Group Blog All Blog
|
สิเน่หาส่าหรี ... พงศกร
สิเหน่หาส่าหรี ... พงศกร
คำโปรย ... ความลึกลับของส่าหรีชุดงามจากแคว้นมันตราปุระ ที่เจ้าสาวผู้สวมใส่มักมีเหตุเป็นไปทุกคน นวลเนื้อแก้ว สาวไทยผู้มีโอกาสสัมผัสมัน จะไขปริศนาทั้งมวลนั้น เพื่อช่วยให้น้องสาวได้สมรสกับเจ้าชายอินเดียสมความปรารถนา แต่...ความรักเธอกับ เจ้าชายกีริช ล่ะ จะเป็นไปอย่างไรต่อไป...โปรดเอาใจช่วยเธอด้วย ************* ความคิดเห็นส่วนตัวจ้า ... เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องใน ซีรีย์ผ้า ของคุณหมอพงศกรค่ะ เป็นนิยายเรื่องที่ 2 ของคุณหมอ ที่เราได้อ่าน และอ่านเรื่องนี้ต่อจากกี่เพ้าเลยค่ะ ทั้งๆที่เป็นแนวเดียวกัน เป็นเพราะเราแอบผิดหวังเล็กๆ จากพี่เพ้าไปแล้วค่ะ คิดว่าเรื่องนี้ต้องดีกว่าแน่นอน ... ก็จากคอมเม้นของเพื่อนๆในนี้ด้วยแหละค่ะ ทำให้มีความหวัง (อีกละ) นวลเนื้อแก้ว เจ้าของร้านเสื้อมีชื่อในกรุงเทพมหานคร จะต้องเดินทางไปมันตราปุระ เมืองหนึ่งทางตอนเหนือในประเทศอินเดีย เพื่อไปเข้าร่วมพีธีแต่งงานของน้องสาว ที่พบรักกับเจ้าชายของมันตราปุระที่อเมริกา ช่วงแรกของเรื่องยังไม่ค่อยเกียวข้องกับผ้าเท่าไหร่คะ ออกเป็นแนวหึงหวงตบตีมากกว่าค่ะ เพราะเจ้าชายที่น้องสาวของนวลเนื้อแก้วต้องแต่งงานด้วยมีคู่หมายชาวมันตราปุระ ที่พระมารดาหมายไว้ให้แล้ว แต่พอเรื่องดำเนินมาถึงตอนที่นวลเนื้อแก้วจะต้องทำการซ่อมชุดส่าหรีโบราน ที่เป็นชุดแต่งงานของน้องสาวนั่นแหละค่ะ เนื้อเรื่องจึงได้เข้ารูปเข้ารอยขึ้น บวกกับมีการฆาตกรรมเกิดขึ้น จึงทำให้เข้มข้นขึ้นตามลำดับค่ะ ในช่วงแรกของเรื่องเรางงๆ กับบุคลิคนางเอกค่ะ เพราะดูเหมือนเธอมี 2 บุคคลิก คือแรงๆ ตบตี กะแสนดีหวานๆ ค่ะ อันนี้ความรู้สึกส่วนตัวเลยนะคะ เราเลยไม่ค่อยชอบนิสัยนางเอกค่ะ รู้สักว่าอดกลั้นน้อยไปหน่อย บวกกับผู้แต่งเขียนให้มีบทตบตีกัน เลยรู้สึกขัดๆ อย่างบอกไม่ถูกเพราะเรื่องเกิดขึ้นในพระราชวัง มันแหม่งๆ ค่ะ และเรื่องนี้ก็ไม่ทำให้เราไม่มีอารมณ์ร่วม ว่าตัวละครเป็นชาวมันตราปุระอีกแล้วค่ะ อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นคนไทยแต่ไปอยู่ในมันตราปุระ ใส่ชุดสาหรี่ ทานอาหารท้องถิ่นมากกว่า อาจจะเป็นเพราะเราอ่านแล้วรู้สึกว่าตัวละครที่เป็นชาวมันตราปุระเขามีความคิดแบบคนไทยก็เป็นได้ค่ะ เราว่าเรื่องนี้เรียกว่ากลมกล่อม ครบรบกว่ากี่เพ้าค่ะ ทุกอย่างในเรื่องมีที่มาที่ไปค่ะ แม้จะสะดุดช่วงแรก และมีรายละเอียดบางอย่างที่เราไม่อิน และบางอย่างเดาได้ แต่เนื้อเรื่องน่าติดตามนะคะ อ่านไปก็อยากรู้ว่าเนื้อเรื่องจะดำเนินต่อไปยังไงคะ ** ขอบคุณรูปภาพ และคำโปรยจากเวปเพื่อนดีค่ะFree TextEditor อ้อมกอดรัก ... วราภา
อ้อมกอดร้ก ... วราภา
คำโปรย ... มีความรักครั้งแรกก็ทำให้หมดอาลัยตายอยากในชีวิต จนแม้มีความรักใหม่อีกครั้งก็ยังหวาดระแวง กลัวจะต้องพบกับความเจ็บปวดเหมือนเมื่อครั้งที่ผ่านมา "พูษรี" จะตัดสินใจอย่างไร ในเมื่ออ้อมกอดรักนั้นอ้าแขนรอรับเธออยู่ตรงหน้านี่เอง ************* เรื่องนี้ออกแนวหวาน และละมุนละไมนะคะ อ่านสบายๆ ไม่หนักค่ะ แต่ก็ไม่น่าเบื่อ แนวนี้เราชอบค่ะ เป็นเรื่องของพูษรี หญิงสาวที่ผิดหวังในความรักครั้งแรก จึงหนีไปพักใจ โดยไปอยู่กับคุณน้าที่อเมริกา และได้พบกับเพื่อนใหม่ คืออติรุจค่ะ ทำให้เธอมีกำลังใจ และกลับมาแก้ปัญหาหัวใจของเธอ พูษรีผิดหวังในความรักเพราะ เจ้านายของเธอ หรือพีสม ที่แสดงออกว่าสนใจเธอ เปลียนไปเมื่อมาพบพี่สาวของพูษรี หรือสริตาที่เพิ่งเรียนจบจากต่างประเทศกลับมา และทั้งสองก็พัฒนาความสัมพันธ์อย่างรวดเร็ว และกำลังจะหมั้นกัน เมื่อพูษรีกลับมาจากอเมริกา เธอเข้าแข็งขึ้น แต่ก็ยังทำใจไม่ได้ดีนัก แต่อติรุจ ก็เป็นห่วงและให้กำลังใจเธอเสมอ อติรุจผู้แสนดี วันหนึ่งเขากลับมาและมาเป็นประธานบริษัทที่พูษรีทำงานอยู่ พร้อมกับการปรากฎตัวของแฟนเก่าอติรุจ ที่พยายามจะกลับมาคืนดี พูษรีจะต้องถามหัวใจของตัวเองว่าความจริงแล้วใครคือคนที่เธอรัก เรื่องราวไม่ซับซ้อนอะไรมากมายหรอกค่ะ แต่อ่านแล้วรู้สึกว่าน่ารักมาก และไม่น่าเบื่อ จบแบบ happy ending ค่ะ ความธรรมดาของเรื่องราว แต่ผู้แต่งก็เขียนได้ละมุนละไมค่ะ ดูเหมือนจะไม่มีอะไร แต่เราก็ชอบเรื่องนี้มากค่ะ เรื่องนี้เราชอบ พี่สาวนางเองหรือสริตานะคะ ชอบความมั่นใจ เด็ดเดี่ยวค่ะ และเป็นผู้หญิงทำงานเก่งด้วย จนอยากรู้เรื่องราวว่าชีวิตเธอต่อไปจะเป็นยังไง แต่นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่ของเธอค่ะ เป็นของพูษรี เลยจบที่ความสุขของพูษรีค่ะ Free TextEditor กี่เพ้า ... พงศกร
กี่เพ้า ... พงศกร
คำโปรย ... รอยรัก แรงแค้นจากปรภพ ฝังลึกในกี่เพ้าชุดงาม *************
เนื้อเรื่องก็เป็นไปตามที่คำโปรย ได้บอกไว้แหละค่ะ เพกา....ภัณฑารักษ์ จาก The MET เป็นผู้ดูแลนิทรรศการ การแสดง ชุดกี่เพ้า โดยชุดกี่เพ้าเป็นของสะสมของตระกูล ของเจ้าหมิงเทียน แต่ด้วยความผิดพลาดบางประการ ชุดกี่เพ้าที่ถูกส่งมาจัดแสดงถูกส่งมาเกินจากที่แจ้งไว้ 1 ชุด และด้วยความสวย และมีเสน่ห์ของชุดกี่เพ้าชุดนั้นทำให้เพกาอดที่จะนำชุดมาลองสวมใส่ไม่ได้ และเกิดภาพนิมิตขณะเจ้าของชุดคนเก่าถูกฆาตกรรมขึ้น เมื่องานนิทรรศการผ่านไป ขณะจัดเก็บชุดกี่เพ้า ก็เกิดอุบัติเหตุให้ชุดกี่เพ้าชุดหนึ่งขาด และเป็นผลให้เพกา ต้องรับหน้าที่ซ่อมแซม โดยจะต้องไปซ่อมแซมชุดนี้ที่ฮ่องกง โดยการซ่อมแซมชุดนั้นเพกาจะต้องไปพักที่บ้านของเจ้าหมิงเทียน และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นถึงการค้นกาฆาตกรที่ทำร้ายเจ้าของกี่เพ้าที่แท้จริงค่ะ สำหรับเรา การดำเนินเรื่องก็น่าติดตามดีค่ะ แต่ก็พอเดาเนื้อเรื่องได้ค่ะ มีบางจุดที่รู้สึกว่าบางอย่างมันเหมือนขาดไป เหมือนเขียนรายละเอียดยังไม่ครบน่ะค่ะ บางจุดเขียนมาเหมือนจะบอกว่าน่าจะเป็นเงื่อนงำหรือมีรายละเอียดอะไรมากกว่านี้ แต่ก็ไม่มีอะไร และรายละเอียดต่างๆ ที่เกิดขึ้น อ่านแล้วเราไม่รู้สึกว่าครอบครัว ของเจ้าหมิงเทียนเป็นตระกูลเก่าแก่ของคนจีน รู้สึกว่าเป็นคนจีนในเมืองไทยมากกว่าค่ะ อ่านแล้วนึกถึงตระกูลอย่างในเรื่องดอกส้มสีทองมากกว่า เหมือนสถานที่ใช่นะคะว่าฮ่องกง แต่ตัวละคร เป็นคนไทยทั้งหมดประมาณนี้มากกว่าค่ะ อาจจะด้วยด้วยคำพูดของตัวละครด้วยนะค่ะ ที่เป็นคนจีนแท้ๆ แต่พูดสำนวนไทย เราไม่เคยอ่านนิยายของคุณหมอพงศกรมาก่อนเลยค่ะ อ่านเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกค่ะ ค่อนข้างผิดหวังนิดๆ นะคะ เพราะเห็นเพื่อนๆ บอกว่าเรื่องอื่นๆ สนุกมาก Free TextEditor 4 ปี นรกในเขมร ... ยาสึโกะ นะอิโต
4 ปี นรกในเขมร ... ยาสึโกะ นะอิโต
4 ปี นรกในเขมร ผู้แต่ง : ยาสึโกะ นาอิโต ผู้แปล : ผุสดี นาวาวิจิตร เรื่องนี้เรายืมห้องสมุดมาอ่านค่ะ เห็นว่าเป็นหนังสือเล่มเล็กๆ เลยเอามาอ่านขั้นหนังสือเล่มอื่น และเคยเห็นในเวปบอร์ด ว่าเพื่อนๆ ในห้องสมุดแนะนำให้อ่านกัน พอเดินไปเจอเลยยืมมาอ่านซะเลยค่ะ ตอนอ่านชื่อเรื่อง ทำใจไว้เลยค่ะว่า คงจะเศร้า อย่างชื่อเรื่องแน่ๆ เรื่องนี้เป็นไดอารี่ ของคุณยาสึโกะ นาอิโต ในช่วง 4 ปี ที่เธอต้องเผชิญความยากลำบากในเขมร เป็นช่วงที่เขรมมีปัญหาด้านการเมืองอย่างรุนแรง เธอเขียนบันทึกประจำวันแบบสั้นๆ ในแต่ละวันกับเหตุการณ์ที่เธอต้องเจอ แต่ขนาดเธอเขียนสั้นๆ นะคะ เรายังรู้สึกได้ถึงความยากลำบากที่เธอต้องเผชิญ นับถือเลยค่ะว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง และอดทนมากๆ เวลาแห่งความยากลำบากไม่ถึง 1 ปี เธอต้องสูญเสีย ลูกชาย 2 คน ลูกบุญธรรมหญิง 1 คน และคนสุดท้ายคือสามี เราอ่านถึงตอนที่สามีจากเธอไป ถึงกันน้ำตาซึมเลยค่ะ เข้าใจว่าเธอต้องรู้สึกเคว้งคว้างขนาดไหน ต้องอยู่ลำพัง ต่างบ้านต่างเมือง กับเหตุการณ์ที่ไม่รู้ว่าจะเจออะไรต่อไป หนังสือเล่มนี้นอกจากจะสะท้อนชีวิต และความอดทนเข้มแข็งของคุณยาสึโกะในช่วงเวลานั้นแล้ว ยังบอกถึงเรื่องราวในเขมรใช่ช่วง ปี พ.ศ. 2518-2522 ได้ระดับหนึ่งว่า ประชาชนชาวเขมรต้องมีชีวิตและความเป็นอยู่อย่างไรบ้าง เราคิดว่าจะซื้อหนังสือเล่มนี้เก็บไว้เป็นสมบัติของตัวเองเลยค่ะ เผื่อว่าจะได้เก็บไว้ให้คนรุ่นต่อๆ ไปได้อ่าน อย่างน้อยก็เป็นเครื่องเตือนใจว่าไม่ควรใช้ชีวิตอย่างประมาณ และไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ เหตุการณ์แบบนี้จะไม่เกิดขึ้นกับเรา Free TextEditor ขุนหอคำ ... กฤษณา อโศกสิน
ขุนหอคำ ... กฤษณา อโศกสิน
ขุนหอคำ เป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์ของชาวล้านนาค่ะ และเป็นเล่มต่อจาก เวียงแว่นฟ้า กับ หนึ่งฟ้าดินเดียว เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่เราดองไว้ค่ะ เพราะหลังจากที่อ่านเรื่องเวียงแว่นฟ้า และหนึ่งฟ้าดินเดียวจบ เราก็แว๊บไปอ่านเรื่องอื่นก่อนค่ะ เพราะสำหรับความรู้สึกของเราแล้ว สองเรื่องแรกค่อนข้างหนักค่ะ เพราะนอกจากการดำเนินเนื้อเรื่องโดยตัวละครต่างๆ แล้ว ยังมีการสอดแทรกเนื้อหาประวัติศาสตร์ลงไปแล้ว และที่สำคัญคือเราไม่ค่อยคุ้นคำภาษาล้านนาเท่าไหร่ด้วยค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องของรุ่นลูกจากตัวละครในสองเรื่องแรกนะคะ เป็นเรื่องราวความรักของ ภูเออ หรือเจ้ามาวฟ้า ซึ่งเป็นลูกของเจ้าม่อนฟ้าและบัวบุรี ในเวียงแว่นฟ้า กับอาบองค์ ซึ่งเป็นลูกของเมืองราม กับเจ้าหญิงระยับเนตร ค่ะ เรื่องนี้ส่วนตัวแล้วเราว่าเศร้านะคะ เพราะความรักเป็นความรักที่เป็นไปไม่ได้ ผู้แต่งก็เขียนออกมาให้เรารับรู้ถึงความรู้สึกของตัวละครมากเลยค่ะ เราสงสารอาบองค์มากๆ เลย เพราะมีความรัก ที่เป็นไปไม่ได้ นอกจากจะรักภูเออที่มีคู่หมายอยู่แล้ว ยังมีเรื่องราวความรักความแค้นตั้งแต่สมัยรุ่นพ่อแม่ มาขัดขวางอีก นอกจากนี้ผู้เขียนยังได้บรรยายบรรยากาศทางด้านการเมือง ระหว่าง สยาม อังกฤษ ล้านนา และชาวไต (เราเข้าใจว่าน่าจะเป็นชนกลุ่มน้อยในพม่านะคะ) ไว้ด้วย ให้ความรู้สึกอึดอัด คับข้องใจอย่างบอกไม่ถูกค่ะ ในเรื่องระหว่างการกำหนดเขตแดนของแต่ละอาณาจักร เราอ่านไป บางตอนยังรู้สึกเคืองๆ อังกฤษ ที่สมัยนั้นเข้ามาล่าอาณานิคมในภูมิภาคเรา มาแสวงหาป่าไม้ ไม้สัก ส่งกลับไปที่บ้านเมืองตัวเอง เรื่องนี้แม้บางช่วงบางตอนจะรู้สึกหนักไปบ้าง เพราะบรรยายาศการเมือง แต่ก็มีบางตอนที่อ่านไปต้องอมยิ้ม ในความน่ารักของตัวละคร และบางตอนก็เศร้าไปกับตัวละครค่ะ ในตอนจบของเรื่อง แม้จะมีการคลายปมในบางเรื่องแล้ว เราก็ยังรู้สึกว่าค้าง น่าจะมีต่อไปอีกนิด ... ขนาดเป็นเรื่องที่หนักสำหรับเรานะคะ ก็ยังเหมือนอยากให้มีต่ออีกสักเล่ม ทำไมกันนี่ สงสัยเราคงอยากรู้ว่าชีวิตต่อไปของภูเออ และอาบองค์จะเป็นยังไงน่ะค่ะ Free TextEditor |
จั๊กกะจุ่น
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
