MINI: โฮ่งที่ไม่ธรรมดา

เรื่องของนายน้อยและของฉัน...มินี่

ไชโย๊ ไชโย เสียงปิ๊น ๆ ที่คุ้นหูดังขึ้นแล้ว และที่สำคัญคือ มีคนที่หนูรอตั้งนานนั่งมาข้างหลังคู่กับนายแม่ ช่ายแล้วค่ะ...นายน้อยของหนูนั่นเอง เค้าหายไปจากบ้านเราตั้งแต่วันพุธจนวันนี้ก็สามวันพอดี ตอนไปนี่ หนูใจหายแว๊บเลย ไม่น่าเชื่อเลยว่าเค้าแทบไม่มีแรงเดิน ต้องมีคนหิ้วสองข้าง ถูลู่ถูกังพากันขึ้นรถ แล้วลุงบุญมีก็เร่งเครื่องออกรถพาไปโรงพยาบาล บ่ายวันนั้นไม่มีใครสนใจหนู ทั้งที่หนูวิ่งไปมา (อันนี้น้อยใจนิดหน่อยค่ะ) หนูมานึกได้อีกทีก็คงเป็นเพราะนายน้อยหนูเขาไม่สบายมาก ๆ ใครต่อใครเลยพากันเอาใจเขาเป็นพัลวัน หนูได้ยินคนในบ้านเขาพูดกันว่าลำไส้เค้าหยุดทำงานอีกแล้ว แก๊สเต็มท้อง ภาพเอ็กซ์เรย์ถ่ายออกมาเห็นเป็นสีดำปื๊ดไปหมดโดยเฉพาะตรงลำไส้ด้านขวาล่าง เราพากันสันนิษฐานกันว่าคงเป็นเพราะอาหารที่เขากินก่อนหน้านั้นซึ่งแปลกกว่าทุกวัน คือขนมปังฝรั่งเศส 2 อัน เป็นไส้ผักโขมหนึ่งและอีกหนึ่งคือไส้ผักรวม แถมมีเนยแข็งเป็นส่วนประกอบ มันคงไปทำปฏิกิริยาอะไรไม่ดีกับไส้ เช่นไปอุดตันทำนองนี้น่ะค่ะ เฮ้อ...อะไรจะโป๊ะเชะขนาดนี้ก็ไม่รู้ นายหนูนี่ก็ช่างสรรหาของกิน เขาอ้างว่าที่กินอันผักโขมเพราะเขาไปหาหมอเสร็จแล้วหิว ก็เลยไม่รู้จะกินอะไรดี มองซ้ายแลขวาเห็นอันนี้เข้าท่าสุดก็เลยตัดสินใจซื้อซะเลย ส่วนผักรวมนั่นเป็นเพราะขัดศรัทธาไม่ได้ คนที่ทำงานเขาซื้อเลี้ยง ก็ต้องกิน เดี๋ยวเขาเสียใจ แล้วแถมวันนั้นยังไม่ถ่าย ทานผักซะหน่อยน่าจะช่วยทำให้ลำไส้ทำงานคล่องขึ้น ฮ่า ทานไป ได้เรื่องเลยหงะ คุณหมอให้เขานอนอยู่โรงพยาบาลซะเลย ซ่านักนี่ ได้ทานอาหารอ่อนและน้ำเกลือแทน

ว่าแต่ต้องท้าวความกันนิดหนึ่งว่าอาการที่นายน้อยหนูเป็นเนี่ยภาษาคุณหมอเขาเรียกว่า Gastrointestinal Dysmotility หรือลำไส้ไม่ทำงานน่ะค่ะ คือเส้นประสาทและกล้ามเนื้อในลำไส้มันทำงานไม่ปกติเหมือนชาวบ้านเขา มันไวต่อของเสียและไม่มีแรงที่จะเก็บของเสียไว้ได้เยอะ ๆ แถมลำไส้ใหญ่เขาถูกตัดไปเกือบหมดแล้ว ความสามารถในการดูดน้ำกลับที่ของเสียก่อนจะไปถึงทวารหนักก็มีน้อยลง ผลก็คือเขาถ่ายบ่อยและเป็นเหลว ๆ (คล้ายคนท้องเสีย) และในทางตรงข้าม บางครั้งเขาอาจไม่ถ่ายเลย เพราะลำไส้มันอุดตันที่ใดที่หนึ่ง แต่ก็ยังโชคดีนะคะที่เป็นอาการที่ไม่ร้ายแรงถึงตายหรือทำให้อายุสั้น (คุณหมอว่าอย่างนั้น) มีแต่ทำให้การดำเนินชีวิตประจำวันยากขึ้น บางครั้งถึงกับต้องวางแผนว่าจะเอายังไงดี เช่นนั่งรถไปที่ต่าง ๆ หรือออกต่างจังหวัด ก็ต้องเตรียมกระดาษเปียกไว้เช็ดก้นและคอยมองหาห้องน้ำ (เพราะอึไง) หรือเรื่องกินนี่ก็เรื่องใหญ่ไม่แพ้กัน อย่างตอนนี้นายน้อยหนูเขาได้แต่ทานอาหารที่ที่บ้านทำ ไปกินข้างนอกไม่ได้ ทั้งกลัวเรื่องความสะอาด และส่วนประกอบ คุณหมอแนะนำให้เขาทานอาหารเหมือนตอนอยู่โรงพยาบาล เพราะตอนนอนที่โรงพยาบาลท้องไม่เสีย แถมยังมีการทดสอบความอดทนอีกอย่างคือ เขาทานได้ 2 มื้อ (เหมือนหนูเลย) คือมื้อเช้าและเย็น เพราะต้องทิ้งช่วงให้กระเพาะและลำไส้ได้ย่อยนาน ๆ เนื่องจากลำไส้เขาทำงานช้ากว่าคนปกติน่ะค่ะ มาถึงบรรทัดนี้ท่านผู้อ่านคงนึกภาพออกใช่ไหมคะว่าเขาก็ได้แต่ดูคนอื่นเอ็นจอยความอร่อยขณะที่ตัวเองก็ได้แต่กลืนน้ำลาย...เกลื๊อก ๆ... ความไม่สนุกก็มีประการหละฉะนี้ค่ะ

พูดถึงเรื่องหนูบ้างดีกว่า...เดี๋ยวนายน้อยหนูเขาได้เป็นพระเอกคนเดียว...เมื่อวานหนูได้ที่ขัดฟันอันใหม่สีส้มสดใสแทนอันสีม่วงอี๋อ ขอบมันเป็นพลาสติก ส่วนตรงกลางมันเป็นคล้าย ๆ ยาง หนูชอบมากเลยค่ะ เหมาะสำหรับการกัดและขัดฟันอันคมกริบของหนูเลย นายน้อยของหนูเขาดีมากเลย ไม่บ่นว่ามันแพง (ปกติเขามักจะขี้ตืด เงินไม่ค่อยกระเด็นออกจากกระเป๋าสตังค์) หรือเขาไม่ทันสังเกตก็ไม่รู้ เพราะซื้อพร้อมแคลเซียมและวิตามินบำรุงขน ทุกครั้งนายน้อยหนูก็ไปซื้อผลิตภัณฑ์สุนัขแถวถนนพระรามสี่ ใกล้ที่ทำงานและออกกำลังกายเขาน่ะค่ะ เค้าว่าร้านใหญ่ มีของให้เลือกเยอะพอสมควร และที่สำคัญคือสะดวกเขาค่ะ...หนูเลยได้ของฝากบ่อย ๆ

ส่วนเรื่องแปรงสีฟัน หนูขอเอามันไปห่าง ๆ เลยนะคะ หนูไม่ชอบนี่นา หนูเคยแปรงฟันตอนเล็ก ๆ อายุได้สักประมาณหกเดือน นายหนูเขาป้ายยาที่นิ้วเขาก่อน แล้วอีกทีหนึ่งก็ที่แปรง แปรงครั้งละนิดละหน่อย หนูจำได้ว่าหนูสะบัดหัวสุดแรง ความรู้สึกเหรอคะ...มันไม่เจ็บ แต่ออกไปทางจักกะจี๊ที่เหงือกด้วยซ้ำ นายหนูเขาทดลองแปรงให้หนู 3-4 ครั้ง ก็เลยไม่ฝืนหนูอีกค่ะ หนูละดีใจ๊ดีใจ

วันก่อนหลานสาวสุดเลิฟของนายน้อยเขามาเยี่ยมบรรดานาย ๆ และมาเล่นกับหนู เชื่อหรือไม่คะ แค่อยู่ประถมห้า แต่เป็นแฟนพันธุ์แท้ของสุนัขตัวจริงเสียงจริงเลยหละค่ะ ตอบได้ทุกคำถามเกี่ยวกับสุนัขแทบทุกสายพันธุ์ รอบรู้เรื่องผลิตภัณฑ์ ของเล่น อาหารสุนัข มีหนังสืออะไรเกี่ยวกับสุนัขนี่ ต้องรีบคว้าหามาอ่าน พักหนึ่งเค้าว่าจะเรียนเป็นสัตวแพทย์จะได้อยู่กับสุนัขหลายตัวในวันหนึ่ง ๆ...ตอนนี้เปลี่ยนแนวเล็ก น้อยคือ อยากเป็นเจ้าของฟาร์มเพาะพันธุ์สุนัขขาย...ไม่แน่ใจเหมือนกันนะคะว่าในที่สุดจะเป็นอะไร แต่คงต้องมีน้องหมาอย่างหนูเกี่ยวข้องกับชีวิตเขานี่หละค่ะ ว่าแต่วันหนึ่งวันนั้นที่น้องหนูคนนี้


Create Date : 05 ธันวาคม 2550
Last Update : 5 ธันวาคม 2550 19:36:10 น. 1 comments
Counter : 525 Pageviews.  

 
น่ารักจริงๆ กิจกรรมของนู๋คนนี้


โดย: แม่มินมิน (nardlada ) วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:16:35:52 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

chadging
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add chadging's blog to your web]