Books are all around.
|
|||
Chapter XVIII : Cataloger
หนังสือที่เข้ามาในห้องสมุด
บ้างบริจาค  บ้างซื้อมา   พอได้มาแล้ว จัดการแยกประเภทต่างๆ ไว้คร่าวๆ นำเอามาสุมกันไว้ (รกจริง ๆ)  มีซีดีรอมด้วย  ใช้ LC Classification ในการกำหนดเลขหมู่  และก็ LC Subject Heading  เสร็จแล้วก็ป้อนข้อมูลด้วยคีย์บอร์ดเน่าๆ  ใส่ในระบบห้องสมุดอัตโนมัติ  โดยผ่านสายเส้นนี้  รอคนมาใช้บริการ  โดยได้รับกำลังใจจากเจ้าของรอยยิ้มเจ้าเล่ห์คนนี้  Chapter XVII : เรื่องเล่าในห้องอบรม Access
กับ
* * * * ไหนๆ ก็พูดถึงเจ้าหน้าที่โสตฯแล้ว ขอเผาหน่อยเหอะ Chapter XVI : มันคือไฮห้า
ทักทายครับ
วันหนึ่งเจ้าหน้าที่โสตฯ ก็มาคุยกันในหมู่พวกเราระหว่างกินข้าว ว่าลูกน้องแกเนี่ยมาให้เจ๊ของเราสอนการใช้"ไฮห้า" ให้หน่อย เจ๊เราก็งงซิ ว่าไอ้ไฮห้ามันคืออะไร ฟังตอนแรกเหมือนกับเป็นคำด่าซะด้วยด้วยซ้ำ เจ๊เราก็ให้ลูกน้องทวนว่าที่พูดมาเมื่อกี้เนี่ยมันอะไร หลอกด่าฉันหรือเปล่า ลูกน้องเจ๊แกก็ย้ำมาคำเดิมว่าไฮห้า อะไรฟะ ไอ้ไฮห้าเนี่ย ต้องให้เจ๊แกเดาอยู่ตั้งนาน จริงๆ แล้วลูกน้องแกต้องการบอกถึง HI5 Chapter XV : เมื่อผมไปเป็นกรรมกร
ทักทายครับ
เดือนที่แล้ว ที่ทำงานเขาจัดงานแสดงผลงานทางวิชาการกันครับ มีการแสดงของนักศึกษา ขายของ ประกวด ทำอาหาร เสวนาวิชาการ อบรม ฯลฯ ซึ่งที่พูดมาเนี่ย ผมไม่ได้เกี่ยวข้องกับเขาเลย แฮ่ะ ๆ  สำหรับผม ผมอยู่ในส่วนของนาวาพาโชค ที่มีตลับลอยน้ำ แล้วให้คนมาตักนั่นแหล่ะครับ ผมอยู่ในกรรมการชุดนี้ หน้าที่จริงๆ ของผมที่ได้รับมอบหมายเป็นทางการก็คือพนักงานขับรถ ขับรถจากที่จอดมาเก็บของรางวัล ขับรถไปเอาข้าว ขับรถไปซื้อของ ฯลฯ ถ้าไม่ขับรถก็ขายน้ำ ขนของ ฯลฯล สรุป - - จริงๆ แล้วมันก็คือกรรมกรนี่เองหล่ะครับ ด้วยความที่กรรมการชุดนี้ผู้ชายไว้ใช้แรงงานมันน้อย เหนื่อยแต่สนุก งานมีสามวัน กลับบ้านหลังเที่ยงคืนทุกวัน เพราะต้องมีประชุมสรุปทุกวันหลังงานเลิกด้วยเบียร์สด เอิ๊ก!  เสร็จงานแล้วได้กำไรมาเป็นหมื่น ส่วนหนึ่งก็สมทบสร้างพระบรมราชานุสาวรีย์ของพระราชบิดา อีกส่วนหนึ่งก็เอาไปกินกันในหมู่คนทำงาน แล้วนี่คือภาพบางส่วนจากวันนั้น  กองเก้าอี้ ที่ต้องเอามาจัด จะเห็นเจ้าหน้าที่โสตฯ คอยชี้นิ้วอย่างเดียว  ผม - - แปลงร่างจากบรรณารักษ์มาเป็นกรรมกรแบกหาม   หลักจากขนเสร็จแล้ว ก็เป็นอย่างที่เห็น  ซุ้มเราเนี่ย Inter สุด มีฝรั่งด้วยเห็นไหม  เจ๊ๆ เขาให้มาทำงาน ไม่ใช่มาคอยส่ง message หากิ๊ก  และสุดท้าย ใบหน้าของกรรมการชุดนี้ แต่ละคนหน้ามันแผลบ  Chapter XIV : ที่ทำงานคนโสด
ทักทายครับ
เปิดเทอมใหม่ สำหรับเทอมนี้มีนศ.มาฝึกงานที่ทำงานด้วย มากันตั้งสามคนแนะ เป็นนศ.จากสถาบันที่ผมไปเป็นอาจารย์พิเศษนั่นแหล่ะ ไม่รู้ว่าที่นี่มันดีหรือว่ามันไม่มีที่ไปก็ไม่รู้ ^_^ ช่วงนี้เลยมีงานเพิ่มมาอีกอย่างหนึ่งคือคอยแก้ความถูกต้องงานของนศ.ฝึกงาน แต่ผมไม่ได้ซีเรียสเรื่องนี้มากหรอกครับ เพราะตัวเองก็เคยผ่านช่วงเวลาไม่รู้อะไรแบบนี้มาเหมือนกัน * * * * วันนี้มีเซลล์มาขายพวกสารานุกรม กับพวกหนังสือฝึกพูดภาษาอังกฤษอะไรทำนองเนี้ย ดันมาตอนกำลังยุ่งซะด้วย (กำลังตรวจงานที่นศ.ฝึกงานทำไว้) ก็เข้ามาเสนอ เราก็ปล่อยให้เขาพูดไป แบบจะไล่ออกไปเลยก็น่าเกลียด พอดีเจอบ่อยพวกเซลล์ขายหนังสือ ส่วนใหญ่แล้วก็จะให้เขามานำเสนอน่ะ แกล้งอือๆ ออๆ ไป พอสุดท้ายก็บอกว่าแพงไป คงซื้อไม่ไหว และนี่คือบทสนทนาระหว่างเรากับเซลล์ขายหนังสือ เซลล์ : สวัสดีครับ เรา : อืม (พิมพ์งานไปด้วย ทำท่าว่ากำลังยุ่งสุดๆ ) เซลล์ : ผมขอเวลาสัก 5 นาทีนำเสนอชุดฝึกพูดภาษาอังกฤษ บลา บลา บลา..... เรา : อืม ว่าแต่ราคาเท่าไรหล่ะ (พิมพ์งานไปด้วยเหมือนเดิมและที่สำคัญต้องทำท่าว่ายุ่ง) เซลล์ : สองหมื่นกว่าๆ เองครับ มีแบบผ่อนด้วยน่ะครับ บลา บลา บลา.... เรา : ผมว่าแพงไปน่ะ ไม่เหมาะกับที่นี่ด้วย และอีกอย่างเนื้อหาที่คุณนำมาเสนอมาเนี่ยมันง่ายไปน่ะ เซลล์ : ผมก็ว่างั้นแหล่ะ ผมก็แค่แวะมาลองเสนอดูเฉยๆ ว่าแต่อาจารย์รู้จักใครที่กำลังมีลูกเรียนอยู่ประถม ถึงมัธยมหรือเปล่าครับ? เพราะชุดที่ผมนำมาเสนอเนี่ยเหมาะกับพวกนี้มาก เรา : ไม่ครับ (จริงๆ น่ะรู้แต่ไม่อยากให้คนอื่นเดือดร้อนเพราะเรา) เซลล์ : นั่นน่ะซิ ที่นี่ไม่ค่อยมีคนแต่งงานน่ะครับ เดินผ่านมาหลายห้องเห็นป้ายชื่อเป็นนางสาวหมดเลย เรา : |
บรรน่ารัก
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] "I have always imagined that Paradise will be a kind of library" -Jorge Luis Borges- 
Group Blog All Blog
|
||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||
