Group Blog
 
All blogs
 
รัก.... แบบไหนที่ใจต้องการ

“รักในแบบของใคร ก็เป็นแบบของมัน ไม่มีแบบแผนตายตัว”

อย่าฝืนใจรัก ถ้ามันไม่ใช่.. ไม่มีประโยชน์อะไร
ที่จะคบใครสักคนเพียงเพราะอยากจะมีใครสักคน
อย่าเปลี่ยนตัวเองเพียงเพื่อให้เขามารัก เพราะจะทำได้ไม่นาน
วันหนึ่งคุณจะรู้สึกเหนื่อยเพราะความรัก ที่ไม่เป็นตัวของตัวเอง
อย่าหลงในรสชาติของความรักเสียจนลืมชีวิตประจำวันของตัวเอง
หรือสูญเสียความเป็นส่วนตัว

คนที่พร้อมจะอยู่กับคุณโดยที่คุณไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิตเลย
คนที่พร้อมจะเดินหน้าเมื่อคุณเดินหน้า คนที่พร้อมจะถอยหลังไปกับคุณ
คนที่ไม่ยอมให้คุณเดินตามหลัง ขอเพียงเดินเคียงข้างกัน
คนที่ไม่บังคับให้คุณทำอะไรในแบบที่คุณไม่ชอบ
คนที่ไว้ใจ ให้อภัย ให้โอกาส ซื่อสัตย์และให้เกียรติคุณ
...นั่นแหละ คือคนที่รักคุณจริง...
จงถนอมคนเหล่านี้ไว้ อย่าปล่อยให้เขาไปจากคุณ..
เพราะคุณจะเสียใจ หากเขาเปลี่ยนไปหยิบยื่นความโชคดีที่ควรจะเป็นของคุณไปให้คนอื่น

คนที่รักคนที่เปลือกนอกมีอยู่เยอะเหลือเกิน
ชีวิตคน คนหนึ่งจะมีคนที่รักคุณจริงผ่านมาสักกี่คน
ใครที่บอกว่ารักคุณ แล้วพยายามเปลี่ยนคุณ ดึงคุณให้เดินตามทางของเขา
เขาไม่ได้รักคุณจริงหรอก ..เขารักตัวเอง

จงเชื่อในพรหมลิขิต จงเชื่อในเหตุการณ์ที่นำพาความรักมาให้
อย่าบอกว่าไม่รัก ถ้าไม่สามารถสบตาเขาอย่างบริสุทธิ์ใจได้
อย่าบอกว่ารัก..ถ้าคุณไม่รู้สึกวูบวาบเวลาอยู่ใกล้ๆ
อย่าบอกว่าไม่คิดถึง..ถ้าหัวใจไม่อาจลืม
อย่าบอกว่าคิดถึง ถ้าเพิ่งจากกันไม่ถึง 1 นาที
อย่าปล่อยให้สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราหลุดลอยไป
ลองคุยกันมากขึ้น รับรู้ความรู้สึกของอีกฝ่ายด้วยใจ
จะทำให้เรารู้ว่าเราโชคดีแค่ไหนแล้วที่ได้รู้จักความรัก
อย่าปล่อยให้ใครคนใดคนหนึ่งมีน้ำตา ทั้งๆ ที่อีกคนหนึ่งกำลังร้องไห้
อย่าปล่อยให้ใครคนใดคนหนึ่งพูด ทั้งๆ ที่อีกคนหนึ่งไม่ต้องการฟัง

ความรักต้องมาจากความรู้สึกของคนสองคน..
อย่าให้ใครคนใดคนหนึ่งหยิบยื่น แต่อีกคนหนึ่งไม่ต้องการ
ความรักเป็นเพียงสายใยบางๆ ที่มันถูกหล่อหลอมขึ้นจากความรู้สึกต่างๆ
ทั้งความอาทร ห่วงใย ห่วงหา คิดถึง
ความอดทนจะทำให้อุปสรรคต่างๆ ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
ความพยายามจะทำให้เราสองคนยังอยู่
ความไว้ใจจะทำให้ความรักของเรามั่นคง
ความเสมอต้น เสมอปลายจะทำให้ความรักของเราสวยงาม
และสุดท้ายความรัก ก็จะก่อตัวขึ้นเป็นความผูกพัน
สิ่งเหล่านี้จะทำให้สายใยบางๆ ของความรัก
กลายเป็นเชือกเส้นหนาที่ผูกคนสองคนไว้ด้วยกัน
มันจะเป็นเชือกที่มัดเราไว้ด้วยกัน เป็นเชือกที่ทำให้เราไม่อึดอัด
เราจะไม่ดิ้นรนที่จะพยายามหลุดออกจากเชือกเส้นนี้

เมื่อได้เจอความรักที่ดีแล้ว จงทำให้เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียว
อย่าปล่อยให้เขาโดดเดี่ยว อย่าปล่อยให้เขาเดียวดาย
คิดถึงสิ่งดีๆ ที่เราเคยมีกัน อย่าลืมวันแรกๆ ที่เรารู้สึกกับคนๆ นี้
เขาเป็นคนที่ดีที่สุดแล้วสำหรับเรา พยายามรักษาเขาไว้
เพราะเมื่อเขาหลุดลอยไปแล้ว เราจะไม่สามารถเรียกความรู้สึกต่างๆ กลับมาได้อีก
เหมือนเวลาที่ไม่สามารถย้อนเดินกลับ
ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด เพราะอดีตแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว
อย่าทิ้งหัวใจของคุณไว้กับอดีต อย่าคิดว่าอดีตไม่มีวันหวนคืน
อย่าคิดว่าไม่มีพรุ่งนี้ อย่าลืมบทเรียนของเมื่อวาน
ทุกชีวิตยังมีความหวังอยู่เสมอ จงปล่อยให้ชีวิตดำเนินต่อไป...

วันหนึ่งถ้าชีวิตหวนคืนมาสู่ทางสายเก่า..
ที่เคยทำให้คุณมีความสุขระหว่างเดินทางในแต่ละก้าว..จงอย่าเดินเลี่ยงมันไปอีก
เพราะน้อยนักที่ถนนสายเดิมยังคงสภาพเพื่อรอให้คุณเดินย้อนกลับมา...
ลองเดินต่อไปสิ..บางทีคุณอาจจะเจอจุดหมายที่คุณค้นหามาตลอดชีวิต
ในเส้นทางที่คุณเคยเดินเลี่ยงมันไปก็ได้...

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

มีคนพูดให้ฟังว่า คนที่รักกัน มาใช้ชีวิตร่วมกัน ต่างคนจะต้องมีโลกส่วนตัวของตัวเอง ถ้าใครคนใดคนหนึ่งเข้าไปวุ่นวายในโลกส่วนตัวของอีกคน มันจะเป็นเรื่องยุ่งทันที จริงอย่างที่คนเขาบอก มันก็เลยทำให้ฉันนึกเสียใจอยู่บ้าง ที่เข้าไปวุ่นวายเรื่องส่วนตัว ของเขา แต่อย่างน้อย ก็อยากจะให้เข้าใจว่า ที่ทำไปทุกสิ่งทุกอย่างนั้นมันมาจากความรักที่มีให้เขา มันมากเสียจนไม่รู้จะเอาคำไหน หรือคำบรรยายใดๆ มาบอกเขาได้ ฉันก็อยากให้เขาเข้าใจฉันบ้าง ความรู้สึกนั้น มันก็เหมือนความรู้สึกตอนที่เขาหึง หรือหวงฉันนั่นแหละ แต่ฉันไม่เคยจะแสดงออกเท่านั้นเอง และยังมีที่คนเขาพูดกันว่า คนรักกัน ต่างคน ต่างมากันคนละครอบครัว สังคม สิ่งแวดล้อม และนิสัยต่างกัน เมื่อมาอยู่รวมกัน มันก็ต้องเกิดการปรับตัวเข้าหากัน เพื่อให้อีกคนยอมรับได้ แต่ถ้ามันฝืนมากไป หรือว่าความรู้สึกมันขัดกับความจริง สักวัน ตัวจริงก็จะปรากฏและมันจะทำให้ความรู้สึกของอีกคนแย่ไปเลย เพราะว่าไม่ได้เป็นตัวของตัวเอง และมันก็ต้องมีบ้างเพราะต่างคนต่างที่มา มันย่อมมีเรื่องให้ทะเลาะกัน เพราะปรับทัศนคติไม่ลงตัว แต่ไม่ว่าจะทะเลาะกันเล็กน้อยถึงขั้นรุนแรง ก็อยากจะให้คิดถึงวันที่เจอกัน คบกัน และวันที่บอกรักกันครั้งแรก ความรู้สึกมันจะแตกต่างกันเลยนะ และยังมีอีกเรื่อง เขาพูดกันว่า ผู้ชาย หนะชอบโกหก โกหกไปเรื่อย แต่ก็มิวายโดนผู้หญิงจับได้ทุกครั้ง แต่ไม่รู้ทำไม ก็ยังโกหกไม่เลิกสักกะที แต่อันนี้ฉันว่ามันจริงนะ เพราะว่า ความลับไม่มีในโลก คนที่โกหกนั่นแหละ อึดอัดเอง จนต้องระเบิดความโกหกของตัวเองออกมา มันน่าขำไม่ละ

ความรัก เป็นเรื่องที่อธิบายไม่ได้ ไม่ได้มีรูปแบบตายตัว เหมือนใครๆ เขาพูด ว่า “ความรักไม่ใช่บะหมี่ ตรงที่ มันไม่ได้สำเร็จรูป” จริงๆ นะ มันต่างคนต่างใจ ถ้าคนใจเหมือนกัน คนก็คงเหมือนกันทั้งโลก ความรักมองได้ 2 แบบ แต่ถ้าคนไหนที่มีความรักอยู่ โลกใบนี้จะสวยงาม และก็เป็นสีชมพู แต่ถ้าคนไหนอกหัก รักไม่เป็น โลกใบนี้ก็จะเหงาๆ รู้สึกเดียวดายเพราะขาดคนรู้ใจมาช่วยคิด ช่วยทำให้หัวใจชุ่มฉ่ำ แต่เขาอยากจะให้ทุกคนมีความรัก เพราะเขาคิดว่าความรักเป็นสิ่งที่พระเจ้าประทานให้ ถ้าคนรู้จักรัก และรู้จักรักษาเอาไว้ โลกใบนี้แม้ใครจะมองว่ามันเลวร้ายสักเท่าไร คนที่มีความรักอยู่ในหัวใจก็จะผ่านพ้นความเลวร้ายนี้ไปได้ เพราะเชื่อในความรัก มีอยู่วันนึง นั่งรถเพื่อจะกลับบ้าน บนรถเปิดวิทยุด้วย แล้วดีเจก็พูดว่า “คนเราเวลามีความรัก เวลาร้องไห้ก็ร้องไห้สุดๆ แต่กว่าจะมาร้องไห้ ก็ผ่านความสุขมาแล้วตั้งมากมายสุดๆ เหมือนกัน” จริงนะ สำหรับฉันพอฟังแล้วต้องมานั่งนึกถึงเรื่องของเราเสมอ เพราะมันเป็นเรื่องมหัศจรรย์ ที่ทำให้เรารักกันได้

ฉันเชื่อ..ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันทำให้เขามาตลอดระยะเวลาเกือบจะ 4 ปี ฉันคิด มันเป็นสิ่งสวยงาม สำหรับฉัน ถ้าวันไหนได้มานั่งคิดถึง ความรู้สึกเก่าๆ ที่ฉันจะนั่งอมยิ้มเสมอ แต่ฉันไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าทำไม ฉันไม่เคยเลิกรักเขาเลย ไม่เคยเบื่อ ในใจฉัน สำหรับเขาแล้ว ฉันคิดว่าเขาเป็นคนดีของฉันเสมอ บางทีคงเพราะ มาจากความผูกพัน ที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นทุกวัน ทุกวัน มันทำให้ฉันรู้สึกอยากหยุดเอาวันเวลาทั้งหมดเลยในเวลานั้น มันเหมือนกับความสุขทั้งหมด มากองอยู่ตรงหน้า เขาวิ่งผ่านไปถึงหัวใจฉัน ฉันอยากให้ความรู้สึกนั้นมันอยู่กับเขาตลอด เพื่อเตือนให้รู้ว่า ฉันรักเขามากมายแค่ไหน

ฉันยอมรับนะว่าบางครั้งที่เขาทะเลาะกับฉันมันทำให้ฉันไม่สบายใจ สงสัยเป็นกังวล และ กลัว กลัวจนจับหัวใจ เพราะกลัวว่า วันต่อๆ ไป ไม่รู้จะอยู่ยังไง ความรู้สึกดีๆ ที่เคยให้เขา ฉันจะเอาไปให้ใครได้ เพราะฉันคิดว่าไม่มีใครจะดีและทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นเหมือนเขาได้สักปลายนิ้ว เวลาเดินไปไหน ทำอะไร ความรู้สึกมันจะต้องมาตามหลอกหลอน จนฉันต้องอยู่ไม่ได้ เพราะคงรักใครไม่ได้อีกแล้ว ถ้าคนคนนั้นไม่ใช่เขา

ฉันเชื่อเรื่องพรหมลิขิต เพราะตั้งแต่เรามาเจอกัน มันมีเรื่องราวมากมากจนฉันต้องเขียนมันเก็บไว้เพื่อเก็บไว้ เผื่อว่าใครๆ ได้มาอ่านจะได้รู้สึก ถึงความรักระหว่างเราทั้งสอง ว่าต้องผ่านอะไรมาบ้าง ฉันอยากให้คนทั้งโลกได้อ่านมัน เพราะใครๆ เขาก็พูดกันว่า ชีวิตเหมือนนิยาย และเรื่องนี้ ก็กำลังจะเป็นนิยายรัก และเมื่อได้อ่านมันแล้ว ก็อาจจะไม่อยากวางมันลงหรืออาจจะคิดว่าคนอย่างฉันทำไมถึงได้โง่ แล้วก็รักเขาจนเหมือนคนตาบอดอย่างนี้ แต่ถ้าคุณยังไม่เคยมีความรัก หรือรักใครสักคนคุณก็จะยังไม่รู้สึกถึงความรักนั้น


ที่มา : สาระแน.คอม


Create Date : 21 เมษายน 2552
Last Update : 22 เมษายน 2552 14:58:23 น. 0 comments
Counter : 283 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

icy_cute
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]







CO.CC:Free Domain
Friends' blogs
[Add icy_cute's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.