ซินจ่าว ฮานอย ปี 53 (วันที่ 3-สุสานลุงโฮ)

วันอังคารที่ 5 มกราคม 2553

วันนี้ตื่นสายกว่าทุกวันค่ะ กว่าจะทำธุระส่วนตัวเสร็จ

ขึ้นไปกินมื้อเช้าที่ชั้น 7 เหมือนเดิมเวลาประมาณ 8 โมงเช้า

เสร็จแล้วเราก็เดินไปเที่ยวที่ทะเลสาปคืนดาบกันค่ะ

เดินข้ามมาที่สะพานแดง อากาศตอนเช้า เย็นๆ ดีค่ะ

ซื้อตั๋วก่อนค่ะ ราคา 10,000 ดอง (20 บาท)






เดินอยู่ในวัดนี้ซักพักเราก็เดินข้ามสะพานแดงกลับมาขึ้นแท็กซี่

ไปที่สุสานลุงโฮกันต่อค่ะ นั่งแท็กซี่มาราคา 80,000 ดอง (160 บาท)

มาถึงที่นี่ก็จะสิบเอ็ดโมงแล้วค่ะ เจ้าหน้าที่ให้ฝากกระเป๋าและกล้องไว้ที่ด้านหน้า

แล้วเราก็เข้าแถวเดินเข้าไปทำความเคารพลุงโฮกันค่ะ

ภายในตัวอาคารดูขลัง บรรยากาศภายในเงียบมากๆ

ทุกคนเดินแถวเข้าไป ไม่มีใครพูดอะไรกันเลยค่ะ

ต่างคนต่างรู้ในหน้าที่ว่า เราควรเคารพสถานที่ด้วย

จนเดินออกมาภายนอก กล้องของเราฝากไว้ที่ด้านหน้าก่อนเข้ามาอีก

เราก็เลยไม่มีกล้องถ่ายรูปบ้านพักลุงโฮ เหมือนกระทู้ฮานอยอื่นๆ ที่เคยโพสท์มาแล้ว

ภายในสวย เรียบ ง่ายดีนะคะ ต้นไม้ครึ้มร่มรื่นเชียว

เดินตามขบวนคนที่เข้าไปเที่ยวภายในสุสานลุงโฮเรื่อยจนถึงทางออก

แล้วกลุ่มเราก็ไปนั่งพักกันที่สนามหญ้าด้านหน้าค่ะ






กางแผนที่แล้วเราก็เริ่มลุยต่อ จากสุสานลุงโฮที่จุด 11 เราจะเดินไปที่จุด 12 กันค่ะ

จากนั้นเราก้อเริ่มเดินชิวๆ ไปเรื่อยๆ อากาศเย็นๆ ค่ะ ไม่มีแดด

เดินได้สบายๆ ตรงไปเรื่อยๆ จนเห็นทะเลสาปอยู่ข้างหน้า

เดินตรงต่อไปอีกค่ะ ถนนเส้นนี้จะตัดผ่านทะเลสาปแบ่งออกเป็นสองฝั่ง

จำชื่อไม่ได้แล้วเหมือนกันค่ะ เดินมาเรื่อยๆ จนถึงวัดนี้.....จุดหมายของเราค่ะ

วัดอยู่ทางด้านซ้ายมือ ดูจากภายนอกเหมือนจะเป็นวัดจีน

วัดกำลังก่อสร้างค่ะ เลยเข้าไม่ได้ น่าเสียดายมาก

ได้แต่พนมมือยืนไหว้พระที่ด้านหน้า






กลับมาถึงโรงแรม พักให้หายเมือยขากันก่อน

ทริปนี้ผู้สูงวัยเยอะค่ะ แต่เห็นขนาดสูงวัยอย่างนี้เถอะ

สู้ไม่ถอยกันเลย เดินไกลแค่ไหน ไม่เคยมีบ่นกันเลยซักคำ

จนเวลาบ่าย เริ่มหิวค่ะ คราวนี้เราไปกินบุ๋นชากันอีกรอบ

เจ๊ที่ร้านบุ๋นชาจำหน้าได้ด้วย เข้ามาทักทายยิ้มแย้มแจ่มใส

คราวนี้เราสั่งกัน 3 ชุดพอแล้วค่ะ จะได้ไม่เหลือ เสียดายของ

อิ่มกำลังดีเลย ค่าเสียหายมื้อนี้หมดไป 255,000 ดอง (510 บาท)

จากนั้นเราก็เดินกันต่อค่ะ จะไปช้อปปิ้งที่ตลาดดองซ่วน

เดินจากจุดที่ 4 ถนน H.Quat ไปจุดที่ 14 ถนน H.Dao

ไกลพอสมควรเหมือนกันค่ะ ตอนบ่ายๆ คนก็เยอะด้วย

ไปถึงตลาดดองซ่วน ไม่ประทับใจเลย คนเยอะมาก

แลดูวุ่นวาย ของที่ขายดูเกรดไม่ค่อยจะดี

เราก็เลยเปลี่ยนใจไปบริเวณถนน 36 สายดีกว่าค่ะ

แม่อยากได้ของฝากเป็นผ้าไหมเพิ่มเติมเดิม (จุดที่ 8)

ไกลพอดู แต่ผู้ร่วมทริปสู้ไม่ถอยค่ะ เพื่อการช้อปปิ้งแม่บอกว่า ไฟท์ติ้ง!!

เดินเรื่อยๆ ชิวๆ สุดท้ายทั้งแม่กับน้าๆ ได้ช้อปปิ้งกันกระจาย

ส่วนคุณแฟนของเราก็ใช่จะน้อยหน้าทั้งรองเท้า เสื้อกันหนาว ตรึมค่ะ

จนเย็นๆ เดินมาเรื่อยๆ จนถึงบริเวณหน้าโรงละครหุ่นกระบอก

แถวนี้เป็นแหล่งขายเป้ค่ะ เรามาซื้อเป้กันต่อ

เจอร้านๆ นึง คนขายน่ารักมากก ต่อราคากันสนุกเลยค่ะ

ครอบครัวเราซื้อรวมกัน 10 ใบแน่ะ






ช้อปปิ้งกันถึงขนาดหมดเนื้อหมดตัว ต้องแลกเงินเพิ่มกันอีก

พอดีใกล้ๆ แถวนั้นเป็นศูนย์บริการนักท่องเที่ยวพอดี

เปิดให้แลกเงินจนถึงสามทุ่มค่ะ หายห่วงได้ ^^

จากนั้นเราก็เอาของไปเก็บที่โรงแรม

แล้วก็ออกมากินมื้อเย็นกันที่ร้านเฝอร้านเดิม หลังโรงละครหุ่นกระบอก

จานนี้ข้าวซี่โครงหมูอบค่ะ มีผักบุ้งผัดเต้าเจี้ยวเป็นเครื่องเคียง

ข้าวซี่โครงหมูอบ มีเครื่องเคียงเป็นหน่อไม้ลวก

จานนี้ตอนที่น้าสั่งบอกว่าข้าวหน้าหมู

พอเค้าเอามาเสิร์ฟกลายเป็นก้อนๆ สุดท้ายเลยรู้ว่า

ถ้าสั่งหมูของร้านนี้จะหมายถึงหมูยอค่ะ

จานของแม่เสิร์ฟมาเป็นจานสุดท้าย

แม่สั่งข้าวผัดหมู ออกมาเป็นข้าวผัดหมูยอเป็นเส้นๆ

พอตักชิมของแม่มีอึ้งค่ะ อร่อยสุดๆๆๆๆๆๆๆๆ

หอมกระทะมากมาย เหมือนข้าวผัดอาหารจีนในเยาวราชบ้านเราเลยอ่ะ

มันหอมควันอย่างบอกไม่ถูก ข้าวเมล็ดสวย ผัดกำลังดี

รสชาติกลมกล่อมมากๆ

ค่าเสียหายมื้อนี้ 280,000 ดอง (560 บาท)






จากนั้นเราก็เดินกลับโรงแรม แวะกินขนมตามเคย

คนอื่นๆ กินผลไม้ราดนมข้นเหมือนเดิม อร่อยจริงๆ

เจอคนไทยด้วยค่ะ ระหว่างที่เรากำลังนั่งกินขนมกันอยู่

มีคนไทยมาทักว่า Where are you come from?

เรายังไม่ทันตอบ แม่ก็พูดกับน้าว่า บัวลอยน้ำขิงอร่อยอ่ะ

เท่านั้นแหล่ะ กลุ่มนั้นถามเลยว่า คนไทยเหรอ ว้าวๆๆ

คราวนี้นั่งร่วมวงแบ่งของกินกันใหญ่เลยค่ะ

จากบ้านจากเมืองมาแค่ 3 วัน แต่พอเจอคนไทยด้วยกันแล้วดีใจขนาด

เสร็จแล้วก็กลับโรงแรม เก็บของเตรียมตัวเช็คเอ้าท์ในวันพรุ่งนี้ได้เลย

เพราะวันรุ่งขึ้นเราต้องกลับกันตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า

เช็คเอ้าท์เรียบร้อยแล้ว รถแท็กซี่ของโรงแรม Golden Sun มารอแล้วค่ะ

ติดต่อไว้ตั้งแต่วันก่อนแล้วให้นัดรถมารอในราคา $18






เช้านี้ฝนตกที่ฮานอยแต่เช้า อากาศเย็นกว่าปกติ

ถึงสนามบินนอยไบ คนเยอะเหมือนกันค่ะ

ที่นี่ไม่มีการสแกนตัวและของเหมือนสนามบินบ้านเราที่สแกนตั้งแต่หน้าประตู






เราเดินทางไฟล์ท 9.10 น. ค่ะ

ไปถึงสนามบินเกือบจะแปดโมงเช้า

ที่เค้าท์เตอร์แอร์เอเชียมีพนักงานทำงานคนเดียวค่ะ

เก่งนะคะ ดูท่าทางเค้าจะยุ่งๆ แต่หน้าตายิ้มแย้มอยู่เลย






กว่าจะทำอะไรเสร็จ เข้าไปรอที่ gate ก็ใกล้เวลาพอดีค่ะ

เครื่องไม่เลท บินตามเวลาเป๊ะๆ

บ๊ายบาย ฮานอย.....

สัญญาว่าเราจะมาใหม่ค่ะ (มีนัดล้างตากับน้าๆ ที่ซาปาและเกาะ catba) ^^

Create Date : 12 มกราคม 2553 Last Update : 16 มิถุนายน 2554 17:31:18 น. Counter : 663 Pageviews.		4 comments
Share Tweet