|
|
เลือกแบบไหน
วีรบุรุษ หรือคนฉลาด คุณจะเลือกแบบไหน ?
ราวสองอาทิตย์ที่แล้วมีข่าวเล็กๆ ในหน้าหนังสือพิมพ์ แต่เป็นข่าวใหญ่ในแวดวงเวบบอร์ดข่าวหนึ่ง คือ มีนักเล่นเวบที่ผันตัวมาเป็นนักเขียน ออกหนังสือมาเล่มหนึ่ง เกี่ยวกับการจับผิดกลโกงในแวดวงโทรศัพท์มือถือ และมีข่าวเปิดตัวใหญ่โต แต่หลังจากนั้นไม่นานนัก เขาก็ถูกรุมทำร้ายร่างกายหรือภาษาบ้านๆว่าโดนกระทืบ จากผู้ค้าโทรศัพท์มือถือในมาบุญครอง เนื่องจากมีคนจำหน้าเขาได้จากงานแถลงข่าวเปิดตัวหนังสือที่ว่านั้น
ทำให้ผมคิดถึงเพลงในชุดแรกของ พรู ซึ่งเป็นเพลงที่ผมฟังทุกครั้ง คิดตามทุกครั้ง เรียกว่าอินก็ว่าได้ คือเพลง เลือกแบบไหน เนื้อหาของเพลงนี้พูดถึงเจ้าของเรื่อง (หมายถึงคนที่เพลงกล่าวถึงแทนตัวว่า ผม) ไปพบเหตุการณ์ที่ผู้ชายคนหนึ่งทำร้ายร่างกายผู้หญิงที่อ้างว่าเป็นคนรัก เหตุการณ์แบบนี้ วิถีประชาแบบไทยๆ บอกว่าไม่ควรไปยุ่ง เพราะ มันเป็นเรื่องผัวเมีย ทีนี้ความขัดแย้งก็บังเกิดขึ้นแก่เจ้าของเรื่อง ว่า เขาจะไปช่วยเธอดี หรือจะทำเนียนเดินหนีไป ถ้าไปช่วยแล้ว จะเดือดร้อนตามมาไหม ? อยากจะเป็นวีรบุรุษ หรือเป็นคนฉลาด เลือกเดินทางไหนดี
เพลงดังกล่าวอยู่ท้ายข้อความนี้แล้ว เลื่อนลงไปกดฟังได้ประกอบการอ่าน
สองเรื่องนี้มันเป็นเรื่องเดียวกันนั่นแหละ และมันเป็นความรู้สึกก้ำกึ่งขัดแย้งเสมอ ในการที่ใครสักคนจะลุกขึ้นมาต่อสู้กับความชั่วร้ายไม่ยุติธรรมอะไรสักอย่างให้คนอื่น แต่อันตรายของการทำตัวเป็น วีรบุรุษ ก็ไม่ใช่เรื่องน่าเสี่ยง หรือน่าแลกสักเท่าไร หากสังคมไม่มีระบบปกป้องวีรบุรุษที่ดีพอ การลุกขึ้นต่อสู้กับอะไรบางอย่าง จึงต้องเป็นการชั่งใจกับการรับเคราะห์ภัยแบบธุระไม่ใช่ เป็นเรื่องน่าลังเลต่อการทำความดีอย่างหนึ่ง
เข้าใจว่าเจตนาดั้งเดิมของนักเล่นเวบผู้เขียนหนังสือคนนั้น ก็คือต้องการป้องกันไม่ให้คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่ไปเจอกลโกงอันโสมมในการขายโทรศัพท์มือถือในมาบุญครองหรือตามตู้ ที่เรียกว่าเครื่องนอก ซึ่งเดี๋ยวนี้เริ่มจะเป็นเหมือนการซื้อของผิดกฎหมายสักอย่างไปแล้ว คือมีการหลอกต้มกันเป็นว่าเล่นน่าปวดหัว
ครั้งหนึ่งผมเองก็เคยทำอะไรคล้ายๆแบบนี้อยู่เหมือนกัน คือเขียนบทความลงในสื่อฉบับหนึ่ง เกี่ยวกับการเลือกซื้อเครื่อง Playstation 2 อย่างปลอดภัยจากการถูกประกอบอาหารกลางสะพานเหล็ก ซึ่งเป็นแหล่งซื้อเครื่องเกมส์และอุปกรณ์ ที่ราคาถูก หลากหลาย แต่ ร้านกว่า 60 % ของสะพานเหล็กนั้นไม่ได้ขายของแบบตรงไปตรงมาเท่าใดนัก
เรื่องที่เป็นเหตุจูงใจของงานชิ้นดังกล่าวคือ ผมไปเดินสะพานเหล็กในวันหนึ่งแล้วเจอคุณแม่พาลูกมาซื้อเครื่องเกมส์ คุณแม่ท่าทางไม่ได้มีสตางค์มากมาย แต่ก็อยากซื้อของเล่นให้ลูก ลูกก็อยากได้จนตัวสั่น พอๆกับคนขายที่อยากขายของในราคาที่แพงลิ่ว ด้วยการโอ้อวดสรรพคุณที่เกินจริง
ในตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนในเพลงนั้นน่ะแหละ คืออยากเดินไปบอกเขาว่า อย่าซื้อเลย แม่งหลอก เดินไปหน้าๆ มีร้านขายราคายุติธรรมและของสภาพดีกว่านี้ แต่นั่นและ วีรบุรุษ หรือคนฉลาด เลือกเดินทางไหนดี บอกที ... วันนั้นผมเลือกเป็นคนฉลาดไป
แต่เมื่อกลับบ้าน ผมเริ่มขึ้นหน้ากระดาษ เขียนบทความกลโกงสะพานเหล็กแบบหมดเปลือกเท่าที่รู้ และส่งไปให้สื่อที่รู้จักกันช่วยเผยแพร่ กะว่าถ้ามีคุณแม่ หรือคุณลูกที่ไหนหลงเข้ามาอ่าน อย่างน้อยก็พอจะหลบเลี่ยงกลวิธีการขายแบบอุบาทว์ๆ ไปได้พอสมควร
มันก็มีหลายวิธีอยู่ ที่จะสามารถช่วยเหลือสังคมได้ โดยปกป้องตัวเอง เพราะเราต้องยอมรับว่าบางครั้งเล่นเป็นพระเอก ถ้าไม่ได้กล้ามใหญ่ เหมือนว่าที่ สว. สมบัติ เมทะนี ก็เป็นเรื่องอันตรายอยู่
บางครั้งการชนกับเรื่องห่วยๆในโลก ถ้าไม่แน่จริงก็ไม่ควรที่จะ เปิด ตัวเองหมดหน้าตักแบบออกหน้าออกตา ถ้าไม่แน่ใจในความสามารถในการปกป้องตัวเอง อย่าไปคิดว่า เป็นพระเอกแล้วทุกคนต้องมาเป็นพวก เรื่องจริงมันไม่เหมือนดรากอนเควสต์ ขนาดนั้น
เรื่องของผู้เขียนหนังสือคนนั้น จะว่าไปจากที่ติดตามจากหลายๆความเห็น ผมก็รู้สึกว่าเขาเป็นวีรบุรุษที่เปิดช่องว่างมากไปหน่อย คือหละหลวมต่อการป้องกันตัว เช่น เขียนเชิงท้าทายประมาณว่าเอาหนังสือเล่มไปไปซื้อมือถือ รับรองผู้ขายไม่กล้าโกง หรือการเปิดตัวหนังสือ แถลงข่าวซึ่งเป็นที่มาของการรุมทำร้ายเพราะจำหน้าได้
หลายคนอ่านถึงย่อหน้าที่แล้ว อาจจะร้องว่า อ้าว ทำไมต้องทำตัวขี้ขลาด หลบๆซ่อนๆ ในเมื่อเราทำดี รักษาความถูกต้อง แต่ไม่รู้สินะ สำหรับผม การรักษาความถูกต้อง แต่ถ้าส่งผลให้ต้องเสียชีวิต หรืออวัยวะ ทรัพย์สิน สุขภาพ ฯลฯ ไปแบบไม่ถูกต้องแล้ว ผมว่าไม่ใช่ทางที่ฉลาดสักเท่าไร
อย่างน้อยผมก็อยากเป็นทั้งวีรบุรุษ และคนฉลาด แบบประนีประนอมกันไป
| Create Date : 26 กันยายน 2549 |
| Last Update : 26 กันยายน 2549 5:13:02 น. |
|
19 comments
|
| Counter : 782 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: grappa   วันที่: 26 กันยายน 2549 เวลา:8:13:36 น. |
|
|
|
| โดย: cattown IP: 58.10.36.4 วันที่: 27 กันยายน 2549 เวลา:16:23:25 น. |
|
|
|
| โดย: ฮันโซ วันที่: 29 กันยายน 2549 เวลา:20:37:13 น. |
|
|
|
| โดย: จขบ. IP: 86.206.177.170 วันที่: 30 กันยายน 2549 เวลา:13:32:09 น. |
|
|
|
| โดย: aston27 วันที่: 30 กันยายน 2549 เวลา:15:29:15 น. |
|
|
|
| โดย: ราวี เดโชชัย IP: 58.9.191.30 วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:22:47:10 น. |
|
|
|
โดย: ตี๋น้อย (Zantha  ) วันที่: 12 ตุลาคม 2549 เวลา:6:56:23 น. |
|
|
|
| โดย: yyswim วันที่: 12 ตุลาคม 2549 เวลา:11:10:08 น. |
|
|
|
| โดย: grappa วันที่: 12 ตุลาคม 2549 เวลา:11:20:58 น. |
|
|
|
| โดย: แอน (thattron ) วันที่: 12 ตุลาคม 2549 เวลา:13:08:32 น. |
|
|
|
| โดย: aston27 วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:15:22:19 น. |
|
|
|
โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie  ) วันที่: 17 ตุลาคม 2549 เวลา:6:50:01 น. |
|
|
|
| โดย: j (Jocho_Cup ) วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:12:56:04 น. |
|
|
|
| โดย: Oakyman วันที่: 23 พฤศจิกายน 2549 เวลา:3:58:01 น. |
|
|
|
| โดย: ตัวแสบ IP: 124.120.66.18 วันที่: 21 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:50:27 น. |
|
|
|
| โดย: เธเธฑเธงเนเธชเธ IP: 124.120.65.52 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:18:45:09 น. |
|
|
|
|
|
|
 |
Players |
|
 |
|
|
|
>
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
อ่านแล้วก็คิดถึงที่กามูส์บอกไว้
"ผมรักแม่มากกว่าความยุติธรรม"