|
ผมเป็นนักว่ายน้ำได้งัยเนี่ย
แม่แต่งงานกะพ่อ...เมื่อเกือบ 20 ปีก่อน...
หลังแต่ง..ต้องอาศัยบ้านของป้าอยู่ไปก่อน...เพราะยังไม่มีเงินซื้อบ้าน...
ห้องที่เราอยู่มีขนาด 3*4 เมตรเอง...แต่แม่ก็มีความสุขดี...
เมื่อผมเกิดในปลายปีนั้น...เรา 3 คน พ่อแม่ลูกก็ยังอาศัยอยู่ในห้องเล็กๆแต่อบอุ่นนั่น...(ไม่อุ่นได้งัย...ก้อมันไม่มีแอร์เน๊อะ)...
เว้นที่อยู่ให้ลูกโป่งอ่ะ
(ขอบคุณคุณโอเล่จอมซ่าครับ)
ตอนแรกเกิด...แม่บอกว่า..ผมผิวขาวมาก...จนทุกคนเรียกผมว่า...ญี่ปุ่น...
พ่อ..แม่..ป้า..ช่วยผลัดเปลี่ยนกันเลี้ยงผม..เพราะบางวันแม่ต้องไปอยู่เวรกลางคืน...แม่เป็น nurse อ่ะคับ...
แล้วผมก้อเป็นนักร้องเสียงดีซะด้วย...โดยเฉพาะดึกๆ...เสียงจาดีเปนพิเศษ...อิ..อิ.....
จนผมได้ 1 ขวบ...กะลังซน...เดินเก่งแล้ว...
พ่อพาผมไปบ้านลุงซึ่งกะลังตกแต่งสวนรอบๆบ้านและขยายบ่อเลี้ยงปลาคาร์ฟด้วย...ลุงมีปลาขนาดตัวเท่าต้นแขนพ่อเกือบ 20 ตัว...ทำให้มันเริ่มอึดอัด...
พ่อเดินเข้าไปในสวนกับลุง...ปล่อยให้ผมอยู่ในบ้านกะเด็กรับใข้บ้านลุง....
ตอนพ่อกะลุงเดินกลับมา...ลุงพูดว่า...เฮ้ย...ใครเอาต๊กตาไปโยนทิ้งในบ่อ(ปลา)วะ...ลุงเดินมาใกล้ๆ...และพูดอีก...อ้าว..เสื้อผ้าเด็กนี่..ใครมาโยนไว้วะ...ลุงโมโหมากเพราะลุงหวงปลามากๆ....
พอเดินมาเกือบจะถึงแล้ว...ลุงนึกขึ้นได้ว่า...บ้านนี้ไม่มีเด็กนี่หว่า...เท่านั้นแหล่ะ...ลุงวิ่งสุดชีวิต...หลานกรู...แล้วกระโดดลงบ่อ...ตู้ม.....
.....ตุ๊กตาที่ว่านั่น...ผมเองแหล่ะ...อิ...อิ.....
แบบว่า...อยากเล่นกะปลาอ่ะ...กะลังคว่ำหน้าให้ปลาตอดอยู่เลย....
สงกะสัย...พ่อกะลุงคงไม่รู้แน่ๆเลย...ว่าเด็ก 1 ขวบก้อว่ายน้ำเป็น...แบบไม่ต้องหายใจด้วยนิ...อิ..อิ....
เรื่องของผมก้อจบด้วนๆแบบนี้อ่ะคับ...
| Create Date : 23 กันยายน 2549 | | |
| Last Update : 30 กันยายน 2549 9:32:49 น. |
| Counter : 392 Pageviews. |
| |
|
| |
|
...)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
