โบยบินสู่ความฝัน

โบยบินสู่ความฝัน
2006-04-29




นกก็เปรียบเหมือนอิสระ ๆที่จะโบยบินสู่ความฝันของตัวเอง


วันนี้ฉันตื่นตอน 11 โมงกว่าๆ ตื่นมาก็รู้สึกดีมาก เมื่อวานไม่สบายหนักแต่วันนี้สบายดีแล้ว แต่ก็ยังมีหวัดบ้าง พอตื่นมาก็อืดอาดยืดยาดเป๊บนึงก็ค่อยจัดการห้องที่สกปรกให้สะอาด เริ่มจากล้างจาน กวาดห้อง เก็บของ เอาผ้าลงไปซัก กว่าจะเสร็จก็ บ่าย2 แล้วก็ออกไปมหาลัย เอารูปไปไรท์ นั่งเล่นคอมแป๊บนึงมั้ง ก็ เดินไปในมหาลัย แบบว่าไม่มีไรทำ ก็เดินไปเดินมา ถ่ายรูปบ้าง แล้วก็แวะเข้าร้านซีเอ็ด ยืนอ่านหนังสือฟรี ไม่รู้นานเท่าไหร่แต่ก็นานเหมือนกัน นะ

แล้วก็กลับบ้านนะแหละ หาไรกิน งีบซักพักแล้วก็ตื่นมาเล่นคอม ออนเจอเพื่อน มันทักมา

"เพื่อน - เป้ ทำไมมรึงยิ่งจังว่ะ ?
"เป้ - อารัย มีรายย ก็หยิ่งตรงหนาย ?
"เพื่อน - ก็วันนี้ที่มหาลัยมึงเดินผ่านกู กูยิ้มทักมึง แมร่งไม่สนใจกูเลย นะ
"เป้ - ????
"เพื่อน - จริงนะ มึงใส่เสื้อแดง กางเกงขาสั้นนะ
"เป้ - แล้วทำไมมึงไม่เรียกกูล่ะ?
" เพื่อน - กูไม่กล้า ว่ะ เห็นเดินเหม่อ ๆ
"เป้ - กูขอโทษว่ะ กูไม่เห็นมึงจริงๆ
" เพื่อน - ตอแหลว่ะ ใกล้แค่นี้ทำไมไม่เห็น
"เป้ - ใกล้แค่ไหนว่ะ ?
" เพื่อน - ประมาณ 4-5 เมตร
" เป้ - เออ นั้นแหละตากูไม่ดี ทีหลัง เรียกล่ะกัน ถ้ากูไม่ตอบเดินมาตบได้เลย
" เพื่อน - เออ กูเชื่อมึงเลย

5555+ ไม่ได้โม้นะครับ ไม่เห็นมันจริงๆ ตัวจริงเราออกจะนิสัยดี ไม่ได้หยิ่งซักหน่อย แต่ว่าตาไม่ดี บางทีชอบมองผ่านไม่ได้โฟกัสที่ใคร อย่าถามนะว่าทำไมไม่ใส่แว่ว คือ ไม่ชอบใส่แว่นครับ แล้วคนแทคเลส์ล่ะ ? - อันนี้ใส่ไม่ได้ครับ แพ้อย่างแรง เลยโดนข้อกล่าวหาว่าหยิ่งซะงั้น ทั้งที่จริงๆแล้ว ไม่ใช่คนหยิ่งอะไรเลย และ เคยโดนกล่าวหามาหลายครั้งแล้ว นะเนี๊ย 4-5ครั้งได้ละมั้ง

.....................................................

อยากจะถามว่าคุณเคยชื่นชอบใครไหมครับ ?

แบบว่าชื่นชอบจริงๆ ไม่ใช่ชอบเเพราะรูปร่างหน้าตานะ แต่ชอบเพราะอย่างอื่น ปลื้มเขา ชอบการใช้ชีวิต ชอบในความสามารถ อะไรทำนองนี้อะ เรานะตอนนี้ชอบพี่อยู่คนนึง ชื่นชอบพี่เขามาก เขาชื่อพี่ปุ่น ธันสก (อ่านว่า ธัน สะ กะ ) เขาเป็นนักทำหนังอิสระ เราชื่นชมพี่เขามานานล่ะ และไม่นานมานี้เรามีโอกาสได้ไปเล่นหนังให้พี่เขา และรู้จักตัวตนเขามากขึ้น เรายิ่งชอบพี่เขาขึ้นเรื่อยๆ คือเขาเป็นคนที่มีความฝัน รักชอบที่จะทำหนัง และหนังต้องเป็นหนังที่เสนอในแนวคิดของเขาจริงๆ ไม่ใช่หนังตลาดที่เราๆดูกัน เขาจะทำทุกอย่าง เพื่อที่จะได้ทำหนัง หาเงิน มาเป็นทุน พอได้เงินก็เอามาทำ พอเงินหมดก็ไปหาใหม่ พอได้เงินก็ค่อยมาทำต่อ อะไรแบบนี้ตลอด

เขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์ ต่อความฝันของตัวเองมาก เราอยากทำแบบพี่เขามั่ง (ไม่ใช่ทำหนังแบบเขานะ) เราอยากทำตามฝัน จริงๆ แต่เราคงจะทำแบบนั้นไม่ได้ เพราะเราต้องมีครอบครัวที่ต้องรับผิดชอบ มีสังคม มีแฟนและอื่นๆ ทำให้เราไม่สามารถเป็นแบบพี่เขาได้ ถึงแม้เราจะทำแบบพี่เขาไม่ได้แต่เรายังที่จะ เอาพี่เขาเป็นแบบอย่างอยู่ดี

และตอนนี้เราเองก็มีสิ่งอยากที่จะทำคือ เราอยากจะออกพ๊อคเก็ตบุ๊คส์ แต่คงไม่ใช่เรื่องของเราเอง ถ้าเราจะเขียนเรื่องซักเรื่อง เกี่ยวกับใครซักคนเราคงจะทำเรื่องพี่เขาคนนี้แหละ เพราะเขาเป็นคนจุดประกายความฝันให้เรา กล้าที่จะตามฝันตัวเอง กล้าที่จะต่อสู้เพื่อความฝันตัวเอง ถึงแม้เราจะไม่ได้ทำแบบพี่เขาแต่เราก็ได้ทำอย่างที่ต้องการบ้างแล้วเหมือนกัน ขอบคุณครับพี่ปุ่น ที่ช่วยให้เป้กล้าที่จะฝันและอยกาจะทำตามฝัน จริงๆ ขอบคุณครับ



พี่ปุ่น ธัญสก พันสิทธิวรกุล
.
.
.
.
.
ผู้ชายที่ทำให้ฉันกล้าที่จะกลับมาทำตามฝันของตัวเอง..อีกครั้ง





 

Create Date : 29 เมษายน 2549   
Last Update : 29 เมษายน 2549 2:05:55 น.   
Counter : 589 Pageviews.  

"แด่หัวใจทุกดวงที่กำลังมีความรัก.. "

ตอนนี้ขาที่เจ็บเริ่มดีขึ้นมากแล้วเดินได้เกือบจะปกติแล้ว แต่ก็ยังปวดและเดินนานๆยังไม่ได้เท่าไหร่เลย.. ถ้าจะดูจากรูปแล้วนั้น แผลอาจจะไม่ใหญ่มากแต่มันเป็นแผลที่อยู่ที่หัวเขาแล้วพอมันอักเสบขึ้นมาแล้วสุดแสนจะทรมาน พับขา งอขาทีน้ำตาเล็ดตลอด แต่ตอนนี้ดีขึ้นมาก สิ่งสำคัญที่ทำให้ดีขึ้นเร็วคือกำลังใจจากคนสำคัญ พอมีหลายๆคนรู้ก็พากันให้กำลังใจบอกว่าหายไวไว นะ อะไรทำนองนี้ พอได้ยินมันก็รู้สึกดีนะ รู้สึกดีว่ายังมีคนที่เป็นห่วงเป็ยใยเราเสมอมา โดยเพาะคนสำคัญมากๆนี่แหละ หนึ่งในคนสำคัญคือ นิกัลยา ดุลยา หรือพี่ยา (อันที่จริงก็เพื่อนกันนะอายุห่างกันแค่2เดือนเอง) พอรู้ว่าเราไม่สบายเท่านั้นแหละก็ส่งข้อความ sms พร้อมยังส่ง e-card น่ารักๆมาให้อีก จนอดใจที่เอามาอวดไม่ได้นะ (ในรูปก็ คุณพี่ยาเองนะแหละ เธอเล่นหนังเป็นนางเอกเรื่อง โหน่งเท่ง นักเลงภูเขาทอง)



พอเราอ่านแล้วก็รู้สึกดี...เหมือนกัน  สำหรับวันนี้ก็ตื่นตอนเที่ยง สายที่สุดในรอบสัปดาห์ ปกติจะตื่นประมาณ 7.30 น. แต่วันนี้สายเชียว ก็เลยอาบน้ำว่าจะออกไปข้างนอกหาซื้อของเพื่อเครียมตัวไปสวิสซักกะหน่อย ตอนอาบน้ำ สังเกตุตัวเองว่ามีผื่นขึ้นเต็มตัวเลย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ปากก็เจ็บ เหมือนจะแพ้ยาหรือเปล่า คิดว่าน่าจะใช่แหละ เลยคิดว่าถ้ากิดหมดชุดนี้แล้วก็คงไม่กินแล้วล่ะ เดียวจะเป็นไปมากกว่านี้ และแผลก็เริ่มแห้งๆแล้วด้วย น่าจะไม่ต้องกินแล้ว


วันนี้หมดตังค์ไป 2พันบาทถ้วน ก็ซื้อไรบ้างนะเหรอก็ ดูหนังไปเรื่อง คือเรื่อง invisible waves หนังอะไรก็ไม่รู้ไม่ชอบเลย และก็นิตยสารที่พี่ปุ่นขึ้นปก 1 ฉบับ จากนั้นก็ เสื้อแจ๊คเก็ต 1ตัว  หมวกไหมพรมกันหนาว ถุงมือ และกระเป๋าสำหรับเดินทาง รวมๆก็2พันบาทพอดิบพอดี คือกระเป๋านี่สวยดีนะ พอดีมันลดราคาเลยได้มาถูก แต่อันที่จริงกระเป๋านี่มีอยู่แล้ว ใส่ไปเมืองจีนมาล่ะ เบื่อ และไม่ค่อยดี เลยซื้อใหม่ดีกว่า ..แต่ที่แพงคือ ถุงมือ กับหมวกนี่แหละ แพงมาก อย่างละ หลายร้อยเชียวตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะซื้อหรอกเพระไปแค่ครั้งเดียวไม่รู้จะคุ้มหรือเปล่า ? (ตามประสาคนงกนะ) แต่ไปเช็คสภาพอากาศที่ ซูริค เมืองที่จะไปอยู่ อูยยยยย...อย่างสูง 0 องศา ไม่มีตายแน่ๆเลยซื้อดีกว่า ส่วนเสื้อโค๊ท ยื้มพี่เขาเพราะมันแพง อิอิ


ส่วนเรื่องไป สวิส นี่ไม่ได้ตั้งใจไปเที่ยวหรอก คือไปทำงาน พอดีสมาคมคนไทยที่นั้นเขาจัดงานขึ้น มีการเชิญพี่เราไปเป็นกรรมการของงานด้วยและพี่เขาเลยเอาเราไปช่วยงานด้วย แต่ก็จะมีเวลาเที่ยวซัก2-3วันนะ ก็ยังดีที่ได้ไปเที่ยวนะเราว่า คือเกิดมายังไม่เคยไปเลยซักครั้งได้ไปก็ถือว่าบุญแล้ว



ข้างบนเป็นโปสเตอร์งานที่เราจะได้ไปร่วมงานนี้แหละ เขาจะจัดขึ้นที่เมืองซูริค , สวิสเซอร์แลนด์เป็นการประกวดสาวงาม Miss Thai Europa 2006 นะ สำหรับเรานะ เฉยๆ 555+ ไม่ได้อยากไปร่วมงานเท่าไหร่แต่อยากจะไปเที่ยวมากกว่า เดียวจะเก็บรูปมาฝากเพื่อนๆเยอะนะ กำหนดเดินทางก็ 9-16 มีนาคม นะ


ไดอารี่นี้อาจจะเป็นไดอารี่สุดท้ายสำหรับช่วงนี้ อาจจะกลับมาอัพฯอีกทีก็น่าจะกลับมาจากสวิสแล้วนะครับ แล้วเจอกันครับ


-* เป้ *-




"แด่หัวใจทุกดวงที่กำลังมีความรัก.. "


 





 

Create Date : 07 มีนาคม 2549   
Last Update : 7 มีนาคม 2549 0:12:33 น.   
Counter : 218 Pageviews.  

memoirs of Sanya

วันนี้วันเสาร์ ไม่มีเรียนแต่เอางานมาส่งที่มหาลัย หมดทุกข์เสียที ตอนนี้ก็มีแต่เตรียมตัวที่จะสอบ วันแรกสอบ 21 กุมภาฯนี้แหละ ยังไม่ได้อ่านเลย แต่คงไม่อ่านไรมากเพราะการเตรียมตัวสอบของเราคือ การทำจิตใจให้สบาย และนั่งทบทวนและนึกถึงเวลาที่นั่งเรียนในห้องว่าไรได้มั่ง แหละ  เชื่อม่ะ เรียนมา ไม่เคยอ่านหนังสือสอบเลย จะมีเอาชีทมาเปิดดูผ่านแค่นั้นแหละ เพราะเป็นคนไม่ชอบอ่านหนังสือมากๆๆๆ


วันนี้มานั่งเปิดรูปที่ตัวเองเซฟไว้ มีรูปเซ็ทที่ไปเมืองจีนมาเมื่อตอนธันวาฯที่ผ่านมา เลยเอามาลงและขอเล่าเกี่ยกวับทริปนี้ซักกะหน่อยนึงนะ


ทริปนี้เริ่มจากความคิดของพี่คนนึง ที่เราทำงานด้วยนี่แหละตอนแรกเขาชวนไป เที่ยวดีสนีย์แลนด์ ที่ฮ่องกงในช่วงเดือน ตุลาฯ48 แต่ว่าไม่ได้ไปเพราะพี่เขาติดงาน แต่พี่เขาเลยเสนอมาว่างั้นเราไปเที่ยวเมืองจีนไหม? พอดีซินดี้ จะไปประกวด Miss World ที่ เมืองซานย่าพอดี เลยตกปากรับคำว่าไปแน่นอน


คือซินดี้ สิรินดา เจนเซ่น  Miss Thailand World คนล่าสุดนี่เป็นหลานน้าป๋องเพื่อนพี่เราเอง แหละเลยสนิทๆกันจากนั้นก็คุยๆกันเสร็จสรรพ ได้วันเดินทาง 6 ธันวาคม และกำหนดกลับ 12 ธันวาคม 2548 เพราะวันที่13ต้องกลับมาทำงานเปิดตัวร้านเพชรที่สยามพารากอน


วันที่เราไปนี่ ทุกลักทุเลมาก เพราะต้องเตรียมงานเปิดตัวร้านเพชรก่อนที่จะเดินทางให้เรียบร้อย ก่อนออกเดินทาง งันที่ 6ตอน เย็นแต่เราต้องออกจากบ้านแต่เช้า เพื่อไปรับวีซ่าที่สถานทูตจีน และ ทำธุระอื่นๆ กว่าจะถึงเวลาเราก็เลยโทรมมากๆ (ตอนแรกว่าจะเอารูปให้ดุแต่มันโทรมจริงๆเลยไม่ดีกว่า อิอิ)


ออกจากกรุงเทพฯกว่าจะถึงกวางเจาก็กว่า3ทุ่มแล้ว คือไม่มีเครื่องจากประเทศไทยไปซานย่าเลยต้องมาต่อเครื่องที่กวางเจา แล้วพักที่กวางเจา 1คืน  แล้วเช้าตรู่ก็ออกเดินทางไป ยังซานย่าต่อ อยากจะบอกว่า สนามบินที่กวางเจาใหญ่มากๆ เราไปคนเดียวเราว่าเราหลงแย่เลย



ถ่ายที่ โรงแรม สนามบินกวางเจา



สนามบินที่กวางเจา อยากจะบอกว่าอลังการมากๆ


กว่า 2 ชม.กกว่าจะถึงซานย่า สนามบินที่ซานย่า ห่วยแตกมาก 555+ แบบว่ายังไม่พัฒนาเล้ย ....เทียบกับที่กวางเจาไม่ติดเลยนะ แล้วเราก็ไปพักที่ โรงแรมชื่อ Cactus resort อากาศที่ซานย่าก็สวยงามดี บ้านเมืองเขาสวยจริงๆ บรรยากาศดี น่าจะฮันนี่มูนมากๆ แต่อยู่หลายวันก็เบื่อเหมือนกันนะ



ถ่ายหน้าโรงแรม ที่ซานย่า Cactus resort


หลังจากเข้าที่พักก็นอนหลับพักผ่อนไปหาไรกินกัน คือจะว่าไปแล้ว ไปเมืองจีนนี่ก็ลำบากเหมือนกัน คือคนบ้านเขานี่พูดภาษาอังกันไม่ได้เลย ขนาดนี่เป็นเมืองท่องเที่ยว นะเนี๊ย เลยต้องงูปลาๆ ภาษามือไป แต่โชคดีหน่อยที่พี่คนที่ไปด้วยกันพูดภาษาจีนได้นิดหน่อย เลย หาไรกินได้มั่ง อาหารก็เหมือนที่ไทยนะ บะหมี่ ไรงี้อะ แต่ว่าจะจืดมาก ไม่มีพริกและไม่มีน้ำปลา เหอๆๆ เราคนกินรสจัดก็เลนกร่อยๆนิดหน่อย



บะหมี่กวางตุ้ง ถูกปากที่สุด แต่ว่ารสจืดไป และชามใหญ่มากๆ



ผัดหมี่อะไรซักอย่างนี่แหละจำไม่ได้ จานใหญ่ที่สุด กินไม่หมดเลย


เมืองเขาบรรยากาศดีก็จริง อากาศ เย็นกำลังสบายตัว ไม่ร้อนเลยเย็นแต่มีแดดทั้งวัน ว่างๆเราก็เลยออกเดินเล่นกัน ไปแวะชายหาด คือโรงแรมเราไม่ติดหาด แต่เดินไปซัก 50 เมตรก็ถึงแล้ว หาดทรายขาวสะอาดมากๆแต่ว่า มันไม่สวยเหมือนหาดทรายที่บ้านเราเท่าไหร่นัก แต่คนเยอะมากๆ หนุ่มๆสาวๆชาวจีนนี่ก็ใจกล้าเยอะ ใส่ ทูพีชกันเต็มไปหมด แต่ไม่ยักกะมีคนหน้าตาดีเลยแฮะ



ของที่ระลึกที่ทำมาจากมะพร้าว



ส่วนนี้ทำจากเปลือกหอยก็เหมือนๆที่บ้านเรานะแหละ


นอกจากกินและเดินเที่ยวก็ไม่รู้จะไปทำไรแล้ว ไม่มีไรให้ทำจริงๆ จะออกไปในเมืองก็พูดกับ Taxi ไม่ถูก บอกไม่ถูก เลยอยุ่แต่แถวโรงแรมนั้นแหละ กินข้าวก็ลงมากินที่ร้านที่ลอบบี้ จะว่าไปแล้วบ้านนี้เมืองนี้อยู่ไม่กี่วันก็เบื่อล่ะ ในเมือไม่มีไรทำ วันถัดมาก็ไปอีกโรงแรมคือ Sheraton Sanya resort สถานที่เก็บตัวผู้เข้าประกวด Miss World ไปเจอซินดี้มา ซินดี้ก็ดีใจมากๆที่ได้เจอ เพราะอยู่ที่นั้นเธอเบื่อมาก พอได้พูดได้คุยกันเธอก็ ดีขึ้น คุยกันได้ไม่นานก็ต้องกลับล่ะเพราะต้องมาเตรียมตัว ที่จะ ไปงานกลางคืนต่อ เป็นงานรวมญาติ ของบรรดาผู้เข้าประกวดนางงามโลกทั้ง110คน



บรรยากาศในงานวันนั้น



ถ่ายกับนางงามเวเนซูเอล่า คนนี้เราชอบที่สุดสวยมากๆ


งานคืนนั้นสนุกดีได้เห็นสาวงามละลานตาไปหมด ทั้งดำ ทั้งขาว ทั้งเหลือง ทั้งเจ๊ก ของกินก็อร่อยดี รสชาติถูกปากกว่าที่กินที่อื่น และได้พูดคุยกะบรรดาญาติๆ นางงามจากประเทศต่างๆ สนุกดี โดยเฉพาะ คนๆนึงที่มาจากประเทศ อังกอล่า เป็นคนผิวดำ คุยสนุกดี และอื่นๆ กว่าจะได้กลับคืนนี้ก็เหนื่อยแทบแย่ๆแต่ก็สนุก


วันต่อมาก็ออกไปเที่ยวในตัวเมือง เสียดายไม่มีรูปมาให้ดู คือถ่ายมาแหละแต่ไม่รู้ไปเก็บไว้ที่ไหน ถ้าหาเจอจะเอามาให้ดูอีกล่ะกัน เออ...ลืมพูดถึงโรงแรมที่พัก คือ Cactus resort นี่ก็สวยดีนะแต่ทั้งโรงแรมมีคนพูดภาษาอังกฤษได้คนสองคนเอง แย่มากๆ กินข้าวทีต้องชี้ๆเอาว่าจะกินไร


 



รูปห้องพักสีหวานดี


ที่พักที่นี่แปลก ไม่มีตู้เย็น มีแต่กาต้มน้ำ เวลากินข้าวนี่ก็ไม่มีเสิร์ฟน้ำเปล่าเคยสั่งน้ำเปล่าทีนึง ได้น้ำร้อนมาแก้ว เลยไม่สั่งอีกเลย สั่งแต่น้ำ ผลไม้ หรือไม่ก็น้ำปั่นสงสัยคนจีนไม่นิยมกินน้ำเย็นมั้งนะ ห้องพักก็ราคาไม่แพงมาก ประมาณ ไม่ถึงสองพันมั้ง ห้องทีเราพัก สระว่ายน้ำใหญ่มากๆๆใหญ่เท่าๆกับทะเลสวยสยามเลยมั้ง แล้วยังมีอ่างน้ำวน ตรงสระอีกด้วย สวยดี เสียดายไม่ได้ลงว่ายน้ำไม่งั้นคงมีรูป sexy มาฝากแน่ๆ 555+



ถ่ายริมหาด ถ้าไม่มีตัวหนังสือจีนคงจะนึกว่าระยองนะ


นอกจากเที่ยวชมเมืองเขาแล้ว เรายังได้เข้าร่วมงาน การประกวด Miss World ด้วย รอบแรก เป็นการประกวด รอบสื่อมวลชน หรือ เรียกว่า dress rehersal รอบนี้ได้ที่นั่งดีหน่อยก็ แถวหน้าๆเลย ประมาณ แถวบี ราคาก็ 150 เหรียญ สหรัฐฯ กี่บาทก็คูณเอาเองนะ คนดูก็เยอะพอสมควรส่วนใหญ่จะญาตินางงามนะแหละ และคนจีนก็เยอะ ประกวดก็สนุกดี ดุแล้วตื่นตาตื่นใจ ดีกว่าดูในทีวีอีกแหนะ แต่เราว่ายังดูดีสู้ปี 2004ไม่ได้ ปีนั้นดูทางทีวียังตื่นเต้นเลย


ส่วนรอบตัดสิน ได้ตั๋วชั้นบน (ชั้นร่างแพงมาก) ขนาดชั้นบนยังราคา 200 เหรียญฯสหรัฐแล้วนะ เหอๆๆ รูปที่ถ่ายไว้ตอนรอบประกวด จริงนี่ไม่รู้เก็บไว้ไหนเช่นกันไม่มีเลย ถ้าไงเดียวมีแล้วจะเอามาให้ดูละกัน


พอประกวดเสร็จวันรุ่งขึ้นก็กลับกันล่ะ แยกย้ายกันกลับ แต่เราก็ต้องมาผ่านกวางเจาอีกเช่นเคย ก็สนุกดีนะ ขำขำ บ้านเมืองเขาสวยดี บรรยากาศดี อากาศแต่มันไม่มีอะไรเลย ถามว่าประทับใจไหม ตอบว่าประทับใจ แต่จะไปอีกไหม คงจะตอบว่าขอคิดดูก่อนนะ 5555+



บรรยากาศวันประกวด รอบซ้อมใหญ่


-*ไปล่ะครับ *-


เป้คับ


วันนี้เขียนถึงเมืองจีนเลยเอาเพลวจีนมาฝากกันนะครับ


The Journey Of The Flowers






 

Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2549   
Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2549 21:31:26 น.   
Counter : 217 Pageviews.  

ดีใจ เย้วๆๆๆ

วันนี้ คุยกับพี่ใน เอม พี่เขาแวะมาถามว่าไมไม่หลับไม่นอน

เลยบอกว่ายังไม่ง่วง

พี่เขาเลยบอกว่า


พรุ่งนี้ให้ โทรมา บอก เบอร์ passport ด้วย

เรางง..เลยถามต่อว่า ทามมายยยย

พี่เขาบอกว่า ไดไปสวิสแล้วจ้า

ไม่ต้อง เสียตังค์ ด้วย

อิอิ เลยดีใจมากๆๆ

ไปก็ 7-12 มีนาคมมั้ง

เหอๆๆๆ


เย้วๆๆๆๆ




 

Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2549   
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2549 3:22:19 น.   
Counter : 249 Pageviews.  

ลืมไปๆๆ

ลืมไปว่า ตัวเองก็มี blog อิอิ เขียนหลายที่ไปหน่อย




 

Create Date : 16 มกราคม 2549   
Last Update : 16 มกราคม 2549 1:29:45 น.   
Counter : 151 Pageviews.  

1  2  

pp world
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add pp world's blog to your web]