14/02/2005



วันนี้ วันวาเลนไทน์



วันธรรมดาวันหนึ่งที่ผมไม่เคยเห็นความสำคัญเลย จนกระทั่งวันนี้



รู้มั้ยว่า วันแห่งความรัก กำเนิดมาจากความตายของคนคนหนึ่ง



คนผู้หนึ่งซึ่งยอมตาย เพื่อสิ่งที่ตนรักกว่าชีวิต คือพระผู้เป็นเจ้า



บังเอิญเค้าชื่อ วาเลนไทน์ ก็เลยถือว่าวันนี้เป็นวันแห่งความรัก



อยากมีวันเป็นของตัวเองจัง วันวีน วันที่ผมยอมตายเพื่อเธอ....



คนที่ผมรักมากกว่าชีวิต....... แต่ผมไม่มีเธออยู่ข้างกายอีกต่อไปแล้ว



แต่ถ้าทำแบบนั้นคงโดนด่าว่าไร้สาระแหงมๆ คงไม่มีคนสงสาร มีแต่สมน้ำหน้า





ขับรถมาตามทาง โหมาเป็นคู่ๆเลยครัฟ



วันนี้ผมเห็นคนรัก (รึเปล่า?) เดินกันเป็นคู่ๆ เชื่อไหมว่า ผมไม่เคยรู้สึกอ้างว้าง
เหงา



ขนาดนี้มาก่อน ผมไม่รู้จะซื้อดอกไม้ไปให้ใคร ไม่รู้จะเดินจูงมือใคร
ไม่รุ้จะโทรหาใคร



ไม่รู้ว่า อะไรคือความสุขทางใจอีก อีกอย่าง
ความคุ้ยเคยกับการที่อยู่ด้วยกันมาสามปีกว่า



เชื่อป่ะ ผมลืมไปแล้วอ่ะ ว่าจะอยู่คนเดียวยังไง นึกเท่าหร่ายกะนึกม่ายออก





แย่นะ ที่รู้สึกแบบนี้



ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับวันนี้เลย คิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระ
ไงล่ะเมิง โดนเข้าไป



ไร้สาระไหมล่ะ เค้ามากันเป็นคู่ๆ แล้วตรูล่ะจะคู่กะคราย เศร้าสาด นั่งซดเบียร์ไป
ดูดบุหรี่ไป น้ำตา



ไหลพรากๆ เค้าจะรู้ไหมวะ ว่าสิ่งที่ตรูพยายามทำทั้งหมดนี่ ไม่ได้มีความสุขเลย
จะตายอยู่แล้ว



แต่เพื่อเค้า ผู้ชายเลวๆสักคน ยอมปล่อยมือ
ยกเมียตัวเองให้ชาวบ้าน เมิงจะเอาไงกะตรูอีกว้า





ถึงตรูจะไม่ดี แต่สันดานตรูไม่ได้ชั่วนะเว้ย



พอๆๆๆ หลุดเฟรมไปหน่อย ขอต้อนรับเข้าสู่หน้าแรกของนายวีนครัฟ ช่วยกานอุดหนุนด้วยนะ



แล้วจะตามไปเม้นให้ทุกคนเลย ยังเพิ่งศึกษาบล๊อคอาจไม่สวย
แต่ไม่นานหรอก เดี๋ยวก็เจ๋งเอง....





ไปทำงานต่อก่อนนะ ซียะ บายยย

Create Date : 11 ตุลาคม 2548
Last Update : 11 ตุลาคม 2548 3:34:41 น.		1 comments
Counter : 229 Pageviews.
Share Tweet