ความยุติธรรม แล้วก็มีคนๆหนึงอธิบายให้เราเข้าใจ ถึงความหมายของคำว่า ยุติธรรม เขาบอกเราว่า คนเรา มักจะเข้าข้างตัวเอง คิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้นถูกต้องและดี ที่สุด นั่นคือการมองจากตัวเอง ออกไปข้างนอก ในทางกลับกัน ถ้าเรามองจากภายนอกเข้ามาหา ตัวเราเองก็ จะเจอ ตัวเราในอีกแง่มุมหนึ่ง เป็นไปได้ ว่า เราจะต้องมีข้อบกพร่อง ที่เราไม่เคยมองเห็น และไม่เคยคิดที่จะยอมรับ เขาบอกไม่ให้คิดเข้าข้างตัวเอง เพราะทุกคนมักจะคิดเข้าข้างตัวเองเหมือนๆกันหมด แล้วเขาก็ยกตัวอย่าง คำว่า อเมริกันแชร์ ถ้าเราได้ยินคำนี้แล้ว รู้สึก ว่า มันยุติธรรมจริงหรือไม่ เราตอบไปว่า มันน่าจะยุติธรรมนะ เพราะมันต้องหารเท่ากัน แต่เขาถามกลับมาว่า ถ้า ไปกินข้าวด้วยกันหลายๆ คน อีกคนสั่งของแพง แล้วกินเยอะกว่าคนอื่น แต่ต้องหารเท่ากัน อย่างนี้ยุติธรรมไหม นั่นดิ จริงๆ แล้ว มันไม่ยุติธรรม เลย แล้วอะไรล่ะ คือ ความยุติธรรม บทสรุปก็คือ มันจะยุติธรรมสำหรับเรา ถ้าเราได้ผลประโยชน์ และในทางเดียวกัน ถ้าเราเสียผลประโยชน์ มันจะกลายเป็นความอยุติธรรมในทันที เรารู้สึกดีขึ้นอย่างไม่น่าเป็นไปได้ ต่อไปเราจะมอง หลายๆมุม จะได้ไม่เป็นทุกข์ น้อยใจ คิดมาก ไร้สาระ อย่าง2 วันที่ผ่านมา ..... รู้สึกดีขึ้นจริงๆ นะ   Create Date : 26 มีนาคม 2551     Last Update : 26 มีนาคม 2551 16:28:48 น. Counter : 397 Pageviews.   3 comment Share Tweet

อิจฉา บางครั้ง เราเคยถามตัวเอง ว่าทำไมนะ เราถึงด้อยกว่าคนอื่นๆ ทำไมเรามีรายได่น้อยกว่าเพื่อนร่วมงาน หรือหน้าที่เราสำคัญน้อยกว่า หรือความสามารถเราน้อยกว่า หรือโอกาสเราน้อยกว่า หรือบุญเราน้อยกว่า กันนะ ตลกดี บางทีเราก็อดคิดเปรียบเทียบไม่ได้เหมือนกันล่ะ เพราะเราเป้นพนักงานคนเดียว ที่เห็นรายได้ของ บุคคลในบริษัท (เล็กๆ) และบังเอิญที่เรามีรายได้น้อยที่สุด จนถึงขั้น น่าสงสารเลยทีเดียว เราปลอบใจตัวเองว่า เป็นเพราะหน้าที่ของเรา อาจจะไม่ต้องรับผิดชอบมาก เหมือนคนอื่นๆ เราไม่ได้มีหน้าที่ดูแลลูกค้า ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของธุรกิจบริการ มีคนบอกว่า เจ้านายที่ฮ่องกงของเรา ไม่ค่อยเห็นความสำคัญของบัญชี เพราะคิดว่าทำไม่ยาก อะไรปะมาณนั้น ก็ แล้วแต่จะคิดกันไป สำหรับเรา เราก็ตั้งใจ จะอยู่ที่นี่ให้ได้นานๆ เท่าที่ความอดทนต่อความน้อยเนื้อต่ำใจ ที่บังเกิดขึ้นบ้างเป้นครั้งคราว จะยังคงอยู่ เพราะถ้าถึง ณ.เวลาใด เวลาหนึ่ง ที่ต้องมีการเปลี่ยนแปลง เราคิดว่ามันก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลง ไม่มีใครรู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นในวันต่อๆไป พรุ่งนี้อาจจะมีไร ที่ไม่เหมือนเดิม จริงๆ แล้วเราควรจะนึกเสมอว่า เรามาจากที่ไหน ใช่ เรามาจากเกาะช้าง มาที่นี่ เพราะเราต้องการทำงาน และบังเอิญว่าที่นี่มีตำแหน่งว่าง และเจ้านายคนที่อยู่ด้วยกันนี้เคยรู้จักกันมาก่อน เขาอาจจะช่วยเราเพราะสงสาร ในขณะที่คนอื่นๆไม่ได้มาที่นี่เพราะ ไม่มีทางเลือกอย่างเรา อะไรๆ มันก้อเลยแตกต่างกัน เขามีสิทธิที่จะเรียกร้องรายได้ที่สูงๆ ในขณะที่เราไม่มีสิทธิเรียกร้อง แค่ขอให้มีงานทำก็ดีที่สุดแล้ว แล้วเรามีความสุขกับรายได้ แค่นี้ไหมล่ะ เราจะอยากได้มากกว่านี้เพื่อเอาไปทำอะไรหรือ หรือเราอยากซื้ออะไร แล้วเราซื้อไม่ได้ หรือ อย่างไร เราไม่ใช่คนที่อยากได้ อะไร มากมายหรอก ในความเป็นจริง ค่อนข้างสมถะและไม่ชอบทำตามคนอื่น ทุกเดือนที่ผ่านมา เราก็มีเงินใช้ มีเงินส่งให้แม่ ไม่ได้ขาดเหลืออะไร แล้วเรายังต้องการอะไรอีก นั่นดิ เรายังต้องการอะไรอีกล่ะ .......ไม่เข้าใจ หรือเราอิจฉา เพื่อนร่วมงาน The first time in the place which I have thought that this would the last place for my working life Today .I found the answer uncertainty is still uncertainty. I love this company but it seemed to me that the company didn’t love me back I’m a broken hearted again I paid all intention in my job .I devoted all I can do for everyone here but it seemed to me that (again) it’s useless I can clearly see the result at last from what I got the end of year. I am still different from them .My income is still less badly. Nothing better even I really hope it should be. I’m very disappointed .reconsider to do something if it would be better. Life is going on. I need to keep on walking and need to be strong because nobody supports me any longer. Now I have no encouragement to keep on working or even coming to work next day. I am tired and would like to take a rest. Home is where the heart is where is my home ? I’m homeless . อิจฉา คำนี้มันฟังดูไม่ดีเอาซะเลย เราว่าเราไม่ค่อยชอบคำนี้นะ และก็ไม่อยากรู้สึก แบบนี้กับใครด้วย แย่จังเลยเน้อะ   Create Date : 25 มีนาคม 2551     Last Update : 19 มิถุนายน 2551 19:22:12 น. Counter : 356 Pageviews.   4 comment Share Tweet

วันที่รู้สึกดีขึ้น ในที่สุด ออดิท ก็ตรวจบัญชีเสร็จซะที แค่รอเอกสารแนบอีกนิดหน่อยก็โอเค แล้ว ล่ะ เราโล่งใจมากๆ เป็นเวลาเดียวกับที่เดือนนี้ ค่อนข้างพิเศษ แต่เรากลับลืมนึกถึงไป เพราะมัวแต่ยุ่งเรื่องปิดบัญชี เราทำเงินเดือนส่งให้เจ้านาย อนุมัติตามปกติ แต่เขาบอกว่าต้องมีบางอย่างเพิ่ม นั่นคือโบนัสเล็กๆ สำหรับปีแรกของกิจการเล็กๆ พอได้ตัวเลขใหม่ เราก็ทำส่งไปให้ใหม่ คราวนี้เขาบอกเราว่า ไม่อนุมัติ เราต้องบอกว่า "please my lovely boss" ก่อน แล้วถึงจะเซนต์ให้ เราเลยตอบไปว่า you are very excellent แค่นั้นล่ะ เลย ยอมเซนต์ให้ อิๆๆ ตลกดี เป็นนิสัยน่ารัก อีกแบบหนึ่งของเจ้านายเรา ได้ตังไม่เยอะเท่าคนอื่นเขาหรอก แต่ก็โอเคล่ะ ดีกว่าไม่ได้อะไรซะเลย ดีจังเราคิดว่าจะเอาเงิน บางส่วนไปซ่อมประตูห้องน้ำที่บ้าน เดี๋ยวเดือนหน้าทำบุญ 50 วันให้แม่ ชาวบ้านมาเจอประตูห้องน้ำ ซึ่งต้องใช้เทคนิคเล็กน้อยในการปิดจะเป็นการลำบากเขา และขายหน้าเราปล่าวๆ พรุ่งนี้เราจะกลับบ้าน ไปใส่บาตรเช้า วันอาทิตย์ ให้ แม่กับพ่อ ........บ้านที่ไม่มีแม่อยู่ เรายังนึกภาพไม่ออกเลย ว่า ป่านนี้จะเป็นไงบ้างนะ .......คิดถึงแม่นะจ้ะ   Create Date : 21 มีนาคม 2551     Last Update : 21 มีนาคม 2551 19:40:40 น. Counter : 352 Pageviews.   2 comment Share Tweet

อีกแล้ว กับความเหนื่อยยาก พรุ่งนี้ จะครบรอบ 1 เดือน ที่แม่จากไป เวลาผ่านไปเร็ว เราเพิ่งมีโอกาสเคลียร์ งาน หลังจากนั้น นี่ก็ปาเข้าไป 3 อาทิตย์แล้วยังไม่เรียบร้อยเลย พอดี ออดิทเข้าอีก เลยต้องกลับบ้าน ดึก เกือบทุกวัน แถมวันเสาร์ ยังต้องมาทำงาน เราเหนื่อย มากๆ อยากกลับบ้าน ไปนอนเปล ที่ผูกไว้ในครัวหลังบ้าน ที่ๆ แม่เคยนอนประจำเวลา เรากลับบ้าน บ่ายวันเสาร์ เรามักจะเห็นแม่ นอนหลับอยู่ในเปล เป้นภาพที่คุ้นเคย และติดตา อยู่ตลอด คิดถึงแม่ มาก ๆ เวลาเหนื่อยไม่รู้จะบ่นกับใครเรามีเรื่องมากมาย อยากเล่าให้ แม่ฟัง ชีวิต ที่โดดเดี่ยว เริ่มขึ้น อย่างจริงจัง โดยที่เราไม่รู้ตัว หลังจากที่ แม่ไปแล้ว เรา ก็บังเอิญต้องทำงานหนัก ดีไปอย่างที่ทำให้เราไม่เหงา ถ้างานไม่ยุ่งเราคงต้อง คิดถึงแม่ บ่อยกว่านี้เยอะ เฮ้อ อยากย้อนเวลา ได้อยู่กับแม่ทุก เสาร์ อาทิตย์ เราไม่ต้องการ อะไร มากกว่านี้อีก แล้ว จริงๆ   Create Date : 14 มีนาคม 2551     Last Update : 14 มีนาคม 2551 17:59:41 น. Counter : 359 Pageviews.   6 comment Share Tweet

คำปลอบใจของใครคนหนึ่ง บางที เรื่องที่เราไม่เคยนึกว่าจะเป็นไปได้ ก็เป็นไปได้ แปลกดี เหมือนกัน ต้องท้าวความก่อนว่า ประมาณปี 49 ( ก่อนที่จะต้องระเห็จไปทำงานที่เกาะช้าง) เราทำงานอยู่ที่ โรงงานต่างจังหวัด กับพี่สาวของเพื่อนสนิท และมี เจ้านายเป็นคนไต้หวัน ที่พูดไทยได้ เพราะได้ long hair dictionery ที่เป็นพนักงานสาวในอ้อฟฟิศ ดูแล สอนภาษาไทยให้ จนสามารถ ด่าคนไทยได้อย่าง คล่องปากและรุนแรง 2 เดือนแรก ดูเหมือนว่า จะทำงานด้วยกันได้ดี เพราะ อายุเขากับเราไม่ห่างกันมากนัก เรียกง่ายๆ ว่า น่าจะเรียนหนังสือชั้นเดียวกันได้อย่างสบายๆ แต่หลังจากที่เราผ่านทดลองงานไม่นาน เขาก็เปลี่ยนไป เริ่มใช้นิสัยเด็กๆ เอาแต่ใจตัวเองเริ่มไม่พอใจ ที่บางครั้งเราก็ไม่ยอมอ่อนข้อให้ เพราะเราว่า มันไม่ถูกต้อง และไม่มีเหตุผลสมควร หลายๆ เรื่องที่เราไม่สามารถทำใจ ยอมรับได้ จนถึงที่สุด เขาโกรธและไม่พูดด้วย เวลา จะใช้งาน ก็สั่งผ่านพี่สาวเพื่อนมา เหตุการณ์น่าอึดอัด จนมาถึงวันหนึ่งที่เราคิดว่า เราไม่น่าจะทำงานด้วยกันได้อีก เขาเอางานที่อยู่ในหน้าที่ของเรา ไปให้ ผู้หญิงที่เป็นล่ามส่วนตัวทำ แบบไม่เกรงใจ คล้ายๆกับการตบหน้าเราอย่างแรง เราเลยตัดสินใจลาออกมา ก้ไม่เชิงลาหรอก แค่เอาใบลา ไปวาง แล้ว เดินออกมาเฉยๆ รู้สึกสะใจเล็กๆ เราคิดว่า ถ้าเราไม่ได้ทำงานทีนี เราก็ คงไม่อดตาย ยังมีที่อื่น อีกเยอะแยะที่น่าจะดี กว่า แล้วเราก็มีการเขียน เมลล์ ถึงกัน เป็นการสั่งลา และต่อว่ากันพอประมาณ (แบบไม่มีชิ้นดี) เพราะไงๆ เราก็ไม่มีทางกลับมาเจอกันได้อีก เขาก็เขียนตอบกลับมาด่าเราเช่นกัน ว่าเราทำอะไรเป้นเด็ก ๆ และโทษคนอื่น จริงๆ แล้วไม่มีใครแย่งงานเราไป ถ้าเรารักที่จะทำจริงๆ ( แล้วมันเอางานเราไปให้ เมียน้อย มันทำ ทำไมล่ะ ไม่เข้าใจ ....โรคจิตชัดๆ) พอเดือน กุมภาพันธ์ 2550 เราทำงานอยู่ที่เกาะช้าง เขาก็ให้พี่สาวเพื่อนเรามาโทร ตามเรากลับไปทำงาน แต่เราปฏิเสธไป เพราะเราก็กลัวโดนแกล้ง หรือเขาอาจจะแก้แค้นที่เราเขียน เมลล์ไปด่าไว้ ตอนนั้น หลังจากนั้นเราก็กลับมาทำงานที่ ทำอยู่ในปัจจุบัน และยังติดต่อกับพี่สาวเพื่อน อยู่ตลอด บางทีก็ ช่วยตอบเมลล์ลูกค้าให้ เพื่อฝึกภาษาอังกฤษ ผู้ชายโรคจิตคนนั้นดันจำสำนวนการเขียนของเราได้อีก บ้าจริงๆ จนวันปีใหม่ พี่สาวเพื่อนมาหาเราพร้อม ขนมคุ้กกี้ 1 กล่อง บอกว่าเจ้านายเขาฝากมาให้ เราก็ ขอบใจด้วยการส่งข้อความผ่าน มือถือไป ( พอดีมีนามบัตร แนบกล่องขนมมา) 'thanks for yr cookies but I don't like it Also don't like You' เราจินตนาการได้เลย ว่าเขา จะทำหน้ายังไงเวลาอ่าน รู้สึกดี มากๆ อิอิอิ จนล่าสุด แม่เราจากไป พี่สาวเพื่อนมาร่วมงาน 2 ครั้ง แต่เพิ่งมีโอกาสเล่าบอกเรา เมื่อ 2 วันก่อน ว่า เขาอยากจะฝากพวงหรีด มาให้แต่กลัวเราจะส่งคืน เลยจะฝากเงินมาทำบุญ ก็ พอดีบ้านเรางดเงินช่วย งดพวงหรีด เขาเลยส่งเมลล์ มาหาเราครั้งแรกในรอบปีนี้ เขียนว่า Dear............, Good Day. I am sincerely sorry to hear that your mother passed away and hope you can recover soon. You may not so happy for the mail is conveyed to you, but this is wording from the true heart. Hope you well ! .................. และนี่คือ บทสรุปของหัวข้อเรื่อง วันนี้ คำปลอบใจจากศัตรู เราควรจะขอบคุณเขา แล้วกลับมาพูดกันดีๆ จะดีไหมนะ ....ไม่เอาดีก่า เดี๋ยวก็ด่ากันเหมือนเดิมอีก เหนื่อยแล้วล่ะ   Create Date : 07 มีนาคม 2551     Last Update : 2 กรกฎาคม 2552 16:21:10 น. Counter : 504 Pageviews.   3 comment Share Tweet

• my diary
• love story 1
• Travel ......

• Iuki
• Rive Gauche
• Chutipuch
• Alisara
• nang_sida
• ใครกัน...นั่งอยู่ตรงนี้
• taley sea far
• sarayung
• aomlonely
• Nasther
• จิ๊กโก๋ทะเลทราย
• kookmartin
• someone like me
• เพลงฝนต้นลมหนาว
• ฟ้าฤดูร้อน
• NAKDERNTANG_cpe
• saralove&Dan
• พฤกษาริมน้ำ
• aehaeh55
• Summer Flower
• บ้าได้ถ้วย
• boonblue
• บุษบาแต้เตี้ยม
• sugar-brownie
• ชากีร่า
• redclick
• pigboo
• ดาวไร้ตะวัน
• alexyuniverse
• Yushi
• meephrom
• Vidara
• บางส้มเปรี้ยว
• สรุป...เหมือนเดิม
• โยเกิตมะนาว
• tanya tanya
• JohnV
• ตีลังกาเขียน
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com