|
|
Peter and Paul Fortress
จาก St.Isaac Cathedral เดินเลียบแม่น้ำ Neva เดินข้ามสะพาน Dvortsovyy ไปยังอีกฝั่งที่เป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์สัตววิทยา รถติดบนสะพานมาก...เราเดินผ่านรถบัส รถเก๋งที่ติดอยู่บนสะพาน
วันนี้พิพิธภัณฑ์เปิดให้ชมฟรี มีเด็กและเยาวชนเข้ามาชมกันมาก เขามีสัตว์หลากหลายชนิดสต๊าฟเอาไว้ ทั้งปลา สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ สัตว์เลื่อยคลาย สัตว์ปีก สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม พี่ชายผมอยากเห็นซากแมมมอส ตัวผมเคยเห็นมาแล้วในงาน Aichi Expo 2005 เราเดินหากันว่าเขาเอาซากแมมมอสไปเก็บไว้ที่ไหนของพิพิธภัณฑ์ สอบถามยาม...เขาอธิบายเป็นภาษาอังกฤษไม่ได้ แต่มีเด็กชั้นประถมคนหนึ่งพอได้ยินว่าเราพูดถึงแมมมอส เขาพยายามอธิบายให้เราฟังเป็นภาษาอังกฤษง่ายๆว่า Up...left...left ขอบคุณเด็กคนนั้น แล้วก็ชื่นชมที่เขากล้าพูดอธิบายให้คนต่างชาติฟังด้วยภาษาอังกฤษ ยามยิ้มที่เห็นเด็กคนนั้นสามารถใช้ภาษาอังกฤษสื่อสารกับคนต่างชาติได้
เดินออกจากพิพิธภัณฑ์ข้ามมาอีกฝั่งบริเวณ Birzhbvaya บริเวณนั้นมีสวนหย่อม แล้วก็มองมาอีกฝั่งของแม่น้ำ Neva เห็น The State Hermitage Museum จากรูปที่ถ่ายออกมาบ่งบอกว่าอาคารพิพิธภัณฑ์ The Hermitage ใหญ่โตขนาดไหน 
วันนั้นที่ไปถึงมีคู่บ่าวสาวมาถ่ายรูปบริเวณนั้นถึง ๓ คู่ เพื่อนๆช่วยกันเชียร์ให้คู่บ่าวสาวจูบกัน ฟังแล้วเหมือนเขาตะโกนกันว่า "กั๊กโกๆๆๆๆๆ"
เจ้าบ่าวบางคนที่เจอยังดูเด็กมาก...แต่ถ้าเขารู้ว่าเราอายุขนาดนี้ยังเป็นโสด เขาคงสงสัยว่าทำไมยังไม่แต่งงานอีก
คนเราแต่งงานเพื่ออะไร? ควรเป็นคำถามซึ่งคนที่คิดจะแต่งงานน่าจะถามตัวเองจนได้คำตอบชัดเจนก่อนตัดสินใจแต่งงาน เพราะการแต่งงานไม่ใช่แค่ใช้ชีวิตด้วยกันมีลูกแล้วก็จบ
ถ้าแต่งงานเพราะเหงากลัวอยู่คนเดียว...แล้วถ้าแต่งงานไปแล้วกลับยิ่งเหงากว่าเดิมเพราะคู่สมรสไม่สนใจใยดี แต่งงานแล้วถูกทิ้งๆขว้างๆ แบบนี้แต่งงานก็ไม่ใช่คำตอบที่ต้องการสินะ
ถ้าแต่งงานเพราะอยากมีลูก แต่งงานแล้วไม่ว่าจะพยายามขนาดไหนก็ไม่สามารถมีลูกได้...แล้วชีวิตแต่งงานอยู่เพื่ออะไร?
ถ้าแต่งงานเพราะอยากมีลูก พอมีลูก ลูกเกิดมาแล้วไม่ได้ดั่งใจ สุขภาพไม่แข็งแรง ร่างกายไม่สมประกอบ หรือสมประกอบแต่ไม่เป็นอย่างที่พ่อแม่ต้องการ แบบนี้การมีลูกได้ตอบสนองความต้องการของการแต่งงานไหม?
ถ้าแต่งงานเพราะอยากร่ำรวย ได้เงินมากมายแต่ไม่มีความสุข ไม่มีอิสระ แบบนี้ก็ได้แต่งงานแล้วเช่นกันแต่ถามจริงๆว่าคนเราต้องการแบบนี้จริงหรือ?
ถ้าแต่งงานเพราะเห็นคนอื่นที่แต่งงานไปแล้วมีความสุข เลยคาดหวังจะมีความสุขแบบคนอื่นบ้าง แต่พอแต่งงานแล้วคู่สมรสอาจจะเป็นคนดีแต่ไม่ได้ดั่งใจ หรือไม่ดีและไม่ได้เรื่องอย่างที่เราอยากให้เป็น แล้วอย่างไงดี? เพราะเราคาดหวังเกินไปไม่ใช่หรือ สามีหรือภรรยาเราไม่ใช่สามีหรือภรรยาชาวบ้านที่จะต้องเป็น หรือว่าเหมือนสามี/ภรรยาชาวบ้าน แล้วมันจำเป็นด้วยหรือที่ต้องพยายามทำตัวให้เป็น/เหมือนสามีหรือภรรยาชาวบ้าน?
ถ้ามีใครบอกว่า "การแต่งงานคือการซื้อล็อตเตอรี่" ผมว่าถ้าเขาคิดแบบนั้นก็เท่ากับว่าเขาก็ยอมรับว่าชีวิตสมรสโอกาสจะมีความสุขมีน้อยกว่ามีความทุกข์ เพราะว่าโอกาสที่จะถูกล็อตเตอรี่มีน้อยกว่า ๑ ใน ๑๐๐ ถ้าเป็นเลขท้ายสองตัว แต่ถ้าอยากจะถูกรางวัลที่ ๑ โอกาสที่จะถูกก็น้อยกว่า ๑ ในล้านเลย ดังนั้นถ้าเขาเชื่อแบบนั้นจริง....เขาน่าจะเลือกที่อยู่เป็นโสดมากกว่าแต่งงานเพราะโอกาสที่จะมีความสุขจากการแต่งงานจริงๆมีน้อยมาก แต่ทำไมคนชอบเสี่ยงทั้งๆที่รู้ว่าโอกาสจะถูกรางวัลมีน้อยมาก?
อาจจะเป็นเพราะว่าคนเราสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ทั้งด้านดีและด้านร้าย ดังนั้น...คนๆหนึ่งอาจจะเป็นคนไม่ดีได้ถ้ามีเหตุและปัจจัยเปลี่ยน ความคาดหวังก่อนแต่งงานของคู่บ่าวสาวที่คาดว่าคู่สมรสของตนเองจะดีเหมือนก่อนแต่งงาน....แต่หลายๆคนเปลี่ยนไปภายหลังแต่งงานหรือว่าโปรโมชั่นก่อนแต่งมักหมดภายหลังแต่งงานไปแล้ว
งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยที่จัดขึ้นเพื่อฉลองงานแต่งงาน...
ภาพหวานซึ้งของคู่บ่าวสาวที่อุตส่าห์ถ่ายในสตูดิโอแสนแพง
แต่พอเลิกรากัน...ภาพหวานซึ้งคงไม่ใช่สิ่งที่คนสองคนอยากจะดูอีกต่อไป งานเลี้ยงฉลองงานแต่งงานกลายเป็นความสูญเปล่า
ตกลงแล้วคนเราแต่งงานเพื่ออะไร? 
ขอโทษที..ผมตั้งคำถามชวนคนอ่านเครียดขึ้นมาเล่นๆ เล่าเรื่องการเดินทางต่อดีกว่า...
ฟ้าเริ่มครึ้มตั้งเค้าฝนจะตก...เห็นฝนเริ่มตกบริเวณที่ไกลออกไป จากมุมนี้มองเห็นวิหาร St. Isaac และแนวอาคาร The State Hermitage Museum
อยู่ๆก็มีลมพัดแรง พัดเอาฝุ่นและเศษผงปลิวมา ก่อนที่ฝนจะเริ่มโปรยปรายลงมา
เดินมาถึงบริเวณทางเข้า Peter and Paul Fortress ฝนตกหนักขึ้น จนต้องหยุดหลบฝนใต้หลังคาร้านขายของ....รอจนฝนซาจึงกางร่มเข้าไปภายใน
บริเวณวิหาร Peter and Paul ตัวหอระฆังสูงมาก...ถ้าไม่ใช่กล้องมุมกว้าง คงเก็บภาพนี้ไม่หมด  ตอนนั้นได้ยินเสียงระฆังที่ถูกตีขึ้นเสียงดังกังวาล เสียงระฆังทำให้นึกถึงรายการสารคดี 世界遺産 (The World Heritage) ที่เคยดูในญี่ปุ่น รายการนี้บริษัทโซนี่เป็นสปอนเซอร์ทางสถานีโทรทัศน์ทีวีโตเกียว ออกอากาศทุกคืนวันอาทิตย์ ผมนึกขึ้นมาได้ว่า....เคยได้ยินเสียงระฆังแบบนี้ในรายการตอนที่เขานำเสนอเมืองเซ็นต์ปีเตอร์เบิร์ก ไม่เคยคิดมาก่อนว่าสิ่งที่เราเห็นผ่านจอทีวี...วันนี้จะมาสัมผัสด้วยตาตนเอง
ฝนตกปรอยๆ มือเปื้อนอะไรบางอย่าง ผมลองเอามือล้างด้วยน้ำฝนที่รองจากหลังคา ได้อีกบรรยากาศ ไม่ได้ทำอะไรแบบนี้นานมากแล้ว
เดินสำรวจรอบๆภายใน Peter and Paul Fortress มีรูปปั้นพระเจ้าปีเตอร์มหาราช ออกจะตกใจที่เห็นผู้คนขึ้นไปนั่งบนรูปปั้นและถ่ายรูปด้วยท่าทางขบขัน ตำแหน่งที่ผู้คนเอาร่างกายไปถู ไปลูบ บริเวณนั้นสังเกตเห็นว่ามันแผล็บเลย ไม่คิดว่าผู้คนที่มาเที่ยวที่นี่จะทำอะไรแบบนี้ ตอนผมไปวัดพระแก้วเห็นฝรั่งเอามือลูบรูปปั้นผมเตือนว่าคุณไม่ควรทำแบบนี้ (เพราะการทำแบบนั้นมีส่วนทำลายโบราณวัตถุ)
เดินออกจาก Peter and Paul Fortress แล้วเดินข้ามสะพาน Troitskiy รถตอน ๑ ทุ่มบนสะพานติดเอาเรื่องเหมือนกัน (ลองสังเกตดูว่าเวลาตอน ๑ ทุ่มในเมืองเซ็นต์ปีเตอร์เบิร์ก ท้องฟ้าเป็นอย่างไร) พอรถแล่นได้...คนรัสเซียบีบแตรดังๆนานๆ อาจจะเป็นการแสดงถึงการได้ปลดปล่อยความอดทนที่รอมานานกว่ารถจะเคลื่อนได้ ตัวสะพาน Troitskiy เขาออกแบบมามีลวดลายงดงาม
เดินผ่านด้านหลัง The Church on the spilled blood ได้อีกบรรยากาศ บรรยากาศตอนเย็นต่างจากตอนบ่าย
เดินเลียบลำคลอง Moyka มีเรื่อพานักท่องเที่ยวชมความงามของสถาปัตยกรรมที่สวยงามสองฝั่งคลอง
เดินทะลุอาคาร General Staff จนมาเจอ Palace Square ตอนที่มาถึงเป็นเวลา ๑ ทุ่มกว่าซึ่งไม่มีแสงจ้าเหมือนทุกที ทำให้สามารถถ่ายภาพบรรยากาศอย่างที่ต้องการได้ 
บางทีการถ่ายภาพ...ก็ขึ้นกับความโชคดีด้วยเหมือนกัน เพราะว่าตอนที่เราไปถึงสถานที่ซึ่งอยากถ่ายภาพ...อากาศอาจจะไม่เป็นใจก็ได้ ก็จะไม่ได้ภาพอย่างที่ใจปรารถนา แต่ตอนที่อากาศเป็นใจ....เราจะสามารถถ่ายภาพออกมาได้ภาพสวยงามถูกใจ
เริ่มหิวข้าวเลยไปหาอะไรทาน มื้อนั้นฝากท้องไว้กับร้านอาหารญี่ปุ่น ปกติตอนอยู่เมืองไทยผมไม่ค่อยอยากทานอาหารญี่ปุ่นเท่าไหร่เพราะร้านที่ขายๆกันโดยมากดัดแปลงรสชาติจนหาความอร่อยแบบญี่ปุ่นไม่ได้ จะมีก็ไม่กี่ร้านที่ยังคงรสชาติอร่อยแบบญี่ปุ่นเอาไว้ อย่างเช่น โอโทย่า อันนี้อาจจะเป็นเพราะเป็นแฟรนไชส์เขารักษารสชาติได้อร่อยใกล้เคียงกับที่ทานที่ร้านโอโทย่าในญี่ปุ่น
แต่ในรัสเซียอาหารญี่ปุ่นราคาไม่แพง แม้จะดัดแปลงรสชาติจนรู้สึกว่าอาหารญี่ปุ่นแบบรัสเซียมากกว่าอาหารญี่ปุ่นแท้ๆก็ตาม แต่ก็ทานได้ถูกปากมากกว่าอาหารฝรั่งที่เต็มไปด้วยครีม ทานแล้วเอียน
เท่าที่สังเกต...อาหารญี่ปุ่นได้รับความนิยมมาก พบร้านอาหารญี่ปุ่นเกือบทุกที่ในย่านสถานที่ท่องเที่ยว ร้าน Planet Sushi เปิดสาขาหลายที่ ไปที่ไหนก็เจอ เขาเปิดให้บริการ ๒๔ ชั่วโมง แต่ทำช้ามาก กว่าจะได้กินบางทีนั่งหลับไปเลย
ทานเสร็จก็ถ่ายภาพบริเวณย่าน Nevsky Prospekt ก่อนกลับ
Kazan Cathedral เวลาตอน ๒ ทุ่ม
| Create Date : 19 สิงหาคม 2552 |
| Last Update : 19 สิงหาคม 2552 21:23:06 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 1085 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ..ยูกะ.. (YUCCA  ) วันที่: 20 สิงหาคม 2552 เวลา:16:11:26 น. |
|
|
|
| โดย: ชีวประภา วันที่: 20 สิงหาคม 2552 เวลา:20:17:29 น. |
|
|
|
| โดย: chompu YCL IP: 118.172.175.245 วันที่: 22 สิงหาคม 2552 เวลา:18:53:59 น. |
|
|
|
| โดย: ชีวประภา วันที่: 23 สิงหาคม 2552 เวลา:16:47:51 น. |
|
|
|
| โดย: Nok IP: 118.172.175.125 วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:23:46:23 น. |
|
|
|
| โดย: ชีวประภา วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:17:37:47 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฟังแล้วเหมือนเขาตะโกนกันว่า "กั๊กโกๆๆๆๆๆ"
เล่าเรื่องการเดินทางต่อดีกว่า...
ตอนนั้นได้ยินเสียงระฆังที่ถูกตีขึ้นเสียงดังกังวาล เสียงระฆังทำให้นึกถึงรายการสารคดี 世界遺産 (The World Heritage) ที่เคยดูในญี่ปุ่น รายการนี้บริษัทโซนี่เป็นสปอนเซอร์ทางสถานีโทรทัศน์ทีวีโตเกียว ออกอากาศทุกคืนวันอาทิตย์ ผมนึกขึ้นมาได้ว่า....เคยได้ยินเสียงระฆังแบบนี้ในรายการตอนที่เขานำเสนอเมืองเซ็นต์ปีเตอร์เบิร์ก 
ตำแหน่งที่ผู้คนเอาร่างกายไปถู ไปลูบ บริเวณนั้นสังเกตเห็นว่ามันแผล็บเลย
ถ้าเจอคนที่มีแนวคิดเรื่องชีวิตสมรสเหมือนกัน เสมอกันด้วยเรื่องสมชีวิตาธรรม ตอนนั้นก็จะสละโสด
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
น่าเข้าไปชมเหลือเกิน
เรื่องการเเต่งงาน ประเพณีไทยยังคำนึงเรื่องสินสอดซี่งคนต่างชาติยากที่จะเข้าใจ
บางคนเรียกร้องจนครอบครัวเจ้าบ่าวหมดตัว
ขอบคุณพี่เงี้ยบพาไปเที่ยวค่ะ อยากไปจัง