อุทยานแห่งชาติท้ายเหมือง เขาลำปี
อุทยานท้ายเหมือง เขาลำปี episode I เฮ้อ เราจะต้องเอ่ยลาท้ายเหมืองจริงๆ แล้วเหรอ ก้เลยจัดทริปให้กับตัวเองเที่ยวจริงๆ เสียที ด้วยการเข้าไปถ่ายรูปในอุทยานฯ ซึ่งเราตกหลุมรักตั้งแต่มาเจอเลยทีเดียว ตอนนี้ง่วงนอนแล้วอะ เอารูปมาฝากก่อนนะ
รูปนี้เป็นเครื่องจักรของเหมืองเก่า ลองดูขนาดสิ โห ใหญ่กว่าขวัญเรือนหน่อยเดียว ส่วนใหญ่ในอุทยาน ถ้าไม่เจอทะเลสวยๆ ก็จะเจอต้นไม้ใหญ่ๆ อยู่สองข้างทาง หากคนชอบดูนก อาจจะเจอนกสวยๆ ด้วย แต่เราไม่ค่อยรู้จัก และมีแต่กล้องดิจิเดี้ยงตัวเล็กๆ เลยถ่ายรูปนกสวยๆ มาไม่ได้ :P
เครื่องจักรสำหรับการทำเหมืองแร่ ยังอยู่สองข้างทางถนน เอาไว้ว่างๆ เพื่อนๆ ไปช่วย กันย้ายให้เข้าที่เข้าทางกันนะ อิอิ
รูปเราบีบเหลือเล็กนิดเดียว เลยมองดูไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ แถมยังถ่ายไม่ค่อยเป็นด้วย อภัยคนฉวยอย่างเราเหอะนะ กรั่กๆๆๆๆ ป้าย ทำเรางงมาก ตรงหน้าก็เป็นเหมืองอยู่แล้วอะ จำให้ตรงไปไหนอีกวุ้ย
ไม่เคยเห็นถังขยะอย่างนี้อะ มีหน้าต่างเป็นของตัวเองด้วย แต่ช่วยอะไรหว่า
ตรงนี้เป็นทางเชื่อมระหว่างทะเลสวยๆ ใสๆ กับน้ำในขุม (เหมือง) ต้นไม้ดูแปลกตาดี เราชอบ ไว้ดู Episode II นะ มีแต่ต้นไม้สวยๆ ทั้งนั้น
ท้ายเหมือง Episode II
รูปนี้เป็นด้านหน้าก่อนเข้าอุทยานแห่งชาติท้ายเหมือง เขาลำปีจ้า
เราชอบสองข้างทางในอุทยานมาก ถ้าไม่เป็นต้นสนสวยๆแบบนี้ก็เป็นต้นไม้ใหญ่จ้ะ
จริงๆ ทะเลท้ายเหมืองสวยมากๆ แต่บล๊อกนี้ขอให้ต้นไม้เป็นพระเอกนางเอกหน่อย :)
แต่เอาเถอะ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ลองให้เพื่อนๆ ดูทะเลท้ายเหมืองหน่อยว่าสวยแค่ไหน เนอะ
Create Date : 14 กรกฎาคม 2551 |
Last Update : 15 กรกฎาคม 2551 9:07:47 น. |
|
8 comments
|
Counter : 1637 Pageviews. |
|
|
|
โดย: whitelady วันที่: 14 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:06:00 น. |
|
|
|
โดย: artist2 วันที่: 14 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:34:00 น. |
|
|
|
โดย: Nok (nokjeffus ) วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:05:16 น. |
|
|
|
โดย: zalitalin วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:00:35 น. |
|
|
|
โดย: โสมรัศมี วันที่: 15 กันยายน 2551 เวลา:9:27:02 น. |
|
|
|
| |
|
เค้าว่าหนูเป็น borderline
|
|
Location :
ตาก Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ไม่มีเหตุผลในการจากไป ไม่มีสาเหตุใดที่ทำให้เราจากกัน ใช่..ดูเหมือนไม่มีเหตุผลเพียงพอ ความรักนั้นยิ่งใหญ่.... กว่าเสียงระฆังในชานชาลา ทั้งวันเวลาแห่งความสัมพันธ์ ผ่านเนิ่นนานยาวกว่าขบวนรถไฟ แต่ชีวิตกลับมุ่งหน้าไปเช่นขบวนรถ ในคืนเหยียบหนาว โดดเดี่ยว..ฝ่าความมืดดำ ..ไม่มีเหตุผลในการจากไป....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|