Bloggang.com : เชษฐภัทร - สู่ใจกลางเมืองอุบลราชธานี Downtown of Ubon Ratchathani

สู่ใจกลางเมืองอุบลราชธานี Downtown of Ubon Ratchathani

ลักษณะทีแปลกอย่างหนึ่งของจังหวัดอุบลราชธานีก็คือ สถานีรถไฟประจำจังหวัด ไม่ได้ตั้งอยู่ในอำเภอเมือง แต่ไปตั้งอยู่ที่อำเภอวารินชำราบ แทนซึ่งตัวอำเภอวารินที่ว่านี้ก้ไม่ไกลจาก
อำเภอเมืองสักเท่าไหร่ แค่ข้ามแม่น้ำมูล ไปก็ข้ามอำเภอต่ออำเภอได้แล้ว อารมณ์ กรุงเทพฝั่งธน แค่ข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา ก็จัดได้ว่าเป็นคนละเขตกันแล้ว

จริง ๆ แล้วสถานที่ราชการ ประจำจังหวัด สำคัญ ๆ หลายแห่งก็ตั้งอยู่ในอำเภอวาริน

ไม่ว่าจะเป็น ค่ายสรรพสิทธิประสงค์
หรือมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี

นั่งรถสองแถวข้ามสะพานไปฝั่งอำเภอเมือง

ตอนนี้อยู่บริเวณรอบ ๆใจกลางเมืองอุบชราชธานีแล้ว
รหัสไปรษณีย์ต้อง 34000 ของแท้และแน่นอน

ศาลากลางจังหวัดเก่า
ซึ่งตอนนี้กลาเยป็นพิพิธภัณฑ์ประจำจังหวัด

อยู่ในย่านเดียวกันที่มีทั้งทุ่งศรีเมือง ศาลหลักเมือง พิพิธภัณฑ์ วัดประจำเมืองอุบลราชธานี
ไม่ใกล้ไม่ไกล
ก็จะมีวัดศรีอุบลรัตนารามอีกแห่งหนึ่ง

บริเวณนี้เป็นศาลเจ้าพ่อหลักเมือง
เคยมีทนายความคนอุบลคนหนึ่งเล่าให้ฟังว่า ถ้าคนต่างถิ่นมาไหว้ ศาลเจ้าพ่อหลักเมือง แล้วมักจะมีลางว่าจะต้องอยุ่ในเมืองอุบลราชธานีตลอดไป

ไม่อารมณ์แต่งงานกับคนอุบล ก็คงประมาณว่า ต้องทำงานรับใช้เมืองอุบลอย่างไรก็อย่างงั้น

อีกมุมหนึ่งของศาลหลักเมือง ซึ่งติดกับทุ่งศรีเมือง
ส่วนสาธารณะประจำจังหวัด ซึ่งเปรียบเสมือน ปอดของชาวอำเภอเมือง

เทียนพรรษา (ปลอม) ซึ่งไม่ได้ทำจากเทียน แต่ทำจากปูน
สรุปคือ เป็นปูนรูปทรงเทียนขนาดใหญ่ ตั้งไว้ กลางทุ่งศรีเมือง

ด้วยอุบลราชธานี มักจะขึ้นชื่อลือชาเรื่องการแกะสลักเทียนจริง ๆ ขนาดยักษ์

เทศกาลแห่เทียนวันเข้าพรรษาก็เป็นที่รู้จักกันทั่วประเทศ

เทียนพรรษาก็จึงเป็นสัญลักษณ์ประจำจังหวัดโดยดุษฏี

อนุสาวรีย์ท้าวคำผง
ผู้ก่อตั้งเมืองอุบลราชธานี

ถ้าจำไม่ผิด
จากตำนานเล่าว่าเทือกเถาเหล่ากอ ของคนอุบล ลี้ภัยการเมืองมาจากเวียงจันทน์

ท้าวคำผง เป็นเจ้าเมืองคนแรก

และเป้นต้นตระกูลของ นามสกุล สุวรรณกูฏ

คำ แปลว่า ทอง ก็คือ "สุวรรณ"
ส่วน กูฏ น่าจะแปลว่า "ผง"

คำผง ก็คือ "สุวรรณกูฏ"

หอไตรกลางน้ำ ในวัดทุ่งศรีเมือง
อายุอานาม น่าจะน้อยกว่าอายุเมืองอุบลที่ ก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2335 ไม่มากเท่าไหร่ ถ้าจะให้เดา

เขาว่ากันว่า กลัวปลวกมากินใบลานหมด เลยต้องไปเก็บไว้กลางน้ำ