไหลย้อนก็ไม่รู้ อาการที่เคยเป็นตอนนี้หายหมดแล้ว พอปรับวิธีการกิน+เล่นโยคะอย่างบ้าคลั่ง พร้อมกับตั้งนาฬิกาชีวิตให้ตัวเอง เล่นโยคะเสร็จก็จะหิวมาก กินได้เยอะขึ้น ช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมาหลังจากกลับจากโยคะก็จะแวะซื้อน้ำเต้าหู้ กินแทบทุกวันที่ไปเล่น ประจำเดือนช่วงหลังเริ่มมาตรง แถมรอบยังสั้นแค่ 29 วันด้วย เราก็อุตส่าห์ดีใจ คราวนี้ล่ะจะได้นับวันไข่ตกได้ซะที แต่เหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง เดือนธันวาเราต้องบินกลับมาเลย์เพราะแม่สามีจะผ่าเข่า ว่าจะทำตัวเป็นลูกสะใภ้ที่ดีซะหน่อยกลับไปปรนนิบัติ แต่คุณเธอกลับเปลี่ยนใจ ไม่ชอบใจหมอมาซะงั้นเลยเลื่อนการผ่าไปก่อน เราเองก็ไม่ได้อยากกลับไปอยู่ที่โน่นอยู่แล้วนะ แต่ซื้อตั๋วกลับอีกทีก็หลังตรุษจีนโน่น กว่าจะตัดสินใจบุ๊คตั๋วใหม่ได้ก็เล่นเอาเครียดไปเลย จิตใต้สำนึกส่วนดีกับส่วนชั่วร้ายมันเถียงกันในหัวทุกวัน เราก็ไม่อยากทำให้คนแก่เสียใจหรอกนะ ว่าไม่อยากอยู่กะเค้า แต่ที่โน่นมันน่าเบื่อจริงๆนี่น่า สุดท้ายจิตมารก็ชนะ 16 ธันวาเราเริ่มมีอาการเหมือนจะท้องเป็นอยู่เกือบอาทิตย์นึง แต่ตรวจเจอแค่ขีดเดียว วันรุ่งขึ้นป้าแดงมาหาทันที เดือนนี้เลยเจอรอบ 32 วันไป เลทสามวัน ลุ้นเก้อเลย เดือนมกรา คุณแม่สามีต้มยาจีนพวกตังกุยกะไรไม่รู้อีกมากมายให้เรากินก่อนเรากลับไทย กินสองวัน วันที่ 2-3 มกรา วันรุ่งขึ้นอยู่ๆก็เลือดออก สีสดมาก แต่ไม่เลอะผ้าอนามัยนะ น่ารำคาญสุดๆ จะไม่ใส่ก็กลัว มีเลือดอยู่สามวัน ไปเสิร์จหาในเน็ตเค้าว่าเป็นช่วงตกไข่ เราว่ารังไข่เราระเบิดมากกว่านะ เพราะปวดท้องนิดๆ ด้วย เดือนนี้นัดก็คุณสามีที่รักว่าขยันๆ กันหน่อยนะ ช่วงนี้รอบเดือนเราสั้นแล้ว น่าจะเป็นสัญญาณที่ดีว่าเราน่าจะมีการตกไข่แบบคนปกคิแล้ว จนถึงวันนี้ 29 มกรา ป้าแดงที่รักก็ยังไม่มาหา เรามีแอบตรวจไปแล้วสองครั้ง วันที 23 กับวันที่ 28 เจอขีดเดียวตลอด แต่เรารู้อยู่แล้วล่ะ ว่าไม่เจอหรอก สองขีด เดือนนี้ไม่มีอาการอะไรเลย สงสารแต่คุณสามีลุ้นมาก บอกตลอดว่านี่ไงเมนส์ยังไม่มา และก็จะไม่มีไปอีก 9 เดือน ทำเอาเราไม่กล้าบอกเลยว่าแอบตรวจไปแล้ว เมื่อวานskypeคุยกัน พอบอกว่าตรวจแล้วไม่ท้อง คุณชายทำหน้าจะร้องไห้เลย เฮ้อออ วันนี้เลยไปหาหมอที่กรุงเทพคริสเตียนอีกที ไม่อยากรอให้เมนส์มาเองแล้วล่ะ คราวนี้เจอคุณหมอผู้หญิง ดูใจดีมากเลย อธิบายดีด้วย คุณหมอบอกว่าผู้หญิงไม่จำเป็นต้องมีเมนส์ตรงกันทุกเดือนนะ หายไปบ้างก็ไม่แปลกอะไร ฮอร์โมนมันก็ขึ้นๆลงๆบ้างแหละ ไม่ต้องคิดมาก ถ้าอยากมีลูกก็ต้องอยู่กับสามีไม่ใช่คนนึงอยู่ไทยอีกคนอยู่ต่างประเทศ เราเลยบอกนั่นแหละค่ะ เมนส์ก็มาไม่ตรง สามีก็บินบ่อย แต่หนูอยากมีลูกอ่ะค่ะ คุณหมอก็บอกให้ปรึกษาหมอที่เชี่ยวชาญจะดีกว่านะ วันนี้เอายาไปกินให้ประจำเดือนมาก่อนละกัน ตอนแรกกว่าจะตรวจเลือดเช็คอีกที แต่เราไปจะสองทุ่มแล้วแผนกปิด ยังไงก็ต้องมาอีกทีพรุ่งนี้ ไม่อยากเจ็บตัว และก็ไม่อยากตรวจฉี่อีกครั้ง(ไม่อยากเจอขีดเดียวแล้ว) เลยเลือกกินยาดีกว่า คุณหมอบอกว่ากินให้ครบ ถ้าเลือดยังไม่มาอีกก็แสดงว่าท้องแล้วล่ะ ได้ยาSteron 5mg มา15เม็ด กินหลังอาหารเช้าเย็น ถึงท้องก็ไม่เป็นอันตรายอะไร เพราะมันเป็นโปรเจสโตรโรนเท่านั้น แต่ตอนรับยาดันมีเขียนว่าห้ามใช้ในหญิงมีครรภ์ซะงั้น ถามเภสัชเค้าก็บอกว่าจริงๆ ก็ไม่ควรใช้เพราะมันเป็นโปรเจสโตรโรนค่อนข้างสูง แต่เลือกที่จะเชื่อหมอดีกว่าเนอะ ทำใจให้สบายๆ คิดให้มันน้อยๆ ดีกว่า ตั้งใจว่าพฤหัสนี้จะลองไปคลีนิคพิเศษจุฬาดู จะเริ่มต้นใหม่อีกครั้งล่ะ |
LingAoun
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
ก้าวต่อไป
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ