|
|
มนต์รักโคกสาริน...ตอนที่ ๓
เสียงแหลมเสียงหนึ่งก็ดังแหวกอากาศเข้ามาเสียก่อน....
ต้ายๆตายๆ... มานั่งสำเริงสำราญกันอยู่นี่เองหรือย่ะ สบายกันนักใช่ไหม ค่าแชร์น่ะ ส่งหรือยัง"
เจ๊เป็ดเจ้าแม่เท้าแชร์มาด้วยเสื้อสายเดี่ยว แต่งหน้าพริ้มเพราเดินมาพร้อมกับหมวยนกคนสวย
แต่พอเห็นว่ามีใครอยู่เท่านั้นแหละ เจ๊เป็ดเปลี่ยนน้ำเสียงทันที รีบเข้าสวัสดีเสี่ยมายที่นั่งเด่นอยู่
อ้าว นั่นเสี่ยมายมานี่นา สวัสดีค่ะ แหม พอดีเป็ดไม่ทันดู แน่ะ พ่อประเวศก็มาด้วยหรือเนี่ย รีบหันไปหาหมวยนกแล้วสั่งว่า
หมวยๆ นี่ๆไปตามหนูลูกตาลมาหน่อยสิ บอกว่าพ่อประเวศมารอที่ร้านอาโกชา
.......อ้าว..รวบรัดตัดความซะอย่างงั้น.... ประเวศสะดุ้งรีบร้องห้าม แต่ไม่ทันหมวยนกที่เต้นเสต็บออกไปตามคำสั่งเจ๊เป็ดอย่างรวดเร็ว
นอกจากจะเรียกหนูลูกตาลลูกสาวมาใกล้ชิดกับพ่อประเวศแล้ว ยังได้ขัดขวางหนุ่มๆๆที่มาจีบหมวยนกน้องสาวเราอีกด้วย
แหม พี่อยู่ท่นโท่ทั้งคน สวยก็สวยกว่า ดันไม่สนใจ มาสนใจน้องเราได้ไง ไม่รู้ว่าสวยตรงไหน เจ๊เป็ดคิดอย่างไม่เข้าใจ แต่เจ๊เป็ดก็สงสัยได้ไม่นานเพราะ
เมื่อเจ๊เป็ดหันมามองอีกด้านหนึ่งก็พบกับ...............
ผู้ใหญ่ๆ.... มาเมื่อไหร่ค่ะเนี่ย โถ มาไม่บอกเป็ดเลย (กระซิบกับตัวเอง เป็ดจะได้ไม่เอาหมายนกมาด้วย) ยิ้มหวานให้ผู้ใหญ่เต็มที่
ผู้ใหญ่พิษณุยิ้มตอบแล้วแนะนำบุญออบให้เจ๊เป็ดรู้จัก
สวัสดีครับ เจ๊เป็ด ผมเพิ่งมาเมื่อกี้เองครับ จะพาอบต.ใหม่มาแนะนำให้รู้จัก นี่ อบต. บุญออบครับ
บุญออบยกมือไหว้เจ๊เป็ด ฝ่ายเจ๊เองก็มองหัวจรดเท้า พลางคิดว่า หน้าตาใสๆ ตี๋ๆดีหรอก แต่พูดเสียงเหน่อเชียว ไม่เข้าเป๊กเลย แต่ปากก็ยิ้มหวานแล้วว่า
สวัสดีค่ะ อบต. แหม ดูภูมิฐานมีสง่าราศรีดีจังนะคะ อ้าว เจ๊เป็ดชมหรือนั่น
แต่ก่อนที่ทุกคนจะพูดอะไรกันอีก ปฎลที่ถือแคนเป่าค้างมานานแล้ว ก็เอ่ยขึ้นเบาๆ
เอ่อ ยังอยากฟังผมเป่าแคนอยู่อีกหรือเปล่าครับ อบต.
บุญออบเห็นเป็นทางเดียวที่จะหลบเสียงเจ้เป็ดได้ จึงรีบรับคำ
ครับๆ อยากฟังครับ เป่าเลย
ปฎลตั้งท่าเป่าแคนอีกครั้ง แต่..................
เสียงดังเสียงหนึ่ง แหวกอากาศเข้ามาให้ได้ยินอีกแล้ว
ไอ้บัตร หยุดดดดดด เดี๋ยวนี้นะ แก นั่นมันเป็นเสียงไอ้เปรี้ยว ตลาดแตกอย่างไม่ต้องสงสัย
สิ้นเสียงเปรี้ยว ก็ปรากฏร่างชายคนหนึ่งวิ่งหัวซุกหัวซุนมาทางร้านกาแฟ
เจ้าเปรี้ยววิ่งตามมาทันที่หน้าร้านพอดี ตรงเข้ามาตะลุมบอนกันที่หน้าร้าน ผู้คนลุกฮืออย่างตื่นเต้น บุญออบลุกขึ้นเตรียมจะไปจับโจร แต่ผู้ใหญ่ห้ามไว้ซะก่อน
ไม่ต้องครับ อบต.เดี๋ยวไอ้เปรี้ยวจัดการเอง แล้วหันไปสั่งเด็ก
เฮ้ย เอ็งไปตามจ่าปุ้มกับจ่าอาร์ทมาเร็ว บอกว่าเปรี้ยวจับไอ้บัตรได้แล้ว
แล้วไอ้เปรี้ยวก็จัดการไอ้บัตร โจรกระจอกประจำหมู่บ้าน ที่ชอบมาลักเล็กขโมยน้อยได้สำเร็จ
ไอ้บัตรปากเบี้ยว หน้าปูด ช้ำไปหมดด้วยฝีมือของเจ้าเปรี้ยวคนเดียว ตอนนี้มันนอนร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดอยู่หน้าร้าน โดยมีเปรี้ยวยืนยิ้มมองอยู่
ผู้ใหญ่พิษณุเดินไปหน้าร้าน บุญออบเดินตามไปด้วย ผู้คนเริ่มไทยมุงกันเป็นกลุ่มใหญ่ ได้ยินเสียงใสๆ ร้องสั่งสมุนว่า
เอ้า ไอ้อั้น เอาเชือกมัดมือ มัดตืนไว้เลยแก อย่าให้มันดิ้นหลุดไปได้นะ
เจ้าอั้น ลูกน้องเปรี้ยวปฏิบัติตามที่ลูกพี่สั่งอย่างคล่องแคล่ว เสร็จแล้วหันมายิ้มเผล่ให้ลูกพี่
เรียบร้อยแล้วฮะ พี่เปรี้ยว
เออ ดีมาก สิ้นลายซะทีนะ ไอ้บัตร หันไปเห็นพี่ผู้ใหญ่เดินมาก็ยิ้มหวานให้ แต่พอเห็นคนที่เดินตามมาด้วย ยิ้มหวานๆ เมื่อกี้แทบจะหุบไม่ทัน
บุญออบก็ตกใจปนดีใจเหมือนกัน ที่ได้รู้ว่า ยายสโลบที่เขาเจอเมื่อวานนั้น คือ คนที่จับโจรตัวใหญ่ที่นอนโอดโอยตรงหน้าด้วยมือเปล่า
...เก่งไม่ใช่เล่นเลย แล้วดูเมื่อกี้ยังยิ้มหวานให้ผู้ใหญ่น่ารักอยู่เลย มาเห็นเรา ทำเป็นหน้าบึ้ง
ฝ่ายเปรี้ยวเมื่อเห็นว่าคนที่เดินตามพี่ผู้ใหญ่มาเป็นใคร ก็จำได้ทันที ..ไอ้ตี๋ที่มากอดเอวเรา หนอย... มาเดินเสนอหน้าอยู่นี่เอง ทั้งมือทั้งเท้าไวเท่าความคิด เปรี้ยวกระโจนใส่บุญออบทันที
เฮ้ย ผู้ใหญ่พิษณุเห็นไม่ได้การ รีบจับตัวเปรี้ยวไว้ก่อนที่จะกระโจนเข้าไปหาบุญออบได้ พลางร้องว่า
นี่มันอะไรกัน เจ้าเปรี้ยว
พี่ผู้ใหญ่ ปล่อยเปรี้ยวนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้เลย เปรี้ยวจะต่อยหน้ามัน
"เดี๋ยว เปรี้ยว ใจเย็นๆ ก่อนนี่เราจะทำไรน่ะ" ผู้ใหญ่พิษณุไม่ยอมปล่อยมือ
"พี่ผู้ใหญ่ ไอ้นี่มัน...มัน"
"มันทำไม พูดจาไม่เพราะเลยนี่เราน่ะ นี่อบต. คนใหม่ อบต.บุญออบ ไหว้เขาซะ พลีส"
พี่ผู้ใหญ่สั่งเสียงเข้มเมื่อเห็นว่าเปรี้ยวชักจะดื้อเกินไปแล้ว เจ้าเปรี้ยวเชิดหน้าตอบ
"ไม่ไหว้ จะทำไม"
"ทำไมล่ะ"
"ก็ มัน เอ่อ" พูดแล้วก็เจ็บใจ จะให้บอกได้ไงว่ามันมากอดเอวเปรี้ยว ...แล้วดูไอ้ตี๋นั่นสิ มาทำยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ยักคิ้วให้อีกต่างหาก
"เอ้า เปรี้ยว จะไหว้หรือไม่ไหว้ นี่เขาโตกว่าเรานะ เสียมารยาทจริง ๆ เสียแรงพี่อุตส่าห์สอนมารยาทแบบอังกฤษให้"
บุญออบกลั้นยิ้มแทบแย่ที่เห็นเจ้าเปรี้ยวทำหน้าบูด ยกมือไหว้ตนประหลก ๆ ดูสิ หน้าก็งออยู่แล้ว มาตอนนี้ งอขึ้นอีกเป็น 2 เท่า แต่ก็....น่ารักดี
ผู้ใหญ่พิษณุหันไปหาบุญออบแล้วว่า
"แหม ผมต้องขอโทษแทนเจ้าเปรี้ยวด้วยนะครับ แก่นทะโมนอย่างนี้เอง"
ก่อนจะหันไปเห็นจ่าคู่หูเดินมา
"อ้าว จ่า นี่จะจับไอ้บัตรไปโรงพักใช่ไหม มาผมไปด้วย ไปเปรี้ยว อบต.จะไปด้วยไหมครับ"
บุญออบมองหน้าเจ้าเปรี้ยวแล้วยิ้ม วันนี้พอแค่นี้ก่อนดีกว่า ต่อไปค่อยยั่ว........โมโหใหม่
"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมรอที่ตลาดก็แล้วกัน"
"โอเคครับ งั้นผมไปโรงพักแปบเดียว เดี๋ยวมา เอ้า พวกไทยมุงทั้งหลาย แยกย้ายกันไปได้แล้ว"
ขาดคำผู้ใหญ่พิษณุ ไทยมุงก็กระจายหายกันจ้อย บุญออบเองก็กลับไปนั่งร้านกาแฟ ทิ้งปฎลยืนถือแคนค้างอยู่อย่างนั้น
นี่ตกลงจะมีใครสนใจฟังแคนผมไหมเนี่ย.........ปฎลนึก พลันก็ได้ยินเสียงอะไรแว่วๆ
"เซย์ เฮลโหลสักนิด" นั่นโอริโอ๋ เด็กลูกครึ่งเดินทำหน้างงเข้ามา
"เฮ้ วอทส อัพ เกิดไรขึ้นค๊า" มาช้าประจำ เขาเสร็จเรื่องกันไปตั้งนานแล้ว แต่ปฎลก็ยังมีแก่ใจตอบ
"เปรี้ยวเขาจับไอ้บัตรได้แล้วครับ"
"ไอ้บัตร อ๋อ ไอ้แต่ ชื่อแปลกดีนะค๊า....." เข้าใจไปซะงั้น "แล้วนั่น ถืออะไรน่ะ"
ปฎลมองแคนในมือแล้วตอบ
"อ๋อ นี่เป็นเครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง เรียกว่า แคน เป็นไทยแซค"
"แคน โอ้ว อเมซซิ่ง ไออยากฟังจัง"
ปฎลมองโอริโอ๋อย่างมีความหวัง
"อยากฟังจริงหรือครับ"
"ทำไมยูถามงั้นล่ะ"
"ก็ ทุกคนก็พูดแบบนี้ แต่พอเอาเข้าจริงๆ ก็ไม่เห็นมีใครฟังกันเลย" ปฎลว่าทำหน้าหมอง
"โอ๋ๆ อย่าร้องนะ ไม่เป็นไรนะ ไอจะฟังเอง ไอชอบ มาๆ เป่าเดี๋ยวนี้เลย พลีส"
ปฎลยิ้มกว้าง จัดการเป่าแคนให้โอริโอ๋ฟังทันที แหม ฟังแล้วเคลิ้ม.......
ที่โรงพัก........
จ่าอาร์ทกำลังสอบปากคำไอ้บัตรอยู่ ส่วนจ่าปุ้มกำลังบันทึกปากคำเปรี้ยว
ประพาสเดินเข้ามา เห็นผู้ใหญ่พิษณุก็ร้องทัก
"อ้าว ยังไม่เสร็จเรื่องหรอพี่ผู้ใหญ่"
"ยังเลย นี่เปรี้ยวกำลังให้ปากคำอยู่ พาสมีอะไรกับพี่หรือเปล่า"
"มีแขกมาที่บ้านน่ะพี่ แม่คำพูที่อยู่บ้านโคกอีแร้ง ญาติของน้องเมียเพื่อนพ่อพี่ไง เขาแวะมาเยี่ยม พาสเลยมาตาม"
"งั้น...." หันไปมองเปรี้ยว "เปรี้ยวอยู่ได้ใช่ไหม"
เปรี้ยวเงยหน้าเหมือนจะค้อน แต่ไม่ใช่ เพราะเปรี้ยวค้อนไม่เป็น
"อยู่ได้ดิพี่ แค่นี้เอง พี่ผู้ใหญ่จะไปไหนก็ไปเหอะ"
ผู้ใหญ่พิษณุหัวเราะแล้วส่ายหน้า สงสัยเจ้าเปรี้ยวยังงอนไม่หาย
"งั้นเสร็จเรื่องแล้ว รีบกลับบ้านนะ อย่าไปเถลไถลที่ไหนล่ะ"
เปรี้ยวเชิดหน้าไม่สนใจ ผู้ใหญ่จึงจูงมือประพาสเดินออกจากโรงพักไป
ระหว่างทางเดินกลับบ้าน ประพาสทำขยุกขยิก ผู้ใหญ่พิษณุหันมามอง
"เป็นไรพาส ทำยุกยิกไปได้"
"ก็...พี่ผู้ใหญ่ เมื่อไหร่จะปล่อยมือสักทีเล่า" ประพาสก้มหน้างุด มองมือตัวเองที่ตกอยู่ในมือผู้ใหญ่
ผู้ใหญ่พิษณุยิ้มๆ........
"อ้าว ทำไม จับไม่ได้หรอไง ก็จับมาตั้งแต่เด็กแล้วนี่"
ประพาสยังก้มหน้าอยู่
"ก็ตอนนี้โตแล้วนี่"
ผู้ใหญ่พิษณุหยุดเดินหันมามองหน้า
"ทำไมหรอพาส โตแล้วจับมือไม่ได้หรอ"
"ก็ พาสอายเค้า พาสเป็นคนคุมตลาดนะพี่ ลูกน้องมันเห็นเอาไปล้อตาย"
"อ๋อ กลัวลูกน้องล้อ แล้วไม่กลัวพี่น้อยใจมั่งหรอ เอ้า ไม่จับก็ได้"
ผู้ใหญ่ปล่อยมือแล้วเดินนำหน้าไปทันที ประพาสรีบวิ่งตาม...
"พี่ผู้ใหญ่ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย ฟังพาสก่อน" แต่ผู้ใหญ่ไม่หยุดเดิน ประพาสจึงคว้ามือผู้ใหญ่มาจับไว้แทน
ผู้ใหญ่หยุดเดิน แล้วหันมายิ้มตาหวานให้ประพาส เล่นเอาประพาสบ่นอุบ
"ก็เป็นซะอย่างนี้ สาวๆ ทั้งหมู่บ้านถึงได้ติดกันหมด ชอบยิ้มอย่างนี้จัง"
"อ้าว มาว่าพี่ได้ไง พี่เป็นผู้ใหญ่นะ เดี๋ยวใครเขาก็หาว่าหยิ่งสิ ว่าแต่...มือนิ่มนะเราน่ะ..."
ประพาสส่ายหน้ายิ้มๆ
"บ้า พี่ผู้ใหญ่ ก็มืออย่างนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว"
"หรอ เพิ่งสังเกตนะเนี่ย น้องสาวพี่เนี่ย มือนิ่มไม่เบาเลยนะ อย่าให้ไอ้หนุ่มคนไหนมาจับล่ะ ไม่งั้นโดนพี่ต่อยปากแน่"
"งั้นพี่คงต้องต่อยปากตัวเองคนแรกแหละ" ประพาสว่ายิ้มๆ
"เฮ้ย พี่ยกเว้นดิ พี่จับได้คนเดียว ฮ่าๆ..."
แล้วสองพี่น้อง(หรือเปล่า) ก็เดินจับมือกันไป......
| Create Date : 29 ธันวาคม 2548 |
| Last Update : 5 มีนาคม 2549 8:02:52 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 260 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
|
ชมเช้า..มาจาก ชมเช้า ชมสาย ชมบ่าย ชมเย็น ชมค่ำ ทุกกาลเวลาช่างน่าชื่นชม จะเวลาไหนก็เลือกชมเอาตามสะดวก..
...เวลาเช้า เป็นเวลาที่รู้สึกสดชื่น มีชีวิตชีวา ดูสดใส จอมแก่นแสนซน ที่ไหนได้ ใครๆ เห็นชื่อแล้วบอกว่า 40 ขึ้นแน่ๆ บ้างก็ว่าป้า..เอ่อ เป็นงั้นไป...ขอบอกว่ายังห่างค่ะ ห่างมาก อิอิ...
ตอนนี้มีภารกิจเพื่อชาติให้ปฏิบัติค่ะ รู้สึกภูมิใจจังเลย (โบกมือแบบนางงาม) ดิฉันจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดค่ะ เอาใจช่วยด้วยนะคะ อิอิ...
คุณที่เข้ามาอย่าเพิ่งงงค่ะ ภารกิจอะไรขอเก็บไว้เป็นความลับ(ว่าแต่ ไม่ได้มีใครเขาอยากรู้สักหน่อย ^^") แต่ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามานะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ อ้อ อีกอย่าง เป็นแฟนหงส์ค่ะ (เกี่ยวไหมเนี่ย อิอิ)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
