บินเดี่ยวที่มาเล
บินเดี่ยวที่มาเล
Date: 5-7 June 2015 Place: kuala lumpur ,, malaysia
เป็นทริปติ่งอีกแล้วค่ะ แต่ติ่งเดียวดายนิดนึง บินเดี่ยวค่ะคราวนี้ อาศัยว่าเคยมามาเลแล้วครั้งนึงน่าจะมาเองได้ไม่ยากมากนัก (เหรอ...?) แต่ความเป็นจริงกับสิ่งที่คิดมันผิดกันนะคะ ๕๕๕๕
ตอนแรกก็ว่าจะไม่มาค่ะ เราไม่ติดใจมาเลตั้งแต่ครั้งแรกที่เคยมาแล้ว ผ่านมาสองปีได้มาอีกครั้งก็ขอพูดคำเดิมว่าถ้าเลือกได้ก็คงไม่มา (แต่ที่มานี่เพราะจะมาติ่งน่ะสิ...)
ทริปมันเกิดก็เพราะดันไปกดดูตั๋วละโซนที่อยากได้ดันมีเหลือค่ะ กดซื้อไปแบบไร้สติ เลยต้องมากด airasiago ซื้อตั๋วกะจองโรงแรมตามหลัง ซึ่งโรงแรมที่จองได้ก็อยู่เลยตึกแฝดมาสถานีนึง ในความคิดคือน่าจะโอเค โรงแรมก็ในเครือฮิลตัน รอบๆโรงแรมน่าจะไม่เงียบเท่าไหร่ แต่ไม่ค่ะ มัน เงียบ มาก ต่างหาก ๕๕๕๕๕ (หัวเราะเสียสติ)
Fri 5 Jun ทริปนี้ก็เร้าใจตั้งแต่ไปสนามบินกันเลยค่ะ ตอนแรกเราจะไปเองเพราะที่บ้านแยกย้ายกันมาก น้องไปเวิร์คก่อนเราเดินทางสองวัน พ่อไปออสเตรเลียก่อนเราหนึ่งวัน แต่นางเป็นห่วงค่ะ ให้น้องอีกคนมารับไปสนามบิน โห้ววววว ลุ้นสุดเพราะออกจากบ้านช้า รถติดค่ะ นี่ก็นั่งกัดเล็บกุดไปสิ
แต่ก็ผ่านไปขึ้นเครื่องได้อย่างปลอดภัยละนะคะ ไปถึงมาเลได้เรียบร้อย นั่งรถเข้าเมืองมาก็ต้องไปแวะเอาตั๋วคอนเสิร์ตก่อน เพราะเราได้สิทธิ์(คล้ายๆ)ไฮทัช ไปเดินตามหาบริษัทที่ออกตั๋วค่ะ คือโง่เอง ๕๕๕๕ ถ้าเดินตรงออกมาก็เจอละ แต่ดันไปเดินอ้อม โทรหาให้นางบอกทางก็ยังหาไม่เจอ กว่าจะเจอนี่เหงื่อเป็นน้ำค่ะ ได้บัตรก็ตรงดิ่งไปโรงแรมเช็คอินได้พอดี อาบน้ำใหม่เรียบร้อยก็ออกเดินทางไปที่จัดงานมีท.. อย่าคิดว่าจะเจอง่ายๆค่ะ มันเดินไปจากสถานีรถไฟไกลพอตัว แถมยังไม่ติดถนนใหญ่ ๕๕๕๕๕ โอ๊ยยยย บ้านเมืองนี้ชอบเล่นซ่อนหาเหรอคะ ฮื่อ!
เดินหาเดินถามจนเจอที่จัดงานละก็งงไปอีกกับการต่อแถว ทุกคนไม่มีใครรู้ว่าต่อแถวทำไม ต้องทำอะไร ถามกันไปถามกันมาเราก็ได้สาวมาเลที่หน้าตาจีนมากมาคุยด้วยคนนึง นางมาคนเดียวค่ะก็เลยมายืนคุยกัน ๕๕๕๕ พอลงชื่อเรียบร้อยก็ย้ายตัวเข้าเขตกั้นรั้ว ได้เจออปป้าเด็กเรียบร้อยแต่งานนี้ไม่มีจับมือเหมือนที่อื่นๆนะคะ เขาให้ขึ้นไปเดินดูอปป้าค่ะ ๕๕๕๕๕ ข้างหลังคุณจะมีทหารหญิงยืนคุมเชิงคอยชาร์ทถ้าคุณแอบเอานิ้วไปสะกิดอปป้านะคะ พีคสุด เกิดมาก็เพิ่งเคยเจอเนี่ยแหละ กร๊ากกก
Sat 6 Jun เนื่องจากเคยมามาเลแล้วไม่ติดใจอะไรเลย เลยไม่คิดจะขยับตัวออกไปสู้แดดอันแรงกล้า 34 องศาให้เหงื่อไหลเป็นน้ำนะคะ ทริปนี้เลยเป็นทริปนอนตากแอร์อยู่โรงแรมรอเวลาไปติ่งเท่านั้น ตกบ่ายก็ขยับตัวหาทางไปฮอลล์คอนเสิร์ตค่ะ ซึ่งรถไฟฟ้าไปไม่ถึง... หาป้ายรถเมล์ที่ต้องขึ้นไม่เจอไปอีก ฝนก็ตก (อีโมสยอง) ก็เลยตัดสินใจเดินไปหาคุณแท็กซี่เปิดโพยให้ดูว่าจะไปที่นี่ นางก็ถามว่าคอนเสิร์ตเหรอ โอเคเดี๋ยวพาไป นี่แทบกรี๊ดเลยค่ะ ๕๕๕๕
ไปถึงก็ฟ้าครึ้มๆ รอบๆฮอลล์ไม่มีที่รอที่มีหลังคา ก็ยืนลุ้นไปค่ะว่าฝนจะตกไหม โชคดีที่ไม่ตกเนอะ การ์ดที่นี่ไม่โดนตัวผู้หญิงเลยค่ะ การตรวจกระเป๋าคือเหมือนรถไฟฟ้าบ้านเรา ๕๕๕๕ เอากล้องเข้าสบายอะค่ะ (แนะนำๆ ๕๕๕๕๕) แต่คอนคือโหดนิดนึง โซนที่เรานั่งคือโซนด้านหน้า และทุกคนยืนบนเก้าอี้ตอนใกล้จบคอนค่ะ ไม่รู้ข้างหลังจะเห็นอะไรบ้าง แต่เราเองยังแทบไม่เห็น ๕๕๕๕๕ แต่ก็ได้ประสบการณ์แปลกๆดีค่ะ ไม่เคยยืนดูบนเก้าอี้ก็ได้ยืน กรั่กๆๆๆ
จบคอนแล้วความพีคก็บังเกิดค่ะ กลับ ยัง ไง!!!? ตอนจดโพยมาคือรถเมล์ แต่ไม่เห็นเงาเลยค่ะ แท็กซี่ไม่ต้องคิดเลย ยิ่งกว่าเมืองทองเวลามีคอนไปอีก รอไปชั่วโมงนึงก็มีรถเมล์มาค่ะ สายที่จดไว้ด้วย ก็อัดกันขึ้นไป ละได้ยินสาวๆคุยกับคนขับว่านี่คันสุดท้ายด้วย... ห๊ะ!!!! ๕๕๕๕๕
สรุปว่าก็มาลงที่สถานีรถไฟได้อย่างปลอดภัยนะคะ กลับโรงแรมได้ เฮ~
Sun 7 Jun ก็เช็คเอ้าท์ออกจากโรงแรม มาสนามบิน กลับบ้านได้อย่างปลอดภัย ครบ 32 ค่ะ ๕๕๕๕๕๕
เกร็ดเล็กๆน้อยๆ - ผู้หญิงคนเดียวเราไม่แนะนำให้มามาเลนะคะ ถึงในรีวิวจะบอกปลอดภัยมาได้ก็เถอะ แต่ถ้าต้องขึ้นรถไฟคนเดียวแล้วคุณจะรู้สึกได้ถึงสายตาที่มองมาเลยค่ะ ที่นี่คนเชื้อสายจีนไปไหนมาไหนคนเดียวได้ แต่งตัวแบบบ้านเราได้ แต่ก็โดนมองนะคะ มองจนรู้สึกอึดอัดเลยละ ขนาดไปไหนมาไหนตอนกลางวันกับหัวค่ำนะ... - เสื้อผ้าที่เอามาควรมิดชิดหน่อยนะคะ เราเอาเสื้อยืดที่ใส่ที่นี่ปกติไป พอไปใส่ที่โน่นรู้เลยว่ามันคอกว้างไป มันแปลกแยกและโดนจ้องมองค่ะ ทางที่ดีก็ควรเซฟตัวเองหน่อยเนอะ
ปล. ช่วงวนี้อัพเดทแต่ทริปติ่งเนอะ แย่ละ....
| Create Date : 22 ตุลาคม 2558 |
| Last Update : 22 ตุลาคม 2558 16:42:41 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 480 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [