เรื่องราวของผมกับลุงไม้ที่ไม่มีวันลืม... เรื่องราวของผมกับลุงไม้ที่ไม่มีวันลืม... ย้อนหลังกลับไป... หลายปีเหมือนกันนะ (น่าจะมากกว่า 5 ปี) ผมยังเป็นมีอาชีพหลักนักดนตรีคาเฟ่อยู่ แต่ทำอาชีพรองด้วยการดูแลคอมพิวเตอร์ในสำนักงาน ซึ่งตอนนั้นเริ่มต้นด้วยคอมพิวเตอร์ 386 จอโมโนโครมสีเขียวๆ และเครื่องพิมพ์ Epson แบบเข็ม แคร่ยาวอีก 1 ตัว โดยส่วนตัวที่บ้านก็มี 1 เครื่อง แต่เป็นจอโมโนโครมสีเทา กับเครื่องพิมพ์แคร่สั้น 1 ตัว สมัยนั้น RAM แพงมากๆ จำได้ว่าถึงขนาดต้องขายสร้อยคอ เพื่ออัพเกรดเครื่องเลยทีเดียว (คิดดูก็แล้วกันว่ารักที่จะเล่นคอมฯขนาดใหน...) ถัดจากนั้นมา อินเตอร์เน็ตก็มาถึงสระบุรี มาเปิดสำนักงานอยู่ที่หน้าวิทยาลัยเทคนิคสระบุรีเลย (ผมก็ศิษย์เก่าที่นั่น) มีหรือที่ผมจะพลาด เพราะติดตามข่าวคราวของอินเตอร์เน็ตมาด้วยความกระหายตั้งนานแล้ว จึงได้สมัครใช้บริการกันเป็นที่เรียบร้อย ยังจำประสบการณ์แรกที่เข้าสู่โลกไซเบอร์ได้ดี คือต้องจ่ายค่าโทรศัพท์ 4,800 บาท เพราะรหัสทางไกลของสระบุรีและลพบุรีเป็น 036 เหมือนกัน ด้วยความที่เคยลองว่า ถ้าหมุนเข้าลพบุรีแล้วเร็วกว่า จึงต่อเข้า ISP ที่ลพบุรีซะเป็นเดือน ซึ่งงานนี้ได้ชวนเพื่อนคนหนึ่งเล่นด้วย ขานั้นหมดไป 2 พันกว่าบาท...! (อุทาหรณ์เรื่องนี้ ผมยังนำไปเขียนเป็นบทความ ส่งมาลงในเว็บพันทิป ได้ค่าเรื่องชดเชยค่าโทรศัพท์คืนมาพอสมควร) ต่อจากนั้นมาอีกไม่นานนัก ผมก็ได้รู้จักกับล็อคอิน “Noko” ได้เข้ามาให้คำแนะนำเกี่ยวกับเซ็ตค่าซาวด์การ์ด เพื่อใช้งานกับโปรแกรม Nick Karaoke ซึ่งสมัยนั้นต้องรันบน Dos เพียงอย่างเดียว การปรับค่าต่างๆนับว่าลึกลับเอาการเหมือนกัน เมื่อพบผู้ตอบปัญหาได้แบบจะๆอย่างนี้ จึงได้เกิดกระทู้ต่อเนื่อง ระหว่างผมกับ “Noko” อีกหลายกระทู้ทีเดียว ครั้งหนึ่ง Noko เคยบอกผมว่าอยู่สระบุรีเหมือนกัน แต่ยังไม่ยอมเปิดเผยตัวว่าอยู่ตรงใหนหรือทำงานอะไร แต่ด้วยความที่เกิดความศรัทธาขึ้นมาบ้างแล้ว ว่าล็อคอิน Noko นี้ เป็นผู้ “รู้จริง” ทางด้านคอมพิวเตอร์และดนตรีคอมพิวเตอร์เป็นอย่างยิ่ง ผมเลยวาดภาพ Noko เอาไว้ในใจว่า น่าจะเป็นหนุ่มนักดนตรีคอมพิวเตอร์ ไว้ผมยาว กลางคืนเล่นดนตรี กลางวันทำงานคอมฯ แล้วเดาเอาว่า จะต้องเป็นคนที่นั่งออนไลน์ได้ตลอดทั้งวันเป็นแน่... ชักอยากรู้จักตัวตนจริงๆของอีตา Noko นี่ขึ้นมาตะหงิดๆ ถามก็ไม่ยอมบอกซะด้วย มีอยู่ครั้งหนึ่งอดรนทนไม่ได้ เกิดสงสัยคนๆหนึ่งที่ทำงานอยู่ในศูนย์ A-Net ที่อยู่หน้า วิทยาลัยเทคนิคสระบุรี มีลักษณะดังที่ผมวาดไว้เป๊ะเลย ก็เลยเข้าไป “ตีซี้” ถามโน่นถามนี่ไปเรื่อย ทั้งเรื่องคอมฯและเรื่องโปรแกรมดนตรี ปรากฏว่าอีตานี่ไม่รู้เรื่องเลย บอกว่ามาช่วยเขาดูแลร้านเท่านั้นเอง แม้แต่ E-Mail ก็ยังไม่มีเลย จากนั้นมาก็ล้มเลิกความคิดที่จะตามหาตัวจริงตา Noko แล้ว ด้วยความที่เข้าออกตามบอร์ดต่างๆ ทั้งอ่านทั้งถามเรื่อยๆมา ทำให้มุมมองถึงตัวตนของแต่ละคนในโลกอินเตอร์เน็ต ก็พัฒนาตามไปด้วย ความตระหนักถึง “ความเป็นส่วนตัว” ของกันและกันจึงเกิดขึ้น รู้ถึงมารยาทว่า ไม่ควรจะถามว่า “คุณคือใคร” เราควรให้ความ “เคารพ” ต่อนามแฝงนั้นก็พอแล้ว แล้ว”นามแฝง”นั้น จะเชื่อถือได้อย่างไรว่าคือคนๆนั้นทุกครั้งที่เจอ? ต้องขอบคุณ “พันทิป” pantip.com ที่มีกฎระเบียบและข้อบังคับต่างๆออกมา เพื่อให้การอยู่ร่วมกัน ในสังคมไซเบอร์ เป็นไปอย่างสันติสุข ทำให้เหล่า “คนจริง” หลายๆคน สามารถที่จะมี “นามแฝง” หรือ “ล็อคอิน” ของตนเองได้ และบุคคลเหล่านี้ มักไม่ชอบที่จะเปลี่ยนนามแฝงไปมาเจอเมื่อไรก็ต้องใช่เมื่อนั้น ไม่เหมือนกับอีกกลุ่มหนึ่ง ซึ่งเข้าๆออกๆ เปลี่ยนชื่อไปมา เพียงเพื่อความสนุกสนานหน้าจอคอมพิวเตอร์เท่านั้น (แต่คนดีที่ไม่มีล็อคอินก็มีนะ อันนี้ต้องยกเว้นไว้ให้) จากล็อคอิน “Noko” มาสู่ “ไม้หลักปักมั่นคง” จำได้ว่าสมัยนั้นยังไม่ใช่ “ลุงไม้” แบบทุกวันนี้ ผมและเราทุกๆคนต่างรู้ดีว่า นามแฝงนี้เป็นที่ยอมรับว่าเป็นผู้รู้จริง ถ้าสอนก็สอนจริง ถ้าแย้งก็แย้งจริง ถ้าจะเถียง ก็เถียงกันด้วยเหตุด้วยผล สุดท้ายก็จะมีข้อสรุปที่ดีๆมีประโยชน์ต่อผู้ถามเสมอ และไม่เฉพาะแต่เจ้าของกระทู้เท่านั้น แม้แต่ผู้ที่เพียงแค่คลิกผ่านมาเจอ เมื่ออ่าน(ที่เขาเถียงกัน)นั้นแล้ว จะต้องได้อะไรๆกลับไปด้วยอย่างแน่นอน... มีอยู่ครั้งนึง... น้องๆที่นับถือกัน แต่ทำงานอยู่อีกที่ ได้เข้ามาปรึกษาว่า รู้สึกว่า "ถูกสบประมาท" ใครบางคนในที่ทำงาน ด้วยว่ามีแก็งค์ฮาเล่ย์อยู่แก็งค์หนึ่ง เขาทำทริปบุกป่าฝ่าดงแล้วถ่ายวิดีโอไว้ จากนั้นก็ไร้ท์เป็น VCD เพื่อแจกจ่ายกันในกลุ่ม โดยคอมเม้นท์ว่า “เป็น VCD ที่ป้องกันการ Copy 100% ไม่มีใครในประเทศไทยที่จะทำแบบนี้ได้ เพราะเป็นเทคโนโลยีล่าสุดจากต่างประเทศ...” น้องชายคนนี้พูดคุยถึงผมเอาไว้มาก ว่าทำโน่นทำนี่ได้ เลยโดนสบประมาทมาว่าแค่โปรแกรมเมอร์ในสระบุรี ไม่มีทางก็อปได้แน่นอน จาก VCD แผ่นเดียว กลับกลายเป็นเรื่องของศักดิ์ศรีไปซะแล้ว ผมเองก็ไม่เคยก็อป VCD สักที เลยไม่รู้จริงๆว่าเขามีวิธีการก็อปและกันก็อปกันอย่างไรบ้าง น้องชายก็ย้ำมาว่า รีบๆไปหาวิธีมาเลย ไม่งั้นเสียฟอร์มแน่ๆ ก็เลยได้มีโอกาสเอาเรื่องนี้มาปรึกษาลุงไม้ ลุงไม้ก็หัวเราะ “อิ อิ อิ...” ผ่าน MSN เข้ามาเหมือนเคย บอกว่า เรื่องแบบนี้เขารู้กันทั่วบ้านทั่วเมือง ว่าแล้วก็ลิ้งก์ไปยังคำตอบและบทความต่างๆ ทั้งของลุงไม้เอง และของคนอื่นๆด้วย ในที่สุดก็สามารถก็อปไปให้น้องคนนั้นได้อย่างฉลุย แก็งค์ฮาเล่ย์ถึงกับยกนิ้วโป้งให้เลยทีเดียว ผมบอกลุงไม้ว่า สุดยอดจริงๆ ลุงไม้ก็ตอบกลับมาว่า “ไม่ใช่หรอก ไม่ได้เก่งกาจอะไรหรอก คนเราไช่ว่าจะรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง แค่รู้กันคนละอย่างเท่านั้นแต่บังเอิญว่าเรื่องนี้ ลุงไม้ก็รู้ด้วยเท่านั้นเอง...” นี่คือประโยคประจำตัวของลุงไม้เลย... เมื่อครั้งที่ผมจะทำระบบแลนในที่ทำงาน ก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ยังจำได้ดี แรกๆตอนที่ระบบยังไม่ค่อยจะเต็มที่นัก ก็ใช้ WindowsME บ้าง WindowsXP บ้าง ขยับมาเป็นเรื่องเป็นราวหน่อยก็ Windows2000Pro บังเอิญว่าวันรุ่งขึ้นจะต้องติดตั้งโปรแกรมบัญชีสำเร็จรูป ที่จะต้องมีการลงทะเบียนด้วยข้อมูลของเครื่องแม่ การจะเปลี่ยนแปลงระบบต่างๆในเครื่องแม่ถือเป็นเรื่องใหญ่ ดังนั้น ผมจึงจำเป็นจะต้อง Setup เครื่องแม่ให้สมบูรณ์ที่สุดในวันพรุ่งนี้ และห้ามเปลี่ยนแปลงอีกเด็ดขาด (เปลี่ยนแปลงได้เหมือนกัน แต่จะต้องแจ้งไปยังบริษัทของโปรแกรมบัญชีสำเร็จรูปนั้นด้วย เพื่อขอรหัสใหม่ ซึ่งจะเป็นเรื่องค่อนข้างวุ่นวาย) คราวนั้น ไปถามหากับเพื่อนๆแล้ว ไม่มีใครมี Windows2000Server เลยสักคน จะวิ่งรถเข้าเซียร์รังสิตก็ไม่คุ้ม จะโหลดบิทก็คงไม่ทัน เพราะต้องโหลดหลายวันอยู่ เลยลองสอบถามมายังลุงไม้ ว่ามีแผ่นที่ว่าบ้างมั้ย ลุงไม้ตอบกลับมาทาง MSN ว่า “...หากรักกันจริง อย่าถามว่ามีมั้ย ให้ขอยืมเลย...” นี่สื่อความหมายถึงความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของลุงไม้ได้เป็นอย่างดี ว่าหากลุงไม้มีอยู่กับตัว ลุงไม้ก็ให้ยืมทันที หรือแม้ว่าไม่มี ก็จะไปเสาะหามาให้ยืมทันทีเหมือนกัน สรุปว่าเย็นๆหลังเลิกงานวันนั้น เลยได้นัดเจอ “ตัวจริง” ของลุงไม้ ที่เลยป้ายรถเมล์ทางแยกเข้าอำเภอหนองแค โดยเป็นแผ่น Windows2000Server และแถมด้วยแผ่นรวม Patch ที่รวบรวมโดยลุงไม้เองอีก 1 แผ่น... รู้สึกตื่นเต้นอย่างไรไม่รู้ในครั้งนั้น กับการนัดเจอ “ตัวจริง” กันเป็นครั้งแรก กับคนที่พูดคุยผ่านตัวอักษรกันมาเกินกว่า 5 ปี ภาพลุงไม้ต่างจากที่เคยวาดเอาไว้ในใจมากทีเดียว ใช้เวลาในครั้งนั้นประมาณ 2-3 นาที วิ่งลงจากรถ ยกมือไหว้สวัสดีกัน ผมยื่นแผ่นเปล่า ลุงไม้ยื่นแผ่นโปรแกรม สวัสดีร่ำลากัน แล้วต่างคนต่างกระโดดขึ้นรถ ขับแยกจากกันไปทันที นึกๆยังขำๆอยู่ว่า ทำไมต้องตื่นเต้นรีบร้อนกันขนาดนั้น น่าจะชวนลุงไม้มาเยี่ยมบ้าน กินน้ำกินกาแฟกันซะหน่อย ต่อมาก็มีอีกหลายๆครั้ง ทั้งการยืมแผ่น ยืมหนังสือ ทั้งแผ่นโปรแกรม แผ่นสอนธรรมะ สอนถ่ายภาพ ฯลฯ แต่สังเกตว่า ระยะหลังนี่ ลุงไม้มักนอนพักผ่อนเวลาเที่ยงๆ หากนัดแนะขออะไรกันไว้ตอนเที่ยง ลุงไม้จะเอามาฝากไว้กับยามที่หน้าประตู ซึ่งเมื่อทราบว่าลุงไม้นอนพักผ่อนอยู่ ผมก็เลยไม่ขึ้นไปรบกวน บ่ายๆค่อยเข้า MSN เพื่อขอบคุณกัน ก็เป็นอย่างนี้มาเรื่อยๆ เวลาลุงไม้ได้โปรแกรมอะไรใหม่ๆมา ก็มักจะส่งผ่าน MSN มาให้เสมอๆ เช่น เมื่อครั้งที่ลุงไม้เจอความผิดพลาดกับ SD/MMC ของกล้อง แล้วต้องไปหาโปรแกรมประเภท Recovery มาใช้ ลุงไม้ก็ยังเข้ามาเล่าให้ฟัง พร้อมกับส่งโปรแกรมให้ด้วย โดยบอกว่า เก็บๆเอาไว้เถอะ ถ้าเล่นกล้องเล่นคอม รับรองว่าจะได้ใช้สักวัน แล้วก็จริงอย่างที่ว่า เพราะเมื่อเร็วๆนี้ เพิ่งได้ใช้โปรแกรมนี้ของลุงไม้ เนื่องจาก USB FLASH DRIVE ของน้องคนหนึ่งไม่สามารถ Browe ดูข้อมูลได้ แต่เนื้อที่หายไป โดยฟ้องว่าเป็นความผิดปกติของโปรแกรม U3 ที่ติดตั้งอยู่บนนั้น งานนี้สามารถใช้โปรแกรมที่ลุงไม้ส่งมาให้ กู้ข้อมูลคืนมาได้เกือบทั้งหมดเลยทีเดียว อีกครั้งหนึ่ง ตอนที่ผมกำลังตัดสินใจกับการเซ็ตอัพระบบแลน ว่าจะทำ "เวิร์คกรุ๊ป" หรือ "โดเมน" ดี ก็เลยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาลุงไม้ทาง MSN ลุงไม้ย้อนถามกลับมาว่า มีคอมฯกี่เครื่อง มีกี่แผนก มีกี่ฝ่าย มีผู้บริหารกี่คน? ลุงไม้แนะนำว่า อย่าทำอะไรที่ "ยาก" เกินความจำเป็น บริษัทต้องการแค่ให้เครื่องสามารถบริการพนักงานได้ งานไม่สะดุด หรืออาจมีสะดุดบ้าง แต่เราต้องแก้ไขได้ในเวลาอันรวดเร็ว ให้มองว่า ถ้าต้องการงานแบบเดียวกัน แล้วสามารถทำงานได้ทั้งแบบเวิร์คกรุ๊ปและโดเมน จะไปทำโดเมนทำไม? โอเคว่าถ้าทำโดเมนเป็น เพื่อนฝูงจะปรบมือให้ คนดูแลระบบด้วยกันจะยกนิ้วให้ว่าเก่ง ถามว่า ถ้าเซ็ตเวิร์คกรุ๊ปเสร็จใน 1 วัน กับทำโดเมนเสร็จใน 3 วัน บริษัทจะเลือกอันใหน แล้วถ้าเวิร์คกรุ๊ปเดี้ยง เราแก้ไขได้ภายใน 2 ชั่วโมง กับถ้าโดเมนเดี้ยง เราขอแก้ไข 1 วัน อันใหนจะโดนด่า...? เหล่านี้มีคำตอบอยู่ในตัวเอง ซึ่งผมสามารถเลือกมาใช้ได้ไม่ยาก... เกี่ยวกับฮาร์ดแวร์ก็เช่นเดียวกัน ลุงไม้เป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบเรื่องการโอเวอร์คล็อกเลย เรื่องนี้ก็เกี่ยวข้องกับการทำงาน เกี่ยวข้องกับบริษัทเหมือนกัน ลุงไม้ยกตัวอย่างว่า สมมติบริษัทให้เราไปซื้อคอมฯมาสักชุด เขายินดีที่จะจ่ายเงินอยู่แล้ว เท่าไรก็ได้ ขอให้เสถียรและใช้งานได้ดี หากต้องการความเร็วสัก 3 G. ในเมื่อ INTEL เขามีขายที่ความเร็วเท่านี้ แล้วเขาก็มีชื่อเสียงเรื่องความเสถียร ถึงจะราคาแพง แต่บริษัทก็จ่ายได้อยู่แล้ว ก็ซื้อมาเลย ไม่มีความจำเป็นที่จะไปซื้อ AMD ที่ราคาถูกกว่า 1 ใน 3 แล้วเอามาโอเวอร์คล็อกจาก 2.5 G. เป็น 3 G. แล้วไปบอกบริษัทว่า เราช่วยให้งบประมาณน้อยลงนะ แต่เชื่อเถอะว่า ในอนาคตโดนด่าแน่ๆ ว่าทำไมซื้อของถูกให้เขา ทั้งๆที่เขาก็สามารถจ่ายแพงๆได้ การเอา  AMD มาโอเวอร์คล็อก ถามว่าเสี่ยงต่อการไม่เสถียรมั้ย? เสี่ยงแน่นอน... นี่เป็นอีกความคิดหนึ่งของลุงไม้ ที่ผมยอมรับว่า จริงๆอย่างลุงไม้ว่าไว้ทีเดียว... เชื่อหรือไม่ว่า ที่ผมมีบล็อกเป็นของตัวเองอยู่ที่ Bloggang นี้ ก็ด้วยการยุยงจากลุงไม้นี่เอง ตอนนั้นลุงไม้คงทำบล็อกเสร็จใหม่ๆ จึงอยากได้เพื่อนเพิ่มขึ้นอีกหลายๆคน คะยั้นคะยอให้ผมลองทำบ้าง จนผมทนไม่ไหว ต้องลองศึกษาแล้วทำตามลุงไม้บ้าง ก็ได้พัฒนาเรื่อยมาจนถึงทุกวันนี้ มีเรื่องราวต่างๆเกินกว่าครึ่งร้อยไปแล้ว ยังมีความประทับใจเกี่ยวกับลุงไม้อีกหลายเรื่อง ไว้วันหลังถ้านึกได้ ก็จะมาเขียนเพิ่มเติมไว้อีกครับ... ลุงมิตร : ข้อมูลและภาพ * ค น พ เ น จ ร * : ดูแลและอัพเดทข้อมูล   Create Date : 08 กรกฎาคม 2550     Last Update : 9 กรกฎาคม 2550 1:10:52 น. Counter : 697 Pageviews.   5 comment Share Tweet

แทนความคิดถึงแด่ลุงไม้ NOKO ไม้หลักปักมั่นคง วันนี้ได้เข้ามาใน pantip.com แล้วเข้าไปอ่านในข้อความหลังไมค์ ได้พบข้อความเก่าที่ลุงไม้เคยตอบกลับ ทำให้รู้สึกคิดถึงคนที่เป็นเหมือน "ครูคนหนึ่ง" ของผมในสมัยที่เริ่มสนใจ hardware จนสามารถจัดชุดประกอบคอมได้เอง แม้จะไม่ใช่ความสามารถที่สูงมากแต่ก็ความภูมิใจเล็กๆที่เราสามารถทำได้เอง แต่ในวันนี้ครูคนนี้ได้จากโลกนี้ไป แต่ได้ทิ้งไว้ซึ่ง ความทรงจำที่ดีแก่หลายๆคนในสังคมแห่งการแบ่งปันความรู้ที่มีชื่อว่า pantip.com ที่กล่าวมาก็ไม่ได้มีอะไรมากกว่ากับที่มีความคิดที่ว่า อยากรวบรวมข้อความ ความรู้ของลุงไม้เก็บเพื่อเป็นสิ่งแทนความคิดถึง และเก็บเป็นประโยชน์แก่คนต่อไป เพื่อสืบต่อซึ่งสิ่งที่ลุงไม้เคยมอบให้แก่ผม และทุกๆคน bucx : ข้อมูลและภาพ * ค น พ เ น จ ร * : ดูแลและอัพเดทข้อมูล   Create Date : 07 กรกฎาคม 2550     Last Update : 9 กรกฎาคม 2550 1:11:18 น. Counter : 382 Pageviews.   3 comment Share Tweet

• ข้อมูลของเพื่อน ไม้หลักปักมั่นคง(Noko)
• เรื่องเล่าจากเพื่อนๆ Pantip & Bloggang
• เพื่อนจะอยู่ด้วยกันกับพวกเราที่นี่ ตลอดไป
• สำหรับท่านที่ต้องการ ร่วมลงชื่อไว้อาลัยครับ

• ไม้หลักปักมั่นคง
• * ค น พ เ น จ ร *
• blueblood@มาทุกวัน!!!! ^o^
• mitrapap
• สะเทื้อน
• โทโมกะ
• คนดีบ่อทอง
• นังนู๋วา
• Webmaster - BlogGang

• Tech eXchange กระทู้เก่าที่ถูกลบทิ้ง
• Blog โครงการประมูลการกุศลช่วยเหลือครอบครัว คุณไม้หลักปักมั่นคง
• BlogGang.com