|
|
|
สังเวคปริกิตตนปาฐะ ( แปล )
พระตถาคตเจ้าเกิดขึ้นแล้ว ในโลกนี้ ;
เป็นผู้ไกลจากกิเลส, ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง ;
และพรพธรรมที่ทรงแสดง เป็นธรรมเครื่องออกจากทุกข์ ;
เป็นเครื่องสงบกิเลส , เป็นไปเพื่อปรินิพาน ;
เป็นไปเพื่อความรู้พร้อม . เป็นธรรมที่พระสุคตประกาศ ;
พวกเราเมื่อได้ฟังธรรมนั้นแล้ว , จึงได้รู้อย่างนี้ว่า :-
แม้ความเกิดก็เป็นทุกข์ ;
แม้ความแก่ก็เป็นทุกข์ ;
แม้ความตายก็เป็นทุกข์ ;
แม้ความโศก ความร่ำไรรำพัน ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ ความคับแค้นใจ ก็เป็นทุกข์ ;
ความประสบกับสิ่งไม่เป็นที่รักที่พอใจก็เป็นทุกข์ ;
ความพลัดพรากจากสิ่งเป็นที่รักที่พอใจก็เป็นทุกข์ ;
มีความปรารถนาสิ่งใด ไม่ได้สิ่งนั้นนั่นก็เป็นทุกข์ ;
ว่าโดยย่อ อุปาทานขันธ์ทั้ง ๕ เป็นตัวทุกข์ ;
ได้แก่สิ่งเหล่านี้ คือ :-
ขันธ์ อันเป็นที่ตั้งแห่งความยึดมั่น คือ รูป ;
ขันธ์ อันเป็นที่ตั้งแห่งความยึดมั่น คือ เวทนา ;
ขันธ์ อันเป็นที่ตั้งแห่งความยึดมั่น คือ สัญญา ;
ขันธ์ อันเป็นที่ตั้งแห่งความยึดมั่น คือ สังขาร ;
ขันธ์ อันเป็นที่ตั้งแห่งความยึดมั่น คือ วิญญาณ ;
เพื่อให้สาวกกำหนดรอบรู้อุปทานขันธ์เหล่านี้เอง,
จึงพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เมื่อยังทรงพระชนม์อยู่ ,
ย่อมทรงแนะนำสาวกทั้งหลาย เช่นนี้เป็นส่วนมาก ;
อนึ่ง คำสั่งสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น , ย่อมเป็นไปในสาวกทั้งหลาย , ส่วนมาก , มีส่วนคือ การจำแนกอย่างนี้ว่า :-
รูปไม่เที่ยง ;
เวทนาไม่เที่ยง ;
สัญญาไม่เที่ยง ;
สังขารไม่เที่ยง ;
วิญญาณไม่เที่ยง ;
รูปไม่ใช่ตัวตน ;
เวทนาไม่ใช่ตัวตน ;
สัญญาไม่ใช่ตัวตน ;
สังขารไม่ใช่ตัวตน ;
วิญญาณไม่ใช่ตัวตน ;
สังขารทั้งหลายทั้งปวง ไม่เที่ยง ;
ธรรมทั้งหลายทั้งปวง ไม่ใช่ตัวตน ดังนี้.
พวกเราทั้งหลาย เป็นผู้ถูกครอบงำแล้ว ;
โดยความเกิด ;
โดยความแก่ และความตาย ;
โดยความโศก ความร่ำไรรำพัน ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ ความคับแค้นใจ ทั้งหลาย ;
เป็นผู้ถูกความทุกข์ หยั่งเอาแล้ว ;
เป็นผู้มีความทุกข์ เป็นเบื้องหน้าแล้ว ;
ทำไฉน การทำที่สุดแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี่ , จะพึงปรากฏชัด แก่เราได้.
(สำหรับ คฤหัสถ์สวด)
เราทั้งหลาย ผู้ถึงแล้วซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้า แม้ปรินิพพานนานแล้ว พระองค์นั้น เป็นสรณะ ;
ถึงพระธรรมด้วย , ถึงพระสงฆ์ด้วย ;
จักทำในใจอยู่ ปฏิบัติตามอยู่ ซึ่งคำสั่งสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ตามสติกำลัง ,
ขอให้ความปฏิบัตินั้น ๆ ของเราทั้งหลาย ;
จงเป็นไป เพื่อการทำที่สุดแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี่เทอญ.
| Create Date : 09 กันยายน 2551 | | |
| Last Update : 9 กันยายน 2551 12:16:19 น. |
| Counter : 1649 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
สังเวคปริกิตตนปาฐะ
สังเวคปริกิตตนปาฐะ
อิธะ ตะถาคะโต โลเก อุปปันโน, อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ
ธัมโม จะ เทสิโต นิยยานิโก,
อุปะสะมิโก ปะรินิพพานิโก,
สัมโพธะคามี สุคะตัปปะเวทิโต,
มะยันตัง ธัมมัง สุตวา เอวัง ชานามะ :-
ชาติปิ ทุกขา,
ชะราปิ ทุกขา,
มะระณังปิ ทุกขัง,
โสกะปะริเทวะทุกขะโทมะนัสสุปายาสาปิทุกขา,
อัปปิเยหิ สัมปะโยโค ทุกโข,
ยัมปิจฉัง นะ ละภะติ ตัมปิ ทุกขัง,
สังขิตเตนะ ปัฐจุปาทานักขันธา ทุกขา,
เสยยะถิทัง,
รูปูปาทานักขันโธ,
เวทะนูปาทานักขันโธ,
สัญญูปาทานักขันโธ,
สังขารูปาทานักขันโธ,
วิญญาณูปาทานักขันโธ,
เยสัง ปะริญญายะ,
ธะระมาโน โส ภะคะวา,
เอวัง พะหุลัง สาวะเก วิเนติ,
เอวังภาคา จะ ปะนัสสะ ภะคะวะโต สาวะเกสุ อะนุสาสะนี พะหุลา ปะวัตตะติ,
รูปัง อะนิจจัง,
เวทะนา อะนิจจา,
สัญญา อะนิจจา,
สังขารา อะนิจจา,
วิญญาณัง อะนิจจัง,
รูปัง อะนัตตา,
เวทะนา อะนัตตา,
สัญญา อะนัตตา,
สังขารา อะนัตตา,
วิญญาณัง อะนัตตา,
สัพเพ ธัมมา อะนัตตาติ.
เต( ถ้าเป็นหญิง ให้ว่า ตา ) มะยัง โอติณณามหะ,
ชาติยา,
ชะรามะระเณนะ,
โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ,
ทุกโขติณณา,
ทุขะปะเรตา,
อัปเปวะนามิมัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ อันตะกิริยา ปัญญาเยถาติ.
(สำหรับ คฤหัสถ์สวด)
จิระปะรินิพพุตัมปิ ตัง ภาคะวันตัง สะระณัง คะตา ,
ธัมมัญจะ สังฆัญจะ ,
ตัสสะ ภะคะวะโต สาสะนัง ยะถาสะติ ยะถาพะลัง มะนะสิกะโรมะ อะนุปะฏิปัชชามะ ,
สา สา โน ปะฏิปัตติ ,
อิมัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ อันตะกิริยายะ สังวัตตะตุ.
| Create Date : 06 กันยายน 2551 | | |
| Last Update : 9 กันยายน 2551 12:17:01 น. |
| Counter : 370 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
โอวาทปาติโมกขคาถา
โอวาทปาติโมกขคาถา
(หันทะ มะยัง โอวาทะปาติโมกขะคาถาโย ภะณามะ เส)
สัพพะปาปัสสะ อะกะระณัง, การไม่ทำบาปทั่งปวง,
กุสะลัสสูปะสัมปะทา, การทำกุศลให้ถึงพร้อม,
สะจิตตะปะริโยทะปะนัง, การชำระจิตของตนให้ขาวรอบ,
เอตัง พุทธานะสาสะนัง, ธรรม ๓ อย่างนี้, เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย,
ขันตี ปะระมัง ตะโป ตีติกขา, ขันติ คือความอดกลั้น, เป็นธรรมเครื่องเผากิเลสอย่างยิ่ง,
นิพพานัง ปะระมัง วะทันติ พุทธา, ผู้รู้ทั้งหลาย กล่าวพระนิพพานว่าเป็นธรรมอันยิ่ง,
นะ หิ ปัพพะชิโต ปะรูปะฆาตี, ผู้กำจัดสัตว์อื่นอยู่, ไม่ชื่อว่าเป็นบรรพชิตเลย,
สะมะโณ โหติ ปะรัง วิเหฐะยันโต, ผู้ทำสัตว์อื่นให้ลำบากอยู่, ไม่ชื่อว่าเป็นสมณะเลย,
อะนูปะวาโท อะนูปะฆาโต, การไม่พูดร้าย การไม่ทำร้าย,
ปาติโมกเข จะ สังวะโร, การสำรวมในปาติโมกข์,
มัตตัญญุตา จะ ภัตค์สะมิง, ความเป็นผู้รู้ประมาณในการบริโภค,
ปันตัญจะ สะยะนาสะนัง, การนอน การนั้ง ในที่อันสงัด,
อะธิจิตเต จะ อาโยโค, ความหมั่นประกอบในการทำจิตให้ยิ่ง,
เอตัง พุทธานะสาสะนัง. ธรรม ๖ อย่างนี้, เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย.
...
| Create Date : 29 สิงหาคม 2551 | | |
| Last Update : 3 กันยายน 2551 13:40:41 น. |
| Counter : 298 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [