ผมชอบตระเวนหาร้านใหม่ ๆ กินข้าวโดยดูข้อมูลจากเวปต่าง ๆ แต่สังเกตได้อย่างหนึ่งคือ ร้านไหนไปถึงแล้วไม่ค่อยมีคนนั่งกินในร้านหรือร้านเงียบเชียบปรากฏว่าลองดูแล้วมักจะไม่ค่อยเวิร์ค คือไม่ใช่จะแย่ถึงขั้นกินไม่หมดจานนะครับ แต่ประมาณว่า โอกาสหน้าคงไม่มากินอีกแล้วล่ะ ผมจึงสรุปได้ว่า ผมมีความรู้สึกแบบเดียวกับคนส่วนใหญ่ที่ไม่มาร้านนี้

แต่ถ้าดูจากเวปต่าง ๆ ที่แนะนำเรื่องของกิน,ไม่ว่าจะร้านไหน ๆ ที่เวปแนะนำจะมีอย่างน้อยหนึ่งคนที่มาชมร้านนั้น ๆ จึงอาจสรุปได้ว่า คนที่ชมนั้นเป็นคนส่วนน้อย (สรุปเอาเองนะครับ)

อีกประการหนึ่ง ต้องระวังในการเขียนวิจารณ์คือ บางร้านตอนที่เราไปกินช่วงนั้นไม่เวิร์ค แต่ต่อมาเค้าปรับรสชาติกลับมาอร่อย แบบนี้ก็เจอเหมือนกัน เช่น

ร้านโจ๊กที่บางรัก ครั้งแรกไปกินเมื่อ 2 ปีกว่ามาแล้วไม่เวริ์ค คนที่นั่งกินข้าง ๆ ผมก็กินได้แค่ครั้งชามเหมือนกันคือ โจ๊กไม่อร่อยมีแต่น้ำ แต่หมูอร่อยนะครับ ผ่านไป 1 ปีกลับไปใหม่อีกครั้ง ปรากฏว่า โจ๊กปรับรสชาติอร่อยกว่าเดิมพอสมควรทีเดียว

แต่ทุกครั้งที่ไปตามแผนที่เมื่อถึงร้านแล้วไม่ว่าจะมีคนนั่งกินหรือไม่ก็ตาม ผมก็ต้องลองกินทุกครั้ง เพราะเหนื่อยไปหาจนเจอแล้ว ผิดหวังบ้างสมหวังบ้าง ตามจริตความชอบนะครับ

ร้านข้าวหมูแดงนายกิ้ว
ร้านนี้เพิ่งไปกินมาวันนี้เอง,ร้านอยู่ห่างจากแยกเทเวศน์มาไม่ไกลนักอยู่ริมถนนเลย,ธรรมดา 30 บาท พิเศษ 40 บาท

ไข่จะเป็นแบบยางมะตูมข้างในจะสีขาว,หมูแดงจะรสจืด แต่จะหอมกินหมูแดง,น้ำราดก็ออกจืดหน่อยไม่เหนียว,กุนเชียงค่อนข้างอร่อยใช้ได้ทีเดียว,หมูกรอบหนังก็กรอบดี แต่ให้มาเป็นชิ้นเล็ก ๆ อย่างเศษหมูเลย (อาจเป็นเพราะผมสั่งกุนเชียงเยอะ),ข้าวก็แข็งเล็กน้อย

ทั้งหมดทั้งมวลที่เราเล่ามาผมว่าไม่ค่อยเวริ์คเท่าไหร่ อาจไม่ถูกจริตสำหรับผมก็ได้

ยังไงก็อยากให้ไปลองชิมกันนะครับ ของแบบนี้ขึ้นอยู่กับความชอบนะครับ