|
|
โฮ่ย อัง ร้อนโคตระ
วันที่ 3 แล้วค่ะ ที่เหยียบเวียตนาม
วันนี้ตื่นแต่เช้ามารอฟังข่าวว่าจะมีรถไปฮอยอันป่าว
แต่แล้วก็เป็นอย่างที่คาดค่ะ ว่าไม่มี เหลือแต่รอบ บ่ายสอง
เราเลยตรงดิ่งไปสถานีรถไฟดีก่า เพื่อให้ทันรอบ 10 โมงเช้า
ปรากฏว่าระหว่างเดินไป ผ่าน travel agency เจ้าอื่น เลยลองถามดูเผื่อฟรุ๊ก
มีที่นั่งเหลือไปฮอยอัน รอบเช้า แต่ก็เต็มเช่นกันค่ะ
เค้าแนะนำให้ไปรถบขส.ดีกว่า รถไฟค่ะ
เราเลยเปลี่ยนเส้นทางกะทันหัน จับมอไซค์รับจ้าง ไปสถานีรถบัส
คนละ 15,000 VND. แล้วเราก็เกิดการสู้รบตบมือกันที่นี่ค่ะ
เพราะเค้าไม่ต่อคิวซื้อตั๋วกันเลยค่ะ ต้องแย่งชิงกันน่าดูเชียว
โชคดีที่ทันได้ขึ้นรถตอน 8 โมงกว่าหน่อยๆ ค่ะ ได้นั่งด้วยโชคดีจัง
หลังจากนั้นรถก็สุดสายที่ดานังค่ะ เราก็นั่งรถบขส.ต่อไปฮอยอันค่ะ
ที่นี่เราไปมีเรื่องกะเป๋ารถเมล์เค้าด้วย แย่จัง แต่ดี โดนสะบ้าง 555
เห็นจากช่องขายตั๋ว ราคา 10,000 VND ค่ะ แต่เจ้าหน้าที่ไม่ขายตั๋วให้
แต่พาเราไปที่รถเลยค่ะ ให้ไปนั่งรถได้เลย ก็ไม่ได้คิดอะไรอะนะ
จนกระทั่งรถแล่นไปได้สักพัก ก็มาเก็บตังค์เราค่ะ คนละ 40,000 VND. ค่ะ
อารายกันคระ มันจะเกินไปมั๊ยคะ นั่นน่ะ 
สาวไทยใจกล้าขึ้นมาสะงั้น ปร๊ดทันทีค่ะ หันไปถามผู้โดยสารทั้งคันรถเลย
ว่ามีใครพูดภาษาอังกฤษได้บ้าง เงียบ ไม่มีเสียงตอบ มันฟังตรูพูดรู้เรื่องปะ
ไม่พูดไม่พอ ยังมองหน้ากลับทำยิ้มๆ  ส่อแววล้อเลียนปะเนี่ย ไม่ยอมค่ะ ไม่ยอม อดทนไว้ มีโอกาสเมื่อไหร่ต้องขอคืน
ว่าแล้วโอกาสก็เป็นของเรา เมื่อรถห้อยโหนกันสุดยอด
ผู้โดยสารกลุ่มนึงที่มากันทั้งครอบครัวค่ะ มีเด็กเล็กอยู่ 1 หน่อ
แววตาอำมหิต ก็ข้าเจ้า ก็บังเกิด เมื่อเป๋ารถ หันมาอ้อนวอนว่าขอแบ่งที่นั่งให้เด็กหน่อย (เรานั่งข้างคนขับอะ) ฝันไปเถอะ ทีใครทีมัน
ช่วงนั้น เลวไปนิดนึง หันไปพูดกะเป๋ารถเมล์ว่า Why did you do that! you took my money 80,000 VND. and you will want me to share. No!!!
มาคิดอีกทีนึง เลวมากค่ะ แต่ทำไปแล้ว ช่วยไม่ได้ 555 ไม่สำนึกอีก
สุดท้ายครอบครัวนั้นเลยไม่ได้ขึ้นรถค่ะ ต้องรอรถเที่ยวต่อไป เราก็หันมาหัวเราะกะน้อง ประมาณว่า ข้าคือผู้ชนะ เลวมั๊ยๆ น้องได้แต่ทำตาปริบๆ แล้วบอกว่า อยุ่บ้านเค้า ควรจะทำตัวนิ่งๆ ไม่ต้องเด่น หือๆ ทำไปแล้ว จะให้ทำงัยล่ะคระ ก็คนมันปรี๊ดขึ้นมา
รถคันนี้แหล่ะค่ะ ที่จุดชนวน ปรี๊ด
แล้วเราก็โดนหลอกอีกรอบเมื่อถึงฮอยอันค่ะ
โดนหลอกซ้ำหลอกซ้อนไม่รู้จักเข็ด
พอลงจากรถปุ๊บ ก็มีมอไซค์รับจ้างอาสาจะพาไปแถวที่พักค่ะ
เราก็บ่นว่าเราเพิ่งโดนหลอกมา เค้าถามว่าโดนค่าตั๋วไปเท่าไหร่
เราก็ใส่ไฟเพิ่มจาก 80,000 เป็น 90,000 VND ค่ะ
มอไซค์รับจ้าง ก็หันไปมองหน้าเป๋ารถประมาณว่าแย่มาก แล้วก็บอกว่า
ทำกับเราเกินไปจิงๆ เสร็จแล้วก็บอกว่าค่ารถไปแถวที่พักหน่ะ คนละ 30,000 VND. น้องเราก็งงสิคะ บอกว่า แค่ 6 กม. ไม่น่าจะคิดแพงขนาดนี้ นั่นมันคนละ 60 บาทเลยนะคะ
เราเลยหนีดีก่า เดินไปตามแผนที่เนี่ยแหล่ะ มอไซค์เจ้าเดิมก็ตามมาอีกค่ะ
บอกว่า เราไปผิดทาง ต้องไปอีกทางนึง เด๋วเค้าให้ราคาคนเวียตนามเลย
คนละ 20,000 VND อ้าว ตะกี้ก็เก็บเกินราคาดิ แต่ตอนนั้นตรงท่ารถนี่ มองไม่ออกเลยค่ะ ว่าจะไปทิศไหน เราเลยต้องยอมนั่งมอไซค์ บอกให้เค้าไปส่งตรงแถว Sinh Cafe ค่ะ ปรากฏว่าระยะทางน่าจะใกล้แต่เค้าพาอ้อมเลี้ยวไปเลี้ยวมาค่ะ แง่ม ตรูโดนหลอกอีกแล้ว  ก็รู้อยู่ว่าเพิ่งโดนหลอกมา ยังจะทำกันได้นะ
เนื่องด้วยอากาศที่นี่ร้อนมากกว่าเว้ค่ะ ตรงที่ว่าเว้ยังพอมีต้นไม้ตึกรามบ้านช่องใหญ่ พอเป็นร่มเงาให้เราได้บ้าง
แต่ที่นี่ไม่ค่ะ แดดเต็มๆ ทำให้เราเดินหาที่พักได้ไม่นาน ก็รีบตัดสินใจค่ะ
อีกอย่างราคาไม่แตกต่างกันด้วยค่ะ คือ ไม่ง้อลูกค้าค่ะที่นี่ ทำให้ต้องตัดสินใจเอา ค่าห้องที่ ราคา 10 USD. ค่ะ มีครบหมดทุกอย่าง แอร์เย็นเฉียบ ตู้เย็น ห้องน้ำ ตู้เสื้อผ้า เตียงมีมุ้งให้ด้วยแหะ
แล้วเราก็ออกมาเช่าจักรยานขี่ค่ะ ได้ไม่กี่ชั่วโมงก็ไม่ไหวค่ะ
ร้อนมาก จนต้องกลับที่พัก รอเที่ยวตอนแดดร่มอีกทีดีก่า
ทางเข้าสะพานญี่ปุ่นค่ะ
อาหาร special menu ของเค้าค่ะ มันก็ครือ ไข่เจียวดีๆ นี่เอง
ห้องนอนจ๊ะ ห้องนอน พออยู่ได้ นอนแค่ 2 คนพี่น้อง
ตกเย็นเราตะเวนหาร้าน White rose ค่ะจนเจอจนได้ นึกว่าจะอยู่เขตเมืองเก่าสะอีก ที่แท้ก็ไม่ไกลจากที่พักเราค่ะ
มาฮอยอัน เค้าว่าต้องมากิน White rose ให้ได้ค่ะ เค้ามีเมนูแค่ 2 จานค่ะ
ที่นักท่องเที่ยวมาถึงจะต้องสั่งค่ะ รู้สึกเจ้าของร้านจะพูดอังกฤษบ่อได้เด้อ
2 จานก็ล่อไป 80,000 VND. แล้วค่ะ  ก็ไม่แพงมากอะนะ แต่มันไม่อิ่มอะ
หลังจากนั้นเราก็เดินเล่นยามค่ำคืนค่ะ
เปิดไฟสวยทั้งเมืองค่ะ ในตัวเมืองเก่าอะนะ
น้องบอกว่า ดูๆ ไปก็คล้ายปาย แต่เราว่าที่นี่เป็นเมืองใหญ่กว่าปาย
แต่ถ้าอยากได้บรรยากาศแบบนี้ ไม่ต้องมาถึงนี่ก็ได้ค่ะ ปายก็ได้
ส่วนหลวงพระบาง ยังเทียบบรรยากาศไม่ได้ค่ะ เพราะหลวงพระบาง แม้จะมี night market แต่ที่นี่ได้บรรยากาศกว่าตรงที่ตึกสวยค่ะ
อ้อ ตกดึกเรากิน Com Ka ด้วยค่ะ มันคือ ข้าวมันไก่ ที่มีข้าวเป็นสีเหลืองค่ะ
ร้านนี้ตั้งข้างถนน แต่ดูแล้วขายดี คนท้องถิ่นมาจ่อคิวกันตรึมเลยค่ะ
เราเลยซื้อกินกะน้อง จานละ 15,000 VND ค่ะ ไม่แพงเลยนะ
หน้าตา white rose จานแรกค่ะ
หน้าตาเต็มๆ ของเค้า จะมีเครื่องเคียงน้ำจิ้มให้จิ้มคู่กันค่ะ
white rose จานที่ 2 ค่ะ เป็นเกี๊ยวทอดกรอบชิ้นโตๆ ค่ะ มีหมู 2 มุมเลยค่ะ
บรรยากาศยามค่ำคืนค่ะ
ถ้าไปตรงกับวันพระจันทร์เต็มดวงทั้งเมืองจะปิดไฟและใช้จากโคมแทนค่ะ
ตอนดึกๆ ฝนตกด้วยค่ะ หนักด้วย แต่ก็แป๊บเดียวเอง ก็หยุดตก
เราก็เลยเดินต่ออีกหน่อย ก่อนกลับห้องไปนอน
เก็บแรงสำหรับเที่ยวพรุ่งนี้ช่วงบ่าย ก่อนจะนั่งรถ sleeping bus ไปฮานอย
เฮ้อ วันนี้เหนื่อยจิงๆ ตั้งแต่เช้าที่ต้องฟาดฟันกะรถบัสจากเว้มาถึงฮอยอัน
| Create Date : 21 กรกฎาคม 2551 |
| Last Update : 21 กรกฎาคม 2551 1:24:27 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 442 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: nLatte  วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:47:42 น. |
|
|
|
| โดย: busbatani วันที่: 22 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:13:23 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ส่อแววล้อเลียนปะเนี่ย ไม่ยอมค่ะ ไม่ยอม อดทนไว้ มีโอกาสเมื่อไหร่ต้องขอคืน
ก็รู้อยู่ว่าเพิ่งโดนหลอกมา ยังจะทำกันได้นะ 
ก็ไม่แพงมากอะนะ แต่มันไม่อิ่มอะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
อาหารแปลกตา น่าลองทานดูเหมือนกันนะเนี่ย