|
ชีวิตเสรี - ไม่เอาอะไร02
อย่าไปอยากได้ สมาธิและความสงบ จิตจึงจะเข้ราสู่ธรรมชาติที่เปล่าเปลี่ยว เป็นอิสระ ว่างเปล่า จิตที่เป็นสมาธิอย่ในฌานเป็นสมาธิที่โง่ เพราะจิตที่เข้าฌานต้องเพ่งสิ่งหนึ้งใด อาการความรู้ ภูมิจิต ภูมิธรรมก็ไม่เกิดขึ้น ถ้าจิตไปติดอยู่ในความสงบ ในฌาน สมถะอย่างดีทำให้เกิดอภิญญา ผู้ สำเร็จฌานก็ต้องมาเวียนว่ายตายเกิดอีก เพราะจิตไม่มีปัญญา ลักษณะอภิญญา+ฤทธิ์ ไม่จัดเข้าอยู่ในลักษณะปัญญาที่จะเอาตัวรอดได้จากอำนาจกิเลส เพราะฉะนั้น สมาธิในณานจึงไม่สามารถทำให้ผู้ปฏิบัติสำเร็จมรรคผลนิพพานได้ ทำสมาธิจิตลงไปให้สงบ สามารถอ่านจิตใจตัวเอง ให้รุ้ซึ้งว่าสภาพจิตเป็นอย่างไร มีกิเลสตัวไหนมาก จะแก้ไขอย่างไร ปรับโทษตัวเอง การปฏิบัติที่ได้ผลเร็ว คือ ตั้งใจทำจริง ทำทุกขณะ เมื่อบริกรรมภาวนาจนจิตเป็นสมาธิ จึงกำหนดรุ้ลงที่จิตของตน (ไม่ต้องภาวนาต่อไป) เพราะเมื่อจิตสงบลงไปแล้ว จิตมีลักษณะสงบ นิ่ง รู้ ตื่น เบิกบาน จิตสามารถทรงไว้ซึ่งความรู้ ตื่น เบิกบาน ทำสมาธิไม่ใช่ไปหลับตาไม่ทำอะไรหลบอยู่ แต่มุ่งให้มีพลังจิต มีสติสัมปชัญญะต่อสู้กับงาน แก้ไขปัญหาชีวิตได้ สนใจทุกสิ่ง ทุกอย่างๆ ในโลกนี้มันเป็นสภาวธรรม ต้องสู้กับงานทุกอย่าง เพราะสมาธิทำให้จิตตั้งมั่น มั่นใจ ต่อหน้าที่ การงานที่เรารับผิดชอบอยู่ ศึกษาธรรม = ให้รู้ความจริงของชีวิต สภาวธรรม = สิ่งที่มีอยู่เป็นอยู่ในโลกนี้ทั้งหมด ย่อมแสดงปรากฏการณ์ความจริงให้เรารู้อยู่ตลอดเวลา เราจะสามารถกำหนดรู้ทันรึเปล่า เพราะทุกสิ่งปรากฏการณ์ขึ้น ทรงตัวอยุ่ แล้วก้แตกสลายตัวไป คือกฏธรรมชาติ
Create Date : 03 กันยายน 2551 |
Last Update : 3 กันยายน 2551 15:05:06 น. |
|
0 comments
|
Counter : 383 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|