|
|
^ * ^ ..... เมื่อสองกระเหรี่ยงเข้ากรุง วันที่ 1 ....
 |  |  | |
21 มีนาคม 52
ครั้งนี้ไม่รู้ว่าจะสรุปไปเที่ยวไหน ไอ้เราก็อยากจะไปซะทั้งนั้น แต่กว่าจะทั้งขอร้อง ทั้งบังคับ ทั้งอ้อนวอน ให้พี่หมีพาไปเที่ยวได้ เลยต้องตามใจเค้าหน่อย พี่หมีเค้าอยากไปเที่ยวตามประวัติศาสตร์สองกรุง คือกรุงธนบุรี กับกรุงรัตนโกสินทร์ ที่เคยไปแต่ยังไม่เคยได้ถ่ายรูปด้วยกัน ก็เลยต้องตามใจเค้าหน่อย
วันหยุดที่มีน้อยนิดแค่สองวันก็เลย ก็ได้ไปใกล้ ๆ แค่นี้ก็ได้
โปรแกรมวันแรกออกจากบ้านตั้งแต่ ตีห้า เพื่อขับรถไปจอดที่ร.พ.อาภากร แล้วนั่งรถสวัสดิการทหารเรือ ที่ได้รับการช่วยเหลือจากพี่เอสช่วยจองตั๋วไป-กลับให้ เค้าจองให้เที่ยวไปตอน 6 โมงเช้า วันเสาร์ ขากลับ วันอาทิตย์เที่ยว 6 โมงเย็น
ถึงกรุงเทพฯ 9 โมงเช้า ก็เดินไปท่าช้าง หาบะหมี่น้ำแถวท่าช้างกินเสร็จก็เดินไปนั่งเรือข้ามฟากไปวัดระฆังกันเลย
วัดระฆังโฆสิตารามวรมหาวิหาร
วัดนี้เราไปล่าสุดเมื่อ 5 ปีที่แล้ว จำได้เลย ไปหาเช่าพระให้พี่หมี แต่ไปเก้อต้องตามไปเช่าที่พรานนกนู้น ตอนนั้นพึ่งจะจีบกันมากล้าใช้เราซะแล้ว
มีภาพนิดเดียว เพราะร้อนม๊าก แดดแรงจริง ๆ ต้นไม้เค้าน้อยด้วย แล้วก็เดินค่ะ เดินไปวัดอรุณ ไกลมาก ร้อนก็ร้อน สองวันนี้มีแต่เดิน ๆๆๆๆ
ภาพอาจจะเหมือนเดินชมนก ชมไม้ แต่ความจริงร้อนตับแตก
วัดอรุณราชวราราม
วัดอรุณเป็นวัดที่อยากไปมานานแล้ว พอมาแล้วก็ไม่ผิดหวัง นี่ถ้ามาตอนอากาศดี ๆ จะดี๊ด๊ากว่านี้
มีต้นสาละด้วย กำลังออกดอกเลย
ชอบตรงที่เค้าใช้ศิลปะแบบแปะ ๆ เอาเศษ กระเบื้อง หรือไม่ก็ถ้วย ชาม สีสวย ๆ มาแปะ (ขอโทษนะค่ะ ที่ไม่มีความรู้เรื่องนี้ ก็พูดไปตามมุมมองของตัวเอง)
เชอร์รี่ไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเองใกล้ ๆ หรอกค่ะ เห็นจากภาพเหมือนกัน
พี่หมีเค้าบุกเดียวค่ะ เชอร์รี่ทั้งร้อน ทั้งงอนหนีไปนั่งรอใต้ต้นแอปเปิ้ลไทย พี่หมีเค้าไม่สนใจด้วยว่าเชอร์รี่หายไปไหน เค้าไปของเค้าคนเดียวเลย รอนานมาก นานจนหายงอนเลย
แต่เห็นไกล ๆ ก็รู้สึกว่าอลังการมาก เพราะทั้งสูงทั้งใหญ่ แต่เค้ามีความพยายามมาก เค้าใช้วิธีการแปะ ๆๆๆ ทั้งหมดเลย ของจริงจะมีหลากหลายสี ออกแนวสวย ๆ แบบหวาน ๆ คงจะเป็นการประยุกต์นำวัสดุที่มีอยู่มาใช้
นี่ไงนั่งรออยู่ใต้ต้นแอปเปิ้ลไทย ตอนมานั่งก็แหงนหน้าขึ้นไปมองตั้งนานว่าลูกอะไรนะ เหมือนแอปเปิ้ลเขียวเลย จนไปถามตำรวจนั่นแหละ เสียดายที่อยู่สูงมาก ไม่งั้นคงได้ลองแล้ว (ลองดูใกล้ๆ) แต่ลืมถ่ายต้นทั้งต้นมา บ้าจริง แต่ใบมันจะมีสองสีด้านบนเขียว ด้านล่างสีม่วง
วัดอรุณมีมุมให้ถ่ายรูปเพียบเลย มีนางรำไม้ให้ถ่ายด้วย ตอนเค้าเห็นเราจะถ่ายเค้าจะรีบบอกเลยว่า ค่าถ่ายคนละ 10 บาทนะคะ เอาก็เอา แค่ 10 บาท แต่สีเก่าจังเลย พอเดินไปอีก เจออีกเจ้านึงสีสวยกว่า แต่คนละตั้ง 40 บาท
ด้านนี้มีศิลปะแบบจีน แล้วก็ยักษ์ให้พี่หมีถ่ายรูปด้วย
มีต้นมะขามดัดด้วย
ออกจากวัดอรุณโดยการนั่งเรือข้ามฟาก คนละ 3 บาท ไปลงท่าเตียน แล้วก็เดินไปวัดโพธิ์ จะได้สบายกันก็ที่วัดนี้แหละ
วัดโพธิ์ หรือวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม
และแล้วช่วงเวลาที่รอคอยของวันนี้ก็มาถึง หลังจากเดินจนเมื่อยตุ้มไปหมด ก็นี่เลยไปนวดค่ะ ตามต้นตำรับการนวดวัดโพธิ์ แต่ราคาก็แพงมากชั่วโมงละ 220 บาท นี่คือราคานวดตัว นวดเท้าถ้าจำไม่ผิด 350 บาทต่อชั่วโมง ปกติเคยนวดตัวเท่าที่แพงที่สุดก็ 350 บาท ได้ตั้ง 2 ชั่วโมง
แต่ก็นั่นแหละ พี่หมีเค้าอยากลอง ไอ้จะนั่งรอก็ไม่อาว ร้อน ไปนอนให้เค้านวดแอร์เย็น ๆ ดีกว่า ต้องรอคิวด้วย เกือบครึ่งชั่วโมง
พอได้นวดนะ วิเศษมาก  อะไรมันจะรู้สึกดีขนาดนี้ สมแล้วที่เป็นวัดโพธิ์ เคยนวดมาตั้งหลายปี มีครั้งนี้แหละที่ถูกใจที่สุด
พอนวดเสร็จแทบไม่อยากถือกระเป๋าเลย กลัวเสียของ อุตส่าห์ได้นวดมา ความจริงพี่หมีมีโปรแกรมจะเที่ยววัดวันเดียวให้หมดเลย คือเหลือวัดพระแก้ว แต่ไม่อาวแล้ว ไม่หวาย ทั้งร้อน ทั้งหนักกระเป๋า
เลยเดินออกไปหาข้าวกินแถวหน้าวัดโพธิ์ โดนโขกซะ แค่ข้าวราดแกง แต่เหอะ ยังดีนะที่อร่อย หรือหิวก็ไม่รู้ เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปของกินเลย เวลาจะกินก็หิวกันซะ เลยไม่ทันได้ถ่ายรูปสักมื้อเลย
ตอนแรกตามโปรแกรมพี่หมีจะพาเดินไปตรอกข้าวสาร แต่ไม่ไหว เลยนั่งตุ๊ก ๆ กันไป
ไปถึงบ่ายสามครึ่ง เดินหาที่พัก เข้าออก สามสี่ที่เต็มหมด ไอ้ราคาถูก ๆ ไม่ถึง 500 บาทน่ะ พอเจอที่นึงพอมีแต่ราคา 800 บาท ไปดูห้องน่ะ ไม่ได้เลยไม่สมราคา ไปดูสวัสดีที่นึงก็ราคา 680 บาท แต่ไม่ไหวไม่สมราคาอีกแล้ว ไปดูห้องอีกที่ก็อยู่ชั้น 4 แน่ะ ไม่มีลิฟท์ด้วย ไม่เอา
เดินจนไม่ไหวแล้ว จะใส่รองเท้าแตะ คู่นี้ไม่เอา ถ้าไม่ได้รองเท้าแตะเดินไม่ไหวแล้ว เลยได้มา 1 คู่ คู่ที่บ้านก็พึ่งโดนเจ้าจอมยุ่งคาบหายไป 1 ข้าง ต้องซื้อใหม่พอดี ค่อยสบายหน่อย
จนถึง ริกก้า ราคาห้องถูก ๆ ไม่มีอีกแล้ว มีแต่ 800 บาท ดูจากสภาพภายนอกแล้วห้องน่าจะโอเคน่า ไม่ขอดูก่อนแล้ว เอาเลย ขี้เกียจหาแล้ว ได้ห้อง 210 แค่ชั้นสองเอง พอเข้าไปก็โอยค่อยยังชั่ว แค่ห้องสะอาด ห้องน้ำสะอาดก็โอเคแล้ว ถึงจะแคบไปหน่อย วิวไม่ดี ก็เอาน่า ยังไงก็ต้องปิดม่านอยู่แล้ว อืมไม่มีตู้เย็นด้วย
พอได้เข้าห้องแล้วนอนเล่นได้สักพัก ก็หิวอีก เลยลงไปซื้อน้ำที่เซเว่นกับมะม่วงดองมากิน (คราวนี้พี่หมีเค้าคิดว่าท้องจริงๆ เพราะก่อนหน้านี้ฝันว่าได้สร้อยคอ ก่อนจะมาก็ฝันว่าได้แหวน แต่พอกลับมาบ้านก็แป่ว )
กว่าจะบังคับให้พี่หมีไปเดินเล่น หาอะไรกินได้ก็จะมืดพอดี ตอนแรกกะจะเดินไปสนามหลวง เพราะเค้ามีงานขายของราคาถูกพอดี แต่ไม่ไหว ตอนแรกดันไปเดินเล่นริมแม่น้ำซะก่อน แล้วอ้อมจะไปสนามหลวง ก็ไม่ไหว เมื่อยอีกแล้ว เลยกลับมาหาของกินที่ตรอกข้าวสาร
มาตายรังที่ผัดไท กับชิคเก้นบัฟ บาบีคิว (รึไงนี่แหละ) กว่าจะได้กินก็หิวอีกแล้ว เอาขึ้นมากินบนห้อง แล้วคืนนั้นก็นอนเร็วด้วยละครยังไม่ทันจบเลย (พี่หมีแอบลงไปนั่งกินเบียร์ ปล่อยให้เรานอนคนเดียวด้วย) แต่ด้วยความง่วง เลยขี้เกียจจะงอนเลย นอนดีกว่า
| |  | |  |
| Create Date : 25 มีนาคม 2552 |
| Last Update : 25 มีนาคม 2552 13:30:08 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 1415 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ป้าแก่ (elastigirl  ) วันที่: 25 มีนาคม 2552 เวลา:14:24:12 น. |
|
|
|
| โดย: CrackyDong วันที่: 25 มีนาคม 2552 เวลา:16:30:24 น. |
|
|
|
| โดย: อ๋า IP: 118.173.237.7 วันที่: 28 มีนาคม 2552 เวลา:21:04:22 น. |
|
|
|
|
|
|
|
อะไรมันจะรู้สึกดีขนาดนี้ สมแล้วที่เป็นวัดโพธิ์ เคยนวดมาตั้งหลายปี มีครั้งนี้แหละที่ถูกใจที่สุด 
) 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
