|
|
Unplanned Trip In Loei ตอนที่ 1 ไปเลย!!!
ทริปนี้เริ่มต้นจากไหนผมจำไม่ค่อยได้แม่นยำนัก มันเริ่มจากการพูดคุยสมัยนู้นนนนน เริ่มจากอารมณ์อยากดูดาว เดินป่าที่ค้างมาจาก ภูจองนายอย เริ่มจากเผ่นหนีน้ำท่วมเมืองกรุง เริ่มจากไหนไม่แน่ชัด แต่ที่แน่ๆเราเหยียบไปเลยมาแล้ว
1 ในจุดเริ่มต้นสำคัญของทริปนี้
หลังจากคุยใน Facebbok ซักพักเมหือนจะไม่ได้เรื่อง Oat Foto เลยโทรเข้ามือถือผม
"เอ๋ย ไปวันไหนแน่วะ"
"คืนวันพุธพี่ แล้วกลับคีนวันอาทิตย์ เช้าวันจันทร์ พี่ทำงานต่อได้ สบาย"
"แมร่ง ไม่รู้จะลางานได้ป่าวนะ เด๋วลองก่อน"
"พี่ไปลางาน เด๋วผมหาลูกทีมก่อน"
"แล้วจะไปที่ไหนวะ"
"ยังไม่รู้เลยพี่ ขอคิดก่อนเดี๋ยวผมโทรไปบอก"
หลังจากนั้นไม่แน่ใจว่านานเท่าไหร่ ผมนึกสถานที่เดินป่าสถานที่เที่ยวจะไปไหนดี พอนึกถึงเรื่องเที่ยวหน้าของเพื่อน ต้น ( paisit sirilertsakul ) ก็ลอยออกมาอย่างเด่นชัด
'ไอ้ต้นบอกว่ามันจะกลับบ้าน บ้านมันอยู่เลย เลยมีที่เที่ยวเยอะ ภูเรือ ภูหลวง ภูกระดึง เชียงคาน สบายละ'
ผมรีบโทรกลับไปหาพี่โอ๊ต "ไปเลยพี่"
"ไปทำไรวะ" ปลายสายถามกลับ
"ไปเที่ยวดิพี่ ไอ้ต้นมันกลับเลยพอดี แวะไปหามันหน่อย"
เอาเป็นว่า สถานที่เที่ยวเรียบร้อย รอพี่โอ๊ตลางานได้ หาเพื่อนเที่ยวอีกหน่อยเป็น OK
(พึ่งรู้ทีหลีงว่าเขียนวันผิด วันพุธมันวันที่ 2 แต่ก็ไปถึงเลยละกัน)
ผมเริ่มโพสหาแก๊งเดินทาง พร้อม tag เจ้าของบ้านให้รับรู้ด้วยว่า พวกตูจะไปละนะ! เพราะผมจำไม่ได้ว่าโทรไปบอกมันรึเปล่า!!
พอ Tag เท่านั้นมันรับรู้แน่นอน
The Gang เริ่มหาสายรถ และรอบเวลาเดินรถ ก่อนเราจะมาจบกันที่่ 99,999 ตามคำแนะนำของคนเมืองเลย
ขอขอบคุณ ต้น และ เต้ย ที่ทำให้เราได้นั่งรถสุดสบายไปเมืองเลย สบายขนาดผมนอนเหยียดสุดขาแล้วยังไม่ถึงเบาะคนหน้า
แถวหลังชั้น 2 สบายสุดๆใครเดินทางแนะนำครับ
____________________________________________
วันอังคาร 1 พฤศจิกายน
"เอ้ย พี่ลางานเรียบร้อยแล้ว" เสียง Oat foto ลอดผ่านโทรศัพท์
"OK พี่จัดไป"
"แล้วจะไปไหนบ้าง ไปยังไงวะ"
"ไปรถ 99 ต้นแนะนำมา ส่วนไปเที่ยวไหนยังไม่รู้เลยพี่ ไปก่อนว่ากันบนรถ"
(เวลาไปเที่ยวไหน คนมักชอบถามว่า ไปที่ไหน ไปกับใครบ้าง
มันทำให้ผมนึกถึงคำพูดในหนังเรื่อง Polar Exprees ทุกครั้ง ที่เจ้าหนูถามคนเดินตั๋วว่ารถไฟขบวนนี้ไปไหน
คนเดินตั๋วตอบว่า "มันไม่สำคัญหรอกว่ารถไฟขบวนนี้ไปไหน มันสำคัญที่เราขึ้นรถไฟหรือป่าว" (ผมจำไม่ค่อยแม้น รายละเอียดอาจผิด แต่ใจความคงเดิมแน่นอน))
ครั้งนี้ก็เหมือนกัน จุดหมายมันไม่สำคัญหรอก (เพราะคิดไม่ทัน) ขึ้นรถมาก่อนแล้วว่ากัน
หลังจากนั้นเราก็นัดเจอกันวันพุธที่ BTS หมอชิต เวลา 21.00 น. เพื่อเดินทางไปขึนรถ 99 VIP รอบเวลา 22.00 น.
_______________________________________________________________________
วันพุธที่ 2 พฤศจิกายน 21.35 น. (โดยประมาณ)
"ไปทางไหนกันต่ออ่ะ" ผมจำไม่ได้ว่าใครเริ่มถามคำถามนี้เมื่อเรามาถึง ขนส่งหมอชิต
แต่ที่จำได้ม่นคือ "กูก็ไม่รู้ เคยแต่มาซื้อตั๋วให้พี่ที่ออฟฟิส" ตอบเกรียนแบบนี้ Oat Foto แน่นอน
ส่วนโตโต้ ก็ไม่รู้เหมือนกัน เคยมาครั้งแรกชิหายละ!!!!
โดยทริปนี้ น่าจะแบ่งคนเดินทางออกเป็น 3 กลุ่ม
1. แนวหน้าที่ออกเดินทางไปเลยก่อน มี ผม(โตโต้) แอปเปิ้ล และ พี่โอ๊ต
2. กองหนุนของเราที่จะตามมาเช้าวันศุกร์ เบลล์ และ ตอง
3. เจ้าถิ่น ต้น และ เต้ย (รู้ทีหลังเจ้าถื่นน่าจะเหลือเต้ยคนเดียว ไอ้ต้นมาเป็นแนวหน้ากับพวกเรา ทริปนี้พี่โอ๊ตบอก เหมือนพาหนุ่มเลยเที่ยวเลย 555)
ทริปครั้งนี้เราน่าจะมีจำนวนคน 7 คน
กลับมาที่กลุ่มแนวหน้า 3 คนต่อ พวกเราไปตั้งหลักที่ห้องน้ำ ก่อนจะไปตุนเสบียงที่ 7-11 ซื้อน้ำซื้อขนม ซื้อกันเหมือนกลัวเลยจะน้ำท่วมและของขาดเหมือนกรุงเทพอย่างนั้นละ
พอออกจาก 7-11 เราก็มาสุมหัวกันอ่านรายละเอียดบนตั๋วรถกัน เย้!! เราเจอชานชาลาที่รถจอดแล้ว แต่ไอ้ชานชาลานี้มันอยู่ตรงไหนวะ หมอชิตแมร่งใหญ่โครต เคยไปแต่เอกมัยเล็กๆ แค่ด้วยความช่างสังเกตุของเปิ้ล และความแก่ประสบการณ์ของ Oat foto (ผมชอบเรียกชื่อนี้นะมันเท่ดี) เราก็มาถึงท่ารถได้ถูกต้อง เหลือแค่รอรถเท่านั้น เราก็ไปเลย!!!! แล้ว
| Create Date : 08 พฤศจิกายน 2554 |
| Last Update : 8 พฤศจิกายน 2554 23:36:06 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 619 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
คนหนึ่งคนที่รอความตาย อาจารย์ยงยุทธ อาจารย์เคยพูดไว้ว่า คนบนโลกนี้มี 2 ประเภท 1.คนที่ตายแล้ว 2.คนที่รอความตาย ผมยังอยู่ประเภท 2 กำลังรอความตาย แต่จะรอความตายอย่างไร? ติดตามผมมาเถอะครับ
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
