เริ่มต้นใหม่ อีกครั้ง (ในที่เดิม) และแล้ว เราก็ก้าวเข้ามาอยู่ ในปี ชวด อย่างเต็มภาคภูมิ พร้อมๆ กับอากาศที่หนาวเย็นลงอีกครั้ง ร่างกายปรับไม่ทัน เราเริ่มที่จะป่วยเป็นไข้ หวัด อีก ครั้ง นี่ขนาดไม่ได้ หนาวอะไร มากมายนะ ยัง ไข้ขึ้น ประสาอะไรกับ การที่ต้อง อยู่ในเมืองหนาวๆ แล้วความฝัน ที่เราจะไปอยู่ต่างประเทศล่ะจะเลิกล้มไหมนี่ ไม่หรอก เรายังฝันและหวังอยู่ว่าจะต้องทำให้ได้ดังฝันสักวัน เราได้รับข้อความอวยพร จาก เพื่อนๆ ผ่านมือถือ หลายๆคน เพราะเราส่งข้อ ความไปตั้งแต่ยังไม่เที่ยงคืน ก้อเลยได้ รับ กลับมามากกว่าทุกๆ ปี รู้สึกดี ได้ทำบุญในวันปีใหม่ และใช้เวลา อยู่กับแม่และพี่น้อง อย่างที่หวังทุกประการ หวังอย่างยิ่ง ว่าชีวิตของเราคงไม่เคว้งคว้าง ล่องลอย อย่างในปีที่ผ่านๆมา เราเหนื่อยกับการเดินทาง และ การเริ่มต้น อยากจะหยุด อยู่ในที่ๆ รู้สึกว่ามั่นคง และปลอดภัย สักครั้ง ตั้งใจจะทำทุกวันที่มีอยู่ให้ดีและสมบูรณ์ ที่สุด เพราะไม่มีใครรู้หรอกว่า จะเกิดไรขึ้น ในวันพรุ่งนี้ เพื่อที่ว่าเรา จะได้ไม่ต้องรู้สึกเสียดาย เมื่อ เวลาผ่านไป หมดไป (ฉันยังไม่ได้ ทำอะไร ตั้งหลายอย่าง นี่หมดเวลา แล้วหรือนี่ .......อะไรประมาณนั้น)   Create Date : 03 มกราคม 2551     Last Update : 3 มกราคม 2551 17:45:22 น. Counter : 685 Pageviews.   2 comment Share Tweet

ทำอะไรบ้าง ใน ปี 2007 ปี 2007 น่าจะเป็นปีที่ดี ของเรา อีก ปีหนึง มีอะไร มากมาย ที่ควรค่าแก่การจดจำ และประทับใจ เราได้เริ่มต้นอะไร ใหม่ๆ กับ เพื่อนเก่าๆ ที่คุ้นเคย ได้รับความไว้วางใจ ในการทำงาน อย่างไม่น่าเชื่อ ( ทั้งๆ ที่รายได้ ยังน้อยเหมือนเดิม ) แต่โดยรวมแล้ว เราก้อคิดว่า เป็นปีที่ดี ไม่รู้ว่า ปีหน้า จะเป็นไง บ้าง แต่ไม่ ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราก็จะยังคงเดินต่อไป ด้วยกำลังใจแบบเต็มร้อย หยุด 4 วันนี้ เราคงใช้ชีวิต อยู่กับแม่ ที่บ้านริมคลองเหมือนเดิมและ คงจะไปทำบุญที่วัด ใกล้ๆบ้าน เหมือนที่เคย อีกเรื่องนึงล่ะ เราได้ เจอกับพี่ ที่เคย ทำงาน ด้วยกัน เมื่อ หลายปีก่อน อีกครั้งนึง ได้คุยกับแก ทางเอ็ม พี่แกยัง น่ารักเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน มีเปลี่ยนไป 2 อย่างคือ แกมีลูกชาย น่ารัก 3 คน แล้วก้เรียนจบ ป.โท อย่างที่แกเคยหวัง บ้ายบาย นะ ปี หมู 2550 แล้วเราจะได้เจอกันอีก ในปี หน้า 2551 ปีหนู   Create Date : 28 ธันวาคม 2550     Last Update : 28 ธันวาคม 2550 17:08:51 น. Counter : 402 Pageviews.   5 comment Share Tweet

เรื่องดี ๆ ของ วันนี้ อาจจะเป็นเรื่องดีๆ หรือ เรื่องเศร้าก็ไม่ค่อย แน่ใจ เท่าไหร่ บางทีเราก็รู้สึกเหนื่อย คล้ายๆ กับตั้งใจ ทำอะไร อย่างเต็มที่แต่ไม่มีใครเห็น อะไรแบบนั้น แล้วเราก็มางงๆ กับ ตัวเอง ไหนว่า เราไม่ได้คาดหวังอะไรไง ทำไมพอผล มันออกมาเป็นแบบนี้ แล้วเรารู้สึกไม่ค่อยดี หรือบางที เราอาจจะแอบหวัง แต่ไม่รู้ตัว แบบนั้นหรือ เปล่านะ คงต้องพยายามให้มากขึ้น เพราะเท่าที่เรียนรู้มาทุกอย่างมันก็ขึ้น อยู่กับตัวเราเอง ทั้งสิ้น ถ้า เราหยุด อยู่แค่นี้ เราก็เป็นได้แค่นี้ เราอาจจะเป็นคนที่ค่อนข้างขาดความทะเยอทะยานในการใช้ชีวิต มักจะมีความสุขกับการทำในสิ่งที่ตัวเราเองชอบ หรือพึงพอใจ จนบางทีแทบจะไม่ได้ เปรียบเทียบตัวเอง กับคนอื่นๆเลย และทุกครั้งที่เรา หันกลับมามอง ตัวเอง เปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น ถึงได้รู้ว่า เรา เดินช้า กว่า คนอื่นไป หลายๆ ก้าว บางที อาจเป็นเพราะเราเริ่มต้นใหม่ ในหลายๆ ครั้ง เลยทำให้เดินได้ไม่ไกล อย่างที่ควรจะเป็น บางทีรู้สึก ไม่ค่อยดี เหมือนกัน อย่างเช่น วันนี้เป็นต้น รู้สึกเหนื่อย และ ไม่อยากคาดหวัง อะไร อีกต่อไป Nothing can be done without patience......   Create Date : 19 ธันวาคม 2550     Last Update : 19 ธันวาคม 2550 17:26:09 น. Counter : 319 Pageviews.   0 comment Share Tweet

วันพ่อ....คิดถึงพ่อ หลายปีแล้ว ที่ไม่ได้ซื้อของขวัญให้พ่อใน วันที่ 5 ธันวาคม ย้อนไป 13 ปี่ที่แล้ว ทุกวันที่ 5 ธันวาคม จะเป็นวันพิเศษสำหรับครอบครัวเรา คล้ายๆ กับวันที่ 12 สิงหาคม เราจะซื้อของขวัญให้พ่อ ส่วนใหญ่จะเป็นกางเกงจีน ตัวโดๆ กับเสื้อกุยเฮง คอกลม ที่พ่อชอบใส่ บางที พวกเราก็ซื้อ เหมือนกันโดยไม่ได้นัดหมาย จนพ่อ ต้องบอก ว่า ปีหน้าไม่ต้องซื้อแล้วนะลูก เพราะมันเยอะจนใส่ไม่ทันแล้ว บางตัวพ่อยังไม่ได้ใส่เลย พับเก็บไว้ในตู้เฉยๆ เรายังแอบเก็บไว้ เป็นที่ระลึก 1 ตัวหลังจากที่พ่อจากไป อย่างไม่ยอมกลับมาอีก เป็นเรื่องเศร้าที่สุดในชีวิตเราเลยก็ ว่าได้ วันที่เราไม่มีโอกาสได้เจอพ่อ อีก วันนั้นจำได้ว่าเป็น วันพุธ ที่ 5 กรกฎาคม 2538 ตอนเช้า พี่สาวเราโทรมาหาเรา ที่หอพักตอนนั้นกำลังเตรียมตัวไปทำงาน พี่สาวโทรมาจากบ้านที่ต่างจังหวัด บอกเราว่า กลับบ้านเถอะ พ่อแย่แล้ว ตอนนี้นเราไม่ ค่อย ตื่นเต้น เพราะบ่อยครั้งที่พี่สาวเรา จะโทรมาในลักษณะ และน้ำเสียงแบบนี้ แต่ พอจริงๆ แล้ว ไม่ได้มีอะไรรุนแรงอย่าง ที่เราคิด แต่ครั้งนี้ผิดคาด เรากลับถึงบ้านตอนบ่าย โทรเข้าบ้าน แม่รับสายและบอกเรา ว่า พ่อเสียแล้ว เราบอกว่าไม่จริง แม่พูดเรื่องอะไรน่ะ จน แม่ส่งโทรศัพท์ให้น้าชายเป็นคนพูด เราถึง ค่อยเชื่อ ขึ้นมาบ้าง แต่ก็ไม่เต็มที่ เพราะ เรายังไม่ได้ เห็นด้วยตาตัวเอง เรารีบนั่งเรือเข้าบ้าน และ ร้องไห้ไปตลอดทาง จนคนขับเรือ มองเราอย่างสงสัยว่าเราเป็นอะไร จนเรือมาจอดเทียบหน้าบ้าน เราสังเกตว่ามีญาติ มารอที่บ้านเราหลายคน แต่เราก็ยังไม่เชื่อ เพราะ เขา ยังไม่ได้รับ พ่อ เรากลับมาจากโรงพยาบาล ปลอบใจตัวเอง ว่า มันไม่จริงหรอก เรายังมีหวัง จนเราเห็นเรือ ที่บรรทุก ร่างพ่อเรากลับจากโรงพยาบาล ตอนน้นเขายังไม่ได้ ดึงอ็อกซิเจน ออกจากจมูกพ่อ จนขึ้นบ้านเรียบร้อย และทุกอย่างก็เป็นเรื่องจริง ไม่น่าเชื่อว่าพ่อจะจากเราไป เร็ว แบบไม่มีโอกาสได้ร่ำลา แบบนี้ ไม่น่าเชื่อจริงๆ เรางุนงง อยู่เป็นเวลานานมาก ขณะที่นั่งมองพ่อข้างๆ เตียง เราพยายามลุ้นว่า อาจจะมีปาฏิหารณ์ หรือปรากฏการณ์อะไรบางอย่าง มาทำให้พ่อฟื้น หรือนี่จะเป็นเพียงความฝัน เรานั่งอยู่นานจนพี่เรามาไล่ให้ลุกออกไป เพราะเขา ต้องย้ายพ่อออกจากที่ตรงนี้แล้ว และเราก้ต้องยอมรับความจริง ว่า พ่อไม่ได้อยู่กับเราแล้ว เรารู้สึกถึงความเสียใจอย่างที่สุด ก็คราวนี้เอง เรากับพี่ๆใส่เสื้อสีดำกันเป็นปี ๆ จนญาติข้างบ้านต้องขอร้องให้เลิกใส่ เพราะพ่อเราจากไปนานมากแล้ว เราไม่ได้ เปิดเพลงฟังภายในบ้าน เป็นเวลานานเช่นกัน รู้สึกเหมือนความสุข มันเลือนหายไปจากบ้านนับแต่วันที่พ่อจากไป ใครที่ยังมีพ่ออยู่ รักพ่อมากๆ นะคะ เพราะถ้าวันนึงเราไม่มีพ่อ อย่างน้อยเราก็ยังสามารถเก็บช่วงเวลาที่ดี ไว้เป็นเสมือนน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจ ในวันที่เราจากกัน   Create Date : 06 ธันวาคม 2550     Last Update : 11 ธันวาคม 2550 16:55:23 น. Counter : 409 Pageviews.   5 comment Share Tweet

คิดถึงทะเล .....อีกแล้ว วันนี้ยังคงเป็นอีกวันหนึ่งที่อากาศหนาวเย็นในตอนเช้า เกือบจะไม่อยากตื่น ไม่อยากอาบนำ แต่นึกได้ ว่า มีอะไรหลายอย่างที่อ้อฟฟิศ ที่ต้องสะสางในวันนี้เลย ขี้เกียจไม่ได้ ก็เหมือนกับทุกๆวัน ของชีวิต ที่เราต้องเดินทางมาทำงาน วันนี้รถติดมากจนน่าสงสัย ว่าเกิดไรขึ้น ขนาดออกจาก ห้องแต่เช้า แล้ว ยังมาถึง เวลาเดิม แต่ยังไงซะเราก็มาก่อน คนอื่นๆ ล่ะ เราได้มาไขกูญแจ ที่อ้อฟฟิศเป็นคนแรก รู้สึกดีกว่า เมื่อวานเล็กน้อย เมื่อวานเรามาเป็นอันดับ 2 รองจาก เจ้านาย รู้สึกไม่ภูมืใจเลย จริงๆ ช่วงบ่าย เป็นช่วงเวลาที่เรามีโอกาสเข้า มาเขีบน บล็อก แล้วก็แอบ อ่าน บล็อกของเพื่อนๆ ได้บ่อยที่สุด แอบอิจฉา บางบล็อก ที่เขียนได้ น่า อ่านมากๆ เราเป็นคนชอบเขียนแล้วก็ชอบอ่านเรื่องของคนอื่นในเวลาเดียวกัน รู้สึกดีมากๆ เลยล่ะ วันนี้ ไม่รู้จะเขียนเรื่องไร รู้แต่วา พรุ่งนี้ต้องมาทำงาน เพราะพี่ที่เป็นที่ปรึกษาบัญชี จะเข้ามาดูงานพรุ่งนี้ เราคงต้องตื่นเช้าเหมือนกับทุกๆ วัน อาจจะถึงอ้อฟฟิศซัก 10 โมง สายนิดหน่อย คงไม่เป็นไร เพราะเป็นวันหยุด อยากไปเที่ยว เกาะช้างอีกสักครั้ง รู้สึกคิดถึง เคยไปทำงานที่นั่นมาเกือบๆ 3 เดือน แต่ไม่มีโอกาส ได้เล่นน้ำเลย แค่ได้เดินเล่นริมทะเล ตอนเลิกงาน จำได้ว่าอากาศดี มากๆ รีสอร์ทที่เราเคยทำงาน อยู่ทางด้านหลังเกาะ(น่าจะ) เพราะจะเป็นบริเวณที่เห็น พระอาทิตย์ตกดิน ได้ อย่างชัดเจน เหมือนหระอาทิตย์กำลังตก อยู่ตรงหน้าเรา อะไรแบบนั้นเลย เราเคยเดินขึ้นไปบนจุดชมวิว ด้านหลังรีสอร์ท จะเป็นเนินเขาสูง มองไปในทะเล จะเห็นเกาะเล็กๆ อยู่ตรงหน้าหาด น้ำทะเลสีเขียวเข้ม สวยมากๆ เราจะต้องกลับไปเที่ยวที่นั่นอีกแน่นอน แต่ว่าเมื่อไหร่ก้ไม่รู้เหมือนกัน   Create Date : 30 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 17 มกราคม 2551 17:04:56 น. Counter : 536 Pageviews.   4 comment Share Tweet

• my diary
• love story 1
• Travel ......

• Iuki
• Rive Gauche
• Chutipuch
• Alisara
• nang_sida
• ใครกัน...นั่งอยู่ตรงนี้
• taley sea far
• sarayung
• aomlonely
• Nasther
• จิ๊กโก๋ทะเลทราย
• kookmartin
• someone like me
• เพลงฝนต้นลมหนาว
• ฟ้าฤดูร้อน
• NAKDERNTANG_cpe
• saralove&Dan
• พฤกษาริมน้ำ
• aehaeh55
• Summer Flower
• บ้าได้ถ้วย
• boonblue
• บุษบาแต้เตี้ยม
• sugar-brownie
• ชากีร่า
• redclick
• pigboo
• ดาวไร้ตะวัน
• alexyuniverse
• Yushi
• meephrom
• Vidara
• บางส้มเปรี้ยว
• สรุป...เหมือนเดิม
• โยเกิตมะนาว
• tanya tanya
• JohnV
• ตีลังกาเขียน
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com