A ........ Z
Group Blog
 
All blogs
 
Beach Boys ร้อนนักก็พักร้อน


Sorimachi Hits


เคยอ่านงานวิเคราะห์ทางเศรษฐศาสตร์จิตวิทยา
ที่อ่านเพราะไอ้หมอนี้ มันดันไปได้รางวัลโนเบลว่ากันด้วยเรื่องของ "ความพอใจ"
ในแง่ความเป็นปัจจัยภายใน มาเปรียบเทียบกับ "การมองไปในอนาคต" ในตัวของผู้บริโภค
จนมีชื่อเก๋ในทฤษฏีที่ชื่อ Prospect Theory
แต่เผอิญตัวความพอใจ มันเป็นอารมณ์ประเภทขึ้นๆลงๆ ตามแต่สถานการณ์
ดังนั้น อารมณ์ในตอนนี้ที่ผมกำลังถวิลถึงซีรีย์เก่าๆ อาจเป็นด้วยมูลค่าของความพอใจ
ในฐานะผู้บริโภคที่ยังจดจำรสชาติเดิมๆของซีรีย์ในวันวาน โดยเผลอไปเทียบกับซีรีย์
ณ ปัจจุบันเข้า (และแอบเหลือบมองยังเทรนด์ของอนาคตด้วย) เลยตั้งใจว่า
วันนี้จะขอรำลึกอดีตซีรีย์สักเรื่อง ตามประสาศัพท์หวานๆ ที่ว่าด้วย Nostalgic Series



ยังจำได้ดีว่า ได้รับรู้ข่าวคราวความนิยมของซีรีย์เรื่องนี้ครั้งแรก
จากนิตยสาร TV Magazine นิตยสารที่ไม่ได้มีวัตถุประสงค์หลักมากไปกว่า
เซลเลอร์มูนได้พบแหวนแห่งจันทรารึยัง? หรือสะสมลูกดราก้อนบอลไปกี่ดวงบนดาวนาแม็ก
เข้าใจว่าในฉบับนั้น บก.นิตยสารคงไม่มีอะไรจะลง เลยลอกข่าวที่ไม่เกี่ยวกับการ์ตูน
มาให้อ่านกันเล่มๆในคอลัมภ์สั้นๆ และนั่นก็เป็นจุดเริ่มให้ผมได้หลงเสน่ห์คุณน้องเรียวโกะ ฮีโร่สุเอะ
แล้วค่อยๆถอนตัวจากวงการการ์ตูนออกไปอย่างช้าๆ นับย่างก้าวของจุดเริ่มในการดูซีรีย์อย่างไม่รู้ตัว
(ประมาณว่า แก่แดดเกินวัย ในขณะที่เพื่อนร่วมวัยยังจ้ำเป้าอ่านการ์ตูนในวิชาเรียนอยู่เลย)
แต่เอาเข้าจริงแล้ว ก่อนหน้านั้น ก็ได้มีโอกาสติดตามซีรีย์ญี่ปุ่นอยู่หลายเรื่องตามช่องฟรีทีวี
แต่มิได้ปะติดปะต่อเป็นเรื่องเป็นราวหรือแสวงหาข่าวสารเพิ่มเติมนัก แบบที่สาวกผู้พรรคดีควรจะเป็น
ด้วยตอนนั้น.......ยังมีอาการก้ำกึงเกี่ยวกับการ์ตูนผสมกับกระแสซีรีย์ฮ่องกงครองตลาดส่วนใหญ่
ขณะที่ช่องสามไทย ยังเอาซีรีย์ญี่ปุ่นค้างเก็บมาฉายตอนสี่โมงเย็น (ซึ่งตูยังทำเวรห้องอยู่เลย กรรม!)




ซีรีย์เรื่องที่ว่าวันนี้ คือ Beach Boys
หรือ ชื่อตั้งภาษาไทยที่ตรงคอนเซ็ปต์ดีจังว่า "ร้อนนักก็พักร้อน"
ซีรีย์จากค่าย Fuji Tv เรื่องนี้ถูกนำมาฉายทาง ไอทีวีเดิม ในปลายเดือนธันว่าคม ปี พ.ศ. ๒๕๔๒
ศิริอายุก็ปาครบไปสิบปีพอดิบพอดี (แต่เอาเข้าจริง มันถูกฉายที่บ้านเกิดตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๕๔๐)
ถือเป็นซีรีย์ที่เข้ายุคสอดรับกับสถานการณ์วิกฤตเศรษฐกิจในตอนนั้นพอดี
ว่ากันด้วยการของหนีปัญหา - โดยพักปัญหา - เพื่อที่จะได้แก้ปัญหาในภายภาคหน้า
แต่ตอนนี้ขอ (ตู) ไดเพักร้อนก่อนเถอะ (วะ)
เป็นซีรีย์ที่อัดฉีดสตาร์ดังฝ่ายแมนขั้นเทพ ที่เรียกเหล่าบรรดาแม่ยกแดนปลาดิบได้ชะงัด
เป็นซีรีย์ที่มีพระเอกให้เลือกถึงสองคน เพราะมีท่านชายสุขุมอย่าง
"ทาเคโนอุชิ ยูทากะ" ที่รับบทเป็นนายซูสุกิ พนักงานคอปกขาวกินเงินเดือนบริษัทระดับ
multinational trading company ความที่วิสัยทัศน์ไกลมีอนาคตแต่บังเอิญไปทำพลาดในโปรเจ็คใหญ่
เลยทำใจไม่ได้ เขาจึงต้องขอพักใจเพื่อไป "พักร้อน"
ส่วนแมนอีกคน คือ "โซริมาจิ ทาคาชิ" รับบทเป็นซากุราอิ อดีตนักว่ายน้ำดาวรุ่งดีกรีตัวแทนทีมชาติ
ที่เข้าร่วมกีฬาโอลิมปิก แต่ทว่าได้รับบาดเจ็บหนักจนไม่สามารถเข้าร่วมทีมได้ ชีวิตก็ตกต่ำแต่นั่นมา
แฟนสาวก็บอกเลิก แถมยังเฉดหัวให้ออกจากอพาร์ทแมนคุณป้าเอ้ยคุณแฟนอีก เลยทำใจไม่ได้
เขาจึงต้องขอพักใจเพื่อไป "พักร้อน"




ในเรื่องได้สร้างบุคคลิกตัวละครฝ่ายแมน ที่ดูขัดแย้งกันอย่างสุดขั้ว
อีกคนมีบุคคลิกสุขุม ลุ่มลึกและชอบเก็บงำไว้ในใจ
ขณะที่อีกฝ่าย บุคคลิกสนุกสนาน ฮาเฮ บ้าบิ่น และมุทะลุ
ไม่ว่าจะลงมือเริ่มทำอะไร เป็นต้องขัดแย้งและไม่ชอบขี้หน้ากันไปเรื่อย
แต่ด้วยความที่วัตถุประสงค์ในเป้าหมายบรรจบกัน คือ ชอบทะเล (และบ้ายอดมนุษย์)
ทำให้แต่ละฝ่าย ค่อยๆที่จะเรียนรู้ และศึกษาในมุมมองด้านบวกของอีกฝ่าย
แม้แต่ละคนจะมีจุดตกอับในชีวิต จากเหตุผลของคนละฝ่ายในสถานการณ์ที่ต่างกัน
แต่เมื่อมาเริ่มต้นเป็นศูนย์ในชายหาดทะเลที่กว้างสูงเสียดท้องฟ้า ทุกคนต่างก็เท่าเทียมกัน
ละทิ้งสิ่งที่อยู่เบื้องหลังอันเป็นอดีต ค้นหาและศึกษาตัวตน ณ ปัจจุบัน
ก่อนที่จะย้อนกลับไปแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดในอดีต ที่มีความหมายอีกด้าน คือ อนาคตที่ยังมาไม่ถึง
เพียงแต่สามเดือนต่อจากนี้ ขอเพียงแค่ ชาร์ตพลังให้เต็มแบตในหัวใจ
ก่อนเข้าสู่ฤดูกาลใหม่ที่กำลังจะมาถึง



จะสงสารก็แต่น้องเรียวโกะของผม ที่ดูเหมือนเป็นเหยื่อจากความเอาแต่ใจของสองคนนั้น
น้อง "เรียวโกะ ฮิโระสุเอะ" ที่เล่นเป็นมาโคโตะ นักเรียนมาดทอมบอย ในชั้นมัธยมปลายปีสอง
เดิมก็มีปัญหาหนักอกจากการที่พ่อแม่แยกทางกัน คุณน้องก็เล่นแง่
ไม่ต้องการจะไปอยู่กับฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด จึงขอเลือกที่จะอยู่กับปู่ สองต่อสอง
กับรีสอร์ตริมทะเลที่เหมือนกับบ้านพักทรงไม้เก่าๆ ที่ชื่อ Diamond Head Resort
ต้องมาเจอพ่อหนุ่มพระเอกของเรา ที่ตกอับ รถเสีย กระเป๋าตังค์หาย (เพราะไม่รู้จักแก้กรรม)
จากสถานะ "ลูกค้า" กลายมาเป็น "ลูกจ้าง" ที่ทำงานชดใช้หนี้ตลอดหน้าร้อน
แถมยังอยู่กินหลับนอน ที่ห้องใต้หลังคาโรงแรมไม้สักอีก เรียกได้ว่า.....สุดสุด
(ถ้าคุณพี่ได้ทำงานใกล้ๆคุณน้องเรียวโกะ พี่จะเหวี้ยงกระเป๋าผูกสมอเรือ
ให้จมลงทะล จะได้เป็นทาสรับใช้คุณน้องทั้งชีวิต)



แต่เห็นหลานๆสาว หน้าตาจิ้มลิ้มเช่นนี้
เชื่อได้เลยว่า พ่อตาดุ แม่ยายตาย ......................... ตามคาด
ถึงแม้ชายทั้งสองจะไม่ได้คิดอะไรอื่นไกลกับคุณน้องเรียวโกะของผม
อาจด้วยบทบาทของชายวัยทำงานกลางคน ที่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนวัยใกล้เคียงกันอยู่แล้วด้วย
แต่คุณน้องเรียวโกะของผมสิ คิดนะ........คิดมากด้วย เอาจริงเอาจังถึงขั้นหนีตาม
ซ่อนตัวอยู่ท้ายรถเต่าของเจ้าซากุราอิ เป็นบ้อบบี้เลิฟแบบแปลกๆ
โดยที่ต้องใช้สายตาแบบคนไกล ประมาณว่า บทคงพาไปให้ชวนติดตามตอนต่อไป
ไม่อยากเชื่อเลยว่า ในชีวิตจริงคุณน้องที่เป็นแม่คนทั้งๆที่เรียนไม่จบเช่นกัน
คุณน้องที่เติบโตมากับท้องชายหาด เมื่อคนอื่นต่างพักผ่อน
ขับรถหนีออกจากเมืองเพื่อมาเที่ยวชายทะเล มันจึงภาพที่แสนจะปกติสำหรับคุณน้องเรียวโกะ
เพราะขณะที่คนอื่นเขา ขอพักใจเพื่อไป "พักร้อน" แต่คุณน้องกลับต้องร้อน ด้วยงานเข้า
จนแทบไม่ได้พัก เป็นภารกิจที่รับใช้ประชาชนโดยแท้จริง




ซีรีย์จะไปต่อไม่ได้ ถ้าไม่มีบทเสริมของปัจจัยองค์ประกอบแวดล้อม
อย่างตัวละครเสริม เพื่อสร้างมิติของการเรียนรู้และร่วมแก้ไขปัญหาซึ่งกันและกัน
ตามกฎสังคมร่วมหมู่ในสังกัด ที่ตัวละครแต่ละตัวจำต้องเรียนรู้โดยผ่านการพิจารณา
อย่างไม่รู้จบ ที่เรียกว่า ฮันไซ และ ปรับปรุงแก้ไขอย่างต่อเนื่อง ที่เรียกว่า ไกเซน
ตัวละครอาทิเช่น ปู่จอมบู้อิซุมิ แม่มาเอดะสาวเจ้าของบาร์ที่ไม่กล้าพบหน้าลูก
สาวเทราโอะผู้พักฟื้น เพื่อนหนุ่มเพื่อนสาว อย่าง นาโอโตะกับฮารา ก็สร้างสีสันได้ไม่หยอก
สูตรสำเร็จตรงจุดนี้ แม้กาลเวลาจะผ่านมาเป็นสิบปี ขนบของการสร้างซีรีย์แดนปลาดิบ
ก็ยังไม่เคยเปลี่ยนไปแต่ประการใด
แต่ที่น่าแปลกใจ คือ คนเขียนบทอย่าง "โยชิกาซุ โอกาดะ" โดยส่วนตัวดูเหมือนจะถนัด
ในการเขียนงานเลิฟคอเมดี้ แต่กลับไม่ได้สร้างงานเขียนที่น่าประทับเหมือนกับ Beach Boys
(อันนี้ความเห็นส่วนตัวนะขอรับ) จะดูเข้าท่าแต่ไม่พี้ดสุดอีกเรือ่ง คือ
สวย เซี้ยว ซ่า นางฟ้าของผม เท่านั้น แต่ผู้กำกับสิที่ผมติดใจในชื่อชั้นที่ไม่ธรรมดา
แม้ซีรีย์ Beach Boys จะใช้ผู้กำกับร่วมถึงสองท่าน เพราะหนึ่งในนั้นมี "เคนซากุ ซาวาดะ"
อย่างงานซีรีย์ Beach Boys ถือเป็นงานกำกับชิ้นแรกของพี่แก ยกตัวอย่างงานซี๊ดๆ
สามเรื่องล่าสุด ก็มี ฮีโร่อย่างงี้ ไซอิ้วอย่างงี้ และ changeอย่างงี้ ทำให้เรื่องกำกับล่าสุด
ปีนี้ อย่าง Wasted Land ที่ร่วมกำกับถึงสามคน ดูน่าสนใจขึ้นเป็นกอง




ต้องขออภัยที่ไม่ได้เล่าเรื่องราวของซีรีย์เท่าที่ควร เอาเป็นว่า
แค่เห็นทะเลในฤดูร้อนสี่ช่วงเวลา คือ ยามโพล้เพล้ ยามบ่าย ยามอัสดง และยามค่ำคืน
เพียงแค่นี้ก็คุ้มค่าที่จะได้ดูสักแล้ว ถือเป็นซีรีย์ยอดเฉลี่ยคนดู ๒๖.๕ %
จนต้องทำภาคสเปเชียลให้หายคิดถึง ในอีกสองปีต่อมา (ความเห็นส่วนตัว ไม่น่าสร้างเลย!)
ฟอร์แมตที่ผมได้ดู เป็นการอัดทับมาจากเทปวีดีโอที่บันทึกจากหน้าจอทีวี
ในส่วนของเสียงพากย์ก็ไม่น่ามีปัญหา เพราะคุ้นชินเป็นอย่างดี
แต่ไอ้ประเภทตัววิ่งประชาสัมพันธ์ใต้จอนี้สิ มีอะไรที่มันตกยุคตกสมัย ดูไปก็ฮาดี
ดีนะที่ไม่มีโฆษณาแฟลตปลาทองติดมาด้วย
บทจะลาจาก ก็จากลาอย่างใจหาย แม้ตอนที่หนึ่งก็ทำท่าว่าจะจบในตอนเดียว
แต่ไปๆมาๆ ก็ยึดยือเป็นคนดูต้องใจหายใจคว่ำ ดูซีรีย์เรื่องนี้ต้องลุ้นให้ปฎิทิน
หน้าร้อนมีมากกว่าสามเดือน แต่สุดท้ายอย่างปู่อิสุมิที่บอก

"คนที่มาัพัก เพียงแค่จรมาแล้วก็จากไป"

เหลือไว้แค่ความอาลัย กับขยะใบใหญ่ที่กองไว้ให้
แต่สิ่งที่น่าสงสัย นักแสดงส่วนใหญ่ในเรื่องนี้แทบจะหายหน้าหายตาไปจากวงการ
จะเห็นก็น้องเรียวโกะ ที่ดูมีอายุมากขึ้น ล่าสุดเห็นแว้บๆโผล่มาตอนแรกแบบหลอกให้ดีใจ
ใน Mr.Brain แล้วจะหายเข้าสู่กลีบเมฆ แม้จะดูจนจบตอนที่แปดแล้วก็ตาม
อาจเป็นซีรีย์ญี่ปุ่นลำดับต้นๆ ที่ทางสถานีไทยมีนโยบายนำมาฉายซ้ำ
ในภาคกลางวัน ดูกี่ครั้งก็ยังประทับใจ แค่กรอกหาแต่หน้าน้องเรียวโกะตอนอ่อนเยาว์วัย
แค่นี้ก็คุ้มแบบสุโค้ยว์แล้วละพี่น้อง ........






ขอบพระคุณข้อมูลจาก imdb dramawiki และ jkdramas





ส่วนนี้เป็นเพลง Forever ที่เจ้าโซริมาจิขับร้อง ร่วมบรรเลงกับ Richie Sambora





ครั้งหนึ่งเคยรำลึกถึงภาคสเปเชียลของ Beach Boy ได้ ที่นี้







Create Date : 11 ตุลาคม 2552
Last Update : 9 มกราคม 2555 13:47:24 น. 5 comments
Counter : 4032 Pageviews.
Share

 
คิดถึง BB อ่ะ ชอบเรื่องนี้มากค่ะ ตามดูตั้งแต่ ITV แน่ะ อิอิ
ชอบเรียวโกะมากเลย


โดย: ning IP: 124.122.112.223 วันที่: 11 ตุลาคม 2552 เวลา:19:59:36 น.  

 
เรื่องนี้ได้ดูจากแผ่น ..
ลืมๆ เนื้อเรื่องไปแล้ว
จำได้แต่หน้า ยูทากะ ....


โดย: นัทธ์ วันที่: 11 ตุลาคม 2552 เวลา:20:42:07 น.  

 
ชอบเรียวโกะ มากๆ เลย


โดย: prysang วันที่: 14 ตุลาคม 2552 เวลา:21:56:25 น.  

 
เขียนวิจารณ์ได้สนุกจังเลยค่ะ

ดูเรื่องนี้เพราะยูทากะ เลยค่ะ และทำให้เราต้องตกเป็นแฟนคลับ ยูจังไปเลย


โดย: four seasons in one day วันที่: 30 ตุลาคม 2552 เวลา:7:46:46 น.  

 
จขบ.เขียนถึงซีรีส์เรื่องนี้เพราะอยากคิดถึงความหลังนี่เอง
ความหลังที่ประสบพบเจอกับน้องหนูเรียวโกะ
แต่เรื่องนี้ที่ทำหน้าที่เรียก Rating น่าจะเป็น2หนุ่ม
ยูทากะกับโซริมาจินะคะ
เรื่องนี้น้องหนูเรียวโกะแสดงเป็นมาโคโตะ
นักเรียนมาดทอมบอยหรอกเหรอคะ
แต่หัวใจคงยังเป็นผู้หญิงอยู่ซินะคะถึงเกิดPuppy loveได้
เรื่องสวย เซี้ยว ซ่า นางฟ้าของผม
ข้าเจ้ามีอยู่ในสต็อกแล้ว (ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้ฤกษ์หยิบขึ้นมาดู หุ หุ)
จขบ.เขียนเรื่องนี้สั้นผิดวิสัยจังค่ะ ประเด็นของเรื่องนี้
มีแค่สองหนุ่มต้องการพักปัญหาไว้ชั่วคราวแค่นั้นเองเหรอคะ
ดูผิดวิสัยซีรีส์ญี่ปุ่นจังเลยค่ะ


โดย: มะนาวเพคะ IP: 125.24.73.151 วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:20:04:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mr.Chanpanakrit
Location :
สงขลา Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 28 คน [?]

Friends' blogs
[Add Mr.Chanpanakrit's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.