กำเนิดจักรวาล
สำนึกจักรวาล
สุญตาต่อต้านสสารเปล่า
มวลโหวงเบาสลับแน่นเหมือนแค้นคลั่ง
หนึ่งอณูน้อยโหมโถมประดัง
แม่เหล็กตั้งสัมพันธ์อนันตพจน์
เศษเสี้ยวนิดน้อยหนึ่งซึ่งถูกอัด
อณูรัดบีบแหลกกระแทกกด
ปฏิพากย์ยากทวนคำนวณทด
สสารหดสาหัสมวลขัดแย้ง
อัดแน่นจึงก่อเกิดระเบิดใหญ่
ซึ่งเป็นไปด้วยวิถีโสตสีแสง
ร้อนเย็นคลื่นอัคคีที่เปลี่ยนแปลง
ขยายแรงจักรภพจบอณู
กำเนิดดาวนับล้านสสารวิจิตร
เขียนชีวิตจักรวาลการต่อสู้
กัมปนาทกราดเกรี้ยวเสียงเกรียวกรู
เปิดมวลปูปรับทางสร้างตัวตน
อาทิตย์ขีดบรรทัดอุบัติฟ้า
เป็นโลกหล้าลมแสงทุกแห่งหน
ชีวิตจึงแจงจัดพืชสัตว์คน
วุ่นเวียนวนคืนวันผันผ่านไป
กำเนิดจากนิยามความว่างเปล่า
ทุกค่ำเช้าเกิดวิญญาณผ่านสมัย
คนสมมติความคิดพอกจิตใจ
มุ่งเป็นใหญ่แก่งแย่งแข่งชิงดี
เกิดนิยมตัวตนบนความว่าง
ยึดเค้าร่างอุปาทานจารวิถี
อวิชชาก่อวิบากความอยากมี
จึงเกิดกลีเกลือกกลิ้งวิ่งไล่ลม
บ้างไม่มีไม่ได้ก็คล้ายทุกข์
บ้างหลงความสนุกก็สุขสม
เป็นคราวครั้งบอดบ้าตามอารมณ์
เพราะนิยมยึดจิตคิดจับเงา
เพียงเวลาผ่านผันคืนวันเปลี่ยน
โลกก็เวียนหมุนรับกลับใหม่เก่า
วัฎจักรสลายนามความมัวเมา
คืนสู่ความว่างเปล่าเท่านั้นเอง