Group Blog
 
All Blogs
 
คำนำเรื่องสามก๊ก (โดย กิมเสี่ยถ่าง)

คำนำเรื่องสามก๊ก
ต้นฉบับโดย กิมเสี่ยถ่าง

ในหนังสือสามก๊ก ก่อนที่จะขึ้นเนื้อเรื่องสามก๊กนั้น ยังมีคำนำที่กิมเสี่ยถ่างเขียนไว้อยู่ก่อน

ซึ่งความจริงแล้วกิมเสี่ยถ่างไม่เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงสามก๊กของเหมาจงกังเลย แต่ที่เหมาจงกังไม่นำคำนำเรื่องของตัวเขาเองมาใช้ กลับใช้ของกิมเสี่ยถ่างแทนนั้น สันนิษฐานว่าอาจเป็นเพราะแต่เดิมเหมาจงกังแต่งคำนำไว้แล้ว แต่เห็นว่าคำนำที่กิมเสี่ยถ่างแต่งนั้นแต่งดีกว่า จึงนำของกิมเสี่ยถ่างมาลงเอาไว้แทนก็เป็นได้

"
คำนำต้นฉบับเดิม

ข้าพเจ้า(กิมเสี่ยถ่าง)ชำระแลเขียนวิจารณ์หนังสือปราชญ์แต่โบราณทั้งปวง ทั้งสื่อจี้ บทกวีหลีชาว จวงจื๊อ ซ้องกั๋งแลซีเซียงจี้หกเรื่องนี้แล้ว คนทั้งปวงก็ยกย่องอยู่ว่าข้าพเจ้าอ่านเข้าใจอรรถรสภาษาแลแก่นแท้แห่งหนังสือปราชญ์ทั้งปวง

จวบจนเมื่อข้าพเจ้ามาอ่านหนังสือสามก๊กจี่ ซึ่งบรรยายเรื่องตามเหตุความจริง เทียบกับจดหมายเหตุทั้งหลายก็เห็นจริงตามนั้น ซึ่งจะแต่งตามแต่ใจตัวนั้นหามิได้ ข้าพเจ้าอ่านหนังสือมาก็มาก แต่จะเห็นหนังสือใดเสมอเหมือนสามก๊กนั้นไม่มีเลย

แลสามก๊กนั้นเป็นสงครามชิงบ้านชิงเมืองซึ่งพิสดารเป็นเอกกว่าพงศาวดารแลหนังสือปราชญ์ทั้งปวง แลผู้แต่งความหนังสือสามก๊กแต่โบราณนั้นล้วนแต่มีปัญญาหาผู้เสมอมิได้ แลสงครามหนังสืออื่นนั้นหาพิสดารเสมอสามก๊กไม่ แลผู้แต่งความก็เป็นแต่ชั้นสามัญหาปัญญาไม่ ทั้งนี้สามก๊กจึงเป็นหนังสือชั้นหนึ่งในแผ่นดินหาหนังสือใดเสมอด้วยมิได้

อันชะตาฟ้ามิอาจคะเน ครั้นข้าพเจ้าอ่านหนังสือสามก๊กก็จำต้องทอดถอนใจ ครั้งพระเจ้าเหี้ยนเต้เป็นเจว็ดให้ตั๋งโต๊ะชักเล่นตามแต่ใจตัว เจ้าเมืองจีนสิบแปดหัวเมืองร้อนใจยกทหารทำศึกจะช่วยพระเจ้าเหี้ยนเต้ อุปมาดังกระทะตั้งไฟเดือดพล่านร้อนอยู่บนเตานั้น หากพระเจ้าอาเล่าปี่มีทหารอิทธิพลมากเสมือนหนึ่งมัจฉาว่ายวนในลำน้ำใหญ่ แลได้เมืองเกงจิ๋วเป็นกำลัง ก็จะนำทหารยกไปฮ่อปัก กำจัดตั๋งโต๊ะก็จะได้ แลหัวเมืองทั้งปวงก็จะสงบราบคาบ เหมือนแผ่นดินตังฮั่นครั้งพระเจ้าฮั่นกองบู๊ มิต้องทำสงครามกันสืบมาเป็นสิบปีเช่นนี้เป็นแท้

แต่ชะตาฟ้ากลับพลิกผันเปลี่ยนแปร

ลิโป้ฆ่าตั๋งโต๊ะแล้วก็พ่ายลิฉุย กุยกี ต้องหนีจากเมืองเตียงอัน แลโจโฉปราบลิฉุย กุยกี ได้เป็นใหญ่ ณ เมืองฮูโต๋ ก็ให้พระเจ้าเหี้ยนเต้เป็นเจว็ดบนศาล ตัวนั้นก็ใช้อำนาจตามสบายมีความสุข ถึงยังมิได้ตั้งตัวเป็นกษัตริย์เสียเองก็ตามเถิด

อันพระเจ้าเอาเล่าปี่ กลับต้องเร่ร่อนไปทั่วแผ่นดินจีนประดุจเจ้าไม่มีศาล มิอาจสร้างเรื่องราวเลื่องชื่อลือชาทั่วแผ่นดิน แผ่นดินข้างทิศเหนือนั้นอยู่ในบังคับโจโฉ แลข้างทิศใต้นั้นเข้าด้วยซุนกวน ยังแต่ข้างทิศตะวันตกอันเป็นเมืองเสฉวน เมืองฮันต๋งนั้น เล่าเจี้ยงแลเตียวฬ่อหาปัญญาไม่ ซึ่งจะตีเมืองทั้งสองเห็นจะตีแตกได้โดยง่าย ก็จะเป็นกำลังพระเจ้าอาเล่าปี่ได้ แลหากขงเบ้งหลับใหลอยู่แต่กระท่อมหลงจง ไม่ลงมาประสานไมตรีซุนกวนทำศึกยุทธนาวีที่ผาแดง แลยึดเมืองฮันต๋ง เมืองเสฉวนมาเป็นกำลังเล่าปี่แล้ว เห็นเมืองเสฉวนจักเป็นสิทธิ์แก่โจโฉเป็นแท้ แลเมืองกังตั๋งแต่เมืองเดียวไม่มั่นคง ซึ่งจะแข็งข้อด้วยโจโฉนั้นเป็นไม่ได้ แผ่นดินทั้งปวงก็จะสงบราบคาบภายใต้โจโฉ เหมือนการครั้งแผ่นดินไซ่ฮั่น ที่อองมังตั้งตัวเป็นกษัตริย์นั้นแล

แต่ชะตาฟ้ากลับพลิกผันเปลี่ยนแปร

ครั้งยุทธการเซ็กเพ็ก กวนอูปล่อยโจโฉที่เส้นทางฮัวหยง จวบจนโจโฉแร้นแค้นเสบียง ต้องแทะแม้ซี่โครงไก่ครั้งศึกเมืองฮันต๋ง แผ่นดินก็ก่อเกิดกระถางธูปเป็นสามขาขึ้นมา สามเมืองก็เป็นศึกกัน อาณาประชาราษฎรได้ความเดือดร้อนทุกหย่อมหญ้า

โจโฉทั้งชีวิตมีโทษต่อแผ่นดินเป็นอันมาก แต่เทพยดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ยังมีใจคิดแค้นเคืองโจโฉ อันโจโฉนั้นถูกก่นด่า ถูกประกาศจับจะทำโทษให้สมความผิดตามหัวเมือง ถูกลอบสังหารทั้งแทงแลวางยาพิษ ถูกปล้นชิงวางเพลิงเหล่านี้ก็มาก ต้องตัดเคราแลหนวด ฟันก็หักคาปาก ตกม้าแลตกคูเมืองเกือบถึงแก่กาลชีวาวายไปหลายครั้งหลายครา ถึงกระนั้นโจโฉก็ยังอยู่เป็นเสี้ยนหนามแผ่นดิน ข่มขี่พระมหากษัตริย์ดังหนึ่งแมลงมุมชักใยดักแมลงทั้งปวงต่อไปได้ ด้วยถึงคนชังโจโฉมิใช่น้อยก็ดี แต่คนรักโจโฉนั้นมากนัก ดังนี้เห็นเป็นเทวดาลิขิตดลใจจะให้แผ่นดินเป็นจลาจล แบ่งจีนประเทศหนึ่งนี้ออกเป็นสามส่วนกระมัง

ทั้งนี้เทวดาคงเกรงอยู่ว่าแผ่นดินจักรวมเข้าเสียแต่กลางคัน มิทันแยกเป็นสามได้ จึงได้ส่งจิวยี่มาเป็นคู่ตรงข้าม แลให้สุมาอี้มาสืบการแผ่นดินต่อไปจากโจโฉอีกนั่นแล

ในการสงครามแต่ครั้งโบราณ การตั้งตัวเป็นกษัตริย์ขึ้นนั้นมีมาก ทั้งแยกเมืองจีนเป็นหกก๊ก สิบสองก๊ก เจ็ดก๊ก ราชวงศ์ข้างทิศเหนือแลใต้ แผ่นดินไซ่ฮั่นตั้งฮั่น แลขณะเมืองทั้งปวงเป็นศึกกันนั้น บ้างได้เมืองเสียเมือง แลล่มสลายไปก็มาก ที่คงอยู่มั่นคงก็มี แต่บ้านเมืองซึ่งยืนนานนั้นก็หานานเกินกว่าสิบสองปีไม่ แลบ้านเมืองซึ่งเป็นจลาจลดับสูญนั้นก็สั้นนัก มิถึงเดือนถึงปีก็สูญไป หาเหมือนการในสามก๊ก ซึ่งแผ่นดินรุ่งเรืองก็เจริญเป็นที่สุด แลแผ่นดินเสื่อมทรามนั้นก็สูญสิ้นไม่มีเหลือแต่ในหกสิบปีเศษนี้ แลทำการสงครามโดยพิสดารหาการแผ่นดินครั้งใดเสมอมิได้นี้เลย

ดังนั้นอันหนังสือสามก๊กนี้คนทั้งปวง ถึงปราชญ์ทรงภูมิ ทุคตะเข็ญใจ ชนชั้นไพร่ฟ้าสามัญ แลชายชาติทหารผู้มีน้ำใจองอาจเหล่านี้ได้อ่านก็จะมีความพอใจทั่วถ้วนทุกตัวคน

ครั้งแผ่นดินไซ่ฮั่น ซึ่งกวยถองแนะฮั่นสินให้เป็นขบถพระเจ้าฮั่นดกโจ แบ่งแผ่นดินเสียเป็นสามส่วน อันมีเมืองฮั่นก๊กหนึ่ง เมืองฌ้อก๊กหนึ่ง แลเมืองเจ๋ของฮั่นสินนั้นก๊กหนึ่ง แลฮั่นสินน้ำใจเป็นสัตย์ต่อเมืองฮั่น มิได้คิดการจะกบฏเหมือนคำกวยถอง แลห้างอี๋(เซี่ยงหวี่)เจ้าเมืองฌ้อนั้นหาปัญญาไม่ ถึงมีฟัมแจ้งผู้มีปัญญาก็ใช้ไม่เป็น การจะแยกออกเป็นสามก๊กจึงไม่สมความคิด

ถึงกระนั้นก็ตามเถิด ก็ปรากฏชัดว่าการที่แผ่นดินจะแยกออกเป็นสามลงตัวนั้น มีคิดกันมาแต่ครั้งแผ่นดินไซ่ฮั่น ซึ่งเริ่มตั้งพระราชวงศ์ฮั่นโน่นแล้ว

อันพระเจ้าฮั่นโกโจนั้นปราบปรามสามแดนจิ๋นราบคาบ ตั้งตัวเป็นพระมหากษัตริย์เมืองจีนได้ความสุข แลพระเจ้าเล่าปี่แผ่นดินสามก๊กนั้น แต่แผ่นดินตงง้วนสักคืบหนึ่งก็มิอาจได้มาเป็นสิทธิ์แก่ตัว ลางทีเทพยดาจะคิดการให้วงศ์พระเจ้าฮั่นโกโจถือกำเนิดแลสิ้นสุดลงดังนี้ จึงให้มีปรากฏเรื่องราวพิสดาร ซึ่งทั้งมีปัญญาเจ้าความคิด แลฝีมือรบเป็นเอกกว่าคนทั้งปวง ให้ปรากฏสืบมาจนถึงปัจจุบัน มิใช่เรื่องของฟ้าอันน่าพิศวงหรอกหรือ

อันผู้เขียนแลผู้ประพันธ์ซึ่งเขียนหนังสือตามจริงสิ้น ไม่มีปรุงแต่งปั้นน้ำเป็นตัวให้เกิดเรื่องราวพิศวงน่าตื่นตานั้น หาเคยมีปรากฏมาแต่ก่อนไม่

แต่เรื่องตำราสามก๊กนั้นข้าพเจ้าเห็นแยบคายอยู่แล้ว ยังมีนิยายเหมาจงกังแต่งให้น่าพิศวงยิ่งขึ้นไปกว่าก่อนอีก หากไม่มีผู้มาวิจักขณ์วิจารณ์ให้ปรากฏสืบไปนั้นเห็นไม่ควร ถึงว่าจะมีผู้เขียนขึ้น แลผู้เขียนนั้นใจไม่เป็นผ้าต่วน แลปากไม่เหมือนปากลายปักแล้ว เห็นหนังสือสามก๊กซึ่งพิสดารหาเสมอเหมือนมิได้นี้จักกลายไปเป็นแต่ตำราชั้นสามัญ เหมือนกันกับหนังสือแผ่นดินจิ๋น แผ่นดินจิว แลแผ่นดินฮั่น ถังเท่านี้เป็นแน่ คนทั้งปวงก็จะไม่แจ้งความแยบคายแห่งหนังสือสามก๊ก

ข้าพเจ้าเร่งศึกษาความพิสดารแห่งหนังสือสามก๊กมาช้านาน หวังจะชำระเผยแพร่ชี้แนะให้คนทั้งปวง หากแม้ทำการมานานช้าก็ยังมิแล้ว มาวันหนึ่งข้าพเจ้าได้อ่านหนังสือสามก๊กจี่ซึ่งเหมาจงกังเขียนขึ้นนั้น สำนวนภาษาสมใจข้าพเจ้านัก ปัญญาก็เฉียบแหลม แลความคิดวิจารณ์นั้นต้องกันกับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็พอใจหนังสือเหมาจงกังมาก แลคิดอยู่ว่าจะให้คนทั้งปวงทั้งกาลปัจจุบันแลอนาคตกาลจงรู้เสียเถิดว่า อันหนังสือสำหรับผู้มีสติปัญญาความคิดที่จะหาเสมอด้วยหนังสือสามก๊กนั้นเป็นไม่มีเลย

ฉะนี้แล้ว ข้าพเจ้าจึงฝากคำนำแต่น้อยเท่านี้มาให้เหมาจงกัง สำหรับจะปรากฏให้คนทั้งปวงแจ้งว่า ข้าพเจ้าแลเหมาจงกังนั้นความคิดต้องกันอยู่นั่นเอง

ซุ่นจื้อศกปีเจี่ยเซิน(ค.ศ.1644) เกียเพ้ง วันหนึ่งค่ำ กิมยิ่งสุย เสี่ยถ่างสื้อ ประพันธ์"

คำนำของกิมเสี่ยถ่างก็จบแค่นี้ ต่อจากนี้ก็เป็นบทกลอนนำเรื่อง ซึ่งแปลเป็นภาษาไทยโดยคุณทองแถม นาถจำนง ตามที่จะกล่าวต่อไป

"น้ำแยงซี รี่ไหลไป บูรพา
คลื่นพัดกวาดพา วีรชน พ้นลับหาย
ถูกผิดแพ้ชำนะ ล้วนวัฏจักร เวียนว่างดาย
สิขรยังคง ตะวันยังฉาย นานเท่านาน

เกาะกลางชล คนตัดฟืนผมขาว เฒ่าหาปลา
สารเทวสันต์ เห็นมาเหลือหลาย ที่กรายผ่าน
สังสรรสุรา ป้านใหญ่ ให้ตำนาน
เก่าเก่าใหม่ใหม่ สรวลสราญ เล่ากันมา.."

จากนั้นจึงเป็นเนื้อเรื่องสามก๊ก....


Create Date : 24 สิงหาคม 2549
Last Update : 8 กรกฎาคม 2551 11:57:33 น. 1 comments
Counter : 1948 Pageviews.

 
ตอนนี้ไม่รู้เป็นไง กำลังยากอ่านเรื่องสามก๊กอยู่พอดีเลยค่ะ แต่ว่าอยากอ่านเวอร์ชั่นภาษาจีน


โดย: LEE (lyfah ) วันที่: 24 สิงหาคม 2549 เวลา:21:39:26 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Chineseman
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Chineseman's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.