All Blog
กี่เพ้า ... พงศกร

กี่เพ้า ... พงศกร



คำโปรย ...


รอยรัก แรงแค้นจากปรภพ ฝังลึกในกี่เพ้าชุดงาม
ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานเพียงใด
โบตั๋นกลีบบาง...ยังคงรอวันหวนกลับคืน
กี่เพ้าสีแดงสด ปักลายโบตั๋นสีชมพูชุดนั้นคงจะสวยสมบูรณ์ หากไม่มีรอยขาดบนอกเสื้อ...
รอยขาดที่เกิดจากคมมีด ซึ่งแทงทะลุหัวใจของหญิงสาวที่เป็นคนรักเก่าของหนุ่มฮ่องกงสุดเท่ห์..เจ้าหมิงเทียน...
และความยุ่งยากทั้งหลายคงไม่เกิดขึ้น หากเพกาจะไม่ทำลายกฎเหล็กของพิพิธภัณฑ์ แอบสวมกี่เพ้าชุดงาม
จนเกิดภาพนิมิตเห็นมือของฆาตกรที่จ้วงแทงลงมา
ฆาตกรร้ายที่ยังลอยนวล
ฆาตกรร้ายที่อาจเป็นใครก็ได้ในคฤหาสน์ตระกูลเจ้าอันใหญ่โต
ร่วมผจญภัยข้ามโลกจากนิวยอร์ก สู่ฮ่องกง ตามไขปริศนาลึกลับของกี่เพ้าไปกับเพกา...ภัณฑารักษ์สาวสวยจาก The MET พิพิธภัณฑ์ใหญ่ติดอันดับโลก
การผจญภัยที่ต้องวางชีวิตและหัวใจรักเป็นเดิมพัน !


*************




อ่านจบแล้วจ้า


เนื้อเรื่องก็เป็นไปตามที่คำโปรย ได้บอกไว้แหละค่ะ


เพกา....ภัณฑารักษ์ จาก The MET เป็นผู้ดูแลนิทรรศการ การแสดง ชุดกี่เพ้า โดยชุดกี่เพ้าเป็นของสะสมของตระกูล ของเจ้าหมิงเทียน แต่ด้วยความผิดพลาดบางประการ ชุดกี่เพ้าที่ถูกส่งมาจัดแสดงถูกส่งมาเกินจากที่แจ้งไว้ 1 ชุด และด้วยความสวย และมีเสน่ห์ของชุดกี่เพ้าชุดนั้นทำให้เพกาอดที่จะนำชุดมาลองสวมใส่ไม่ได้ และเกิดภาพนิมิตขณะเจ้าของชุดคนเก่าถูกฆาตกรรมขึ้น


เมื่องานนิทรรศการผ่านไป ขณะจัดเก็บชุดกี่เพ้า ก็เกิดอุบัติเหตุให้ชุดกี่เพ้าชุดหนึ่งขาด และเป็นผลให้เพกา ต้องรับหน้าที่ซ่อมแซม โดยจะต้องไปซ่อมแซมชุดนี้ที่ฮ่องกง โดยการซ่อมแซมชุดนั้นเพกาจะต้องไปพักที่บ้านของเจ้าหมิงเทียน และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นถึงการค้นกาฆาตกรที่ทำร้ายเจ้าของกี่เพ้าที่แท้จริงค่ะ


สำหรับเรา การดำเนินเรื่องก็น่าติดตามดีค่ะ แต่ก็พอเดาเนื้อเรื่องได้ค่ะ มีบางจุดที่รู้สึกว่าบางอย่างมันเหมือนขาดไป เหมือนเขียนรายละเอียดยังไม่ครบน่ะค่ะ  บางจุดเขียนมาเหมือนจะบอกว่าน่าจะเป็นเงื่อนงำหรือมีรายละเอียดอะไรมากกว่านี้ แต่ก็ไม่มีอะไร


และรายละเอียดต่างๆ ที่เกิดขึ้น อ่านแล้วเราไม่รู้สึกว่าครอบครัว ของเจ้าหมิงเทียนเป็นตระกูลเก่าแก่ของคนจีน รู้สึกว่าเป็นคนจีนในเมืองไทยมากกว่าค่ะ อ่านแล้วนึกถึงตระกูลอย่างในเรื่องดอกส้มสีทองมากกว่า เหมือนสถานที่ใช่นะคะว่าฮ่องกง แต่ตัวละคร เป็นคนไทยทั้งหมดประมาณนี้มากกว่าค่ะ อาจจะด้วยด้วยคำพูดของตัวละครด้วยนะค่ะ ที่เป็นคนจีนแท้ๆ แต่พูดสำนวนไทย


เราไม่เคยอ่านนิยายของคุณหมอพงศกรมาก่อนเลยค่ะ อ่านเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกค่ะ ค่อนข้างผิดหวังนิดๆ นะคะ เพราะเห็นเพื่อนๆ บอกว่าเรื่องอื่นๆ สนุกมาก



Free TextEditor



Create Date : 17 พฤศจิกายน 2554
Last Update : 18 พฤศจิกายน 2554 11:33:40 น.
Counter : 1303 Pageviews.

4 comments
  
ได้อ่านแต่สิเน่หาส่าหรี กับ สาปภูษา ไปแล้ว เรื่องนั้นสนุกมากครับ
งานของคุณหมอที่ผมอ่านแล้วชอบมากๆ คือลิขิตชีวิต กับ ฤดูดาว ครับ
โดย: สามปอยหลวง วันที่: 18 พฤศจิกายน 2554 เวลา:7:51:23 น.
  
ขอบคุณมากค่ะ คุณสามปอยหลวง

สิเหน่หาส่าหรี ได้อ่านแล้วค่ะ สนุกว่ากี่เพ้ามากค่ะ เนื้อหาสมบูรณ์กว่ามากค่ะ ส่วนลิขิตชีวิต กับฤดูดาว ไว้จะลองหามาอ่านดูนะคะ
โดย: จั๊กกะจุ่น วันที่: 18 พฤศจิกายน 2554 เวลา:9:27:42 น.
  
อ่านแล้วค่ะ ส่วนตัวเราว่าสนุกน้อยกว่ารอยไหม เดาเรื่องง่ายไปหน่อย รำคาญตัวอิจฉาด้วย

ส่วนสิเน่หาสาหรี เพิ่งอ่านจบค่ะ อ่านไปครึ่งเล่ม บางครั้งเรานึกรำคาญนางเอก ก็เลยอ่านแล้ววางบ่อย มาสนุกเอาตรงที่มีคนตายแล้ว แต่การผูกเรื่องเราชอบค่ะ ดูลึกลับกว่ากี่เพ้า
โดย: กล้ายางสีขาว วันที่: 18 พฤศจิกายน 2554 เวลา:11:18:30 น.
  
รู้สึกเหมือนกันเลยค่ะ คุณกล้ายางสีขาว กับเรื่องสิเหน่หาส่าหรี่

ว่ารำคาญนางเอก ตอนที่นางเอกถูกเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรมเรารู้สึกว่าสมควรแล้วมากเลยอ่ะค่ะ ไม่ได้เป็นกำลังใจให้นางเอกเล้ย

แต่รู้สึกว่าพอหลังจากนั้น นางเอกจะนิสัยดีขึ้นนะคะ

ส่วนเรื่องสาปภูษา กับรอยไหมเรายังไม่ได้อ่านเลยค่ะ แต่คงพักชุดผ้าไว้ก่อนค่ะ
โดย: จั๊กกะจุ่น วันที่: 18 พฤศจิกายน 2554 เวลา:11:29:28 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

จั๊กกะจุ่น
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]