วันอพยพหนีน้ำ ...... 30 ตุลาคม 2554

ณ วันที่ 30/10/54 เราอพยพมาแล้วเรียบร้อยค่ะ มีเพื่อนบ้านพายเรือมารับ

แต่เราก็ยังออกไปไม่ได้อยู่ดีเพราะเกรงว่าเรือจะจม - -"

เพื่อนบ้านเลยพายเรือไปที่หน้าหมู่บ้าน แล้วติดต่อเรือรับจ้างให้มารับเราแทน

ส่วนตัวเค้าเองต้องพายเรือกลับไปที่จอดรถตรงถนนมอเตอร์เวย์

(พายเรือผ่านทุ่งนาไปทางหลังโรงเรียนแย้มสอาด) เห็นว่าใช้เวลาพายประมาณ 3 ชม. แม่จ้าวว

........ ฮีโร่ของเราค่ะ เพื่อนบ้านผู้มีน้ำใจ ซึ้งจริงๆ เลย เห็นใจกันในยามยากจริงๆ






สภาพบ้านในวันที่อพยพ

ต้นไม้ที่ปลูกเองกับมือแทบทุกต้นกลายเป็นไม้ใต้น้ำ

ต้นไม้ที่คิดว่าจะรอด คือ ดอกบัว ยังมีการออกดอก ณ เวลานี้อีกแน่ะ ^^






สัมภาระเตรียมตัวอพยพ กล่องเสื้อผ้าและกล่องโน๊ตบุค

ระหว่างรอเรือมารับ คนที่บ้านเดินดูปลานิล ปลาทับทิมที่ว่ายเข้ามาในบ้านเราค่ะ

ไม่รู้มาจากไหน เป็นฝูงเลย






และในที่สุด เรือรับจ้างก็มารับเราแล้ว ^^

นั่งเรือรับจ้างที่ติดเครื่องยนต์ นั่งได้ประมาณ 6 คนค่ะ

....... สภาพในหมู่บ้าน ณ เวลานั้น






บริเวณหน้าหมู่บ้านค่ะ






ทุ่งนากลายเป็นทะเลสาป






น้ำท่วมที่ถนนคลองสี่ จนรถเล็กวิ่งไม่ได้

ระหว่างทางเจอคนกำลังอพยพตลอดทาง

อาศัยรถใหญ่บ้าง นั่งเรือยนต์รับจ้างบ้าง เดินลุยน้ำบ้างและบางทีก้อจูงๆ ลากๆ กันไป ^^






นั่งเรือมาเกือบชั่วโมงค่ะ ถึงแม้จะเป็นเรือยนต์แต่ขับเร็วไม่ได้

เกรงใจชาวบ้านเดี๋ยวมีคลื่นน้ำกระทบกัน ในที่สุดก็เห็นทางออกลำลูกกาแล้วค่ะ

เรือเลี้ยวไปส่งในบิ๊กซีเอ็กตร้า หรือคาร์ฟูร์เก่า

น้องชายมาจอดรถรออยู่แล้ว

ช่วยกันขนของขึ้นรถ มีทั้งกล่องเสื้อผ้า กล่องโน๊ตบุค

และกล่องใส่ปลาคาร์ฟ (ฝาสีเขียว) ที่เราพาอพยพมาด้วยกันค่ะ

เพื่อนข้างบ้านซื้อออกซิเจนผงมาฝากตอนที่พายเรือเข้ามารับเรา

เลยช่วยชีวิตน้องปลาของเราทั้ง 8 ตัวได้

ตอนที่นั่งเรือออกมาจากหมู่บ้าน เห็นปลาคาร์ฟของบ้านอื่นๆ

หลุดบ่อมาลอยเท้งเต้งตายหลายตัวเลย คาดว่าจะเจอน้ำเสียเข้าไปปลาเลยตาย น่าสงสารอ่ะ






จากนั้นเราก็นั่งรถลุยน้ำกันออกมาที่ถนนลำลูกกาค่ะ

ปากทางคลองสี่ที่ถนนลำลูกกา หน้าปากซอยวัชรพล ระดับน้ำสูงมาก

ระดับน้ำที่ถนนสูงจนน้ำซึมเข้ามาในรถเลย เรานั่งๆ อยู่พอเห็นน้ำท่วมขาร้องเลยอ่ะ

น้องชายบอกว่า ไม่เป็นไร ลุยเลยเจ๊ ไหนๆ ก็มาถึงนี่แล้ว

ขับมาเรื่อยๆ เจอคนที่เดินลุยน้ำข้างทางก็เปิดหน้าต่างตะโกนบอกไปเรื่อยว่า

ไปบางนา ใครจะไปกระโดดขึ้นกระบะมาเลย แป๊บเดียว เต็มรถเลยค่ะ ^^

ฝั่งถนนด้านขาออกไปทางลำลูกกา ระดับน้ำสูงมาก

น้องชายเลยต้องขับรถสวนเลนมาอีกฝั่งนึงแทน

จนถึงทางออกวงแหวนมอเตอร์เวย์ ถึงเห็นภาพถนนแห้ง

คนละเรื่องกับที่ผ่านมา เพราะเห็นภาพคลองมาตลอดเป็นสัปดาห์

มาอยู่บ้านแม่ที่บางนาแ้ห้งสนิทอย่างกับอยู่คนละโลกจริงๆ ค่ะ

ปล. ณ วันนี้ (วันเสาร์ที่ 5/11/54) เราโทรถาม รปภ.ที่หมู่บ้านแล้วนะคะ

ระดับน้ำในหมู่บ้านลดลงไปแล้วประมาณ 5 เซนต์

แต่ไม่รู้ว่าจะลดลงอีกมั๊ย หรือจะเพิ่มขึ้นอีกหรือเปล่า จากข่าวที่ได้รัยในวัน - 2 วันนี้

ทั้งเรื่องบิ๊คแบ็ก ทั้งเรื่องปิดประตูน้ำ ทั้งเรื่องน้ำเหนือกำลังลงมาหาลำลูกกา

จะเป็นยังงัยต่อ ..... ไม่รู้เลยจริงๆ - -"






ตอนนี้เราเลิกเครียดแล้ว

จริงๆ ช่วงที่เครียด คือ ช่วงที่ "เฝ้าระวัง" น่ะค่ะ

นอนชั้นล่าง คอยดูน้ำที่หน้าบ้าน นอนไม่ค่อยหลับเลย

พอน้ำมาท่วมหมด ย้ายของขึ้นชั้นสอง นอนเปิดแอร์หลับสนิทอย่างปลอดโปร่งโล่งใจ

ว่าน้ำมาแล้ว ท่วมแล้วเรียบร้อย เอิ๊กกกกก

นี่ติดที่ว่า ต้องออกมาทำงาน ไม่งั้นเราก็ไม่ย้ายออกมาหรอกค่ะ

เพราะอยู่ชั้นสองได้ ห้องน้ำก็ยังใช้ได้ น้ำยังมี ไฟยังมี ไม่โดนตัดน้ำ ตัดไฟ

ติดอยู่เรื่องเดียว คือ ไปไหน มาไหน ไม่สะดวก

หลังน้ำลดแล้ว อยากรู้เหมือนกันว่าจะปีหน้าจะมีเหตุการณ์แบบนี้อีกมั๊ย

จะได้ไม่ซื้อแล้ว รถคันที่สองของบ้าน เปลี่ยนไปซื้อเรือดีกว่า

พูดจากใจจริงไม่ได้ประชดเลยนะคะ เพราะจะได้ปรับวิถีชีวิตที่เปลี่ยนไป

ถ้าน้ำท่วมเป็นประจำทุกปี แบบถึงฤดูน้ำหลากก็เอารถเก็บ เอาเรือออกมาใช้แทน

ถ้ารู้ล่วงหน้าแบบนี้จะได้ปรับตัวปรับใจ ไม่วุ่นวายกับชีวิตเลยจริงๆ เนาะ ^^

Create Date : 11 พฤศจิกายน 2554 Last Update : 11 พฤศจิกายน 2554 17:28:04 น. Counter : 976 Pageviews.		4 comments
Share Tweet