A ........ Z
Group Blog
 
All blogs
 
Bloody Mondayแฮกเกอร์..ฮีโร่พันธ์ใหม่








ครั้งหนึ่ง....เราทุกคนน่าจะเคยมี "ฮีโร่" ในดวงใจสักสิ่งหรือสองสิ่ง
ฮีโร่....... ในฐานะ เจ้าวีรบุรุษผู้ปกป้องจากเหล่าวายร้ายและสิ่งอวมงคล
เพื่อสร้างพื้นที่เล็กๆ ในช่องว่างทางจินตนาการ เพื่อให้เรารู้สึกถึงปลอดภัย
และยึดเป็นต้นแบบในเส้นการเดินทางต่อไปในอนาคต
ฮีโร่ ........จึงแทบจะกลายเป็นครูสอนที่พิเศษโดยแท้ นอกเหนือจากพ่อ-แม่
และครูบาอาจารย์ ที่เคี่ยวเข็ญและไล่ตีจนให้เราได้ดิบได้ดี หรือไม่ออกไป
สู่สิ่งที่นอกลู่นอกเลน แม้ว่ารอยฟกช้ำจะจางหายจากผิวกาย แต่รอยจี๊ดภายใน
ใจก็ยังฝังแน่นตรึงจิตอยู่ในความทรงจำ (จำมากอาจกลายเป็นจิตใต้สำนึกไป)



วัยเด็กของผม ถือว่าเป็นคนที่กว้างขวาง ได้รู้จักมักคุ้นกับเหล่าบรรดาฮีโร่
ที่ว่ายเวียนตายเกิดผ่านหน้าจอทีวี เป็นประเภทที่ "รู้จักเขาข้างเดียว"
รู้จักไม่พอ ยังคิดเป็นตุเป็นตะ จนหลังดูจบยังดันทะลึ่งไปสวมวิญญาณแปลงร่าง
เป็นฮีโร่ท่านนั้นท่านนี้ อย่างเช่น ตำรวจเหล็กจีบัน ก็ขี่มอเตอร์ไซด์ไบคัน
ไล่ยิงด้วยปืนแม็กซิเลี่ยนType3 แล้วแหกปากลั่นถึงกฎสามข้อของจีบัน ประเภทที่ว่า
จับกุมคนร้ายได้ทันทีไม่มีหมายศาล หากเป็นวายร้ายไบโอรอนก็สามารถวิสามัญได้ทันที
และประชาชนต้องมาก่อน (อันนี้ไม่รู้พรรคแม่ธรณีฯ จะไปลอกสโลแกนจีบันมาอะเปล่า?)
หรือวันดีคืนดี อาจจะเป็น "ไอ้มดแดงคาเมนไรเดอร์" วีนั่นวีนี้
ที่ไม่เกี่ยวกับ "วี" ใดใด ในอคาเดมีแฟนตาเซีย ส่วนจะเลือกวีใดนั้น!
ขึ้นอยู่กับจะเลือกใช้ท่าแปลงร่างเฉพาะ หรือท่าไม้ตายใดในการจัดการกับศัตรู
แน่นอนว่า ตัวร้ายถ้าไม่ใช่น้องหรือเด็กข้างบ้านที่อายุน้อยกว่า นั่นก็หมายความว่า
ถ้าไปร่วมเล่นกับกลุ่มคนนอกเหนือจากนี้ ตัวร้ายที่ว่า ก็ต้องเป็น "เรา" แน่นอน
เวลาเปลี่ยน โลกเราก็เปลี่ยน
ขนบความคิดถูกปรับเปลี่ยนไป เมื่อได้ชมซีรีย์ที่ค้างเก็บอย่าง Bloody Monday
เหตุที่เลือกดู ก็เพื่อหลีกเลี่ยงกระแสแนวตรงของบรรดาซีรีย์ญี่ปุ่น
ที่เน้นแต่บรรดาพวกความรัก ความฝันและครอบครัวของฉัน (เอง)
โดยหันไปหาอะไรที่มัน ดูตื่นเต้น ตูมตาม ให้หัวใจได้ตึกๆตักๆ
เพราะที่ผ่านมาเจ้าต่อมน้ำตา มันได้ทำงานเสียจนต้องเข้าศูนย์ซ่อมบ้างซะแล้ว





ความที่ต้นฉบับของ Bloody Monday มาจากหนังสือการ์ตูนที่วาดโดย เมงูมิ โคยุจิ
ลงเป็นตอนละสัปดาห์ใน Weekly Shonen Magazine ทราบเพียงนี้ ก็ควรต้องทำใจ
ในแง่ของความสมจริงของการถ่ายทอดพอสมควร ด้วยขนบของความเป็นการ์ตูน
กับขนบของความเป็นซีรีย์ มันมีลักษณะเฉพาะไปคนละแบบ
ต่อให้คนเขียนบทละครจะเอามาดัดแปลงอย่างไร ก็ต้องถูกตีกรอบให้โครงเรื่อง
คล้ายคลึงกับต้นฉบับมากที่สุด
ในฉบับการ์ตูนที่เล่าได้โม้ซะไม่มี เลยเกิดอาการยื้อๆยักๆ จะไปทางนั้นก็ไม่ไป
จะมาทางนี้ก็ไม่มา แต่ทว่าเห็นความไม่สมบูรณ์อย่างนี้แล้ว กลับทำให้
Bloody Monday มีเสน่ห์ในแบบเฉพาะตามแบบฉบับ Hi-Tech Thriller
ที่พระเอกไม่ต้องกระโดดแปลงร่างแบบตีลังกาสามตลับแล้วตามด้วยลังกาหน้าเข่าคู่
มือซ้ายถือดาบเลเซอร์ ส่วนมือขวาถือปืนไรเฟิล ข้างหลังมีปืนบาซูก้าสะพายสักหนักกระเป๋า
เพราะฮีโร่พันธ์ใหม่ เขามีเพียงแค่ "เน็ตบุ๊คที่ติดไวไฟ" กับ "แฟรชไดร์ฟ"
ก็สามารถกอบกู้โลกดวงนี้ จากน้ำมือของเหล่าวายร้ายได้แล้วละท่านเอ้ย..................


Bloody Moday เป็นซีรีย์ที่ออกฉายเมืองปลาดิบเขา ตั้งแต่ปีปลายปี ๒๐๐๘
โครงเรื่องหลักๆ เป็นการอิงเกี่ยวกับ "การกอ่การร้าย" สองประเภทเข้าร่วมกัน
คือ การจารกรรมข้อมูลทางอินเตอร์เน็ต กับ การก่อการร้ายแบบคลั่งลัทธิ
แต่แทนที่จะให้อโคจรทั้งสอง มาโคจรประกบกัน อันนำมาซึ่งอกุศลวิตก
อันประกอบด้วย กามวิตก พยาบาทวิตกและอวิหิสาวิตก
ซีรีย์เรื่องนี้จึงได้โครงเรื่องที่ฉลาด ด้วยการเลือกข้างให้พระเอกที่หลงผิด
แต่มีความสามารถระดับเทพในโลกของแฮกเกอร์ มาทำงานร่วมกับองค์กร
THIRD-i หรือชื่อฉบับเต็มว่า Japan's Public Safety Special Third unit
ว่าด้วยองค์กรป้องกันภัยจากการก่อการร้ายในเมืองยุ่นเขา เพราะกอ่นหน้านี้
ได้สืบทราบข่าวก่อการร้ายด้วยสารพิษในประเทศรัสเซีย ที่มีผลโยงใยกับการ
ก่อการร้ายในญี่ปุ่นที่จะเกิดขึ้นในเร็ววัน รู้ข่าวแค่นี้ก็เจ้าเข้ากันทั้งกรม
มันน่าตลกตรงที่องค์กรทางราชการ ดันกับไม่มีทรัพยากรบุคคลที่มีความสามารถ
ในการเจาะเข้าระบบของกลุ่มองค์กรการก่อการร้าย จึงต้องไหว้วานเด็กวานซืน
แบบมัดมือชก อย่าง "ทากากิ ฟูจิมารุ" (แสดงโดย มิอุระ ฮารุมะ ที่เคยเล่นซีรีย์อย่าง
Unfair , Gokusen และหนังใหญ่อย่าง Sky of Love ) คนจับก็ไม่ใช่ใครที่ไหน
ก็ผู้เป็นปะป๋าของแกเองแหละ ทำงานให้กรมตำรวจลับ
ความสัมพันธ์ฉันท์พ่อลูกก็ไม่ค่อยจะดีแล้ว มาหักหน้าลูกชายอย่างนี้อีก
ไปว่าลูกก็ไม่ได้ เพราะเจตนาแฮกค์ครั้งล่าสุด ก็เพื่อต้องการแบล็กเมล์ครูหื่นจอมลามก
เพียงแต่พระเอกโชว์พาวด์ไม่เนียน เพราะดันโชว์Userค้างหล้า
งานนี้เลยต้องกลายเป็นพวกเดียวกันกับคุณตำรวจสักเลย
จากหนุ่มแฮกเกอร์ ที่วันๆหมกตัวอยู่แต่ในห้อง ไม่เคยมีสำนึกทางการเมือง
นั่งปราศัยผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์ เมื่อต้องเผชิญเป็นส่วนหนึ่งที่ต่อสู้กลุ่มวายร้าย
สังคมที่เคยแคบก็เริ่มเปิดกว้าง ทำให้ได้รู้จักผู้คนในโลกความเป็นจริง
แลกเปลี่ยนทัศนคติในมุมมองที่กว้างขึ้น เข้าใจความสำคัญของตัวเองที่มีต่อผู้อื่น
และที่สำคัญ เข้าใจพ่อมากขึ้น สู่การเกิดต่อมจิตสำนึกสาธารณะ
แต่ก็นั้นแหละ..........ยิ่งสกัดแผนการณ์กลุ่มก่อร้ายมากขึ้นเท่าไร
แทนที่ฝ่ายตัวร้ายอยากจะรีบกำจัด กลับยิ่งถวิลที่จะได้ตัวพระเอกมาเป็นพวกมากขึ้น
เพราะก่อนหน้านี้ก็ได้ตัวพ่อพระเอกมาเป็นพวกแต่โดยดี
งานนี้จึงไม่ได้ซวยแต่เฉพาะพระเอกเท่านั้นยังแผ่ซ่านความซวยไปให้
พี่น้อง เพื่อนฝูง และญาติโกโหติกา ต้องแบกรับมูลค่าความเสี่ยงตามไปด้วย
ในฐานะเบี้ยต่อรองของกลุ่มผู้ก่อการ งานนี้ตัวรองจึงได้แจ้งเกิดไปเสียตั้งหลายคน



ต้องขอเห็นแย้งกับข้อมูลที่อ.สุวินัยกับพี่ต่อพงษ์ บอกว่าพระเอกเรือ่งนี้ คือ
คนที่เล่น เป็น "L" ใน "DeathNote" ซึ่งอยากบอกว่ามันคนละคนกันละคุณพี่
เพราะคนที่เล่นเป็น L เขาชื่อ "เคนอิชิ มัตซึยาม่า" ต่างหากละท่าน
ถ้าไม่ติดว่าฟังย้อนหลัง จะเข้าเสียตังค์สามบาทโทรเข้าไปในรายการ
กับมาเรื่องของเรากันต่อดีกว่า..........................
ก็พระเอกของเรือ่งเขามีฉายาในวงการแฮกเกอร์ ว่า "ฟอลคอน" อันหมายถึง "เหยี่ยวภูผา"
ตามประสาคนด้านมืดที่ไม่อยากเปิดเผยตัวตน คงคล้ายๆ กับการที่เขียนบล็อก
แล้วใช้ชื่อนั่นชื่อนี้ ใช้ภาพแทนตน ภาพนั่นภาพนี้ เลยกลายเป็นเรื่องของ
การสร้างตัวตนใหม่ในโลกจินตนาการของชุมชนสมมติ
เคยได้ฟังจาก รายการ "แบไต๋ไฮเทค" เป็นช่องโทรทัศน์ผ่านดาวเทียมที่ผลิตในเครือเนชั่น
พิธีกรท่านว่า โลกของแฮกเกอร์นั่น แบ่งออกได้เป็นสองลักษณะ คือ

"แฮกเกอร์สีขาว" (White Hacker) กับ "แฮกเกอร์ดำ" (Black Hacker)

พวกสีดำ ก็เป็นพวกที่จะทำการจารกรรมข้อมูลโดยเข้าสู่ระบบเครือข่ายอินเตอร์เน็ต
ปล่อยข้อมูลเทียม สร้างไวรัส สปายแวร์หรือมัลแวร์ หรืออย่างกรณีดังที่ล่อผู้ใช้อินเตอร์เน็ต
ให้เผลอคลิกกระทู้ความเห็น แล้วลักลอบดูดรหัสเอที ขโมยรหัสบัตรเติมเงิน เป็นต้น
สรุปง่ายๆ ก็คือ ใช้ในทางมิชอบ
ส่วนแฮกเกอร์สีขาว ส่วนใหญ่จะทำงานให้กับองค์กรหรือบริษัท
เป็นหน่วยทดสอบด้านระบบการป้องกันและความมั่นคงใของข้อมูลภายใน อันเกิด
จากการจู่โจมของสิ่งภายนอก จะเป็นพวกไหนอีกไม่ได้?
นอกจากน้ำมือของพวกแฮกเกอร์สีดำไงละ!





แต่ที่สนุกยิ่งกว่า คือ เหล่ากลุ่มผู้ก่อการร้ายแบบคลั่งลัทธิ
โดยได้สร้างกลุ่มองค์กรตามลักษณะที่เคยได้สร้างฝันร้ายครั้งใหญ่ให้กับชาวญี่ปุ่นมาแล้ว
อย่าง "โอมชินริเคียว" ในปี ๙๕ ที่ให้สาวกแอบปล่อยแก๊สพิษซารีน ณ รถไฟฟ้าใต้ดิน
จนมีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก เหตุการณ์ครั้งนั้นมีสาวกที่เป็นทั้งคนใหญ่ คนโต
นักธุรกิจ นักวิชาการ ปัญญาชน ที่ท้อแท้และสิ้นหวังกับสภาพสังคมญี่ปุ่นในปัจจุบัน
ประทานโทษ.........งานนี้ซีรีย์แทบจะลอกต้นแบบลัทธิดังกล่าวเสียแทบกระเบียดนิ้ว
ต่างเสียอย่างหนึ่ง ที่เจ้าลัทธิในซีรีย์สามารถแหกคุกได้ด้วยวิธีอันแสนพิสดาร
แต่เจ้าลัทธิในโลกของความเป็นจริง จับถูกนอนฉีดยา เสียชีวิตไปนานสองนานแล้ว
แต่เรื่องของความเชื่อนั่น มันไม่ใช่แค่หัวหาย-นายไม่อยู่ แล้วจะแดดิ้นสิ้นองค์กร
ตราบใดที่อุดมการณ์และความเชื่อ ยังคงเป็นแนวทางร่วมเดียวกันอยู่
งานนี้จึงยังไม่จบง่ายๆ เหมือนกันซีรีย์ที่ยังทิ้งปม ให้เหล่าตัวร้ายที่เหลืออยู่มากพอ
พอที่จะเอาไปสร้างภาคต่อได้ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่งานนี้ไม่ต้องห่วง
ล่าสุดบริษัทอินเทล ได้ผลิตชิบระดับ ๔๕ นาโนเมตร อย่าง
Intel Atom processor เป็นเทคโนโลยี hi-k metal gate
ที่มีความเร็ว ๑.๖ GHz ใช้พลังงานน้อย และมีประสิทธิภาพสูง (ตามโฆษณาหน้าอินเทล)
รับรองว่าสามารถใช้งานปราบเหล่าร้าย ด้วยความเร็วประมวลผลแบบสปรีดไหลปรื้ดๆ
โดยไม่ต้องพะวงในเรื่องเน็ตค้างบ่อยเป็นแน่แท้



ถึงกระนั้น ผมก็ยังสงสัยตามประสาที่ไม่อยากไปเปรียบเทียบกับซีรีย์ฝรั่ง
อย่าง ๒๔ ที่แจ็ค บาวเออร์ ระห่ำซะ (เพราะหนังมันคนละสไตล์)
เพราะมันมีหลายช่วงที่ทำให้คนดูอย่างผมรู้สึกอึดอัดใจ
อย่างตอนที่มีโอกาสจับคนร้ายได้แต่ไม่ยอมทำ บทพูดอารมณ์ชิ้วๆใน
สถานการณ์น่าสิ่วน่าขวาน บทฟูมฟายและกราดกริ้วอย่างที่น่าจะสงวนอารมณ์
และบร้าบราบร่า......
หลายครั้งต้องมาตั้งสำรวมสติ จากเหตุปัจจัยในสมุทัยของต้นเรื่อง ว่า "มันมาจากการ์ตูน"
แต่สิ่งเหล่านี้ ก็มีส่วนทดแทนในหมวดศัพท์ที่ว่า "สมมนาคุณ"
ด้วยการพาเหรดของเหล่านักแสดงหญิง ทั้งหน้าใหม่และหน้าคุ้น มากมายหลายนาง
ที่คุ้นเลยก็มี "ฟูจิอิ มิน่า" (จาก Broccoli ) หรือ "เจ๊ มิ-ชาน"
ที่รับทบครูสาววายร้ายสุดเซ็กซี่ ( ที่เคยเล่นเป็น อีลิเซ่ ใน Nodame Cantabile ) เป็นต้น
นอกนั้นก็ล้วนเป็นสาวเจ้าหน้าไม่คุ้น ที่กระสันอยากทำความักคุ้นยิ่ง นับตั้งแต่
หน่วยราชการด้านความมั่นคง THIRD-i อย่างน้อง ซายูริ น้อง คาโอรุ
เพื่อนพระเอกที่เป็นตัวจักรสำคัญ อย่าง อันไซ มาโกะ (สำคัญอย่างไรใครดู คงรู้)
และสำคัญอื่นใด นอ้งพระเอกโรคไต ที่อยากตีซี้กับคุณพี่ฟอนคอลจัง (เล่นโดยคาวาชิม่า อูมิกะ)
แม้บทของคุณน้องสาวจะขี้เท้อและทำตัวเป็นภาระอันใหญ่ให้กับคุณพี่ชายก็ตาม





ไม่รู้เป็นไง! ระยะหลังซีรีย์แนวสืบสวนของญี่ปุ่นชอบเล่นกับการหักมุมกันเสียทุกเรื่อง
ก่อนหน้านี้ Unfair ก็ทำ Galileo ก็ด้วย ล่าสุด Mr.Brain ที่เล่นโดย ทาคุยะ
ก็ยังมาเล่นหักมุมด้วยอีกคน ผมเข้าใจว่าเป็นเทรนด์นะ แต่ประทานโทษ
ช่วยทำให้มัน Make-Sense หน่อยได้ไหมเพ่!
มิใช่แถกไถ่เลียบเคียงอย่างข้างๆคูๆ ให้ไปเป็นอย่างที่ตัวเองอย่างให้เป็น (เพราะมันมีโอกาสเฉไฉ
ไปเป็นอย่างอื่นได้อีกเยอะ มิใช่สมมติฐานทางเดียว อันนี้ไม่อยากยกมือเถียงหรอก เพราะพระเอก
เล่ายาวไปไกลตั้งสามวาเจ็ดวา) บางทีทำหนังพล็อกเรื่องเดาได้ แต่ใส่รายละเอียดเนื้อหาลงไป
ให้เหมือนผสมเครื่องปรุงให้กลมกล่อม ก็เรียกเสียงตบปรบมือ (หน้าจอ) คนดียวอย่างกระผมได้ไม่น้อย
การเดาเนือ้เรือ่งได้ ก็เป็นตรรกะพื้นฐานอย่างหนึ่ง ให้เราสามารถปรับตัวยอมรับกับ
สถานการณ์ที่ควรจะเป็นอย่างเหมาะสม มิใช่เอะอะอะไรก็จะหักมุมๆ รู้ไหมว่าคนดูอย่างผม
หงายหลังจนหัวคว่ำไปหลายหนแล้ว
ส่วนตัวละครฝ่ายร้ายอีกคน ที่เขาเรียกว่า " J "
(เล่นโดย Narimiya Hiroki คนที่เล่นมือกีต้าร์ ใน Nana และพระเอกในซีรีย์ Be with You)
ความรู้สึกส่วนตัวนะ ผมว่ารับบทเป็นนักคณิตศาสตร์จอมอัจฉริยะ
ได้ไม่เนียนพอ แต่ความขี้เล่น-ขี้หยอก อันนี้ใช้ได้เลย (ดื่มเป็นเเต่น้ำเขียวโซดาเสียชวนกระหาย)
กล้าเล่นเอาสูตรพาเรโต้มาหักล้างประชากรญี่ปุ่น เพื่อนำคนญี่ปุ่นที่เหลือรอดจากเชื้อไวรัส
มาสร้างสังคมใหม่ แต่ถือเป็นตัวร้ายที่พอเป็นคู่ปรับกับพระเอกอย่างสมน้ำสมเนือ้
ด้วยสภาพนิสัยที่ต่างกันสุดขั้ว (พ่อพระเอกเราสงบหล่อนิ่ง อย่างกับผีตายซากซะงั้น)
แถมตัวไวรัสที่ทรงอานุภาพ ที่ตั้งตามชื่อเรื่อง Bloody Monday ก็ไม่รู้ว่าตกลงจริงๆแล้ว
มันน่ากลัวสมชื่อรึเปล่า? เพราะทำท่าจะได้ออกฤทธิ์หลายครั้ง แต่ก็แป้กซะงั้น
สู้ไข้หวัด ๒๐๐๙ บ้านเราก็ไม่ได้ ปิดภาพลักษณ์สยามเมืองยิ้ม เพราะคนต้องหันใส่หน้ากากเข้าหากัน





Bloody Monday จึงคล้ายๆเป็นละครแนวเท่ห์ ที่ปะทะคารมแบบชิงไหวชิงพริบ
พยายามกำหนดเงือ่นเวลาเป็นข้อจำกัด เพื่อให้ฝ่ายธรรมต้องรีบเร่งที่จะหาทางแก้ไข
ที่ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ตามบุญญาภิสังขารกับวิริยนิสิตเท่าที่มี
เป็นการต่อต้านในความต่างเชิงความคิดและอุดมการณ์ ที่ต่างปรารถนาโลกใหม่ที่ดี
แต่ต่างกันในวิธีการที่เลือกใช้ (แม้แต่ "ความยุติธรรม" ยังนิยามให้เข้าข้างฝ่ายตน)
แต่สิ่งที่ฝ่ายตัวร้ายจะเหนือกว่า เป็นการสร้างศาสนาใหม่ โดยรับบทศาสดาเป็นพระเจ้าเสียเอง
ถือเป็นซีรีย์ที่ถ้ามองในมุมมองของศรัทธา มาประสมกับความสิ้นหวัง
หากไม่มองว่าเป็นซีรีย์ไอที ก็พร้อมจะให้ตีได้อีกความหมายว่า
เป็นซีรีย์ในแนวศาสนาใหม่ในการแสวงหาความหมายที่แท้จริง ได้อีกทาง
แต่ขอเชิดชูกระบวนการวิธีของการแฮกค์ข้อมูล ที่ว่ายากยิ่งกว่าการใส่สูตร Excel หลายสิบเท่า
ให้ดูง่ายเข้าด้วยการผ่านเทคนิคทางภาพ CG โดยใช้ตัวนักอินทรีรอดผ่านช่องแอร์
(เทียบผิดขออภัย เพราะอธิบายช่องทางเข้าถึงข้อมูลและหลบหนีออกมา......ไม่ถูกอะ)
ละครยังคงเชิดชูการทำงานตามหน้าที่ และการประคับประคองร่วมหมู่สังคม ให้ก้าวเดินตาม
เจตนารมณ์เดิมที่ขนบซีรีย์ที่มักจะเป็น สำหรับผมแล้วซีรีย์เรือ่งนี้ดูก็ได้ ไม่ดูก็ไม่น่าเสียใจอะไร
ออกจะเยิ่นเย้อเสียด้วยซ้ำไป บทจะเศร้าออกจะขืนใจให้เศร้า ซึ่งก็ไม่workอะ
บทลูกตลกก็แทบไม่มีให้ปรากฎ
เพียงแต่ในแง่การนำเสนอของซีรีย์ฉีกแนว เรือ่งนี้ค่อนข้างได้รับการกล่าวขวัญ
ในแง่การเป็นจุดก้าวเริ่มที่แตกต่าง เพียงแต่ความพร้อมและความสมบูรณ์อาจไม่เทียบเท่า
ในแง่ที่เผลอไปเปรียบเทียบกับซีรีย์ตะวันตก แต่ถ้าเอามาเทียบกับละครเมืองไทย
......................................โอ้ สุโคร้ย!!





shutdown........






ข้อมูลจาก

- Bloody Monday ศรัทธาต่อการฆ่าหมู่ให้สังคมสะอาด/ต่อพงษ์
-รายการ ชวนคิด-ชวนคุย ทางคลื่นวิทยุผู้จัดการ
-ฺBloody Monday ใน wikipedia

















Create Date : 18 กรกฎาคม 2552
Last Update : 30 พฤษภาคม 2553 19:22:45 น. 8 comments
Counter : 4751 Pageviews.

 
เราดูไปแล้วก็เฉยๆ อ่ะท่าน เราชอบโรงเรียนนักสืบ Q มากกว่าอีก แต่ก็นะการ์ตูนดูเอาบันเทิง แต่เห็นด้วยอย่างยิ่งที่น้องสาวพระเอกน่ารัก ละครบ้านเราคงทำได้ไม่เท่านี้หรอกนะ

ปล ดูเรื่อง Remote ของเคียวโกะ หรือยังจะถามว่าสนุกไหม เพราะหาพรีวิวไม่มีเรื่องนี้เลย


โดย: MamLHC วันที่: 18 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:46:28 น.  

 
เรามีหมีพูห์ น้องเม่น เป็นฮีโร่ค่ะ
เจ้าลัทธิโอมตายแล้วหรอคะ นึกว่ายังติดคุกอยู่อีก


โดย: quilt วันที่: 18 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:18:13 น.  

 
เคยดูเรื่องนี้ไปแล้วเหมือนกันค่ะ แต่ยืมเพื่อนมาดู แล้วช่วงนั้นรีบ ๆ ดู เลยดูไม่จบ เราว่าเรื่องมันเครียดไปนิด แต่เราชอบน้องสาวพระเอกในเรื่องนะคะ น้องเค้าน่ารักดี

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันค่ะ


โดย: payun-sai วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:5:08:38 น.  

 
เปนแฮคเกอร์ญี่ปุ่น

แทนที่จะใช้ sony toshiba fujitsu เทพๆ

ดันใช้ hp

โน๊ตบุ๊คที่มีอัตราเจ๊งสูงสุด ภายใน 3ปี ยอะที่สุดในโลก

กรรม... หนังเลยดูไม่เนียนเลย


โดย: เฮ้อออ IP: 58.9.192.178 วันที่: 26 ธันวาคม 2552 เวลา:21:20:24 น.  

 
ได้ดูแล้วล่ะค่ะ ทันทีที่เห็นสำนักงาน Third - i ความคิดก็ปราดไปที่ซีรีย์เรื่อง 24 แล้วจากนั้นก็ดูไปขำไป เพราะเปรียบเทียบดังนี้ว่า คุณลุงยูทากะ คือ แจ็ค บาวเออร์ คิริชิม่าก็คือ พี่โทนี่ แล้วก็คนที่คอยทำงานอยู่กับข้อมูลหน้าจอคอมฯ ก็เหมือนกับตัวละครในเรื่อง 24 เช่นกัน

"ฟอลคอน ออกบินแล้ว" ความเท่ห์ของละครเรื่องนี้อยู่ตรงนี้ แค่นี้แหละ ชอบซะจริงๆ การทำภาพที่สื่อการแฮ็คข้อมูลด้วยเหยี่ยวที่ออกบินไปในระบบยึกยือที่สมมติขึ้น (ซึ่งมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคนเลย)

J หัวหน้าผู้ก่อการร้ายดูดีเกินไป ทำบุคลิกออกมาซะเท่ห์ บทน่ารัก ขี้เล่นก็ดูดีอยู่แต่ยามต้องเปลี่ยนไปโหดและเหี้ยมเกรียมยังไม่โอเค

พระเอกหล่อดี แต่ชอบเพื่อนพระเอกที่เป็นลูกหลานรัฐมนตรีมากกว่า เพราะว่าชอบพอกันมาตั้งแต่เรื่อง Rookies

น้องสาวพระเอกและเพื่อนพระเอกน่ารัก

บทของผู้ก่อการร้ายสาวๆ ดู่กระโดกกระเดกอย่างไรชอบกล

ข้ออ้างของผู้ก่อการร้าย เป็นอะไรที่ไม่ค่อยเข้าใจ ว่ามันสมเหตุสมผลกับการใส่ใจจะเป็นผู้ก่อการร้ายด้วยเหรอ (เช่นพี่ชายของตำรวจสักคนที่ตาย แล้วหันมาเป็นผู้ก่อการร้ายทำลายประเทศ)

เหตุผลของเจ้าหน้าที่ Third- I ก็ไม่ค่อยเข้าใจ เช่นที่คิดว่า เด็กมัธยมปลายแท้จริงแล้วเป็นหัวหน้าผู้ก่อการร้ายเป็นอะไรที่รับไม่ได้ แล้วหัวหน้าผู้ก่อการร้ายตัวจริง ก็รับไม่ไหวเช่นกัน แต่ก็ดูจนจบนะ

สรุปแล้ว เพราะมีอะไรหลายๆ อย่างขัดในความรู้สึก ก็เลยเป็นละครแนวสืบสวนสอบสวนเรื่องที่ 2 แล้ว ที่ไม่ปลื้ม ถัดจาก unfair
เรื่องต่อไป จะลองดูใหม่ ถ้าไม่ที่ Galileo ก็ Mr.Brain ก่อนล่ะท่าน



โดย: prysang วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:20:42:23 น.  

 
ซีรีย์ 24 ดูนานแล้วเหมือนกันค่ะ สมัยนั้นยังไม่เริ่มทำบล็อกเลย เคยคิดอยากจะทำแต่จะหวนกลับมาทำหลังจาที่ดูไปนานแล้วมันเขียนอะไรไม่ออก

ดูแล้วหลงใหลในความตื่นเต้นจนหูอื้อตาลายไม่ได้หลับได้นอน แต่ก็ตื่นเต้นอยู่ประมาณ season 3 เพราะหลังจากนั้นก็เริ่มชิน ดูอยู่ประมาณ season 5 ก็หยุด เพราะหลังๆ ชักเริ่มแอนตี้ลุงแจ็คมากขึ้นทุกที ตัวละครมันมีพัฒนาการน่ะค่ะ ดูเหมือนการกดดันบีบคั้นจะทำให้ลุงแก เริ่มลั่นไกปืนง่ายไปหน่อย เพื่อนฝูงคนรู้จัก ช่วยเหลือกันมา ลุงไม่เว้น แม้จะเห็นอยู่ว่าลุงมีความเร่งด่วนจำเป็น แต่มันก็ขัดกับมโนธรรม(ที่แม้จะมีอยู่น้อยนิด)ภายในใจ และเฝ้าแต่นึกด่าว่า ก็ทำไมไม่เขียนบทให้มันมีทางออกล่ะ

ว่าจะตามต่อ season 6 กับ 7 เหมือนกันค่ะ แต่คนยืม ยืมไป ประมาณปีกว่าแล้ว ทวงจนเหงือกแห้ง ยังไม่ยอมคืน


โดย: prysang วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:23:01:59 น.  

 
เฮ้อ!กว่าจะเข้าเรื่องต้องอ่านวีรกรรมของจขบ.ซะครึ่งค่อนเรื่อง
ชอบเรื่องนี้ เพราะรู้สึกว่ารู้จักเอาเรื่องที่เคยเกิดขึ้นในประเทศของตัวเอง
มาดัดแปลงให้เนื้อเรื่องทันสมัยขึ้น
และให้ตัวละครเอกที่เก่งก็เป็นแค่เด็กมัธยม ดูใกล้ตัวดี
ชอบตอนเข้าแฮกข้อมูลทำได้ตื่นเต้น เร้าใจดี
แต่จขบ.เปรียบเทียบซะหมดรมณ์ ผ่านช่องแอร์
เนื้อเรื่องสนุก ตื่นเต้นดีออกไม่เห็นว่าจะเยิ่นเย้อเลย
อาจจะเพราะช่วงที่ดู ไม่ได้สัมผัสกับซีรีส์แนวนี้มั๊ง
เพราะมัวแต่วนๆอยู่กับซีรีส์เกาหลี
พอเจอซีรีส์ที่ต่างแนวออกไปเลยชอบ สนุกเสียนักหนา
ประเภทได้มาก็ดูรวดเดียว แต่โชคร้ายได้มาไม่ครบแผ่น
ต้องรอสั่งใหม่ทำให้อารมณ์สะดุด แต่ก็ไม่มีปัญหา รอได้
เรื่องนี้มีดีอีกอย่างคือพระเอกที่หน้าตาสอบผ่าน
แถมดูแนวดี แม้จะดูก๊องแก๊งไปหน่อย
รวมทั้งเพื่อนที่เป็นหลานรัฐมนตรีด้วยอีกคนให้สอบผ่านเหมือนกันหุ หุ



โดย: มะนาวเพคะ IP: 125.24.70.21 วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:0:57:13 น.  

 
มันเป็นเหตุจำเป็นที่ต้องเขียน blog Bloody Monday ด้วยการอ้างอิงถึงท่านเป็นการเฉพาะเจาะจงนะคะ เพราะความจริงแล้วเป็น Blog ที่มีมีอิทธิพลเยอะพอสมควร ตอนที่คนพูดๆ ถึงซีรีย์เรื่องนี้ พอมาอ่านของท่านแล้วพาลไม่อยากดูไปซะดื้อ ๆ ( คิด...มันแย่ขนาดนั้นเลยหรือ) พอไปเจอคนชอบๆๆๆ อีก ก็กลับมาอ่านใหม่ (คิด..แต่สำนวนทางนี้ไม่เห็นท่าทางจะดีอย่างที่ว่าเลย)

เอ... ลำบากใจ จะดูหรือไม่ดูดีไหมน๊อ

พอ ซีซั่นสอง อ่านครั้งแรกเสร็จผ่านไป (คิด... ซีซั่นแรกยังถือว่าดีกว่าอีกเหรอ) พอนึกๆ จะดูต่อดีไหมน๊อ (ไหนๆ ก็ดูมาแล้ว) ก็กลับมาอ่านใหม่ ยังไม่ตัดสินใจ เอาไว้ก่อน พอสักพักมีคนเอาแผ่นมาให้ยืม ดูฟรีไม่เสียตังค์ (มูลเหตุจูงใจอันแท้จริง) อีกละ กลับมาอ่านบล็อกท่านอีกละ เอาน่ะ ดูก็ดู อย่างน้อยมีซาโต้ ถือว่าเวลาที่เสียไปไม่เสียหาย

ก็เลยมีแต่คำพูดในบล็อกของท่านติดอยู่ในหัว และมือก็รัวแป้นพิมพ์ถึง


โดย: prysang วันที่: 18 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:05:15 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mr.Chanpanakrit
Location :
สงขลา Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 28 คน [?]




Friends' blogs
[Add Mr.Chanpanakrit's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.