เที่ยวใต้ครั้งแรกในชีวิต.....ทริปกระบี่ (วันแรก)

ยังคงอยู่ในโหมด.....ย้อนเวลาหาอดีต

วันพฤหัสที่ 16 ตุลา 51

.....ตื่นตั้งแต่ตีห้า (วันทำงานยังไม่เคยตื่นเช้าเท่านี้เลย..ให้ตายเหอะ)

แต่เรื่องเที่ยวไม่ต้องเป็นห่วง....ถึงไหน ถึงกัน เช้าแค่ไหนก็สามารถค่ะ

Check in ที่สนามบินตอนหกโมงเช้า

กว่าจะบินจริงๆก็ไฟล์ทแปดโมงเช้านู่นแน่ะ

ก็เลยได้โอกาสเดินเล่นเย็นใจนั่งรออยู่ที่สนามบิน

มองไปมองมามีแต่คนต่างชาติทั้งนั้นเลย..

แอบถ่ายคุงแฟนที่สนามบิน รอขึ้นเครื่องค่ะ





ไปถึงสนามบินกระบี่เวลาประมาณ 9.30 น. ไปติดต่อรถเช่าที่เคาท์เตอร์ในสนามบิน

ได้ของบริษัท National เป็นรถแจ๊สสีบรอนซ์....คุณแฟนถูกใจมากๆ เพราะปกติขับรถแจ๊สอยู่แล้ว

คุยกับพี่ที่เคาท์เตอร์ พี่เค้าพูดจาดี๊..ดีค่ะ อธิบายเส้นทางกระบี่กันเราหลงทาง

แต่เราสองคนก็หลงทางกันจนได้...อิอิ.. ส่วนเรื่องเช่ารถไม่ต้องมีเงินประกันอีกตังหาก

ตกลงกันว่า เช่ารถวันเดียว แล้วพรุ่งนี้พี่เค้าจะส่งคนไปรับรถที่โรงแรมตอนเช้า

.....รถคันนี้แหล่ะค่ะ...ที่พาเราเที่ยวกระบี่ในวันแรก





พอได้รถเช่าแล้วก็ขับรถตามแผนที่ + พี่ที่เคาท์เตอร์รถเช่าบอกทางมา

ตรงดิ่งไปไหว้พระที่วัดถ้ำเสือเอาฤกษ์เอาชัยก่อนเลยค่ะ





เข้าไปไหว้พระที่เป็นศาลาในถ้ำมาด้วยแต่ไม่ได้ถ่ายรูปมาค่ะ

ชวนคุณแฟนขึ้นไปชมวิวบนเขา..

แต่คุณแฟนส่ายหน้าดิกๆ เมื่อแหงนหน้าดูยอดเขาที่มีจุดชมวิว

พร้อมกับพระอาทิตย์ที่กำลังส่องหน้าตอนเวลาสายๆ..

สุดท้ายเลยเดินเที่ยวในวัด มีงานไหว้เจ้าแม่กวนอิมพอดี





ที่นี่มีลิงเยอะมากๆ..คุณแฟนถ่ายรูปลิงมา ไม่วายหันมากัดเราว่า..

ดูลิงที่นี่ดิ โพสต์ท่าเก่งกว่าคนอีก พอยท์เท้าจิกตามองกล้องเก่งกว่าเราอีกแน่ะ..ชิ





ไหว้พระเสร็จแล้ว เราก็ออกเดินทางกันต่อ

จริงๆ ตั้งใจจะไปกินขนมจีนร้านโกจ้อย ที่เหนือคลอง

จากที่ได้เคยอ่านกระทู้ของพี่ๆ ที่รีวิวมาก่อนหน้านี้อ่ะค่ะ

แถมพี่ที่เคาท์เตอร์รถเช่าก็แนะนำมาว่า อย่าพลาดขนมจีนร้านนี้เลยเชียว

สุดท้าย...หาไม่เจอค่ะ..แป่วว ไม่เป็นไร ยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่

ค่อยหาของกินเอาข้างหน้าแระกัน (เริ่มปลอบใจตัวเอง + ปลอบใจคุณแฟนไปพลางๆ)

คุณแฟนขับรถตามแผนที่ไปเรื่อยๆ จนถึงคลองท่อม..

เป้าหมายของเราคือ..น้ำตกร้อนค่ะ..ไกลอยู่เหมือนกันนะนี่

ไกลจนแอบคิดไปว่า...เราจะออกไปนอกจังหวัดกระบี่กันไหมล่ะนั่น แลดูไกล๊..ไกล..

แต่หาไม่ยากค่ะ เพราะข้างทางมีป้ายบอกทางตลอด

จนในที่สุด..ก็มาถึงน้ำตกร้อนจนได้..





ถนนเล็กๆ ก่อนเดินไปถึงน้ำตกร้อน เดินไม่ไกลเท่าไหร่แป๊บเดียวก็ถึงแล้ว





แวะถ่ายรูปกันแป๊บเดียว ไม่ได้เล่นน้ำเพราะคนเยอะอยู่เหมือนกัน

ขนาดของน้ำตกก็ไม่ใหญ่เท่าไหร่ แต่คนทะลักทะลาย....

ถ่ายรูปกันเสร็จ เลยชวนกันเดินกลับไปที่รถออกเดินทางไปสระมรกตกันต่อดีกว่า...





วิวสองข้างทางเป็นป่า มีต้นไม้สวยๆ ให้แวะถ่ายรูปเพียบเลยค่ะ





เราก็อุตส่าห์คะยั้นคะยอให้เลือกเดินเส้นทาง 1400 เมตร

จะได้มีที่ถ่ายรูปเยอะๆ เพราะเห็นว่าเป็นเส้นทางศึกษาธรรมชาติ





แต่คุณแฟนยืนยัน..นั่งยัน..ว่าไม่ๆๆ จะเลือกจะเดินระยะทาง 800 เมตร

เวลาเที่ยงๆ แบบนี้ 1400 เมตรเห็นจะไม่ไหวเอานะนี่..

แต่ถึงจะเลือกเส้นทางสั้นๆ 800 เมตร..แต่ก็เล่นเอาเราสองคนเหนื่อยไม่เบา..





สระมรกต....เหมือนสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ๆ

ท่าทางจะลึกเหมือนกันนะคะ เด็กๆ เล่นน้ำกันเยอะมากๆ

อาจจะเป็นเพราะอยู่ในช่วงปิดเทอมด้วย ก็เลยมีเด็กๆ มาเล่นน้ำเยอะอยู่เหมือนกัน





ออกจากสระมรกตจะไปตามหาร้านโกจ้อยต่ออ่ะค่ะ

เลยแวะซื้อน้ำเป๊บซี่ที่ปากทางเข้าสระมรกต

กะจะถามทางพี่เค้าด้วยว่า รู้จักร้านโกจ้อยมั๊ยคะ

พี่เค้าหน้าตาแอบดุ แลดูโหดๆ แต่ตอนนั้นอารมณ์หิวแล้วง่ะ เลยไม่กลัวแระ

พอเอ่ยปากถามออกไป พี่เค้าก็ตอบมาแบบสำเนียงใต้สุดฤทธิ์

อ้ายเรารึ..ก็พยายามทวนคำพูดพี่เค้าช้าๆ พี่เค้าก็ยิ้ม..ชนิดเห็นฟันขาวมาเลย

ทำเอาเรายิ้มตาม..คนหน้าดุๆ เวลายิ้มนี่ แลดูโลกสดใสในพริบตาเลยนะนั่น

คุยกันอยู่นาน สุดท้ายพี่เค้ากลัวเราจะหลงทาง บอกเราว่ารอแป๊บนะ

แล้วพี่เค้าก็วิ่งไปถามเพื่อนคนที่พูดสำเนียงไม่ใต้มากนักมาช่วยอธิบายทางให้เราอีกแน่ะ

ทำเอาเรากับคุณแฟน อมยิ้มเลย ในความพยายามบอกทางของพี่เค้า..

สุดท้ายเราสองคนก็ไปถึงร้านโกจ้อยจนได้ค่ะ แต่พอไปถึง...ร้านปิด...

โอ้ว...พระเจ้า...คราวนี้ทำงัยดีล่ะเนี่ย..แผนสองไม่มี

ขับรถเข้าเมืองไปหาไรกินแระกัน ตามแผนในทริปกะจะมากินที่ร้านเรือนไม้มื้อเย็น

ไหนๆ ก็ไหนๆ แระ เปลี่ยนมาเป็นมื้อกลางวันตอนบ่ายสามแระกันนะ





ขับรถตามแผนที่เข้าเมืองมาเรื่อยๆ...สุดท้าย..

ไม่เจอร้านเรือนไม้ แต่เจอเขาขนาบน้ำแทน

ก็เลยจอดรถชมวิว ถ่ายรูปกันอีกพักใหญ่ๆ





ยืนกางแผนที่ริมสวนสาธารณะกับคุณแฟนอยู่สองคน

ดูไป..ดูมา..มีซอบสิบที่ติดกับธนาคารจะทะลุถึงสี่แยกคนโบราณได้...

หันมามองตากัน 10 วิ..เอาวะ ถึงไหนถึงกัน ลองขับรถชมเมืองเล่นแระกัน

พอขับทะลุมาเจอสี่แยกคนโบราณ รถติดไฟแดงพอดีเลยถามคุณป้าที่ขับมอเตอร์ไซค์จอดอยู่ข้างๆ

คุณป้าบอกว่า ขับรถตรงไปเลยหนู เลยสี่แยกนกอินทรีย์แป๊บเดียวชิดซ้ายได้เลย

เราก็ขอบคุณคุณป้าเรียบร้อยแล้วขับรถตรงไปตามที่บอกแบบงงๆ ว่า

เมืองกระบี่มีสี่แยกที่เป็นสัญลักษณ์ทุกแยกเลยเหรอนั่น แล้วก็พบความจริงว่า

ที่กระบี่มีสี่แยกนกอินทรีย์จริงๆ ด้วยอ่ะ นอกจากสี่แยกคนโบราณที่ว่าแปลกๆ แล้วนะ

พอไปถึงหน้าร้าน...ร้านปิดเวลาบ่ายสามอีกแล้วค้าบบบ

เอาล่ะสิ คราวนี้ทำงัยดี..เลยหันมาปรึกษาหารือกะคุณแฟนว่า

งั้นเราไป Check in ที่โรงแรมก่อนเลยแระกันนะ ส่วนเรื่องอื่นเดี๋ยวค่อยว่ากันใหม่อีกที..





โรงแรมอ่าวนางซันเซตค่ะ..

ขับรถตามแผนที่มาเรื่อยๆ มาอ่าวนางคราวนี้ไม่หลงแฮะ

รูปโรงแรมตรงที่ทานข้าวเช้าค่ะ





โรงแรมเล็กๆ..แต่มีของใช้พื้นฐานครบนะคะ..ถือว่าใช้ได้เลยทีเดียว





มีสระว่ายน้ำด้วยค่ะ ขนาดเล็กๆ





ในห้องพักตามมุมต่างๆ















ห้องน้ำค่ะ..เสียอย่างเดียว ไม่มีสายฉีดชำระ





ไม่มีอ่างอาบน้ำให้นะคะ มีแต่ผ้าม่านกันน้ำกระเซ็น (แต่กันไม่ได้อ่ะ น้ำเปียกกระจาย)

ในห้องน้ำมีของใช้ครบค่ะ น้ำอุ่น แชมพู ครีมนวด สบู่ หมวกคลุมผมอาบน้ำ





หลังจากที่เช็คอินที่พักเรียบร้อยแล้ว ก็โทรหาทัวร์บาราคูดัสที่ติดต่อไว้ก่อนมา

คอนเฟิร์มเป็นที่เรียบร้อย แล้วก็ได้เวลาเดินหาของกินดีกว่า...

ตัดสินใจอยู่นานว่าจะทานข้าวที่ไหนดี สุดท้ายเลยเลือกร้านเยื้องๆ กับโรงแรม

แต่จำชื่อร้านไม่ได้แล้วอ่ะค่ะ ไม่ได้ถ่ายรูปมาด้วย แบบว่าหิวจัด

สั่งข้าวราดปลาหมึกกระเทียม กับข้าวราดทะเลกระเทียม + น้ำเปล่า 2

กะจะกินรองท้องไว้ก่อนมื้อเย็น ก่อนมาเที่ยว...ทำใจไว้อยู่เหมือนกันว่า

อาหารการกินที่นี่คงแพงน่าดู พอกินเสร็จเรียบร้อยเรียกเค้ามาคิดตังค์..

ทั้งหมด 90 บาท...ข้าวจานละ 45 บาท...โอ้ว พระเจ้า เล่นเอาตกใจเลยอ่ะ

เพราะถูกกว่าที่คิดไว้มากมาย เห็นที่เมนูหน้าร้านติดไว้จานละ 100++

น้องในร้านบอกว่า...ราคาคนไทยค่ะพี่..(แล้วก็ส่งยิ้มหวานมาให้เรา 1 ที)

อึ้งค่ะ..มื้อแรกที่กระบี่...เล่นเอาประทับใจไปเลย..





หลังจากทานข้าวเสร็จแล้ว แดดยังร้อนอยู่ ฟ้าใสมากๆ ไม่มีเค้าฝนเลยซักนิด

เลยกลับโรงแรมก่อนดีกว่า ล้างหน้าล้างตานอนพักแป๊บนึงจนถึงช่วงเย็นๆ

นึกขึ้นมาได้ว่า พรุ่งนี้ตอนคืนรถเช่าต้องเติมน้ำมันคืนพี่เค้าด้วยอ่ะ

เพราะตอนที่รับรถพี่เค้าเติมน้ำมันมาให้เต็มถังเลย

ก็เลยลงไปถามน้องพนักงานของโรงแรมว่า ปั๊มน้ำมันอยู่แถวนี้มีมั๊ยคะ

น้องเค้าบอกว่า ใกล้ๆ โรงเรียนกระบี่อ่ะพี่ ขับรถไปทางเข้าเมืองอ่ะค่ะ

เราก็...โอเค๊...ลุยต่อ...ขับไปเรื่อยๆ..สุดท้าย..หลงอีกแล้วค้าบพี่น้องงง

ขับไป ขับมา จนหวั่นๆ ว่าจะออกนอกเมืองอีกไหมล่ะนั่น

สุดท้าย...วนไปมาท่าไหนไม่รู้แต่มาโผล่ที่เขาขนาบน้ำเหมือนเดิม..

เห็นเขาขนาบน้ำแล้วดีใจสุดฤทธ์เพราะหลงทางมาที่เดิมที่หลงเมื่อตอนกลางวัน

เลยมองหาซอยสิบเลี้ยวเข้าไปทางเดิมเป๊ะๆ เจอสี่แยกคนโบราณเช่นเดิม

ก็เลยแวะเติมน้ำมันที่ปั๊มเชลล์แถวนั้นซะเลย

ไหนๆ ก็ขับมาในเมืองขนาดนี้แล้ว ก็เลยตัดสินใจทานข้าวเย็นที่ร้านเรือนไม้เลยแระกัน

มาร้านได้อย่างเป๊ะๆ ไม่หลงทาง (เพราะหลงมาแล้วเมื่อตอนกลางวัน)

สั่งอาหารตามเมนูยอดฮิตของห้องบลูเลยค่ะ

...น้ำพริกกุ้งเสียบ...อร่อยแบบ..เป็นน้ำพริกกุ้งเสียบที่อร่อยที่สุดในโลกเลยอ่ะ จริงๆ นะ

กินกับใบมะม่วงหิมพานต์ แตงกวา ใบบัวบก ใบมันปู...เข้ากันสุดๆ เลย

ต่อด้วยต้มยำทะเล รสชาติธรรมดา..ไม่จัดจ้านเท่าไร แต่กุ้ง+ปลาหมึกสดมากๆ

และก็มีปลาอินทรีย์ทอดซีอิ๊ว หวานๆ กินแก้เผ็ดค่ะ

ข้าวเปล่าอีก 2 น้ำเปล่า + น้ำอัดลม

ไม่ได้ถ่ายรูปมานะคะ เพราะหิวแล้ว เลยถ่ายไม่ทันแระ

บรรยากาศในร้านสวยดี ตอนแรกคิดว่านั่งทานข้าวอยู่แถวๆ ภาคเหนือซะอีก

เพราะตกแต่งร้านสไตล์ไม้ๆ ร้านบรรยากาศดี อาหารอร่อยและราคาไม่แพงเลย

เพราะคิดราคามาแล้ว 360 บาทค่ะ อึ้ง...รอบที่สองอีกแล้วค้าบพี่น้อง....

หลังจากทานข้าวเย็นเสร็จ....คิดอยู่ว่าจะกลับโรงแรมที่อ่าวนางยังงัยล่ะเนี่ย

เพราะขาไปโรงแรมตอนแรก..ก็ไปอีกทาง

ขากลับเข้ามาในเมือง..ก็มาโผล่อีกทาง

เอาล่ะสิ ถามน้องพนักงานในร้านเรือนไม้

น้องๆ อธิบายทางจนในที่สุดก็ตัดสินใจได้ว่า กลับทางเดิมทางแรกนั่นแหล่ะ

ที่ต้องผ่านโรงแรมคริสตัลแล้วเลี้ยวซ้ายเข้าไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ทะลุอ่าวนางเอง

และในที่สุด..ก็มาถึงจนได้...แอบหลงนิดหน่อยแต่กลับมาทันถูกทางพอดี

เฮ้อ..กว่าจะมาถึงโรงแรมอย่างเรียบร้อย เล่นเอาลุ้นๆ เรื่องขับรถหลงทางเลยนะนี่

แต่ก็สนุกดีเหมือนกันค่ะ เหมือนได้สำรวจเส้นทางไปในตัว

มาคราวหน้ากะจะพาครอบครัวมาเที่ยวด้วย คราวหน้าคงไม่หลงแระ

Create Date : 27 พฤศจิกายน 2552 Last Update : 10 กรกฎาคม 2554 3:25:11 น. Counter : 1334 Pageviews.		0 comments
Share Tweet