|
|
การเดินทางที่ยุ่งเหยิง
เริ่มต้นการเดินทางที่ยุ่งเหยิงพร้อมด้วยป๊ากับแม่ เมื่อวันที่ 27 สิงหาคม 2550 จากเชียงใหม่ ด้วยเที่ยวบินที่ TG117 เวลา 19:25 ถึงสนามบินสุวรรณภูมิ ตอน 20:30 กว่าจะเดินออกมารับกระเป๋าอีกครึ่งชั่วโมง ขาลากมาก ๆ เหนื่อยโครต วันนี้ไม่ได้กลับไปนอนที่บ้านเพราะคิดว่าไม่ค่อยสะดวก เลยไปนอนโรงแรมกันดีกว่า เริ่มต้นวันใหม่ด้วยความหิว หิวมาก ๆ ๆ เลยไปตลาด อตก.กัน ไปซื้อขนมกินเล็กน้อย ก่อนไปกินอาหารกลางวันตามเวลานัดกับเพื่อนพ่อ กว่าจะกินเสร็จก็บ่าย 2 แล้ว ยังทำอะไรได้ต่ออีก เอาไงดีหนอเลยคิดไปคิดมาไปเดินหลังการบินไทยดีกว่า ไหน ๆ รถเราก็มีป้ายเข้าไปจอดในการบินไทยได้ ถึงมันจะผิดตึกก็ตาม แต่ก็ได้จอด ไปเดิน ๆ ร้อนก็ร้อน เดินจนเหนื่อยเลยมานั่งรอพี่ชายเราที่ห้องขายตั๋ว อ้อ! พี่เราทำงานอยู่การบินไทย พอเค้ามาก็ไปที่โรงแรมกัน คุยกันสักพักพี่ชายเราก็ขอกลับไปพักเพราะเหนื่อย ไม่เป็นไร เราก็เตรียมตัวไปสนามบิน
ไปถึงสนามบินก็ 3 ทุ่มกว่า ๆ ก็ไปเช็คอินเสร็จเรียบร้อย ก็ผ่าน immigration ไปนั่งอยู่ที่ Lounge อีกเป็นชั่วโมง ไม่ได้ไปเดินช้อปหรอก เสียดายเหมือนกันแต่ก็ไปไม่ได้อ่ะ เวลา boarding คือตอนเที่ยงคืน ตอนประมาณห้าทุ่มกว่า ๆ ก็ลาแม่กับป๊า พี่ ป้า น้าอาที่มาส่ง แงแง... ไม่ใช่มาส่งแค่เราหรอก เค้ามาส่ง Great Uncle ของเราเอง การเดินทางคราวนี้เราเดินทางกับ Great uncle, uncle, พี่โต้ง และ พี่นุ่น พี่ชายและพี่สาวที่นับถือ Great uncle เหมือนเรา รวมเป็น 5 คน
เวลาเที่ยงคืนก็ได้เวลาขึ้นเครื่อง TG 790 BKK-JFK ที่นั่ง 22B Business Class นั่งก้นยังไม่ทันร้อนเลยก็มี Welcome Drink มาเสิร์ฟ และต่อด้วยเมนูอาหารให้เราเลือกระหว่างเดินทางอีก 3 มื้อ
ประมาณเที่ยงคืนห้าสิบเครื่องบินก็เหินฟ้าสู่มหานครนิวยอร์ค ตีหนึ่งกว่า ๆ อาหารมื้อแรกก็ถูกเสิร์ฟ มีสลัด ขนมปังหลากหลายเลือกได้ตามชอบ พร้อมกับผัดซี้อิ้วหมูกับเห็ดหอมที่เราเลือก และ Chocolate เป็นขนม หลังจากอิ่มก็นั่งดูหนังได้สักพัก ก็หลับไปพร้อมกับเสียงเพลงกรอกหูตลอดเวลา
8:45 อาหารมื้อที่ 2 ก็ถูกเสิร์ฟ เริ่มต้นด้วยโยเกิร์ตและผลไม้สด ขนมปังหลากหลาย เนยและแยม ต่อด้วยอาหารจานหลักบะหมี่เป็ด อร่อยมาก ๆ กินเสร็จไม่ทันไร หลับอีกแล้วแต่หลับไปแค่ชั่วโมงกว่า ๆ เอง ตื่นมาไปเข้าห้องน้ำแอบมองออกไปนอกหน้าต่าง ที่ไหนเนี้ยสวยจริง ๆ ข้างล่างเป็นภูเขาน้ำแข็ง สวยมาก ๆ ช่วงเวลาอีกหลายชั่วโมงนี้ก็หลับ ๆ ตื่น ๆ ดูหนัง ดูรายการนู้น รายการนี้ จนบ่ายสามโมงกว่า อาหารจารที่ 3 ก็มา เริ่มจาก เทอรีนตับห่าน มันไม่อร่อยเอาซะเลย กินไปไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ ขนมปังกระเทียม กินไปซะ 3 ก้อน อร่อยมาก ๆ เลย ตามด้วยสลัดน้ำ almond ข้าวปลากะพงราดซอสจีน อร่อยอีกแล้ว มื้อนี้ถูกยัดต่อด้วยผลไม้สด ต่อด้วยกาแฟ แถมมีเค้กหน้าตาน่ากินมาล่ออีก แต่ไม่ไหวอิ่มเหลือเกิน จำได้ว่านั่งดู Harry Potter อยู่อีกสักพัก หน้าจอก็ดับไป และกัปตันก็บอกว่าอีก 30 นาทีเครื่องจะลงที่ JFK แล้ว และแล้วเวลา 17:25 ตามเวลาในประเทศไทย ล้อเครื่องบินก็แตะรันเวย์ที่ JFK ใช้เวลาทั้งหมด 16 ชม. นั่งจนเมื่อยเลย
ตอนนี้ที่นิวยอร์คเวลา 6:25 เวลาช้ากว่าที่เมืองไทย 11 ชม. เรานึกว่าอากศที่นี่จะเย็น ๆ ที่ไหนได้ร้อนโครต เราโชคดีอย่างคือมากับ Great Uncle เลยได้รับความสะดวกสบายอย่างมากมาย มีเจ้าหน้าที่การบินไทยมารับถึงหน้าประตูเครื่องบิน พาไปเข้า Immigration โดยไม่ต้องต่อแถวยาว ๆ พวกเราทั้ง 5 คนเข้าไปพร้อมกันโดยพี่โต้ง คนที่เคยชินกับประเทศนี้มากที่สุดเป็นคนช่วยบางจุดที่พวกเราไม่สามารถตอบเค้าได้ แต่ก็ตลกดีเจ้าหน้าที่กวนมาก ๆ เหมือนชวนคุย พูดเองตอบเองประมาณนั้นก็ stamp ให้ผ่านเข้าประเทศได้ พอได้กระเป๋าของเราเจ้าหน้าที่ก็พาไปโหลดกระเป๋าสำหรับ connecting flight ต่อไป Washington DC. จะได้ไม่ยุ่งมากตอนไป check-in ที่ Delta Airline จากนั้นก็ไปนั่งพักที่ Lounge หาของกิน หิว ๆ นั่ง ๆ เดิน ๆ จน เก้าโมงกว่า ๆ พี่โต้งกับพี่นุ่นก็ขอแยกไปเพราะไปเครื่องคนละไฟท์กัน ส่วนเรากับ uncle และ great uncle เจ้าหน้าที่การบินไทยคนเดิมก็มาพาไปที่ Delta Airline พร้อมกับ check-in และส่งพวกเราถึง gate เลย 11:30 เครื่องบินเล็ก ๆ ของ delta ก็เหินฟ้าสู่ Washington DC. ใช้เวลา 45 นาที ตอนจะลงจากเครื่องคุณฝรั่งข้าง ๆ ก็ทักทายเราเป็นภาษาไทยซะงั้น เราก็เลยถามว่ารู้ได้ไงว่าเราเป็นคนไทย คือตลอดทางเรานั่งอ่านนิยายอ่ะ เค้าคงเห็น เค้าบอกเค้าเคยมาเมืองไทย โอ้! เค้าเลยบอกให้โชคดีนะ พอลงจากเครื่องทำไงหล่ะทีนี้ไม่มีใครมารอรับหน้าประตูเครื่องเหมือนที่ NY แล้ว ต้องเดินไปเอากระเป๋าเอง เดินไปทางไหนหว่า สนามบินใหญ่ชะมัดเลย พอดีเจ้าหน้าที่ในสนามบินเลยถามทางเค้า เค้าเลยให้เดินตามดีจริง ๆ ไปถึงกระเป๋ามาพอดีแบบไม่ต้องรอ แถมรถก็มารอรับแล้วด้วย จากสนามบิน Dulles International Airport, Washington DC. มุ่งหน้าสู่เมือง Fredericksburg, Virginia ใช้เวลาอีก ประมาณชั่วโมงกว่า ๆ พอถึงหมดเรี่ยวหมดแรงเลยหล่ะ หิวก็หิว ง่วงก็ง่วง อาบน้ำกินข้าวนอนซะตั้งแต่ทุ่มหนึ่งตื่นปาเข้าไปนู้น ตี 5 แต่ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวก็ 6 โมงกว่า ๆ ได้ ตอนประมาณ 11 โมงก็ออกไปข้างนอก ไปดูเมืองนิดหน่อยก่อนกลับมาหลับอีก 3 ชั่วโมง เย็นมากแล้ว ทำนู้นทำนี่ อาบน้ำ กินข้าว ดูทีวี จะนอนอีกทีก็เกือบ 4 ทุ่ม
เช้าวันที่ 3 ที่อเมริกานี่ก็มีเรื่องหน้าตื่นเต้นอีกแล้ว อยู่ ๆ great uncle ก็บอกว่าให้ไป Virginia Beach ไปช่วยพี่สาวคนหนึ่งทำร้านอาหาร หึหึ ให้เราไปทำอะไรหว่า ทำอาหารก็ไม่เป็น จะให้ไปเสิร์ฟก็คงไม่ได้ คงทำจานชามเค้าแตกกระจายแน่ ๆ เอาว่ะไปก็ไป....
| Create Date : 18 ธันวาคม 2550 |
| Last Update : 19 เมษายน 2559 15:14:00 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 489 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Zantha  วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:11:59:15 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
เชียงใหม่ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
สาวเชียงใหม่ บ้าบอไปวัน ๆ งานการก็งั้น ๆ ตั้งใจทำบ้างไม่ตั้งใจทำบ้าง
กิน ๆ ๆ ชอบกินเค้ก Chocolate เป็นชีวิตจิตใจเจอร้านเค้กเป็นไม่ได้ขอเข้าไปดูก็ยังดี (อดใจไม่ได้ ซื้อทุกทีสิหน่า)
ตอนนี้ชีวิตไม่โลดโผนเหมือนอยู่กทม. แต่ก็มีความสุขดี ไม่เหนื่อยกับการเดินทางและรถติด
ชอบ ๆ ๆ ชอบทะเล เกลียดภูเขา ชอบหน้าหนาว(นอนสบายดี) ไม่ชอบหน้าร้อน ไม่ชอบฝนตก แต่ชอบฟ้าหลังฝน เพราะมันสดใสเสมอ
|
|
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความใน blog แห่งนี้ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่อการอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทาย