|
|
|
Avanos Pottery Demonstration and Hiking in Rose Valley
เราเลือกซื้อทัวร์ไปกับบริษัท Yama Tour เพื่อชมความงามร่วมกับกรุ๊ปทัวร์อื่นในเส้นทาง Cappadocia Tour Route
สมาชิกทัวร์ที่ออกเดินทางพร้อมเราวันนี้จึงเป็นคนละกลุ่มกับเมื่อวานนี้ วันนี้มีครอบครัวคนสิงคโปร์ที่พึ่งเดินทางมาถึงคัปปาโดเกียเมื่อคืนนี้ ครอบครัวนี้นามสกุลว่า "เติ้ง" มีคนญี่ปุ่นที่เป็นนักกฎหมายในเขตจังหวัดเฮียวโก (ที่เดียวกับโกเบ) 兵庫県 ชื่อคุณไซโต้ 斉藤 มีไกด์ชื่อ Adil ที่จบทางด้านมนุษยวิทยามา
เอดิล(Adil) เล่าประวัติคร่าวๆของตุรกีให้ฟัง ดินแดนของคัปปาโดเกียอยู่ในเขตอนาโตเลียกลางของตุรกี ทำไมเมืองนี้ถึงได้ชื่อว่า "คัปปาโดเกีย"
(Adil told us about Turkish history. Cappadocia is located in Central Anatolia region of Turkey. Why this city's name is Cappadocia?)
ในอดีตดินแดนแห่งนี้เคยถูกคนเปอร์เซียนมาปกครอง แล้วเมื่อคนเปอร์เซียนเดินทางมาถึงพบฝูงม้าจำนวนมาก เลยตั้งชื่อดินแดนแห่งนี้ในภาษาเปอร์เซียว่า Katpatukya ซึ่งมีความหมายว่า Land of beautiful horses แล้วชื่อในภาษาเปอร์เซียก็แผลงมาเป็น Cappadocia
(In the ancient times, Persians ruled this area. When Persians came to this area, they found many horses. They gave the name of this city as Katpatukya which meant "Land of beautiful horses". From Persian language, the name was gradually changed into "Cappadocia")
ดินแดนตุรกีถูกชนชาติต่างๆผลัดกันเข้ามายึดครอง เมื่อชนชาติหนึ่งเข้ามาปกครองก็ทำลายวัฒนธรรมและสิ่งก่อสร้างของชนชาติที่อยู่ก่อนหน้า เช่น สมัยหนึ่งมองโกลบุกเข้ามาเอาชนะเปอร์เซียนก็ทำลาย เผา บ้านเรือน สิ่งก่อสร้าง หญ้า ฯลฯ ที่คนเปอร์เซียนก่อสร้างไว้ พอกรีกเข้ามามีอิทธิพล ก็สร้างโบสถ์เกี่ยวกับคริสต์ศาสนาเอาไว้ แต่พอพวกมุสลิมมีอิทธิพล มุสลิมก็สร้างศิลปะอิสลามทับลงไปบนสิ่งก่อสร้าง ศาสนาสถานของพวกกรีกที่เคยสร้างเอาไว้ จักรวรรดิเตอร์กออตโตมันในอดีตยิ่งใหญ่มากและสามารถรวบรวมประเทศให้เป็นปึกแผ่นเอาไว้ได้ ดินแดนกินเข้าไปถึงบริเวณตอนใต้ยุโรป เหนือทวีปแอฟฟริกา แต่ภายหลังการตัดสินใจไปร่วมรบกับเยอรมัน-ออสเตรีย ในสงครามโลกครั้งที่ ๑ ทำให้อาณาจักรเตอร์กออตโตมันต้องเฉือนดินแดนให้ประเทศชนะสงครามอย่างฝรั่งเศส อังกฤษ แล้วมีการสร้างชาติขึ้นมาใหม่โดยให้คนมุสลิมย้ายจากตอนใต้ของกรีกมาสู่ดินแดนตุรกีและอพยพคนคริสต์กลับไปอยู่ยังประเทศกรีก นี่เป็นบทคัดย่อจากสิ่งที่ผมได้ยินได้ฟังมา 
เอดิลเขามีพื้นฐานทางด้านมนุษยวิทยามาทำให้เขาสามารถอธิบายให้เราเห็นภาพการเปลี่ยนแปลงของดินแดนตรงนี้ได้ง่ายและชัดเจน ตำหนิตัวเราเองที่อาจจะร่ำเรียนประวัติศาสตร์โลกไม่ละเอียดพอ ดูเหมือนหลักสูตรวิชาประวัติศาสตร์ที่นักเรียนไทยเรียนกันในอดีตทำให้คนไทยไม่ค่อยรู้อะไรมากนักเกี่ยวกับประเทศอื่น นอกจากมีความภูมิใจว่าไทยเป็นชาติที่ยิ่งใหญ่ในดินแดนสุวรรณภูมิในอดีต
เขาพาพวกเราแวะโรงงานเครื่องปั้นดินเผา Avanos ที่มีชื่อเสียง ที่นี่มีการสืบสานตำนานการเผาและปั้นเครื่องปั้นดินเผาในเมืองคัปปาโดเกียมาหลายรุ่น รุ่นปัจจุบันยังคงคิดสืบสานศิลปะอันมีชื่อนี้ไว้ให้คงอยู่ตลอดไป
(Guide brought us to visit Avanos Pottery which is famous in Cappadocia. Legend of Avanos Pottery has been succeeded from one generation to another generation.)
เขาสาธิตการปั้นเครื่องปั้นดินเผาให้พวกเราดู ตัวแกนหมุนเครื่องปั้นดินเผาไม่ได้ใช้เทคโนโลยีสลับซับซ้อนอะไร เขาเพียงใช้เท้าถีบแกนหมุนด้านล่างแล้วดินเผาที่วางอยู่บนแกนก็จะหมุนตาม หลังจากนั้นก็จะใช้มือค่อยๆประคองดินเหนียว...แล้วค่อยๆขึ้นรูปเครื่องปั้นดินเผาอย่างที่ต้องการ เขาเชิญสุจีที่เป็นว่าที่บัณฑิตจากมหาวิทยาลัยในอังกฤษมาลองปั้นเครื่องปั้นดินเผาดู...สุจีลองทำดูแล้วไม่ง่ายเลย พ่อแม่ของสุจีเขาถ่ายภาพลูกสาวเก็บเอาไว้เป็นที่ระลึก สุจีสนใจในประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของตุรกีเลยชวนพ่อแม่ของเธอจากสิงคโปร์มาเที่ยวที่นี่
(Staff at Avanos Pottery demonstrated how to make a jar. Technology is not complicated, he used his leg to move the pole and shape clay into any utensil which he wanted. Sugii tried to shape her pot but it's difficult for her then a man helped her to shape her pot in the right shape. Sugii graduated from UK under Singaporean scholarship. She is interested in History and culture then she invited her parents from Singapore to visit Turkey.)
ดินเหนียวมีอยู่สองประเภท ประเภทที่มีแร่เกาลินผสมอยู่จะมีสีขาว ซึ่งสามารถนำมาปั้นและขึ้นลวดลายได้งดงามเช่นกัน ในขณะที่ดินเหนียวสีคล้ำก็จะมาทำเครื่องปั้นดินเผาอีกชนิดที่มีสีออกส้มๆ
ภายหลังเขาปั้นดินเหนียวจนออกมาได้รูปร่างที่ต้องการแล้ว เขาก็ทำการวาดลวดลายลงบนจานแล้วเข้าเตาเผาที่อุณหภูมิสูงมาก ภายหลังจากเข้าเตาเผาแล้วก็จะได้จานที่มีลวดลายต่างๆออกมา
งานเพ้นท์ลวดลายเป็นงานที่ประณีตชดช้อยมากๆ ช่างเพ้นท์ต้องมีความอดทนสูงและมีหัวศิลป์ในการออกแบบลวดลายต่างๆให้ลงตัวบนภาชนะดินเผาแต่ละอย่าง
เดินชมความงามของศิลปะลวดลายตุรกีที่เขาเพ้นท์ลงบนภาชนะต่างๆ
พนักงานในโรงปั้นดินเผาอธิบายให้พวกเราฟังว่าภาชนะที่เห็น เอาไว้บรรจุน้ำตาของผู้หญิงในยามทีที่เธอเสียใจ... แล้วเมื่อน้ำตาเต็มภาชนะนี้เมื่อไหร่ก็จะเอาไปให้สามีดูว่า...สามีเธอทำให้เธอเสียน้ำตามากน้อยแค่ไหน?
(Employee in pottery explained to us that Turkish women filled up this utensil with their tears. When the utensil is full, they will show to their husbands how much their husbands made them tearful!)
เซรามิกของที่นี่ลวดลวยสวยงามมาก...อยากจะซื้อกลับมาแต่กลัวว่าจะแตกระหว่างเดินทางกลับ เลยทำใจว่าเก็บความสวยงามเอาไว้เป็นรูปที่ระลึกดีกว่า
ในระหว่างที่เดินดูเซรามิก มีนักศึกษาของมหาวิทยาลัยอัลการ่าสวมเสื้อยืด アン大文化祭 (อ่านว่า "อันไดบุงกะไซ" แปลว่า งานศิลปะวัฒนธรรมมหาวิทยาลัยอัลการ่า) เข้ามาดูแลนักท่องเที่ยว พอผมอ่านตัวอักษรบนเสื้อยืด....พนักงานของโรงงานเซรามิกอีกคนก็เลยเข้ามาถามว่า "คุณเป็นคนญี่ปุ่นหรอ?" ผมตอบไปว่าเปล่าหรอก คุณไซโตต่างห่างที่เป็นคนญี่ปุ่น ได้พูดคุยกับนักศึกษารายนั้นเขาเรียนวิชาเอกด้านภาษาญี่ปุ่น เรียนมาสามปีแล้ว ถ้าเปรียบเทียบกับภาษาญี่ปุ่นของสาวรัสเซียจากเมืองวลาดิวอสต็อกที่เจอที่สนามบินแล้วสาวรัสเซียรายนั้นพูดภาษาญี่ปุ่นได้ดีกว่ามาก ดังนั้นระยะเวลาที่เรียนภาษาต่างประเทศเท่ากัน....คนจะพูดและใช้งานได้ดีแค่ไหนคงอยู่ที่การหาโอกาสฝึกฝนและพัฒนาตนเอง
(There is a man wearing T-shirt with wording アン大文化祭. When I read wording on his T-shirt, employee at this Pottery factory thought that I might be Japanese. I replied to him that I am not. Saito is Japanese not me. The man has studied at Ankolar University, majoring Japanese. He is Junior student. However, I found that a Russian woman who I met at Shermitoyev Airport who came from Vladiviostock speaking Japanese better than this student even if both of them spent 3 years studying for Japanese course. Therefore, I may draw a conclusion that one will improve his langugae skill depending on his attempt to practice and improve his skill.)
ออกจากโรงงานเครื่องปั้นดินเผาเราก็ไปยัง Pasabaglari บริเวณนี้มีหินรูปร่างแปลกๆเหมือนเห็ด แดดตอนบ่ายร้อนมาก...
(We went to Pasabaglari where there are different shapes of rock look like mushroom. It's very hot in the afternoon.)
ถ่ายรูปกับไซโตซัง（斉藤さん）ไว้เป็นที่ระลึก ตอนแรกที่ทุกคนเห็นผมสวมเสื้อยืดตัวนี้เขาเข้าใจว่าผมทำงานธนาคารสแตนดาร์ดชาร์เตอร์ด แต่ถ้าอ่านดีๆจะพบว่ามันเป็นเสื้อยืดที่ระลึกแก่นักวิ่งมาราธอนรายการสแตนดาร์ดชาร์เตอร์ดกรุงเทพฯมาราธอนปีที่แล้วต่างหาก  เลยต้องอธิบายให้พวกเขาฟัง กรุงเทพมาราธอนเป็นรายการมาราธอนที่ใหญ่ที่สุดในไทยแต่การประสานงานระหว่างหน่วยงาน...ดูไม่ราบรื่นนักทำให้บรรยากาศการแข่งขันมาราธอนไม่ประทับใจนัก
( I took picture with Saito san. Many people looked at my T-Shirt, they thought that I might work at Standard Chartered Bank. In fact, I got this T-Shirt when I participated 2008 Standard Chartered Bank Bangkok Marathon. I found that bad cooperation caused Bangkok Marathon was not interesting even though it is the biggest Marathon in Thailand.)
เดินตระเวณรอบๆบริเวณนี้ เจอกลุ่มหินรูปร่างเหมือนดอกเห็ดเป็นหย่อมๆ ปีนป่ายเข้าไปชมภายในห้องที่คนในอดีตเจาะไว้เป็นโบสถ์ตามหินเหล่านั้น
นั่งรถต่อไปยังบริเวณที่หินรูปร่างเหมือนอูฐ บริเวณ Devrent Valley
แล้วเดินทางต่อไปบริเวณ ÜRGÜP ซึ่งมีหินรูปเห็ดพ่อแม่ลูก
เป็นอันเสร็จสิ้นการเดินทางทัวร์วันนี้ รถบัสพาเรามาส่งที่บริษัทยามาทัวร์ หลังจากนั้นก็รอรถบัสอีกคันมารับเพื่อไป Hiking ต่อตอนเย็นๆเพื่อชมพระอาทิตย์ตกดินจาก Rose Valley
เพื่อนร่วมทางคราวนี้มีผู้หญิงฮ่องกงกับแฟนหนุ่มชาวอังกฤษ หนุ่มจากสเปน คนอเมริกัน สองหมวยจากจีนแผ่นดินใหญ่ คู่หนุ่มสาวจากรัสเซีย และหนุ่มญี่ปุ่นจากโยโกฮาม่า
ไกด์ที่นำทางคราวนี้เป็นคนที่ไม่ใช่คนช่างพูด ไม่ใช่คนที่ช่างเล่ามากนัก เขาถนัดในการเดินป่า ขึ้นภูเขา มีเด็กๆตามมาด้วยอีกสองคน น้องสองคนนี้คอยเก็บแอปปริคอตแจกให้แขกได้ทานแก้เหนื่อยระหว่างที่เดิน รสชาติแอปปริคอตที่ทานสดๆรสชาติอร่อยดี 
( I participated Hiking for seeing sunset at Rose Valley with another group. There are participants from many nations e.g. China, Spain, USA, Russia, Japan. Tour Guide is not talkative. There are two boys accompanied with us, they helped to pick some apricots for us as snacks. Taste of apricot is good. )
มีโอกาสได้ทาน Mulberry รสชาติหวานอร่อยมาก ลักษณะผลตอนแรกที่เห็นชวนให้นึกถึงลูกยอที่เคยเห็นสมัยเด็กๆจากต้นข้างบ้าน แต่รสชาติพอได้ทานมันอร่อยคนละเรื่องกับที่จินตนาการเอาไว้ตอนแรก
ช่วงแรกๆเดินทางผ่านแนวหินที่มนุษย์ในยุคศตวรรษที่ ๑๓ เขาเจาะหน้าผาเป็นโบสถ์และที่พัก ที่หุงหาอาหาร
ภายในถ้ำที่เข้าไปมืดมาก...อีกอย่างตอนที่เดินทางไปมันเป็นช่วงเย็นที่แสงอาทิตย์เปลี่ยนทิศทาง แสงแดดไม่ส่องเข้ามาในถ้ำ มีภาพวาดในอดีตเกี่ยวกับศาสนาคริสต์ที่พอจะมองเห็นแต่ไม่สมควรถ่ายภาพเพราะมันมืด ลองถ่ายภาพออกมาก็ไม่สวย
เส้นทางที่เดิน hiking บางช่วงชันและลื่น ลูกทัวร์หกล้มกันหลายครั้ง หมวยจากฮ่องกงหกล้มเอามือยันพื้นจนเป็นรอยถลอก...แฟนหนุ่มชาวอังกฤษมองโดยไม่สนใจเข้ามาช่วยเหลือ แต่กลับยืนสูบบุหรี่อยู่เฉยๆ
มองออกไปเห็น Rose Valley อยู่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ หุบเขาที่มีสินแร่สีแดงเหมือนสีของกุหลาบแดงเลยเป็นที่มาของ Rose Valley
เดินหน้าต่อไปอีกราวๆ ๒๐ นาทีก็เข้ามาใกล้ Rose Valley โชคไม่ดีก็ตรงที่แดดวันนี้ไม่แรง แถมบางครั้งก็มีเมฆครึ้ม ฝนตกปรอยๆลงมาเป็นระยะๆ ลมพัดแรงบางครั้งทำให้ไม่สามารถกางร่มได้ มีโอกาสแวะดื่มน้ำชาแอปเปิ้ลรสชาติหวานอมเปรี้ยวที่เป็นสินค้าขึ้นชื่อของตุรกีระหว่างพัก ไกด์เป็นคนปรุงชาแอปเปิ้ลมาเสิร์ฟลูกทัวร์เมื่อเรามาถึงจุดพักก่อนจะเดินทางต่อไป
มีโอกาสได้สนทนากับลูกทัวร์คนอื่น ทาเกชิเคยทำงานในองค์กรแต่เกิดความเบื่อหน่าย จึงลาออกจากงาน เดินทางท่องเที่ยวเพื่อค้นหาตนเอง...
ตอนสมัยก่อนผมไปเรียนหนังสือในญี่ปุ่น...มีเพื่อนญี่ปุ่นบางคน ภายหลังจากทำงานไปสักระยะและพบว่างานที่ทำไม่เหมาะกับตัวเขา หลังจากที่เขาอดทนทำมาเป็นเวลานาน...ในที่สุดเขาก็ทำตามสิ่งที่ใจเรียกร้อง เขาลาออกจากงาน แล้วเดินทางท่องเที่ยวไปต่างประเทศ ค้นหาตนเอง ทำไมพวกเขาจึงนำเงินเก็บสะสมมาใช้จ่ายท่องเที่ยวต่างแดน ทั้งที่พวกเขายังไม่มีงานทำใหม่ ทำไมเขาไม่นำเงินสะสมเก็บไว้ใช้จนกว่าได้งานใหม่แล้วจึงค่อยเดินทางท่องเที่ยวต่างแดน?
แต่พอไปเรียนหนังสือในญี่ปุ่น ได้เห็นประสบการณ์ชีวิตของผู้คนหลากหลาย สิ่งหนึ่งที่เรียนรู้ก็คือ....หลายคนค้นหาตัวเองไม่เจอหรือบางคนตลอดชีวิตไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองชอบอะไร อยากเป็นอะไร การได้อยู่กับตัวเองตามลำพัง ได้เดินทาง ได้สัมผัสประสบการณ์แปลกใหม่ในต่างแดน บางทีทำให้หลายคนค้นพบตัวเองเจอและสามารถกลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยพลังใจที่เข้มแข็ง ด้วยความรู้สึกดีๆ
( I talked with other members who participated with hiking activity. Takeshi resigned from job and travelled to discover himself.
Before I went to study in Japan, I wonder why Japanese friends who resigned their jobs and travel abroad even if they have not found new job yet. Why did not they wait until they found new job and then travel abroad? Because they have to spend a lot of money. I had better to save their money during unemployment.
However, when I studied in Japan, I learnt from various expereince of Japanese life. Many people could not discover themselves. They did not know what they really like, what they want to be. Many people discover themselves when they visit abroad....keep themselves alone and reflect themselves. Many people can discover themselves during their trip abroad. After they experienced abroad, they discovered themselves and restart their lives with confidence and move forward for better life.)
ไม่คิดว่าเดินทางในตุรกีจะมีโอกาสได้ใช้ภาษารัสเซียอีก หนุ่มสาวรัสเซียคู่นี้เขาเดินทางท่องเที่ยวจากรัสเซียไปประเทศต่างๆก่อนจะมาจบทริปที่ตุรกีและเดินทางกลับรัสเซีย คำว่า "да да (ดะ ดะ)" ที่แปลว่า "ใช่ ๆ" ได้ยินเป็นระยะๆในระหว่างที่เดินไฮกิ้ง ผมมีโอกาสได้สนทนากับพวกเขาด้วยบทสนทนาภาษารัสเซียง่ายๆในระหว่างที่เดินไฮกิ้งกัน
Рад вас видеть
ตอนออกเสียงว่า
хорошо!
เขาช่วยแก้การออกเสียงให้ถูกต้อง ว่า "ฮาราชโช" ไม่ใช่ "คาราชโช"
ผู้ชายรัสเซียคนนี้เวลาเขาถามไกด์เป็นภาษาอังกฤษ....เขาสร้างประโยคด้วยถ้อยคำภาษาอังกฤษที่ฟังแล้วเข้าใจยาก ถ้าจะให้เดาคิดว่าคงเป็นเหมือนตอนคนไทยไปอยู่ญี่ปุ่นแล้วเวลาสร้างประโยค...บางครั้งเราเอารูปโครงสร้างประโยคแบบไวยกรณ์ไทยเป็นตัวกำหนด....แล้วเอาคำศัพท์ในภาษาญี่ปุ่นมาวาง ผลลัพธ์คือทำให้คนญี่ปุ่นฟังแล้วไม่เข้าใจ
โดยบังเอิญที่หนุ่มสาวคู่นี้เขาไม่ได้เตรียมเมโมรี่การ์ดมาเผื่อ เขาถ่ายภาพจนเต็ม แนะนำว่าเขาสามารถเก็บภาพบรรยากาศสำคัญที่นี่ได้อีกหลายภาพด้วยการลบรูปที่ถ่ายมาก่อนหน้านั้นซึ่งถ่ายเสียหรือว่ารูปที่ไม่สำคัญ ภายหลังจากเขาลบภาพบางภาพทิ้งไปแล้ว ผมช่วยเขาถ่ายรูปคู่ที่ระลึกให้...แต่ก็มีการลบทิ้งหลายช็อตเพราะได้ภาพที่ออกมายังไม่ดีที่สุด เรื่องของแสง ใบหน้าที่ออกมา ตำแหน่งวัตถุในภาพ จนสุดท้ายก็ถ่ายภาพได้รูปที่ระลึกของคนสองคนซึ่งเขาพอใจ
спасибо!
Не за что
วันนั้นใกล้คืนเดือนเพ็ญ (วันอาสาฬหบูชา) ผู้ชายรัสเซียคนนี้ตื่นตาตื่นใจที่เห็นดวงจันทร์ขึ้นบนขอบฟ้า เขาเล็งกล้องถ่ายภาพดวงจันทร์
ฝนตกปรอยๆเป็นระยะๆ....มองเห็นฝนตกลงในเขต Görëmë
Rose Valley ที่ผมเฝ้ามองจากที่พักจากมุมไกลๆหลายวันที่ผ่านมา วันนี้ได้เดินเข้ามาอยู่ใกล้ๆแล้ว เป็นอีกมุมนึง เป็นอีกความรู้สึกหนึ่ง ระหว่างระยะทางที่แตกต่างกัน...กับความสวยงามของธรรมชาติในสิ่งเดียวกัน
( I often looked Rose Valley from the Cape's Traveller Hotel for many days. Today I came here and look at it. Another emotion and perspective from different distance for the same natural object.)
มองลงมาข้างล่าง...บรรยากาศชวนให้นึกถึงตอนเดินบนภูกระดึงเมื่อหลายสิบปีก่อน นักเดินทางเดินเป็นแถวเดียวค่อยๆลงจากภูผ่านสองข้างทางที่มีต้นหญ้าที่โอนไปมาตามกระแสลม
หลังจากที่ไกด์ปล่อยให้พวกเราบันทึกภาพจนพอใจและแสงแดดค่อยๆลับขอบฟ้า ก็ได้เวลาเดินลงจากภูเขา.... เส้นทางเดินลงเป็นคนละเส้นกับทางขึ้นซึ่งทางลงเดินง่ายกว่าตอนขึ้นเยอะเลย ลงมาถึงตีนภูก็มีรถตู้มารับพวกเรากลับที่พัก ระหว่างทางกลับที่พักมีฝนตกลงมาถือเป็นการร่ำลาสำหรับการเดินทาง Hiking วันนี้ 
เรื่องเล่าบรรยากาศการเดินทางในเมืองคัปปาโดเกียตอนนี้....ปิดฉากลงด้วยเพลงบรรเลงที่ได้กลิ่นอายของความเป็นตุรกีที่ชื่อว่า "Waltz of the Butterfly" ลีลาการโบยบินของผีเสื้อในจังหวะวอลซ์สองเวอร์ชั่นเป็นอย่างไร....ลองฟังเปรียบเทียบกันดูครับ (เพลงชื่อเดียวกันแต่คนละทำนองครับ)
(Trip in Cappadocia for this chapter is ended with Instrumental Turkish songs namely "Waltz of the Butterfly". Even if both songs have the same title, rhythm of both songs are different. Please enjoy listening and comparing different versions of butterflies flying in Waltz.)
  
Create a playlist at MixPod.com
| Create Date : 30 ตุลาคม 2552 | | |
| Last Update : 15 พฤศจิกายน 2552 14:47:59 น. |
| Counter : 1854 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
บรรยากาศงานลอยกระทงในญี่ปุ่น บรรยากาศเหมือนงานกาชาดออกบูธขายของ ขายอาหารไทยรสชาติญี่ปุ่นมากกว่าสนใจจะเอากระทงมาลอยในน้ำอย่างเป็นเรื่องเป็นราว
จำได้ว่าตอนกลับมาเมืองไทยปีแรก ไปดูบรรยากาศงานลอยกระทงที่สะพานปิ่นเกล้า เห็นหมวยสองคนพยายามปล่อยโคม แต่สุดท้ายแทนที่จะลอยขึ้นสู่ท้องฟ้ามันกลับตกลงสู่แม่น้ำเจ้าพระยาเบื้องล่าง
ความจริงผมคิดตามหลักการปล่อยบอลลูนแต่ยังไม่เคยซื้อโคมมาปล่อย
ลอยเลียดลงไปจากตลิ่ง ทิศทางจะลงแม่น้ำ
แล้วเมื่อน้ำตาเต็มภาชนะนี้เมื่อไหร่ก็จะเอาไปให้สามีดูว่า...สามีเธอทำให้เธอเสียน้ำตามากน้อยแค่ไหน?
สภาพร้านอาหารฟาสท์ฟู๊ดในญี่ปุ่่นตอนที่ไปเรียนหนังสือที่นั่นชวนให้นึกถึงบรรยากาศแบบโรงหนังในต่างจังหวัดในเมืองไทย เพราะคนญี่ปุ่นสูบบุหรี่กันจัดมาก ถ้าร้านอาหารไม่มีที่นั่งไม่สูบบุหรี่ต้องทนหายใจเอาควันบุหรี่เข้าไป
งานนี้เจ๊ทนเสียงต่อว่าไม่ไหว...เลยพาลูกทัวร์เดินออกจากถ้ำ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [