Every ending is a new beginning ....

บ่าย วันศุกร์ ในวันก่อนวันคล้ายวันเกิด อิๆๆ

บ่ายๆ ของวันศุกร์ เพื่อนที่ อ้อฟฟิศ กับเจ้านายแอบซื้อเค้กมา วางบนโต้ะตอนที่เราลง ไปดูตู้จดหมายชั้นล่าง แต่เรารู้ อยู่ แล้ว ล่ะ เพราะวันนี้ ท่าทางเพื่อนเรา มันดี กับเราผิดปกติ ฮ่าๆๆ
ตอนเราขึ้นมาถึงเราก็จัดการเป่าเค็ก ในขณะที่เจ้านายเรากำลัง จะออกไปรับลูกชายที่โรงเรียน ก่อนไป หันมาบอกเราว่า happy birthday youmg girl
ยังงี้ ถือว่าประชด นะเนี่ย เราบอกเพื่อนไปว่า ทีหลังเอ็งก็ลืมๆ ไปบ้างก็ได้นะ เพราะทุกครังที่เป่าเค้ก จะรู้สึกเหมือนเวลาเหลือน้อยลงทุกทีๆ
จริงๆ แล้วน่าจะเป็นเรื่องน่าเศร้ามากกว่า

และบุคคลที่เราคิดถึงมากที่สุดในวันเกิด คือแม่กับพ่อ .....คนสองคนที่ให้ชีวิตเรา และมีบุญคูณขั้นสูงสุด ซึ่งไม่สามารถทดแทนได้หมด ไม่ว่าจะใช้เวลานานขนาดไหน หรือบางที เราอาจจะต้องตามไปชดใช้บุญคูณต่อในชาติต่อไป สำหรับเวลาที่ผ่านมา เราหมายถึงชาตินี้ เราค่อนข้างมั่นใจว่าเราเต็มที่กับการทดแทนพระคุณพ่อแม่ ทุกอย่างที่เราสามรถทำให้ พ่อแม่สบายใจและมีความสุข เราไม่เคยพลาดที่จะลงมือทำด้วยความเต็มใจ ประมาณว่า ทั้งชีวิต เราสามารถเราให้พ่อกับแม่ได้ รู้สึกมีความสุขอิ่มใจกับการใช้เวลาที่ผ่านมาด้วยกัน เราไม่เคยทำให้ พ่อแม่ ผิดหวังและเสียใจ ในตัวเราไม่ว่าจะเรื่องใดๆ ทั้งนั้น (หรืออีกนัยหนึ่ง เป็นเพราะทั้งสองคนไม่เคยมุ่งหวังอะไร จากเรานอกจากเห็นเราเป็นเด็กดี และดูแลตัวเองได้ .....และเราก็ทำมันได้ดีในระดับหนึ่ง)

คึดถึงพ่อกับแม่จริงๆ เลยค่ะ ......
เชื่อว่าทั้งสองคน คงกำลังมองเราอยู่ ณ.ที่ใดที่หนึ่ง แต่เรามองไม่เห็น แค่รับรู้ได้ ด้วยความรู้สึก บางอย่าง ทุกครั้งที่คิดถึง พ่อแม่ หรือมีเรื่องไม่สบายใจ เราจะฝันถึงทั้งสองคนตลอด แม้ในความฝันนั้นจะไม่มีเนื่อหาสาระ ใดๆ แต่ภาพของทั้งสองคน ยังชัดเจนเสมือนว่ายังคงอยู่กับเราจริงๆ

หนูแก่ลงเรื่อยๆ แล้วจ้ะ พ่อจ๋า แม่จ๋า แต่หนูไม่แน่ใจว่า จะมีชีวิตยืนยาวจนแก่ได้เท่าพ่อกับแม่หรือเปล่า แต่ไม่เป็นไรหรอก เพราะหนูก็ไม่ได้อยากจะอยู่ให้นานเกินไปนัก แก่แล้วเหงา อยู่คนเดียวน่าจะเศร้ามากกว่า จากไปตั้งแต่ยังดูสดใส พ่อกับแม่ว่างั้นไหม แค่ใช้เวลาที่มีอยู่ให้เป็นประโยชน์ต่อโลกมากที่สุด น่าจะคุ้มค่ามากกว่าน่ะ หนูว่า อิๆๆๆ

สุขสันต์วันเกิดจ้ะ พ่อแม่ ขอบคุณมากๆ นะจ้ะ ที่ให้ชิวิตหนู และให้ตำแน่งที่สำคัญนี้กับหนู นั่นคือตำแหน่ง " ลูกสาวที่ พ่อกับแม่ภูมิใจมากที่สุด " หนูสัญญาจะรักษาตำแหน่งนี้ไปจนวันสุดท้ายของชีวิต.....
ฮ่าๆๆๆ มีความสุขจังเลยยยยยยยย




 

Create Date : 18 กันยายน 2552    
Last Update : 18 กันยายน 2552 16:32:39 น.
Counter : 330 Pageviews.  

บ่ายวันพูธ .....กลางสัปดาห์

ไม่ได้ เขียนซะหลายวัน ช่วงนี้ชีวิตยังเหมือนเดิมจ้ะ ....ไม่มีอะไรเปลี่ยน
แต่หลังจากที่อ่านหนังสือของ หนูดี เรื่องอัจฉริยะสร้างสุข จบลง เราก็ เริ่มที่จะซื้อดอกกุหลาบ กลับเข้าห้อง หลังเลิกงาน ทุกครั้งที่มีโอกาส อิๆๆ รู้สึกดีขึ้น เพราะ ห้อง ดูสดชื่นมากขึ้นกว่าแต่ก่อน จริงๆ แล้วเราตางหากที่รู้สึก เพราะห้องก็ยังเป็นห้องเดิมๆ แต่พอมีดอกไม้มาวางประดับ ไม่น่าเชื่อว่า จะรู้สึกดีขึ้นได้ ......ก็ งี้ล่ะ ก็เราเป็นผู้หญิงนี่ ถึงไม่ค่อยจะสวยแต่ก็ชอบดอกไม้ ชอบต้นไม้ เหมือนคนอื่นๆ เขานั่นล่ะ หุๆๆๆ

แล้วก็ ทำงานมาจนถึงวันนี้ วันพุธ เหลืออีก สองวันก็ หยุด อีกแล้ว
ทำไมเวลาผ่านไปเร็วมากๆ อายุก็มากขึ้นๆๆ เวลาก็เหลือ น้อยลงๆๆๆ
คงไม่ต้องพูดถึงวัน พรุ่งนี้ หรือ เมื่อวาน เพราะชีวิตมีแค่วันนี้ เท่านั้นสำหรับเรา........

วันนี้ คิดว่าจะกลับให้ไวที่สุด เพราะมีอะไรต้องทำหลายๆ อย่าง หลังเลิกงาน ...........................
คิดถึงเพื่อนๆ ในบล้อกทุกคนนะคะ ...สบายดีกันหรือเปล่า




 

Create Date : 16 กันยายน 2552    
Last Update : 16 กันยายน 2552 16:10:12 น.
Counter : 361 Pageviews.  

ขณะที่นั่งรอฝนหยุด.......

เกือบ 2 ทุ่มแล้ว ฝนยังตกไม่หายเลย เราโผล่ไปมองที่หน้าต่าง เห็นรถติดกันแน่นขนัด ....ถ้สตกยังงี้ทั้งคืน เราจะต้องรอจนหายตกไหมเนี่ย .....
อีก 10 นาที แล้วกันนะ ระหว่างรอ ก็ เขียนอะไรซะหน่อย .....
ไม่มีอะไรพิเศษ ในวันทำงานธรรมดาๆ แบบนี้ นอกจากจะได้คุยเล่นกับเจ้านายซึ่งดูอารมณ์ดีมากกว่า เมื่อวาน .....พูดถึงเมื่อวาน เขาบอกเราว่า เขาเบื่อมากๆ อยากไป พักผ่อนที่ต่างจังหวัด เขาเฝ้านับวันคอยว่า เมื่อไหร่จะถึงต้นเดือนตุลาคมซะที วันที่เขาจะได้ลาพักร้อนและเดินทางไป พักผ่อนที่เกาะ แถวๆ ภาคใต้ พร้อมครอบครัว ใช่แล้ว....เราน่าจะมีอะไรคล้ายๆกันอยู่อย่างเดียวคือชอบทะเล .... เขาบอกว่า เขาเบื่อที่จะต้องทำงาน และดูทีวี ในวันหยุด เขาบอกว่า เมื่ออายุมากขึ้น และอะไรๆ รอบๆตัวไม่ได้เป็นแบบที่คาดหวัง เขารู้สึกว่าชีวิตน่าเบื่อ อะไรประมาณนั้น เราไม่รู้จะพูดยังไง เพราะนึกภาษาอังกฤษไม่ออก เลยบอกว่า ทุกๆ อย่างมันขึ้นอยู่กับ วิธีการคิดของเขาตางหาก จริงๆ แล้วเรากับเขาก็อายุ ประมาณกัน (แก่กันทั้งคู่) ทำไมเราถึงมีความสุขกับสิ่งที่เราเป็นอยู่ได้ ในขณะที่เขามีอะไรมากกว่าเราตั้งเยอะ แต่ทำไมเขาถึงไม่มีความสุข เราก็ยัง งงๆ หรือเป็นเพราะเขาขาดหลักยึดเหนี่ยวทางใจกันนะ ....อาจจะเป็นไปได้ เขาเคยบอกว่า ...เขาไม่มีศาสนา
นี่ล่ะ ประเด็นหลัก .....
หรือเราต้องหา หนังสือ ประเภท How to live a happy life ให้เขาอ่าน ถึงจะดีขึ้น ....ว่าไหม
แต่ยังไงก็ตาม วันนี้ เขาดูอารมณ์ดีขึ้น เราก็รู้สึกดีใจ ไป ด้วย ....ก็งี้ล่ะ
อยู่ชมรมคนรักเจ้านายไง เคืองกันบ้าง บางที แต่ก็ดีกันได้ ทุกที เขาจะบอกเสมอว่า " no problem ...nothing changed between us " ทุกครั้งที่เราหายโกรธ แล้ว บอกเขาว่า เมื่อวานนี้ขอโทษนะ ....แล้วทำไมเราต้องขอโทษเขาด้วยก็ งงๆ บางทีเคืองอยู่คนเดียวไง ไม่มีใครเคืองตอบ อิๆๆ
กลับบ้านดีกว่า 2 ทุ่ม 7 นาที แล้ว





 

Create Date : 08 กันยายน 2552    
Last Update : 8 กันยายน 2552 20:08:28 น.
Counter : 601 Pageviews.  

ความรู้สึกที่ไม่สามารถ ห้ามได้

แล้วเรื่องเดิมๆ ก็เกิดขึ้น ในอ้อฟฟิศ อีกครั้ง ความไม่ยุติธรรม อภิสิทธิ์ การกระทำที่แสนดีจนได้ชื่อว่าดีมากเกินไป ณ.ที่นี้ เราเลือกที่จะเรียกมันว่า ความอ่อนแอน่าจะเหมาะที่สุด ความไม่กล้าที่จะใช้วาจาหรือมาตรการที่เด็ดขาดในการรักษากฏ อย่างที่ควรจะเป็น เราเริ่มรู้สึกเบื่อกับการมองเห็น
คนที่ยังคงทำผิดกฏ ยังคงไม่รู้สึกรู้สาเสมือนว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น หรือเป็นเรื่องที่คนอื่นที่ทำตามกฏ ต้องยอมรับหรือยกให้ เขาไปคนหนึ่ง อะไร ประมาณนั้น เราว่ามันเป็นการเห็นแก่ตัว แบบน่าละอาย แต่ก็แปลกที่คนที่ทำอยู่ ไม่ได้สนใจอะไรเลย ....คนที่สามารถจะตักเตือนได้ ก็ติดปัญหาว่า ดีเกินไป หรือพูดง่ายๆ อ่อนแอ กลัวลูกน้องจะเสียใจ เลยปล่อยไป วันแล้ว วันเล่า วันนี้ เราเลย พูดไป ว่าเพราะคุณมันดี เกินไปไง ใครๆ ถึงไม่เชือถือ
เขาดันตอบเราว่า น่าจะเป็นอย่างนั้น และ เขาก็ไม่ต้องการที่จะเปลียนตัวเองด้วย เราเลยบอกไปว่า so keep on being too good if you are happy and I won't get involved with this anymore
และเราก็ไม่พูดกัน ทั้งวัน เพราะไม่มีอะไรที่จะต้องพูดกันอีก เราก็เบื่อที่จะผลักดัน ให้เขาเป็นเจ้านายที่ทุกคนควรจะยอมรับ เราน่าที่จะคาดหวัง
กับเขามากไปนิดนึง พอเขาทำไม่ได้อย่างที่เราคาดหวังเลยรู้สึกผิดหวังและเสียความรู้สึก อย่างบอกไม่ถูก
รู้สึกเหมือนว่าตัวเองไปยุ่งเรื่องของเขา มากเกินไป แต่จริงๆ แล้วมันเป็นเรื่องของ กฏบริษัท ไม่ใช่เรื่องส่วนตัว เราแค่สงสัยว่าทำไมเขาไม่สามารถบังคับใช้กฏบริษัทกับพนักงานทุกคนได้หรือมีบางคนยกเว้นเพราะเป็นคนพิเศษ หรืออย่างไร เราเลยตั้งใจว่านับจากนี้เราจะไม่สนใจเขาอีกว่าเขาทำอะไรที่โชว์ความไม่ยุติธรรมให้เราเห็นอีกหรือไม่ ต่อไปนี้อยากทำอะไรก็ทำกันไป ตามสบาย อยากมาทำงานกันกี่โมงก็ตามแต่จะสะดวก

ช่างเป็นบริษัท ที่น่าทำงานซะจริงๆ อิจฉา มั้ยล่ะ เพื่อนๆ ฮ่าฮ่า ฮ่า




 

Create Date : 20 สิงหาคม 2552    
Last Update : 20 สิงหาคม 2552 16:47:39 น.
Counter : 422 Pageviews.  

คิดถึง...ทะเล

ช่วงนี้ เราเริ่มฟุ้งซ่านคิดถึงทะเล ขึ้นมาอย่างไม่มีเผตุผล เปิดเน็ตหาข้อมูล สถานที่ ที่อยากไป แปลกที่เรามักจะคิดถึงแต่ ทะเล เวลาเราอยากพักผ่อน
หาด วณกร จังหวัดประจวบ ที่ๆ เราเคยไปกับเพือนๆ ในกลุ่มอยู่เป็นประจำ
นี่ก็หลายปี แล้ว ที่ไม่ได้ไป ที่นั่น หรือไม่ก็ เกาะช้าง เกาะหมาก เกาะกูด ที่ไหนซักที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เกาะช้าง เราคิดว่าเราหลงมนต์เสน่ห์ อะไรบางอย่างที่เกาะช้าง แปลกที่เราไม่เคยลืมความรู้สึก 3 เดือนของการทำงานที่นั่น
เวลาที่เราเดินกลับ ห้องพัก (เป็นห้องใต้หลังคา) ในขณะที่แสงจันทร์สาดส่องไป ตามทางที่เราเดิน ได้ยินเสียงนก เสียงแมลง ที่ออกหากินตอนดึกๆ
มองไปในทะเล เห็นแสงไฟลิบๆ จากเรือหาปลา เห็นพระจันทร์ดวงโต ลอยอยู่บนศรีษะเรา เพราะ เราทำงานเป็น night audit และเสร็จงานเที่ยงคืน กว่าๆ เกือบทุกวัน ......แปลกที่เราไม่เคยนึกกลัวความมืด ทั้งๆที่มักจะโดนเพื่อนร่วมงาน รุ่นน้องๆ เล่าให้ฟังเสมอว่า มีคนเห็นผี ตรงนั้นตรงนี้ ....ตรงไหนของมันกันน่ะ เราเดินอยู่ทุกวัน ไม่เคยเจออะไรเลย แต่ก็ดี แล้ว ไม่มีใครอยากเจอหรอก ...ไม่อยากเป็นไข้หัวโกร๋น อิๆๆ
เรากลับถึงห้องพัก ที่มีแต่ความเงียบสงบ มากๆ ได้ยินเสียงคลื่นทะเล ยามค่ำคืน เราหลับฝันดีเกือบทุกคืน รู้สึกมีความสุข และสงบมากๆ
หลายๆคนถามเราว่า พี่อยู่ได้ยังไงน่ะ ทีวีก็ไม่มี วิทยุก็ไม่มี รูมเมทก็ไม่มี
จริงๆ เรามีน้องๆผู้หญิง ที่เป็นพนักงาน เสริฟ เข้าใหม่ๆ มาอยู่ด้วยแต่พอเริ่มจะสนิทกัน เขาก็ลาออกไป หลายคน น้องเขาคงไม่ชอบที่เงียบ ๆ หรือไม่ก็ไม่ชอบลักษณะงาน อะไรทำนองนั้น
แต่สำหรับเรา งานที่เรารับผิดชอบตอนนั้น เป็นงานที่เรียนรู้ใหม่ และไม่แน่ใจว่าเราทำมันได้ดีไหน แต่คิดว่าคงไม่ค่อยเข้าท่า เขาถึงเห็นว่าเราไม่เหมาะสมกับงาน ตำแหน่งนั้น ก็เลยบอกเราว่า เราไม่น่าจะเหมาะกับที่แบบนี้ อะไรประมาณนั้น ก็บางทีอาจจะเป็นไปได้ ที่นั่นไม่ใช่ที่ๆ เรา จะอยู่ได้ อย่างที่เราคาดหวังแต่แรก แต่อย่างน้อยเราก็สามารถทำงาน แบบไม่มีวันหยุด เป็นเวลา 3 เดือนเต็มๆ ขอเน้นว่า ไม่มีวันหยุด เพราะถ้าเราหยุดนั่นหมายถึงรายได้จะหายไป เพิ่งรู้สึกถึงคุณค่าของการทำงานทุกวัน .....ก็ ดีน่ะ รู้สึกดี และไม่รู้สึกเหนื่อย เดินไป เดินกลับทุกวัน เหมือนทำงานที่บ้านตัวเอง อะไร แบบนั้นเลย .......และเราก็ไม่ได้รู้สึก เสียใจ หรือโกรธ กับการประเมินผลการทำงานครั้งนั้น กลับรู้สึกขอบคุณมากกว่า ที่ให้ โอกาสเราได้ อยู่ บนเกาะที่เราหลงรัก เป็นเวลา 3 เดือน เต็มๆ โอกาสแบบนี้หาไม่ได้ง่ายๆ น่ะ ได้เงิน และได้พักผ่อนในเวลาเดียวกัน เราไม่แน่ใจว่า นี่คือการพักผ่อนในความคิดของคนอื่นหรือไม่ แต่สำหรับเรา การได้อยู่ในที่ๆ ที่เราพึงพอใจ คือการพักผ่อนที่สุดยอดที่สุด ......

คิดถึงเกาะช้าง มากๆ เรามั่นใจว่า เราจะต้องกลับไปที่นั่นอีกครั้งแน่นอน คงได้ไปเล่นน้ำ เดินชมชายหาด นอนฟังเสียงคลื่น อีกซักครั้ง
ภาพชาดหาดสวยๆ ยังอยู่ในความทรงจำแบบว่าสามารถมองเห็นทุกครั้งที่นึกถึงกันเลยทีเดียว

เฮ้อ.....อยากพักร้อน ซัก 1 อาทิตย์ แล้วกลับไปที่นั่น ...เกาะช้าง.....





 

Create Date : 13 สิงหาคม 2552    
Last Update : 13 สิงหาคม 2552 14:32:38 น.
Counter : 368 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  28  

chawarin
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Hello friends,

This should be my long diary ....now it's third years for me to be member of this blog....
Thanks all of you to visit my diary :-)

Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add chawarin's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.